De gouden sleutel (Grimm)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De gouden sleutel
Illustratie door Otto Ubbelohde
Auteur Gebroeders Grimm
Originele titel Der goldene Schlüssel
Origineel verschenen in ca. 1300
Origineel gebundeld in Kinder- und Hausmärchen
Uitgiftedatum 1815
Land Duitsland
Taal Duits
Genre sprookje
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

De gouden sleutel is een mondeling overgebracht sprookje opgetekend door de gebroeders Grimm in hun Kinder- und Hausmärchen met nummer KHM200. De oorspronkelijke naam is Der goldene Schlüssel.

Zou ergens rond de jaren 1300 mondeling zijn overgebracht.

Het verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het sprookje is een verhaal om te plagen. Het gaat over iemand die een gouden sleutel vindt en concludeert dat er dan ook een schatkist moet zijn. Hij gaat op de vindplaats graven en, ja hoor, hij vindt een kistje. Dan steekt hij de sleutel in het sleutelgat en de sleutel past. Dan vraagt de verteller of de toehoorders nieuwsgierig zijn wat er in het kistje zit. Natuurlijk willen ze dat weten. Dan moeten ze wachten tot het kistje open is, is het antwoord. Op dit punt eindigt het sprookje.

Achtergronden bij het verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

  • Dat dit plaagsprookje het laatste van de Kinder- und Hausmärchen is lijkt niet toevallig. Het houdt de belofte in dat er nog veel te ontdekken valt. Het staat sinds de eerste druk aan het eind van de sprookjesverzameling.
  • Het sprookje komt uit Hessen.
  • Het plaagsprookje lijkt op plaagsprookjes die gevonden zijn in Zwitserland en Friesland.