Akkerflora

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Enkele typische soorten akkerkruiden bij elkaar. Veelal geven ze een kleurrijk aanzicht tijdens de bloeiperiode.

De term akkerflora of segetale flora is de verzamelnaam voor een groep van inheemse kruidachtige plantensoorten die karakteristiek zijn in en langs akkerlanden. Ze worden ook wel akkerplanten, akkerkruiden of akkeronkruiden genoemd.[1] Deze planten komen vooral voor in het dynamische akkermilieu. Vaak hebben ze opvallende en kleurrijke bloemen.

Bedreiging[bewerken | brontekst bewerken]

Gedurende de 20e eeuw is de landbouw in Nederland ingrijpend veranderd door intensivering. De schaalvergroting en het gebruik van kunstmest en pesticiden hebben gezorgd voor een zeer sterke achteruitgang van de Nederlandse akkerflora.[2][3] Een groot aantal soorten akkerkruiden van de Benelux is ernstig bedreigd geworden of zelfs uitgestorven. In Nederland zijn de meeste inheemse, klassieke akkerkruiden alleen nog in het wild te zien in akkerereservaten. Dit soort akkers worden soms ook 'natuurakkers' genoemd.

Een voorbeeld van een akkerrand met ingezaaide akkerkruiden in Nederland. Meestal dienen deze akkerranden als zogenaamde 'faunaranden'.

Plantensociologie[bewerken | brontekst bewerken]

In en langs akkerlanden, maar ook op andere regelmatig verstoorde standplaatsen, onderscheidt men binnen de syntaxonomie de klasse van akkergemeenschappen (Stellarietea mediae). Deze klasse telt in Nederland twee orden met beide twee verbonden. In totaal telt de klasse in Nederland negen associaties.

Fotogalerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Segetal flora van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.