UEFA Champions League: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 254: Regel 254:
Eric Gerets was de eerste Belg die de Beker in de lucht mocht steken. Dat gebeurde in 1988. De Limburger maakte toen deel uit van PSV Eindhoven en was er zelfs aanvoerder. In de finale te Stuttgart vond Gerets met PSV Benfica op zijn weg. Na 120 minuten stond het 0-0, maar de Nederlanders waren beter in het nemen van strafschoppen waardoor Gerets de ‘beker met de grote oren’ in de lucht mocht steken. Guus Hiddink was toen trouwens de trainer van de Eindhovense club.
Eric Gerets was de eerste Belg die de Beker in de lucht mocht steken. Dat gebeurde in 1988. De Limburger maakte toen deel uit van PSV Eindhoven en was er zelfs aanvoerder. In de finale te Stuttgart vond Gerets met PSV Benfica op zijn weg. Na 120 minuten stond het 0-0, maar de Nederlanders waren beter in het nemen van strafschoppen waardoor Gerets de ‘beker met de grote oren’ in de lucht mocht steken. Guus Hiddink was toen trouwens de trainer van de Eindhovense club.


De twede Belgische speler die ooit de Champions League gewonnen heeft, is [[Daniël Van Buyten]], hoewel hij tijdens de finale niet van de bank kwam. In 2012 was [[Romelu Lukaku]] weliswaar aangesloten bij het winnende Chelsea, hij was door zijn club niet ingeschreven voor deelname aan het toernooi. Hij beleefde de wedstrijd van op de tribune.
De tweede Belgische speler (en de eerste Belg ooit die de Champions League gewonnen heeft) is [[Daniël Van Buyten]], hoewel hij tijdens de finale niet van de bank kwam. In 2012 was [[Romelu Lukaku]] weliswaar aangesloten bij het winnende Chelsea, hij was door zijn club niet ingeschreven voor deelname aan het toernooi. Hij beleefde de wedstrijd van op de tribune.


De Nederlandsevoetballers die de beker wonnen, staan hieronder. Het gaat om spelers die tijdens een gewonnen finale op het veld stonden. Spelers die aangesloten waren bij een winnende club, maar in de finale niet in actie kwamen, worden niet vermeld.
De Nederlandsevoetballers die de beker wonnen, staan hieronder. Het gaat om spelers die tijdens een gewonnen finale op het veld stonden. Spelers die aangesloten waren bij een winnende club, maar in de finale niet in actie kwamen, worden niet vermeld.

Versie van 27 mei 2013 18:23

UEFA Champions League
UEFA Champions League
Regio Europa
Bond UEFA
Opgericht 1955 als Europacup I
1992 als UEFA Champions League
Systeem Groepswedstrijden + Knock-out
Aantal teams 32 (hoofdtoernooi)
76 (hoofdtoernooi + voorronden)
Laatste kampioen Vlag van Duitsland FC Bayern München
Recordkampioen Vlag van Spanje Real Madrid (9)
Topscorer Vlag van Spanje Raúl (71 goals)
Website UEFA.com
Huidig seizoen Actuele editie Champions League 2012/13
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Champions League is het belangrijkste voetbaltoernooi voor clubs in en rond Europa. Het toernooi wordt georganiseerd door de Europese voetbalbond UEFA.

De winnaar plaatst zich voor het Wereldkampioenschap voor clubs (in het verleden -t/m 2004- voor de tweekamp om de wereldbeker). Die club plaatst zich ook voor de Europese Super Cup, het duel tussen de winnaar van de Champions League en de winnaar van de UEFA Europa League (sinds het seizoen 2009/10, daarvoor die van de Europa Cup II en vervolgens die van de UEFA Cup).

Geschiedenis

De Champions League ging in 1992 van start als voortzetting van de Europacup I. In dat jaar werd de groepsfase geïntroduceerd. Later zijn er nog wijzigingen aangebracht waarvan de belangrijkste in 1997: vanaf toen werd afgeweken van het concept dat enkel landskampioenen en titelverdedigers mee mochten doen.

Champions League 1992-1993

Deelname

Ieder land aangesloten bij de UEFA (uitgezonderd Liechtenstein) mocht zijn kampioen afvaardigen. Voor het ondertussen verbrokkelde Joegoslavië nam het Sloveense Olimpija Ljubljana deel.

Toernooiopzet

Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie kwamen er tal van nieuwe landen bij. Daarom werd een kwalificatieronde ingevoerd voor de kampioenen van de 9 slechtst prestererende landen in Europa. Omdat Oekraïne, Estland, Letland en Israël jonge leden waren binnen de UEFA, waren ook deze kampioenen tot deze voorronde veroordeeld.

Na de voorronde begon het hoofdtoernooi met 32 teams. Ronde 1 en 2 werkten volgens het knock-outsysteem. De 8 clubs die deze 2 ronden hadden overleefd, werden onderverdeeld in 2 groepen. De winnaars van deze 2 groepen (Olympique Marseille en AC Milan) speelden tegen elkaar de finale in het Olympiastadion in het Duitse München.

Champions League 1993-1994

Deelname

Weer mochten enkel de kampioenen deelnemen.

Toernooiopzet

In deze 2de editie van de Champions League werden nog meer landen vertegenwoordigd. Bijvoorbeeld Albanië, Moldavië, Georgië, Wales, Kroatië en Wit-Rusland werden voor het eerst vertegenwoordigd. De voorronde werd uitgebreid tot een onderonsje van 20 clubs.

De 10 winnaars werden bij 22 andere kampioenen gevoegd die dan het hoofdtoernooi speelden. Na 2 knock-outronden werden de 8 overlevers weer in 2 groepen verdeeld. Nieuw was dat nu niet enkel de winnaars van de groep verder gingen, maar ook de clubs die 2de in de groep eindigden. Zo werd er een halve finale in het leven geroepen.

Champions League 1994-1997

Deelname

Enkel kampioenen kwalificeerden zich. Opvallend was dat nu nog maar 16 kampioenen deelnamen aan het hoofdtoernooi van de Champions League in plaats van 32 bij de vorige opzet.

Toernooiopzet

Na de kwalificatieronde werd direct de groepsfase gespeeld. Deze bestond uit 4 groepen van 4 teams. Na de groepsfase gingen de 2 beste teams uit elke groep door naar de knock-outfase die begon bij de kwartfinales.

Champions League 1997-1999

Deelname

Niet alleen kampioenen kwalificeerden zich, ook clubs uit landen uit de top 8 die 2de eindigden in de vaderlandse competitie namen deel. De kampioenen van de landen uit de top 8 waren rechtstreeks geplaatst voor de groepsfase net als de titelhouder. Na het totale uiteenvallen van de Sovjet-Unie en Joegoslavië namen nu ook de kampioenen uit de Kaukasus en de Balkan deel.

Positie Champions League (24 plaatsen in HT)
HT voorronden
2e 1e
*) Titelhouder 1
1-8 1 1
9-17 1
18-47 1

Toernooiopzet

Door de uitbreiding van het aantal leden was er nood aan een 2de voorronde. Na twee voorronden werden 24 ploegen toegelaten tot het hoofdtoernooi. Deze werden onderverdeeld in zes groepen van vier teams. De zes groepswinnaars en de twee beste nummers twee kwalificeerden zich voor de kwartfinales.

Champions League 1999-2003

Deelname

Om het commercieel potentieel van de Champions League volledig uit te buiten, werd gekozen om meer teams uit de grote landen te laten deelnemen. Dit ging uiteindelijk ten koste van landen zonder voetbalcultuur, want de verschillen in budgetten werden enorm tussen top, sub-top en middenmoot van Europa.

Positie Champions League (32 plaatsen in HT)
HT voorronden
3e 2e 1e
*) Titelhouder 1
1-3 CH N2 N3 N4
4-6 CH N2 N3
7-9 CH N2
10-15 CH N2
16-22 CH
23-53 CH

Toernooiopzet

De groepsfase bestond nu uit 32 teams. Ook werden uit grote landen meer teams toegelaten. Dit had tot gevolg dat er een 3e voorronde moest komen. Na de knock-outfases van de voorronden ging het hoofdtoernooi met 32 teams van start. Deze waren volgens sterkte onderverdeeld in 8 groepen van 4. De 2 beste van iedere groep gingen verder. De 2e ronde was ook een groepsronde, maar deze keer maar 4 groepen van 4 teams. Ook hier stootten de 2 beste teams van iedere poule door. Hierna volgde de knock-outfase richting finale.

Champions League 2003- heden

Deelname

De deelname was hetzelfde voor deze periode als in de vorige.

Toernooiopzet

De 2de ronde werd nu ook een knock-outronde omdat de wedstrijdlast voor Europese ploegen te groot werd.

Deelname

Een club kan zich voor dit toernooi plaatsen door een hoge eindpositie in de nationale competitie van het voorgaande jaar. Elk land dat bij de UEFA is aangesloten mag minimaal één en maximaal vier clubs afvaardigen; hoe sterker het land, hoe meer clubs mogen deelnemen. De verdeling wordt gebaseerd op de positie van het land op de UEFA-coëfficiëntenranglijst. Liechtenstein kent geen deelnemer in dit toernooi omdat dit ministaatje geen eigen nationale competitie heeft; de zeven clubs uit Liechtenstein spelen alle in de Zwitserse competitie.


Aan de eerste ronde van het hoofdtoernooi doen 32 clubs mee. Een aantal clubs is rechtstreeks geplaatst en de overige clubs moeten zich via de voorronden plaatsen.

In het seizoen 2009/10 is een aantal wijzigingen doorgevoerd in de samenstelling van de eerste ronde. Er zijn 22 in plaats van 16 clubs rechtstreeks geplaatst en er zullen tenminste 17 landskampioenen meedoen in plaats van 10.

Voorronden

In drie voorronden, volgens het knock-outsysteem met een thuis- en een uitwedstrijd, worden de teams bepaald die zich in de eerste ronde bij de rechtstreeks geplaatste clubs mogen voegen. In de eerste voorronden spelen clubs van de zwakkere landen tegen elkaar. In de tweede en derde voorronden stromen clubs van sterkere landen in. Wanneer welke club instroomt hangt af van het aantal deelnemende clubs en het aantal vrije plaatsen in de eerste ronde.

In het seizoen 2009/10 zijn er 10 plaatsen in de eerste ronde beschikbaar voor clubs die niet rechtstreeks zijn geplaatst. Omdat in de voorronden de landskampioenen gescheiden worden van de niet-landskampioenen, zullen uiteindelijk 5 van de 10 plaatsen worden ingenomen door landskampioenen en 5 door niet-landskampioenen.

De verliezers van de derde voorronde schuiven door naar de Play-off ronde van de UEFA Europa League, de verliezers van de Play-off ronde plaatsen zich voor de groepsfase van de Europa League.

Eerste ronde, groepsfase

De eerste ronde van het toernooi wordt gespeeld in acht groepen van vier clubs. De indeling van deze groepen wordt bepaald door een "geleide" loting, die met behulp van coëfficiënten zou moeten resulteren in groepen die ongeveer gelijk van sterkte zijn. Clubs uit hetzelfde land kunnen elkaar in deze fase niet treffen.

De nummers één en twee van iedere poule gaan door naar de tweede ronde, terwijl de nummer drie door mag gaan in de tweede ronde van de lager aangeslagen Europa League. Voor de nummer vier van de groep is het Europees voetbal voor het betreffende seizoen voorbij. Indien meerdere clubs hetzelfde aantal punten halen, wordt gekeken naar het onderlinge resultaat.

Tweede ronde, knock-outfase

De tweede ronde bestaat uit knock-outwedstrijden met een thuis- en uitwedstrijd. De acht groepswinnaars uit de eerste ronde spelen in de achtste finale tegen een nummer twee uit de groep en hebben als voordeel dat ze met een uitwedstrijd beginnen. Daarna is er een vrije loting voor de kwartfinale en de halve finale. De finale is één wedstrijd op een vooraf bepaalde locatie.

Tijdens de seizoenen 1999-2003 is geëxperimenteerd met een tweede groepsronde (16 ploegen in 4 groepen), maar omdat dit de voetbalkalender overvol maakte en het spektakelvoetbal achterwege bleef (ploegen gingen berekenend spelen), is weer overgegaan op het knock-outsysteem.

Finales

Seizoen Datum Winnaar Uitslag Finalist Stadion, plaats UEFA Man of the Match
2014/15 mei 2015 Olympiastadion, Berlijn, Duitsland
2013/14 za 24-5-2014 Estádio da Luz, Lissabon, Portugal
2012/13 za 25-5-2013 FC Bayern München Vlag van Duitsland 2-1 Vlag van Duitsland Borussia Dortmund Wembley, Londen, Engeland Vlag van Nederland Arjen Robben (Bayern München)
2011/12 za 19-5-2012 Chelsea FC Vlag van Engeland 1-1 ns (4-5) Vlag van Duitsland FC Bayern München Allianz Arena, München, Duitsland Vlag van Ivoorkust Didier Drogba (Chelsea)
2010/11 za 28-5-2011 FC Barcelona Vlag van Spanje 3-1 Vlag van Engeland Manchester United Wembley, Londen, Engeland Vlag van Argentinië Lionel Messi (Barcelona)
2009/10 za 22-5-2010 Internazionale Vlag van Italië 2-0 Vlag van Duitsland FC Bayern München Estadio Santiago Bernabéu, Madrid, Spanje Vlag van Argentinië Diego Milito (Internazionale)
2008/09 wo 27-5-2009 FC Barcelona Vlag van Spanje 2-0 Vlag van Engeland Manchester United FC Stadio Olimpico, Rome, Italië Vlag van Spanje Xavi (Barcelona)
2007/08 wo 21-5-2008 Manchester United FC Vlag van Engeland 1-1 ns (6-5) Vlag van Engeland Chelsea FC Loezjniki, Moskou, Rusland Vlag van Nederland Edwin van der Sar (Manchester United)
2006/07 wo 23-5-2007 AC Milan Vlag van Italië 2-1 Vlag van Engeland Liverpool FC Olympisch Stadion Spyridon Louis, Athene, Griekenland Vlag van Italië Filippo Inzaghi (Milan)
2005/06 wo 17-5-2006 FC Barcelona Vlag van Spanje 2-1 Vlag van Engeland Arsenal FC Stade de France, Parijs, Frankrijk Vlag van Brazilië Ronaldinho (Barcelona)
2004/05 wo 25-5-2005 Liverpool FC Vlag van Engeland 3-3 ns (3-2) Vlag van Italië AC Milan Atatürk Olympisch Stadion, Istanboel, Turkije Vlag van Engeland Steven Gerrard (Liverpool)
2003/04 wo 26-5-2004 FC Porto Vlag van Portugal 3-0 Vlag van Frankrijk AS Monaco Arena AufSchalke, Gelsenkirchen, Duitsland Vlag van Portugal Deco (Porto)
2002/03 wo 28-5-2003 AC Milan Vlag van Italië 0-0 ns (3-2) Vlag van Italië Juventus FC Old Trafford, Manchester, Engeland Vlag van Italië Paolo Maldini (Milan)
2001/02 wo 15-5-2002 Real Madrid CF Vlag van Spanje 2-1 Vlag van Duitsland Bayer 04 Leverkusen Hampden Park, Glasgow, Schotland Vlag van Frankrijk Zinédine Zidane (Real Madrid)
2000/01 wo 23-5-2001 FC Bayern München Vlag van Duitsland 1-1 ns (5-4) Vlag van Spanje Valencia CF San Siro, Milaan, Italië Vlag van Duitsland Oliver Kahn (Bayern München)
1999/00 wo 24-5-2000 Real Madrid CF Vlag van Spanje 3-0 Vlag van Spanje Valencia CF Stade de France, Parijs, Frankrijk Vlag van Engeland Steve McManaman (Real Madrid)
1998/99 wo 26-5-1999 Manchester United FC Vlag van Engeland 2-1 Vlag van Duitsland FC Bayern München Camp Nou, Barcelona, Spanje Vlag van Duitsland Mario Basler (Bayern München)
1997/98 wo 20-5-1998 Real Madrid CF Vlag van Spanje 1-0 Vlag van Italië Juventus FC Amsterdam ArenA, Amsterdam, Nederland
1996/97 wo 28-5-1997 Borussia Dortmund Vlag van Duitsland 3-1 Vlag van Italië Juventus FC Olympiastadion, München, Duitsland
1995/96 wo 22-5-1996 Juventus FC Vlag van Italië 1-1 ns (4-2) Vlag van Nederland AFC Ajax Stadio Olimpico, Rome, Italië
1994/95 wo 24-5-1995 AFC Ajax Vlag van Nederland 1-0 Vlag van Italië AC Milan Ernst Happelstadion, Wenen, Oostenrijk
1993/94 wo 18-5-1994 AC Milan Vlag van Italië 4-0 Vlag van Spanje FC Barcelona Olympisch Stadion Spyridon Louis, Athene, Griekenland
1992/93 wo 26-5-1993 Olympique Marseille Vlag van Frankrijk 1-0 Vlag van Italië AC Milan Olympiastadion, München, Duitsland

Statistieken

Statistieken betreffen enkel de behaalde resultaten in de Champions League (vanaf 1993; dus exclusief de resultaten in de Europacup I).

Winnaars aller tijden

Per land

Cups Club In:
3 Vlag van Italië AC Milan 1994, 2003, 2007
3 Vlag van Spanje FC Barcelona 2006, 2009, 2011
3 Vlag van Spanje Real Madrid CF 1998, 2000, 2002
2 Vlag van Engeland Manchester United FC 1999, 2008
2 Vlag van Duitsland FC Bayern München 2001, 2013
1 Vlag van Frankrijk Olympique Marseille 1993
1 Vlag van Nederland AFC Ajax 1995
1 Vlag van Italië Juventus FC 1996
1 Vlag van Duitsland Borussia Dortmund 1997
1 Vlag van Portugal FC Porto 2004
1 Vlag van Engeland Liverpool FC 2005
1 Vlag van Italië Internazionale 2010
1 Vlag van Engeland Chelsea FC 2012
Cups x clubs Land
6 2 Vlag van Spanje Spanje
5 3 Vlag van Italië Italië
4 3 Vlag van Engeland Engeland
3 2 Vlag van Duitsland Duitsland
1 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk
1 1 Vlag van Nederland Nederland
1 1 Vlag van Portugal Portugal

Belgische en Nederlandse winnaars

Eric Gerets was de eerste Belg die de Beker in de lucht mocht steken. Dat gebeurde in 1988. De Limburger maakte toen deel uit van PSV Eindhoven en was er zelfs aanvoerder. In de finale te Stuttgart vond Gerets met PSV Benfica op zijn weg. Na 120 minuten stond het 0-0, maar de Nederlanders waren beter in het nemen van strafschoppen waardoor Gerets de ‘beker met de grote oren’ in de lucht mocht steken. Guus Hiddink was toen trouwens de trainer van de Eindhovense club.

De tweede Belgische speler (en de eerste Belg ooit die de Champions League gewonnen heeft) is Daniël Van Buyten, hoewel hij tijdens de finale niet van de bank kwam. In 2012 was Romelu Lukaku weliswaar aangesloten bij het winnende Chelsea, hij was door zijn club niet ingeschreven voor deelname aan het toernooi. Hij beleefde de wedstrijd van op de tribune.

De Nederlandsevoetballers die de beker wonnen, staan hieronder. Het gaat om spelers die tijdens een gewonnen finale op het veld stonden. Spelers die aangesloten waren bij een winnende club, maar in de finale niet in actie kwamen, worden niet vermeld.

Nederlanders:

Topschutters aller tijden

Zonder de kwalificatiewedstrijden, bijgewerkt tot en met 9 april 2013

# Speler Nationaliteit Doelpunten Club
1 Raúl Vlag van Spanje Spanje 71 Real Madrid, Schalke 04
2 Lionel Messi Vlag van Argentinië Argentinië 59 FC Barcelona
3 Ruud van Nistelrooij Vlag van Nederland Nederland 56 PSV, Manchester United, Real Madrid
4 Thierry Henry Vlag van Frankrijk Frankrijk 50 AS Monaco, Arsenal, FC Barcelona
5 Cristiano Ronaldo Vlag van Portugal Portugal 50 Manchester United, Real Madrid
6 Andrij Sjevtsjenko Vlag van Oekraïne Oekraïne 48 Dynamo Kiev, AC Milan, Chelsea
7 Filippo Inzaghi Vlag van Italië Italië 46 Juventus, AC Milan
8 Alessandro Del Piero Vlag van Italië Italië 42 Juventus

vet gedrukt: nog steeds actief in de Champions League

Topschutters per seizoen UEFA Champions League

Jaar Topscorer Club Goals
2012/2013 Vlag van Portugal Cristiano Ronaldo Vlag van Spanje Real Madrid 12
2011/2012 Vlag van Argentinië Lionel Messi Vlag van Spanje FC Barcelona 14
2010/2011 12
2009/2010 8
2008/2009 9
2007/2008 Vlag van Portugal Cristiano Ronaldo Vlag van Engeland Manchester United 8
2006/2007 Vlag van Brazilië Kaká Vlag van Italië AC Milan 10
2005/2006 Vlag van Oekraïne Andrij Sjevtsjenko Vlag van Italië AC Milan 9
2004/2005 Vlag van Nederland Ruud van Nistelrooij Vlag van Engeland Manchester United 8
2003/2004 Vlag van Spanje Fernando Morientes Vlag van Monaco AS Monaco 9
2002/2003 Vlag van Nederland Ruud van Nistelrooij Vlag van Engeland Manchester United 12
2001/2002 10
2000/2001 Vlag van Spanje Raúl Vlag van Spanje Real Madrid 7
1999/2000 Vlag van Brazilië Rivaldo
Vlag van Spanje Raúl
Vlag van Brazilië Mário Jardel
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Spanje Real Madrid
Vlag van Portugal FC Porto
10
1998/1999 Vlag van Trinidad en Tobago Dwight Yorke
Vlag van Oekraïne Andrij Sjevtsjenko
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Oekraïne Dynamo Kiev
8
1997/1998 Vlag van Italië Alessandro Del Piero Vlag van Italië Juventus 10
1996/1997 Vlag van Joegoslavië Milinko Pantic Vlag van Spanje Atlético Madrid 5
1995/1996 Vlag van Finland Jari Litmanen Vlag van Nederland Ajax 9
1994/1995 Vlag van Liberia George Weah Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain 7
1993/1994 Vlag van Bulgarije Christo Stoitsjkov Vlag van Spanje FC Barcelona 5
1992/1993 Vlag van Frankrijk Franck Sauzée Vlag van Frankrijk Olympique Marseille 5

Snelste doelpunten in de UEFA Champions League

# Speler Nationaliteit Sec Datum Wedstrijd Stadion, stad
1 Roy Makaay Vlag van Nederland Nederland 10,12 wo 7-3-2007 Bayern München - Real Madrid Allianz Arena, München
2 Gilberto Silva Vlag van Brazilië Brazilië 20,07 wo 25-9-2002 PSV - Arsenal FC Philips Stadion, Eindhoven
3 Alessandro Del Piero Vlag van Italië Italië 20,12 wo 1-10-1997 Manchester United - Juventus Old Trafford, Manchester
4 Pato Vlag van Brazilië Brazilië 24* di 13-09-2011 FC Barcelona - AC Milan Camp Nou, Barcelona
Marek Kincl Vlag van Tsjechië Tsjechië 24* wo 2-11-2005 Club Brugge - Rapid Wien Jan Breydelstadion, Brugge
5 Clarence Seedorf Vlag van Nederland Nederland 25* wo 28-9-2005 Schalke 04 - AC Milan Arena AufSchalke, Gelsenkirchen
David Alaba Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 25* di 2-4-2013 Bayern München - Juventus Allianz Arena, München
6 Mariano Bombarda Vlag van Argentinië Argentinië 28,21 wo 20-10-1999 Willem II - Sparta Praag Willem II Stadion, Tilburg
7 Alexandros Alexoudis Vlag van Griekenland Griekenland 28,46 wo 22-11-1995 Panathinaikos - Aalborg BK Olympisch Stadion, Athene
8 Deco Vlag van Portugal Portugal 30,08 wo 26-10-1999 FC Porto - Molde FK Estádio das Antas, Porto
9 Christian Giménez Vlag van Argentinië Argentinië 31,00 di 26-11-2002 FC Basel - Manchester United St. Jakob-Park, Bazel
10 Andy van der Meyde Vlag van Nederland Nederland 35,10 wo 19-3-2003 AS Roma - Ajax Stadio Olimpico, Rome
11 Andreas Möller Vlag van Duitsland Duitsland 37,04 wo 13-9-1995 Borussia Dortmund - Juventus Westfalenstadion, Dortmund
12 Mark van Bommel Vlag van Nederland Nederland 40* wo 2-11-2005 FC Barcelona - Panathinaikos Camp Nou, Barcelona
13 Vratislav Lokvenc Vlag van Tsjechië Tsjechië 42,58 wo 3-11-1999 Sparta Praag - Spartak Moskou Letná, Praag
14 Pavel Nedvěd Vlag van Tsjechië Tsjechië 43,25 wo 27-10-1999 Lazio Roma - Bayer Leverkusen Stadio Olimpico, Rome
15 Kacha Kaladze Vlag van Georgië Georgië 44,00 wo 18-10-2000 Dynamo Kiev - RSC Anderlecht Valeri Lobanovskystadion, Kiev
16 Diego Forlán Vlag van Uruguay Uruguay 49* wo 29-3-2006 Internazionale - Villarreal CF San Siro, Milaan
17 Sonny Ânderson Vlag van Brazilië Brazilië 50,75 wo 25-11-1998 FC Barcelona - Manchester United Camp Nou, Barcelona
18 Paolo Maldini Vlag van Italië Italië 53* wo 25-5-2005 AC Milan - Liverpool FC Atatürk Olympisch Stadion, Istanboel
19 Clayton Vlag van Brazilië Brazilië 58,25 wo 17-10-2001 FC Porto - Celtic FC Estádio das Antas, Porto

* Officieuze tijdmeting
De spelers horen bij de cursief gedrukte teams

Zie de categorie UEFA Champions League van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.