ICE 3

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Handige Harrie (overleg | bijdragen) op 24 sep 2019 om 12:22. (typo - linkerbij)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
ICE 3
ICE 3
Aantal ICE 3: 50
ICE 3M(F): 17
ICE 3MF (2e serie): 15 (in bestelling)
Nummering ICE 3:
403 x01-x37;
403 x51-x63
ICE 3M(F):
406 x01-x13
(4601-4613) (DB);
406 x51-x54
(4651-4654) (NS)
ICE 3MF (2e serie): 407 xxx
Fabrikant Siemens
Bombardier
Vervoerder DB
Bouwjaar vanaf 1997
Indienststelling ICE 3: 2000
ICE 3M(F): 2000 ICE 3MF (2e serie): 2011
Samenstelling van de bakken

mBk-B-mB-B-Ar-mAB-A-mAk

Asindeling Bo'Bo'+2'2'+Bo'Bo'+2'2' +2'2'+Bo'Bo'+2'2'+Bo'Bo'
Spoorwijdte 1435 mm
Lengte over buffers 200,84 m
Breedte 2,950 m
Hoogte 3,890 m
Maximumsnelheid 330 km/u (wisselstroom);
220 km/u (gelijkstroom)
Deuren Elektrische zwenk-schuifdeuren

13 per zijde

Zitplaatsen 1e klas 98
Zitplaatsen 2e klas 356/362
Techniek
Stroomsysteem 15 kV 16,7 Hz~ (ICE 3)
15 kV 16,7 Hz~ / 25 kV 50 Hz~ / 1,5 kV = / 3 kV = (ICE 3M)
Aandrijving elektrisch
Continuvermogen 8000 kW (wisselstroom);
4300 kW (gelijkstroom)
Trekkracht 300 kN
Aantal motoren 16
Remsysteem luchtdrukrem (schijfremmen),
recuperative rem,
wervelstroomrem,
federspeicherbremse (parkeerrem)
Koppeling Scharfenbergkoppeling
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Verkeer & Vervoer

De ICE 3 is een type hogesnelheidstreinstel van de Deutsche Bahn AG, gebouwd voor de InterCityExpress-treindiensten. Het is de derde generatie ICE-treinen, gebouwd volgens een nieuw concept.

ICE 3

Zie Baureihe 403 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De treinstellen ICE 3 (Baureihe 403) worden sinds 2000 in de reguliere dienst ingezet. Deze kan maximaal 330 km/h rijden en grotere stijgingen aan (4% in plaats van 2%) dan zijn voorgangers. Om het daarvoor noodzakelijke aandrijfvermogen te kunnen onderbrengen, heeft de trein geen motorwagen zoals zijn voorgangers, maar zijn de elektrische installatie en motoren (8000 kW) geheel onder de vloer ondergebracht. De eerste, derde, zesde en achtste bak worden met vier motoren van ieder 500 kW aangedreven. Door het ontbreken van afzonderlijke motorwagens, hebben de reizigers dankzij een glaswand een vrij uitzicht over de treinmachinist en de spoorweg. Het bijzondere is dat deze wand alleen doorzichtig is als er elektrische spanning op staat. In het Engels noemt men dat een smart window. Bij een noodremming en bij het wisselen van bovenleidingspanning, wordt de wand wit. De machinist kan dat evengoed handmatig doen vanuit de cabine. DB Fernverkehr bezit 50 treinstellen van het type ICE 3. Naast de lijnen in Duitsland en Oostenrijk, kan de ICE 3 ook in Zwitserland rijden.

Sinds najaar 2005 biedt Deutsche Bahn draadloos internet aan op alle ICE 3-treinen. Hierdoor kunnen alle reizigers met hun laptop, tablet of mobiele telefoon internetten tijdens hun reis.

ICE 3M

Zie Baureihe 406 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Zie Baureihe 407 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Om ook ICE-diensten naar bestemmingen buiten Duitsland en Zwitserland te kunnen rijden, is de ICE 3M ontwikkeld, die geschikt is voor de vier meest voorkomende bovenleidingspanningen, en de meeste treinbeïnvloedingssystemen in Europa. De M staat voor mehrsystemfähig: geschikt voor meerdere systemen.

De DB bezit 14 treinstellen (genummerd als Baureihe 406) en de Nederlandse Spoorwegen 3 (genummerd in de 4600-serie).

In december 2008 heeft de DB 15 nieuwe ICE 3MF-stellen als BR 407 besteld.[1] Het uiterlijk van deze tweede schijf is iets verschillend ten opzichte van de oorspronkelijke serie. Dit is een gevolg van een aanpassing aan de neus van het stel die gedaan moest worden teneinde aan de nieuwe TSI-crashtestnormen te voldoen. Om een eind te maken aan de omvangrijke controles die noodzakelijk waren na het spoorwegongeluk op 9 juli 2008 in Keulen, werd ook het ontwerp van de assen herzien.

Inzet

De ICE 3M wordt ingezet voor de verbindingen BrusselLuikKeulenFrankfurt en AmsterdamKeulenFrankfurtMannheimFreiburgBasel SBB.

Sinds 10 december 2006 bestond er gedurende een jaar een rechtstreekse ICE-verbinding van Amsterdam via Frankfurt (Main) Hauptbahnhof met München. Nu is het vanuit Nederland mogelijk om met ICE zeven keer per dag naar Frankfurt am Main te reizen.

Vanaf de zomer van 2007 rijdt de ICE 3M tussen Parijs en Frankfurt am Main. Een aantal treinstellen ICE 3M, in eigendom van DB Fernverkehr, is aangepast om in Frankrijk te kunnen rijden. Deze treinstellen vormen een aparte sub-groep binnen het volledige park van ICE 3M. Deze dienst zal een aantal keren per dag met de topsnelheid van 330 km/h worden uitgevoerd. Een bijzonderheid is de gemengde inzet van ICE 3M en TGV, de treinen op deze verbinding worden door beide typen gereden. Dit is enigszins vergelijkbaar met de verbinding tussen Brussel en Keulen, waar de dienstregeling van Thalys en ICE op elkaar afgestemd zijn.

Remtechniek

De ICE 3 remt door middel van remschijven en elektrodynamisch remmen (met behulp van de tractiemotoren). Daarnaast heeft de ICE 3 wervelstroomremmen. Dit zijn met wisselspanning gevoede elektromagneten die zich door middel van magnetische inductie op de rails afremmen. De wervelstroomremmen worden alleen op hogesnelheidslijnen (Köln–Rhein/Main en Nürnberg–Ingolstadt) in Duitsland gebruikt. Dit omdat de wervelstroomrem niet in elk land (zoals Nederland) is toegelaten. In geval van noodremming wordt de wervelstroomrem daarentegen wel altijd gebruikt.

Andere landen

Zie Siemens Velaro voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Fabrikant Siemens heeft de ICE 3 verder ontwikkeld en tracht deze, onder de merknaam Velaro, ook aan andere spoorwegmaatschappijen te verkopen. Tot nog toe is dit type verkocht aan de Spaanse, Russische en Chinese spoorwegen.

Referenties

  1. DB orders 15 ICE trains for EUR 500 million from Siemens - Siemens Mobility[dode link] (en) . Laatst gewijzigd op 2008-12-17.
Zie de categorie DBAG Class 403/406 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.