Anousha Nzume
| Anousha Nzume | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Nzume in 2023
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Anna Senga Nzume | |||
| Geboorteplaats | Moskou, Sovjet-Unie[1] | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Beroep | actrice, columniste, programmamaakster en schrijfster | |||
| (Gearchiveerd) Officiële website | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Anousha Nzume[2] (Moskou) is een Nederlands actrice, columniste, programmamaakster, presentatrice, cabaretière, zangeres, podcast-maker en schrijfster.
Jeugd en opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]Nzume is de dochter van een Russische moeder met een Joodse achtergrond, gepromoveerd in de biochemie,[3][4][5] en een Kameroense vader, die in de Sovjet-Unie geneeskunde studeerde.[3][6] Het gezin kwam naar Nederland voor de artsencarrière van haar vader toen Nzume vier jaar oud was.[3][6] Haar moeder begon als bioloog aan de Universiteit van Amsterdam.[7] Toen Nzume vijf jaar oud was keerde haar vader terug naar Kameroen, waar hij later een ziekenhuis oprichtte.[3][6][7] Haar moeder wilde met Anousha in Nederland blijven, en dus scheidden haar ouders.[3][7] Haar moeder hertrouwde een paar jaar later met een witte Amsterdammer.[7] Nzume groeide op bij haar moeder en stiefvader, in de Amsterdamse wijk Buitenveldert (tuinstad).[4] Ze ging eerst naar de lagere school op de Sint-Jozefschool in Amstelveen, maar na een jaar ging ze daar weg nadat ze racistisch was gepest en uitgescholden door medeleerlingen zonder dat de juffrouw ingreep.[1] Ze vervolgde het basisonderwijs op de Michiel de Ruyterschool, ook in Amstelveen.[1][4] Ze zat op het vwo (voorbereidend wetenschappelijk onderwijs) op het Casimir Lyceum Amstelveen en vervolgens op het Montessori Lyceum Amsterdam.[1] Op de middelbare school gebruikte men voor haar de achternaam van haar stiefvader, Steijn.[2][6] Sinds haar achttiende gebruikt ze die naam niet langer.[2][6] Na de middelbare school ging ze naar de Kleinkunstacademie in Amsterdam.[1] Eind jaren 1990 studeerde ze drie jaar lang acteren en regie in New York bij The New York Performance Works en bij The Barrow Group.[1]
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Ze speelde onder andere in Onderweg naar Morgen (1994-1996, rol Hetty van der Laan) en Vrouwenvleugel (1995). Op toneel stond ze in de musicals Josephine over Josephine Baker (1991-1993, regie Billy Wilson, rol Ethel Waters[8]) en De Roze Krokodillen, geschreven door Haye van der Heyden en geregisseerd door Aram Adriaanse (1992-1993, rol Don, Sister / Nachtclub-zangeres[9]). In 2000 stond ze in de finale van het Leids Cabaret Festival en in de jaren daarna speelde ze twee solovoorstellingen en een duovoorstelling met Colette Noteboom. Met Jeremy Baker schreef ze de NTR-televisieserie Schoolplein (2006).
Ze sprak zich publiekelijk uit tegen het seksisme en racisme in het boek Alleen maar nette mensen van Robert Vuijsje in 2008, in een brief in de Volkskrant en bij De Wereld Draait Door.[10]
In seizoen 2014-2015 was Nzume "druktemaker" (columnist) in het radioprogramma De Nieuws BV van BNNVARA.[6][11] Ze presenteerde enkele programma's voor NTR-radio en Net5.
Nzume schreef artikelen voor onder andere de Volkskrant, nrc.next en Esta. Ze zong als achtergrondzangeres op het album Bongo-girl van de Duitse zangeres Nena en nam deel aan de tour bij het album.[12]
Samenwerking met Clark Accord
[bewerken | brontekst bewerken]In 2010 richtte Nzume met Clark Accord, met wie ze goed bevriend was, Stichting Sunshiptree op,[13] "een productiehuis dat staat voor de Nieuwe (multiculturele) Nederlander met diversiteit als inspiratiebron".[14]
Accord en Nzume richtten ook Black Ink op, waarmee ze verschillende media in contact konden brengen met zwarte presentatoren, schrijvers en programmamakers.[15] Black Ink hield een aantal keer een live talkshow waarbij ze ook met het publiek in gesprek gingen.[16] In 2009 maakten ze samen met Irma Accord Just like U, een film over seksualiteit waarin zwarte jongeren hun eigen verhaal vertelden.[16] De film was een uitgave van de Rutgers Nisso Groep en was mede mogelijk gemaakt door het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de internationale Planned Parenthood Federation (PPF).[17] De film werd onder andere vertoond op een Black Ink-avond in Pakhuis de Zwijger.[16]
Ze werkte ook met Accord samen bij de muziektheatervoorstelling De koningin van Paramaribo, op basis zijn gelijknamige debuutroman (1999) over Wilhelmina Rijburg, alias Maxi Linder (1902-1981).[18][19] Accord schreef de tekst, Inna van den Hogen was de regisseur en Nzume was de artistiek leider van de voorstelling, speelde zelf in de voorstelling mee en schreef de liedteksten.[1][18] Het stuk ging in première in januari 2011.[13] Het werd honderd keer opgevoerd in diverse theaters in Nederland.[18][20] Op 7 mei 2011 was de laatste opvoering.[13] Op diezelfde dag werd bekendgemaakt dat Accord ernstig ziek was.[13][21] Hij overleed twee dagen later aan de ziekte .[22]
Hormonologen en Opvliegers
[bewerken | brontekst bewerken]Nzume speelde in drie theatervoorstellingen die deels de overgang en de menopauze als onderwerp hadden: Hormonologen, geschreven door Yvonne van den Hurk, die zelf ook een rol speelt, met verhalen van vrouwen die in de overgang zijn (2012-2013)[23] en Opvliegers (2015[24]) en Opvliegers 2 (2016[25]) door Rick Engelkes Producties dat "op komische wijze de belevenissen van vrouwen in de menopauze behandelde".[25]
COC-demonstratie
[bewerken | brontekst bewerken]Nzume sprak zich in 2013 uit tegen de Russische anti-homopropagandawet en presenteerde dat jaar de door COC Nederland georganiseerde demonstratie aan het Amsterdamse Oosterdok tijdens het bezoek van president Poetin op 8 april dat jaar.[26]
PIET MGZN
[bewerken | brontekst bewerken]Vanaf 2014 roerde Nzume zich in het zwartepietendebat, waarbij ze samen met andere tegenstanders stelde dat de figuur stereotyperende en racistische eigenschappen heeft en pleitte voor aanpassing. Ze was een van de mensen achter de eenmalige glossy PIET MGZN die uitkwam in 2015 (ISBN 978-90-824560-0-4).[27][28] De uitgave werd mede mogelijk gemaakt door de Erasmus Universiteit Rotterdam (en de Erasmus School of History, Culture en Communication en het Erasmus Trustfonds), het Amsterdam fonds voor de kunst en Stichting Democratie en Media; Klazien de Vries deed de eindredactie en de redactie bestond, naast Nzume, uit onder anderen Samir Azrioual, John Olivieira, Jacco van Sterkenburg, Alex van Stipriaan, Karola Doedijns, Aya Hashim en Jennifer Schreurs.[27][28]
Uitgesloten
[bewerken | brontekst bewerken]De door Nzume gemaakte vierdelige televisieserie Uitgesloten werd vanaf 22 februari 2015 uitgezonden door de NTR. In de serie onderzocht Nzume discriminatie, vooroordelen, racisme en uitsluiting, bijvoorbeeld op de werkvloer en in het voetbal, onder andere op grond van afkomst, leeftijd en dik zijn.[29][30][31][32]
#ZegHet
[bewerken | brontekst bewerken]Samen met Anke Laterveer en Stella Bergsma nam Nzume op 2 november 2015 het initiatief om eigen ervaringen met seksueel misbruik te delen, voorzien van de hashtag #ZegHet, en daarmee ook anderen uit te nodigen zich uit te spreken.[33][34][35][36] Het initiatief leidde tot een groot aantal reacties en berichten waarin ook anderen hun verhalen deelden.[37][38]
Podcast
[bewerken | brontekst bewerken]Samen met Ebissé Wakjira-Rouw en Mariam El Maslouhi heeft Nzume in 2016 de podcast Dipsaus opgericht, een maatschappijkritische podcast door en voor vrouwen van kleur en alle andere geïnteresseerden en ondersteund door het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek.[39][40] De eerste aflevering verscheen op maandag 7 november 2016.[41] De eindredactie is in handen van Sayonara Stutgard. Dipsaus heeft ook enkele boeken samengesteld en uitgebracht, in samenwerking met Uitgeverij Pluim.
Boek Hallo witte mensen
[bewerken | brontekst bewerken]In 2017 publiceerde Nzume het boek Hallo witte mensen over wit privilege en racisme.[3][10][42]
Black Achievement Award
[bewerken | brontekst bewerken]In oktober 2018 werd de Black Achievement Award in de categorie mens en maatschappij aan haar toegekend.[43]
Tentoonstelling Zijn joden wit?
[bewerken | brontekst bewerken]Samen met Gideon Querido van Frank en Lievnath Faber was Nzume in 2021 gastconservator van het Joods Cultureel Kwartier. Zij hebben de tentoonstelling Zijn joden wit? ingericht, met onder andere een video-installatie met interviews. De tentoonstelling was van 5 juni tot 1 augustus te zien in het Kunstkabinet van het Joods Historisch Museum. Aan de tentoonstelling was een reeks optredens, debatten en interviews verbonden. Aanleiding voor de tentoonstelling was een artikel van Querido van Frank in Vrij Nederland.[5][44][45]
Filmproducent
[bewerken | brontekst bewerken]De eerste film waarvan Nzume producent is heet Master of Light.[46] De film wordt vertoond op muziek- en filmfestival South by Southwest (SXSW) in maart 2022[47] en is een productie van One Story Up (Verenigde Staten) en het Nederlandse documentairemakerscollectief Docmakers.[48] De film gaat over George Anthony Morton,[49] een Amerikaanse kunstenaar.[49][50] Rosa Ruth Boesten is de regisseur. Overige producenten zijn Ilja Roomans, Roger Ross Williams en Geoff Martz.[48][49] Op 16 november 2022 kwam de film beschikbaar op HBO Max.[48]
Boek Hallo witte scholen
[bewerken | brontekst bewerken]Nzumes boek Hallo witte scholen - Klasse heeft ook een kleur werd op 2 november 2023 gepubliceerd door Uitgeverij Pluim.[51] De werktitel was Hoe was het vandaag?.[52][53] Het boek gaat over kleur, klasse en kansenongelijkheid in het onderwijs.[54] Voor het boek gebruikte Nzume, naast haar eigen schoolervaringen, veel wetenschappelijk onderzoek, waarbij ze samenwerkte met leerkracht Arzu Aslan.[1][4]
Politiek
[bewerken | brontekst bewerken]Op 31 oktober 2020 werd de kandidatenlijst van BIJ1 voor de Tweede Kamerverkiezingen 2021 vastgesteld in de algemene ledenvergadering. Nzume stond als kandidaat-Tweede Kamerlid op nummer 17 van de lijst.[55][56]
Programma's gepresenteerd door Nzume
[bewerken | brontekst bewerken]- 2014-2015 (seizoen) "druktemaker" (columnist) bij radioprogramma De Nieuws BV, BNNVARA[6][11]
- vanaf 2006 - De Tafel Van Een, talkshow voor Women Inc.
- 2015 - Uitgesloten, vierdelig serie, NTR
- 2010-2014 - Dichtbij Nederland Radio, NTR
- 2009 - De tafel van 5, Net5
- 2008-2009 - Nieuw Amsterdam Praat, AT5
- Beauty&Zo, Net5
Programma's en voorstellingen waarin Nzume acteerde
[bewerken | brontekst bewerken]- 2016 - Opvliegers 2, toneelvoorstelling[25]
- 2015 - Opvliegers, toneelvoorstelling[24]
- 2015 - Meiden van de Herengracht, Net5
- 2014 - Nieuwe Buren, RTL 4
- 2013 - The Passion, EO
- 2012-2013 - Hormonologen, toneelvoorstelling, geschreven door Yvonne van den Hurk[23]
- 2010-2011 - Vrijland, KRO
- 2007 - Koefnoen, AVRO
- 2010-2013 - Koningin van Paramaribo, toneelvoorstelling
- 2007 - Poppenkoppen, toneelvoorstelling
- 2006 - Schoolplein, NPS
- 2004 - Toen was geluk heel gewoon, KRO
- 2001 - Bradaz, NPO
- 1999-2000 - Ben zo terug, VARA
- 1999 - Oppassen!!!, VARA
- 1994-1999 - Het Zonnetje in Huis, VARA/RTL 4
- 1998 - SamSam, RTL 4
- 1993-1995 - Vrouwenvleugel, RTL 4
- 1994 - Onderweg naar Morgen, TROS
- 1993 - Niemand de deur uit!, RTL 4
- Eiland, toneelvoorstelling
- Voor-Spel, toneelvoorstelling
- Guiding Light, (soap, USA)
- Passion, (soap, USA)
- 1992-1993 - De Roze Krokodillen, toneelvoorstelling (regie Aram Adriaanse, rol Don, Sister / Nachtclub-zangeres)[9]
- 1991-1993 - Josephine the Musical, toneelvoorstelling (regie Billy Wilson, rol Ethel Waters)[8]
- 1991 - De grote doorbraak van Charlie de Boer, toneelvoorstelling (auteur, muziek en regie Tom Oosterhuis)[57]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Uitgever | ISBN | Notitie |
|---|---|---|---|---|
| 2014 | De mama match - snelcursus relaxt moederschap | Luitingh-Sijthoff | 9789021810386 | Met Tanja Jess; cartoons: Pieter van Cleef. |
| 2017 | Hallo witte mensen | Amsterdam University Press | 9789462984141 | |
| 2018 | Drop the world | Atlas Contact | 9789025451547 | Kort verhaal in het boek Zwart - Afro-Europese literatuur uit de Lage Landen, onder redactie van Vamba Sherif en Ebissé Wakjira-Rouw. |
| 2018 | M&A4FR | Uitgeverij Switch, Middelburg | 9789490866068 | Novelle over de vriendschap tussen Marleen Vaders en Nzume. De titel staat voor 'Marleen en Anousha forever'. Uitgave in het kader van "Four Freedoms, door het jaar heen". |
| 2020 | De goede immigrant - 23 visies op Nederland | Uitgeverij Pluim | 9789083054179 | Samengesteld door Dipsaus, met bijdragen van o.a. Quinsy Gario, Jeanette Chedda[58] (schrijver en antivalidisme-activist), Simone Zeefuik (schrijver en cultureel programmamaker), Olave Nduwanje en Nancy Jouwe. |
| 2020 | Sister outsider | Dipsaus in samenwerking met Uitgeverij Pluim | 9789492928641 | Voorwoord in de nieuwe vertaling door Jenny Mijnhijmer van verzameling essays en toespraken van de Caraïbisch-Amerikaanse Audre Lorde uit 1984.[59] |
| 2022 | De buitenkant - Vrouwen over de rol van het uiterlijk | Uitgeverij Pluim | 9789493256569 | Samengesteld door Milou van Rossum. Met bijdragen van Dilara Bilgiç, Daan Borrel, Machteld van Gelder, Dalilla Hermans, Bregje Hofstede, Yvonne Kroonenberg, Anja Meulenbelt, Ileen Montijn, Anousha Nzume, Marja Pruis, Joyce Roodnat, Xandra Schutte, Mieke van Stigt en Manon Uphoff. |
| 2023 | Hallo witte scholen - Klasse heeft ook een kleur | Uitgeverij Pluim | 9789492928474 |
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Officiële website (Gearchiveerd op 29 november 2022)
- (en)
Anousha Nzume in de Internet Movie Database - Anousha Nzume in de Theaterencyclopedie
- ↑ a b c d e f g h Marcel Wiegman, Anousha Nzume, schrijver van ‘Hallo witte scholen’: ‘Niemand denkt: laat ik vandaag eens lekker even mijn witte privilege gebruiken’
. Het Parool (17 november 2023). Geraadpleegd op 10 januari 2024.
- ↑ a b c Mariska Jansen, Interview -'Witte mensen zijn geen tegenslag gewend'. De Kanttekening (9 mei 2017). Gearchiveerd op 1 december 2020. Geraadpleegd op 8 december 2020. “Ik heet Nzume, dat staat op mijn paspoort. Anousha is een Russische variant op Anna, zo word ik al van jongs af aan genoemd.”
- ↑ a b c d e f Enis Odaci, Interview - Hallo Anousha, zullen we praten over witte mensen?. Nieuw Wij (19 april 2017). Gearchiveerd op 21 april 2021. Geraadpleegd op 19 juni 2024.
- ↑ a b c d Claudia Kammer, Publicist Anousha Nzume en schooldirecteur Cordula Rooijendijk: ‘Het is idioot zo vroeg als wij kinderen selecteren’ . NRC (8 december 2023). Geraadpleegd op 8 januari 2024.
- ↑ a b Dipsaus (podcast), Bonus - Zijn joden Wit? Een gesprek met Anousha Gideon Querido van Frank en Lievnath Faber. art19.com (podcastplatform) (27 juli 2021). Gearchiveerd op 27 oktober 2021. Geraadpleegd op 27 oktober 2021.
- ↑ a b c d e f g Susanne Geuze, 'Ik ben bang dat ik overkom als angry black woman' . de Volkskrant (19 februari 2015). Gearchiveerd op 10 september 2017. Geraadpleegd op 10 januari 2024.
- ↑ a b c d Alies Pegtel (2017). Interview - Nzume - 'Voor je het weet, zit je als minderheid in een negatief frame'. Gearchiveerd op 20 juli 2021. Opzij 45 (5): 16-21
- ↑ a b Josephine - Stardust Productions - 1991-09-19. TheaterEncyclopedie. Gearchiveerd op 9 januari 2022. Geraadpleegd op 11 januari 2024. “Premièredatum 19 september 1991, Seizoen 1991/1992, 1992/1993, Locatie Luxor Theater, Rotterdam”
- ↑ a b Roze krokodillen - Impresariaat Gislebert Thierens b.v. - 1992-10-03. TheaterEncyclopedie. Gearchiveerd op 9 januari 2022. Geraadpleegd op 11 januari 2024. “Premièredatum 3 oktober 1992, Seizoen 1992/1993, Locatie Stadsschouwburg (1938), Arnhem”
- ↑ a b Yasmina Aboutaleb, Interview - ‘Witte Nederlanders moeten een dikkere huid kweken’ . NRC (18 april 2017). Geraadpleegd op 19 juni 2024.
- ↑ a b Seizoen: De Nieuws BV (2014-2015). Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid. Geraadpleegd op 10 januari 2024.
- ↑ Anousha Nzume. Theaterencyclopedie.nl. Gearchiveerd op 13 mei 2021. Geraadpleegd op 9 januari 2022.
- ↑ a b c d Harmen Boerboom, Ernstig zieke Clark Accord krijgt onderscheiding. Radio Nederland Wereldomroep (7 mei 2011). Gearchiveerd op 13 mei 2011.
- ↑ Biografie. Clark Accord Foundation. Gearchiveerd op 1 oktober 2023. Geraadpleegd op 10 januari 2024.
- ↑ Wilco Dekker, 'Zwarte Nederlander is onzichtbaar' (interview met Clark Accord) . de Volkskrant (18 mei 2009). Geraadpleegd op 10 januari 2024. “Zo hebben cabaretière en actrice Anousha Nzume en ik bijvoorbeeld Black Ink opgericht. We willen graag zwarte Nederlanders, maar we kunnen ze niet vinden, horen we vaak van media. Nou, laat ze ons maar bellen. We leveren ze zo een lijstje, met wel honderd namen.”
- ↑ a b c Film over seksualiteit Afro-Nederlandse jongeren. Waterkant (19 juni 2009). Gearchiveerd op 21 juni 2009. Geraadpleegd op 10 januari 2024. “‘Black Ink’ is een maandelijkse talkshow gepresenteerd door schrijver Clark Accord waarin de zwarte identiteit van Nederland centraal staat. (...) Theatermaker Anousha Nzume peilt de meningen in de zaal.”
- ↑ (mul) Just like U - a film about love and sex in 11 true stories - handleiding (flip over for English version) (pdf). Rutgers. Gearchiveerd op 10 januari 2024. Geraadpleegd op 10 januari 2024. “'Just like U is door de Rutgers Nisso Groep gemaakt met 11 Surinaamse, Antilliaanse en Afrikaanse jongeren. (...) De jongeren werden hierin ondersteund door Irma Accord, om hun levensverhalen naar boven te halen, door Clark Accord om te ze te beschrijven en door Anousha Nzume om ze tot monologen uit te werken. (...) 'Just like U' is een uitgave van de Rutgers Nisso Groep, kenniscentrum seksualiteit. De film is tot stand gekomen in samenwerking met Irma Accord (Irma Accord Training, advies & projectmanagement), clark Accord en Anousha Nzume (Ejed Productions), ... (...) De film is mede mogelijk gemaakt door het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de International Planned Parenthood Federation (PPF).”
- ↑ a b c Muziektheatervoorstelling De Koningin van Paramaribo. DeKoninginVanParamaribo.nl. Gearchiveerd op 16 februari 2011.
- ↑ Bestseller De Koningin van Paramaribo. DeKoninginVanParamaribo.nl. Gearchiveerd op 27 juni 2011.
- ↑ Michiel van Kempen, Leesfragment: Over de liefde voor een schrijver als rolmodel. Clark Accord 1961-2011 (Voorpublicatie). De Gids (27 november 2015). Gearchiveerd op 10 augustus 2022. Geraadpleegd op 26 december 2023 – via Athenaeum Boekhandel.
- ↑ Ernstig zieke schrijver Clark Accord geëerd. Het Parool (9 mei 2011). Gearchiveerd op 12 mei 2011.
- ↑ Jerry Dewnarain, Vijfde sterfdag van Clark Accord: de monoloog De koningin van Paramaribo. Caraïbisch Uitzicht, website van de Werkgroep Caraïbische Letteren (14 juli 2016). Gearchiveerd op 21 september 2020. Geraadpleegd op 26 december 2023.
- ↑ a b Interview Yvonne van den Hurk: ‘De Hormonologen’ is niet alleen voor vrouwen. Maxazine (15 februari 2012). Gearchiveerd op 16 augustus 2022. Geraadpleegd op 10 januari 2024.
- ↑ a b 'Opvliegers' beleeft feestelijke première in de Meervaart!. Rick Engelkes Producties (15 december 2015). Geraadpleegd op 10 januari 2024.
- ↑ a b c Opvliegers 2: ook in de sneeuw bloedheet. Musical Journaal (20 december 2016). Geraadpleegd op 10 januari 2024.
- ↑ Duizenden aanmeldingen voor demonstratie tegen Russische anti-homowet. COC Nederland (7 april 2013). Gearchiveerd op 10 september 2017. Geraadpleegd op 10 januari 2024.
- ↑ a b Willem Lenders, PIET MGZN. Stichting Democratie en Media (27 november 2015). Gearchiveerd op 11 september 2017. Geraadpleegd op 10 september 2017.
- ↑ a b Piet - Handboek voor een moderne sinterklaasviering. PIET MGZN (PietMaagazine.nl) (2015). Geraadpleegd op 10 januari 2024 – via issuu.
- ↑ Uitgesloten - Serie over vooroordelen en discriminatie. NTR. Gearchiveerd op 30 september 2023. Geraadpleegd op 7 januari 2024. “Vierdelige serie waarin Anousha Nzume Nederlanders opzoekt die te maken hebben met vooroordelen en discriminatie, bijvoorbeeld op de werkvloer, bij het solliciteren of in het voetbal.”
- ↑ Nieuwe televisieserie over vooroordelen en discriminatie. Waterkant (26 januari 2015). Geraadpleegd op 9 januari 2024.
- ↑ 'Een hoofdtrainer hoort wit te zijn'. Joop.nl - BNNVARA (22 februari 2015). Geraadpleegd op 9 januari 2024.
- ↑ Walter van der Kooi (25 februari 2015). Goed genoeg . De Groene Amsterdammer 2015 (9)
- ↑ Alma Mathijsen, Wat #zeghet nu eigenlijk zegt . NRC Handelsblad (7 november 2015). Gearchiveerd op 12 juli 2016. Geraadpleegd op 21 januari 2022.
- ↑ Anke Laterveer, #Speakout: Anke Laterveer. Vileine (1 maart 2016). Gearchiveerd op 18 mei 2017. Geraadpleegd op 21 januari 2022.
- ↑ Hadjar Benmiloud, Wees open over seksueel geweld . OneWorld (4 april 2016). Gearchiveerd op 21 april 2021. Geraadpleegd op 21 januari 2022.
- ↑ Petra Vissers, Wat brengt het feminisme in 2018? Aan tafel met vijf vooraanstaande vrouwen . Trouw (6 januari 2018). Geraadpleegd op 21 januari 2022.
- ↑ Net als voorgaande jaren is #MeToo een hype die snel weer zal stilvallen . HP/De Tijd (25 oktober 2017). Gearchiveerd op 29 december 2017. Geraadpleegd op 21 januari 2022.
- ↑ Lammert de Bruin en Jasmijn Wijnbergen, Trending: #zeghet doorbreekt zwijgen seksueel geweld. EenVandaag. Nederlandse Omroep Stichting (NOS) (2 november 2015). Geraadpleegd op 21 januari 2022.
- ↑ Innovatiesubsidie voor 8 vernieuwende journalistieke projecten. Stimuleringsfonds voor de Journalistiek (22 juli 2016). Gearchiveerd op 10 september 2017. Geraadpleegd op 10 september 2017.
- ↑ Maxime Smit, Niet één, maar drie plafonds doorbreken als niet-witte feminist . Het Parool. Gearchiveerd op 10 september 2017. Geraadpleegd op 10 september 2017.
- ↑ Ernst-Jan Hamel, 'Vrouwen van kleur worden niet vertegenwoordigd in de Nederlandse media'. Stimuleringsfonds voor de Journalistiek (3 november 2016). Gearchiveerd op 10 september 2017. Geraadpleegd op 10 september 2017.
- ↑ Seada Nourhussen, Racisme is voor niemand gezond . Trouw (22 april 2017). Gearchiveerd op 10 september 2017. Geraadpleegd op 10 september 2017.
- ↑ Uitreiking awards Black Achievement Month: "ik ben erg ontroerd". AT5 (30 oktober 2018). Gearchiveerd op 30 oktober 2019. Geraadpleegd op 17 november 2022.
- ↑ Gideon Querido van Frank, Hoe links ook de Joden treft in de strijd tegen wit privilege . Vrij Nederland (8 juli 2019). Gearchiveerd op 27 oktober 2021. Geraadpleegd op 27 oktober 2021.
- ↑ Zijn joden wit?. Joods Cultureel Kwartier. Gearchiveerd op 27 oktober 2021. Geraadpleegd op 27 oktober 2021.
- ↑ (en) Anousha Nzume, SXSW 2022 Film Festival Official Selection. Instagram (5 februari 2022). Geraadpleegd op 18 februari 2022. “Finally able to share that our film 'Master of Light' @rosa.ruth.boesten debut as a director and my debut as a producer will have its World Premiere at SXSW 2022!!”
- ↑ (en) Master of Light. South by Southwest (SXSW) (18 februari 2022). Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ a b c Master of Light. Docmakers. Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ a b c (en) Master of Light - documentary Feature. One Story Up (2022). Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ (en) About the Artist. George Anthony Morton. Geraadpleegd op 18 februari 2022.
- ↑ Hallo witte scholen. Klasse heeft ook een kleur. Uitgeverij Pluim (2 november 2023). Gearchiveerd op 14 december 2023. Geraadpleegd op 8 januari 2024.
- ↑ Anousha Nzume - Hoe was het vandaag?. Uitgeverij Pluim. Gearchiveerd op 1 februari 2021. Geraadpleegd op 17 november 2022.
- ↑ Anousha Nzume, Weer die witte bubbel . OneWorld (21 maart 2019). Gearchiveerd op 6 maart 2021. Geraadpleegd op 8 januari 2024. “(...) een gesprek tussen schrijver Ta-Nehisi Coates en journalist Nikole Hannah-Jones, die beiden schrijven over raciale ongelijkheid. Die laatste eindigde met het thema onderwijs. Toevallig ook het onderwerp van mijn volgende boek Hoe was het vandaag? over kleur, klasse en kansenongelijkheid in het Nederlandse onderwijs.”
- ↑ Lief en slim: witte meisjes krijgen vaker complimenten in schoolrapport. RTL Nieuws (25 november 2023). Geraadpleegd op 8 januari 2024.
- ↑ Kandidaten Tweede Kamer. BIJ1 (31 oktober 2020). Gearchiveerd op 1 november 2020. Geraadpleegd op 31 oktober 2020.
- ↑ Sylvana Simons stapt uit raad Amsterdam, richt zich op Tweede Kamerverkiezingen. Nederlandse Omroep Stichting (NOS) (31 oktober 2020). Geraadpleegd op 1 november 2020.
- ↑ De grote doorbraak van Charlie de Boer - Dutch Confetti Company - 1991-09-13. TheaterEncyclopedie. Gearchiveerd op 26 juli 2019. Geraadpleegd op 11 januari 2024. “Premièredatum 13 september 1991, Seizoen 1991/1992, Locatie De Kleine Komedie, Amsterdam”
- ↑ Jeanette Chedda, 'Ik probeerde zo goed mogelijk te passen bij de witte norm'. Het Parool (1 augustus 2020). Gearchiveerd op 21 oktober 2020. Geraadpleegd op 17 november 2022.
- ↑ Sister outsider - Audre Lorde. Uitgeverij Pluim. Gearchiveerd op 30 oktober 2020. Geraadpleegd op 17 november 2022.
