International Campaign to Ban Landmines

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nobelprijswinnaar  International Campaign to Ban Landmines
Sinds 1992
Logo International Campaign to Ban Landmines
Nobelprijs Vrede
Jaar 1997
Reden Voor hun pogingen om antipersoonsmijnen te verbieden en op te sporen
Samen met Jody Williams
Voorganger(s) Carlos Filipe Ximenes Belo
José Ramos-Horta
Opvolger(s) John Hume
David Trimble

De International Campaign to Ban Landmines (Internationale campagne voor het verbannen van landmijnen) is een organisatie die zich inzet voor een einde van het gebruik, de productie, de opslag, de verkoop en de export van antipersoonlandmijnen.

De ICBL werd opgericht in 1992 nadat vijf organisaties op dit gebied hadden besloten te gaan samenwerken. Hierna sloten vele organisaties zich bij de ICBL aan; in 2003 waren er meer dan 1100. Heel lang was prinses Diana het publieke gezicht van de ICBL.

Het grootste succes kwam in 1999 toen het verdrag van Ottawa van kracht werd, dat de vervaardiging en het gebruik van landmijnen verbiedt. De Verenigde Staten van Amerika, Rusland en China hebben het verdrag tot dusver geweigerd te ondertekenen.

De organisatie en haar belangrijkste vertegenwoordiger Jody Williams wonnen samen in 1997 de Nobelprijs voor de Vrede.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Verlening van de Nobelprijs in 1997
Zie de categorie International Campaign to Ban Landmines van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.