Giovanni van Bronckhorst
Giovanni van Bronckhorst | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Van Bronckhorst in 2011
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Giovanni Christiaan van Bronckhorst | |||||||
Bijnaam | Gio | |||||||
Geboortedatum | 5 februari 1975 | |||||||
Geboorteplaats | Rotterdam, Nederland | |||||||
Lengte | 178[1] cm | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | Gestopt in 2010 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
|
Giovanni Christiaan van Bronckhorst (Rotterdam, 5 februari 1975) is een Nederlands voetbaltrainer en voormalig voetballer. Als voetballer kwam hij uit voor RKC Waalwijk, Feyenoord, Glasgow Rangers, Arsenal en FC Barcelona. Hij won er onder andere de Champions League, Supercopa, FA Cup en diverse landskampioenschappen. Met het Nederlands elftal werd hij, als aanvoerder, tweede op het WK 2010 in Zuid-Afrika. Van Bronckhorst stond vooral als linksback of in een verdedigende rol centraal of links op het middenveld.
Clubcarrière
Feyenoord
Van Bronckhorst begon zijn profcarrière bij Feyenoord, waar hij echter direct werd uitgeleend aan RKC Waalwijk. Op 6 maart 1994 debuteerde hij in de eredivisie in het uitduel bij FC Volendam onder trainer Bert Jacobs in de eredivisie. Na zijn terugkeer naar Feyenoord won hij de KNVB Beker en hij vertrok in de zomer van 1998 naar het Schotse Glasgow Rangers.
Glasgow Rangers
In zijn eerste seizoen bij de Rangers werd Van Bronckhorst landskampioen, bekerwinnaar en winnaar van de League Cup. Ook in zijn tweede seizoen won hij deze drie prijzen. In zijn derde en laatste seizoen voor de Glasgow Rangers won Van Bronckhorst niets.
Arsenal FC
Door zijn successen bij de Glasgow Rangers kon hij overstappen naar Arsenal FC, waar toen onder meer Dennis Bergkamp uitkwam. Hij werd landskampioen en FA Cup winnaar, maar ondanks het winnen van deze twee prijzen brak hij nooit echt door.
FC Barcelona
Hij vertrok in het seizoen 2003/04 naar FC Barcelona onder coach Frank Rijkaard, waar hij nog een aantal Nederlandse spelers tegenkwam. In het seizoen 2004/05 kwam hij nog als enige Nederlander voor Barça uit, tot Mark van Bommel hem een jaar later gezelschap kwam houden. In Barcelona was hij een van de vaste verdedigers in het kampioenenteam van Frank Rijkaard. Hij won met Barcelona tweemaal de Spaanse titel, twee keer de Supercopa en eenmaal de Champions League, waarin hij dat Champions League-seizoen als enige speler alle wedstrijden speelde. Hij werd in Barcelona zeer gewaardeerd, omdat hij zijn aanvallende intenties steeds zeer goed wist te combineren met zeer degelijk verdedigend werk.
Feyenoord
In de zomer van 2007 kwam hij terug naar zijn jeugdliefde Feyenoord. Zijn terugkeer werd bejubeld door de supporters. Van Bronckhorst onderbrak zelfs zijn vakantie om bij de eerste training aanwezig te kunnen zijn. Ook gaf hij aan geen winstpremies te willen ontvangen. Van Bronckhorst werd door trainer Van Marwijk tot aanvoerder gekozen, de rol die hij overnam van Theo Lucius. In zijn eerste seizoen terug bij Feyenoord won hij de KNVB-beker.
Interlandcarrière
In 1997 noemde Van Bronckhorst in het sportprogramma Veronica's Voetbal Simon Tahamata, die van 1984 tot 1987 bij Feyenoord speelde en eveneens van Molukse afkomst was, als zijn grote voorbeeld.
Van Bronckhorst bereikte met het Nederlands elftal de finale van het WK 2010 door 1-0 te scoren in de halve finale die eindigde in een 3-2-overwinning op Uruguay. Dit doelpunt is officieus verkozen tot 'mooiste goal' van dat WK. Van Bronckhorst was op dit WK aanvoerder en speelde zijn zesde grote toernooi (na '98, '00, '04, '06 en '08). Zijn laatste interland speelde hij tegen Spanje in de WK-finale 2010, die met 0-1 verloren werd. Van Bronckhorst werd in de 105e minuut vervangen door Edson Braafheid. Van Bronckhorst speelde 106 interlands en voltooide daarmee het podium met Edwin van der Sar (130 interlands) en Frank de Boer (112 interlands). Na het WK Voetbal 2010 werden Van Bronckhorst en Bert van Marwijk benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau[2].
Van Bronckhorst maakte op 12 mei 2010 bekend na het WK 2010 te stoppen met profvoetbal. Zijn laatste wedstrijd speelde hij in De Kuip tegen het Spaanse Real Mallorca. Dit was zijn afscheidswedstrijd. Mario Been, de toenmalige Feyenoordtrainer, probeerde hem tevergeefs over te halen om nog langer door te gaan.
Clubstatistieken
Seizoen | Club | Competitie | Duels | Goals |
---|---|---|---|---|
1993/94 | Feyenoord | Eredivisie | 0 | 0 |
→ RKC Waalwijk (huur) | Eredivisie | 12 | 2 | |
1994/95 | Feyenoord | Eredivisie | 10 | 1 |
1995/96 | Feyenoord | Eredivisie | 33 | 9 |
1996/97 | Feyenoord | Eredivisie | 34 | 4 |
1997/98 | Feyenoord | Eredivisie | 32 | 8 |
1998/99 | Glasgow Rangers | Premier League | 35 | 7 |
1999/00 | Glasgow Rangers | Premier League | 27 | 4 |
2000/01 | Glasgow Rangers | Premier League | 11 | 2 |
2001/02 | Arsenal FC | Premiership | 21 | 1 |
2002/03 | Arsenal FC | Premiership | 20 | 1 |
2003/04 | → FC Barcelona | Primera División | 34 | 1 |
2004/05 | FC Barcelona | Primera División | 29 | 4 |
2005/06 | FC Barcelona | Primera División | 18 | 0 |
2006/07 | FC Barcelona | Primera División | 23 | 0 |
2007/08 | Feyenoord | Eredivisie | 32 | 7 |
2008/09 | Feyenoord | Eredivisie | 27 | 1 |
2009/10 | Feyenoord | Eredivisie | 28 | 2 |
Totaal | 425 | 52 | ||
Nederlands elftal | 106 | 6 |
Interlands van Giovanni van Bronckhorst voor Nederland | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Stad | Competitie | Thuis | Uitslag | Uit |
Als speler van Feyenoord | ||||||
1 | 31.08.1996 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 2–2 | Brazilië |
2 | 05.10.1996 | Cardiff | WK-kwalificatie | Wales | 1–3 | Nederland |
3 | 09.11.1996 | Eindhoven | WK-kwalificatie | Nederland | 7–1 | Wales |
4 | 26.02.1997 | Parijs | Oefeninterland | Frankrijk | 2–1 | Nederland |
5 | 04.06.1997 | Johannesburg | Oefeninterland | Zuid-Afrika | 0–2 | Nederland |
6 | 06.09.1997 | Rotterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 3–1 | België |
7 | 11.10.1997 | Amsterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 0–0 | Turkije |
Als speler van Glasgow Rangers | ||||||
8 | 18.11.1998 | Gelsenkirchen | Oefeninterland | Duitsland | 1–1 | Nederland |
9 | 28.04.1999 | Arnhem | Oefeninterland | Nederland | 1–2 | Marokko |
10 | 05.06.1999 | Nazaré | Oefeninterland | Brazilië | 2–2 | Nederland |
11 | 18.08.1999 | Kopenhagen | Oefeninterland | Denemarken | 0–0 | Nederland |
12 | 04.09.1999 | Rotterdam | Oefeninterland | Nederland | 5–5 | België |
13 | 09.10.1999 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 2–2 | Brazilië |
14 | 13.11.1999 | Eindhoven | Oefeninterland | Nederland | 1–1 | Tsjechië |
15 | 29.03.2000 | Brussel | Oefeninterland | België | 2–2 | Nederland |
16 | 04.06.2000 | Lausanne | Oefeninterland | Nederland | 3–1 | Polen |
17 | 11.06.2000 | Amsterdam | EK-eindronde | Nederland | 1–0 | Tsjechië |
18 | 16.06.2000 | Rotterdam | EK-eindronde | Nederland | 3–0 | Denemarken |
19 | 29.06.2000 | Amsterdam | EK-eindronde | Nederland | 0–0 | Italië |
20 | 02.09.2000 | Amsterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 2–2 | Ierland |
21 | 07.10.2000 | Strovolos | WK-kwalificatie | Cyprus | 0–4 | Nederland |
Als speler van Arsenal | ||||||
22 | 15.08.2001 | Londen | Oefeninterland | Engeland | 0–2 | Nederland |
23 | 01.09.2001 | Dublin | WK-kwalificatie | Ierland | 1–0 | Nederland |
24 | 06.10.2001 | Arnhem | WK-kwalificatie | Nederland | 4–0 | Andorra |
25 | 10.11.2001 | Kopenhagen | Oefeninterland | Denemarken | 1–1 | Nederland |
26 | 13.02.2002 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 1–1 | Engeland |
27 | 12.02.2003 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 1–0 | Argentinië |
28 | 29.03.2003 | Rotterdam | EK-kwalificatie | Nederland | 1–1 | Tsjechië |
29 | 07.06.2003 | Minsk | EK-kwalificatie | Wit-Rusland | 0–2 | Nederland |
30 | 20.08.2003 | Brussel | Oefeninterland | België | 1–1 | Nederland |
Als speler van Barcelona | ||||||
31 | 11.10.2003 | Eindhoven | EK-kwalificatie | Nederland | 5–0 | Moldavië |
32 | 15.11.2003 | Glasgow | EK-kwalificatie | Schotland | 1–0 | Nederland |
33 | 28.04.2004 | Eindhoven | Oefeninterland | Nederland | 4–0 | Griekenland |
34 | 29.05.2004 | Eindhoven | Oefeninterland | Nederland | 0–1 | België |
35 | 01.06.2004 | Lausanne | Oefeninterland | Nederland | 3–0 | Faeröer |
36 | 05.06.2004 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 0–1 | Ierland |
37 | 15.06.2004 | Porto | EK-eindronde | Duitsland | 1–1 | Nederland |
38 | 19.06.2004 | Aveiro | EK-eindronde | Tsjechië | 3–2 | Nederland |
39 | 23.06.2004 | Braga | EK-eindronde | Nederland | 3–0 | Letland |
40 | 26.06.2004 | Loulé | EK-eindronde | Nederland | 0–0 | Zweden |
41 | 30.06.2004 | Lissabon | EK-eindronde | Portugal | 2–1 | Nederland |
42 | 18.08.2004 | Solna | Oefeninterland | Zweden | 2–2 | Nederland |
43 | 08.09.2004 | Amsterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 2–0 | Tsjechië |
44 | 13.10.2004 | Amsterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 3–1 | Finland |
45 | 17.11.2004 | Barcelona | WK-kwalificatie | Andorra | 0–3 | Nederland |
46 | 09.02.2005 | Birmingham | Oefeninterland | Engeland | 0–0 | Nederland |
47 | 26.03.2005 | Boekarest | WK-kwalificatie | Roemenië | 0–2 | Nederland |
48 | 30.03.2005 | Eindhoven | WK-kwalificatie | Nederland | 2–0 | Armenië |
49 | 04.06.2005 | Rotterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 2–0 | Roemenië |
50 | 08.06.2005 | Helsinki | WK-kwalificatie | Finland | 0–4 | Nederland |
51 | 03.09.2005 | Jerevan | WK-kwalificatie | Armenië | 0–1 | Nederland |
52 | 08.10.2005 | Praag | WK-kwalificatie | Tsjechië | 0–2 | Nederland |
53 | 12.10.2005 | Amsterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 0–0 | Sjabloon:MKD-1995-f |
54 | 12.11.2005 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 1–3 | Italië |
55 | 01.03.2006 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 1–0 | Ecuador |
56 | 27.05.2006 | Rotterdam | Oefeninterland | Nederland | 1–0 | Kameroen |
57 | 04.06.2006 | Rotterdam | Oefeninterland | Nederland | 1–1 | Australië |
58 | 11.06.2006 | Leipzig | WK-eindronde | Servië en Montenegro | 0–1 | Nederland |
59 | 16.06.2006 | Stuttgart | WK-eindronde | Ivoorkust | 1–2 | Nederland |
60 | 25.06.2006 | Neurenberg | WK-eindronde | Nederland | 0–1 | Portugal |
61 | 06.09.2006 | Eindhoven | EK-kwalificatie | Nederland | 3–0 | Wit-Rusland |
62 | 07.10.2006 | Sofia | EK-kwalificatie | Bulgarije | 1–1 | Nederland |
63 | 11.10.2006 | Amsterdam | EK-kwalificatie | Nederland | 2–1 | Albanië |
64 | 07.02.2007 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 4–1 | Rusland |
65 | 24.03.2007 | Rotterdam | EK-kwalificatie | Nederland | 0–0 | Roemenië |
66 | 28.03.2007 | Celje | EK-kwalificatie | Slovenië | 0–1 | Nederland |
67 | 02.06.2007 | Seoul | Oefeninterland | Zuid-Korea | 0–2 | Nederland |
Als speler van Feyenoord | ||||||
68 | 22.08.2007 | Lancy | Oefeninterland | Zwitserland | 2–1 | Nederland |
69 | 08.09.2007 | Amsterdam | EK-kwalificatie | Nederland | 2–0 | Bulgarije |
70 | 12.09.2007 | Tirana | EK-kwalificatie | Albanië | 0–1 | Nederland |
71 | 13.10.2007 | Constanţa | EK-kwalificatie | Roemenië | 1–0 | Nederland |
72 | 17.11.2007 | Rotterdam | EK-kwalificatie | Nederland | 1–0 | Luxemburg |
73 | 21.11.2007 | Minsk | EK-kwalificatie | Wit-Rusland | 2–1 | Nederland |
74 | 06.02.2008 | Split | Oefeninterland | Kroatië | 0–3 | Nederland |
75 | 26.03.2008 | Vienna | Oefeninterland | Oostenrijk | 3–4 | Nederland |
76 | 24.05.2008 | Rotterdam | Oefeninterland | Nederland | 3–0 | Oekraïne |
77 | 29.05.2008 | Eindhoven | Oefeninterland | Nederland | 1–1 | Denemarken |
78 | 01.06.2008 | Rotterdam | Oefeninterland | Nederland | 2–0 | Wales |
79 | 09.06.2008 | Bern | EK-eindronde | Italië | 0–3 | Nederland |
80 | 13.06.2008 | Bern | EK-eindronde | Frankrijk | 1–4 | Nederland |
81 | 21.06.2008 | Basel | EK-eindronde | Nederland | 1–3 | Rusland |
82 | 20.08.2008 | Moskou | Oefeninterland | Rusland | 1–1 | Nederland |
83 | 06.09.2008 | Eindhoven | Oefeninterland | Nederland | 1–2 | Australië |
84 | 10.09.2008 | Skopje | WK-kwalificatie | Sjabloon:MKD-1995-f | 1–2 | Nederland |
85 | 11.10.2008 | Rotterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 2–0 | IJsland |
86 | 15.10.2008 | Oslo | WK-kwalificatie | Noorwegen | 0–1 | Nederland |
87 | 19.11.2008 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 3–1 | Zweden |
88 | 28.03.2009 | Amsterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 3–0 | Schotland |
89 | 01.04.2009 | Amsterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 4–0 | Sjabloon:MKD-1995-f |
90 | 06.06.2009 | Reykjavík | WK-kwalificatie | IJsland | 1–2 | Nederland |
91 | 10.06.2009 | Rotterdam | WK-kwalificatie | Nederland | 2–0 | Noorwegen |
92 | 05.09.2009 | Enschede | Oefeninterland | Nederland | 3–0 | Japan |
93 | 09.09.2009 | Glasgow | WK-kwalificatie | Schotland | 0–1 | Nederland |
94 | 10.10.2009 | Sydney | Oefeninterland | Australië | 0–0 | Nederland |
95 | 14.11.2009 | Pescara | Oefeninterland | Italië | 0–0 | Nederland |
96 | 18.11.2009 | Heerenveen | Oefeninterland | Nederland | 0–0 | Paraguay |
97 | 03.03.2010 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 2–1 | Verenigde Staten |
98 | 01.06.2010 | Rotterdam | Oefeninterland | Nederland | 4–1 | Ghana |
99 | 05.06.2010 | Amsterdam | Oefeninterland | Nederland | 6–1 | Hongarije |
100 | 14.06.2010 | Johannesburg | WK-eindronde | Denemarken | 0–2 | Nederland |
101 | 19.06.2010 | Durban | WK-eindronde | Japan | 0–1 | Nederland |
102 | 24.06.2010 | Kaapstad | WK-eindronde | Kameroen | 1–2 | Nederland |
103 | 28.06.2010 | Durban | WK-eindronde | Nederland | 2–1 | Slowakije |
Als clubloze speler | ||||||
104 | 02.07.2010 | Port Elizabeth | WK-eindronde | Brazilië | 1–2 | Nederland |
105 | 06.07.2010 | Kaapstad | WK-eindronde | Uruguay | 2–3 | Nederland |
106 | 11.07.2010 | Johannesburg | WK-eindronde | Nederland | 0–1 | Spanje |
Trainersloopbaan
Feyenoord
Na de zomer van 2010 begon Van Bronckhorst met de opleiding 'Oefenmeester 1' en hij assisteerde bondscoach Cor Pot bij het Jong Oranje. In augustus 2011 werd hij fulltime assistent van trainer Ronald Koeman bij Feyenoord. Vanaf het seizoen 2012-13 combineerde Van Bronckhorst zijn werkzaamheden bij Feyenoord 1 met het coachen van Jong Feyenoord/Excelsior. Op 23 maart 2015 werd bekend dat Van Bronckhorst met ingang van het seizoen 2015-2016 hoofdtrainer van Feyenoord zou worden. Nadat Fred Rutten op zondag 17 mei 2015 zijn ontslag kreeg, werd Van Bronckhorst die dag al hoofdtrainer van Feyenoord. In zijn eerste duel als hoofdtrainer, op donderdag 21 mei, verloor hij met 1-0 bij sc Heerenveen in de play-offs. In de return kwam Feyenoord niet verder dan een 2-2 gelijkspel in de eigen Kuip, waardoor de club in het seizoen 2015/16 verstoken zou blijven van deelname aan Europees voetbal.
Het seizoen 2015/16 verliep wisselvallig. Mooie zeges werden afgewisseld met onnodige nederlagen. In december 2015 begon een reeks van 7 nederlagen op rij, die door zou lopen tot februari 2016. Feyenoord verloor alle aansluiting met Ajax en PSV en was vrijwel kansloos voor de landstitel. Feyenoord maakte het zichzelf zo lastig dat zelfs de 3e plaats in gevaar kwam en het werd ingehaald door AZ. In februari kreeg Van Bronckhorst hulp van Dick Advocaat, die als vriendendienst Van Bronckhorst achter de schermen ging adviseren en ondersteunen. Feyenoord verloor sindsdien geen wedstrijd meer en eindigde het seizoen op de 3e plaats. Intussen ging het in het bekertoernooi voor de wind: Feyenoord bereikte de finale, waarin het met 2-1 te sterk was voor FC Utrecht.
Op 31 juli 2016 werd er voor het eerst sinds februari weer verloren. De Johan Cruijff Schaal ging met 0-1 verloren tegen PSV. Vervolgens werd een indrukwekkende winstreeks ingezet en werd er 9x op rij gewonnen. Tussendoor werd Manchester United in De Kuip verslagen en won Feyenoord met 0-1 bij PSV. Het eerste puntverlies werd geleden in de thuiswedstrijd tegen Ajax, het werd op de valreep 1-1 door een doelpunt van Dirk Kuyt. Een week later werd met 2-2 gelijkgespeeld tegen Heerenveen. Doordeweeks werd met 10 man met 1-1 gelijkgespeeld bij Zorya Loegansk. De eerste nederlaag werd geleden op zondag 6 november. In een emotionele week waarbij de moeder van Tonny Vilhena kwam te overlijden werd met 1-0 verloren bij Go Ahead Eagles. Vervolgens werd de goede reeks weer doorgezet en werd er tot de winterstop niet meer verloren in de Eredivisie. Wel werd er nog twee keer verloren in de Europa League. Manchester United (4-0) en Fenerbahce (0-1) waren te sterk, waardoor Feyenoord 3e werd in de poule en daardoor Europees uitgeschakeld was. In de Eredivisie werd Feyenoord winterkampioen. In december werd bekend dat Van Bronckhorst zijn lopende contract open zou gaan breken en zou gaan bijtekenen tot de zomer van 2019. Op 14 mei 2017 won Feyenoord met 3-1 tegen Heracles Almelo, waarmee in de laatste speelronde de titel in de Eredivisie veilig gesteld werd, rivaal Ajax eindigde met 1 punt minder op de 2e plaats.
In zijn derde seizoen als trainer van Feyenoord werd op 5 augustus de Johan Cruijff Schaal gewonnen door Vitesse te verslaan na penalty's. In de Eredivisie waren de resultaten minder met een uiteindelijke 4e plaats achter AZ, Ajax en uiteindelijke kampioen PSV. In de Champions League werd alleen gewonnen van Napoli (2-1), wat niet genoeg was voor een Europese overwintering. Op 22 april 2018 werd de finale van de TOTO KNVB beker gewonnen door in de finale AZ te verslaan met 0-3 door doelpunten van Nicolai Jorgensen, Robin van Persie en Jens Toornstra. Hiermee pakte van Bronckhorst zijn vierde nationale prijs als trainer van Feyenoord.
Het vierde seizoen van 'Gio' als trainer van Feyenoord begon met een prijs, de Johan Cruijff Schaal werd gewonnen ten koste van PSV na een strafschoppenserie. Al snel daarna werd het minder: in de derde kwalificatieronde van de Europa League werd Feyenoord uitgeschakeld door de Slowaakse club AS Trenčín. De eerste wedstrijd werd al met 4-0 verloren waarna de thuiswedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel. Ook verloor Feyenoord zijn eerste competitiewedstrijd tegen de Graafschap. Eind januari 2019 maakte hij bekend aan het einde van het seizoen 2018/2019 te stoppen als trainer van Feyenoord.[3]
Op 9 september 2019 werd bekend dat Van Bronckhorst aan de slag zou gaan bij de City Football Group.[4] Bij die organisatie kreeg hij de kans om zich verder te ontwikkelen als voetbalcoach, met als bedoeling op het veld te staan bij verschillende clubs van de organisatie.
Guangzhou R&F
Op 3 januari 2020 werd bekend dat van Bronckhorst aan de slag gaat als coach van Guangzhou R&F.
Erelijst
Als speler
Competitie | |||||
---|---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | ||||
Feyenoord | |||||
KNVB beker | 2x | 1994/95, 2007/08 | |||
Glasgow Rangers | |||||
Scottish Premier League | 2x | 1998/99, 1999/00 | |||
Scottish Cup | 2x | 1998/99, 1999/00 | |||
Scottish League Cup | 1x | 1998/99 | |||
Arsenal FC | |||||
Premier League | 1x | 2001/02 | |||
FA Cup | 1x | 2002/03 | |||
FC Barcelona | |||||
Internationaal | |||||
UEFA Champions League | 1x | 2005/06 | |||
Nationaal | |||||
Primera División | 2x | 2004/05, 2005/06 | |||
Supercopa | 2x | 2005, 2006 |
Competitie | Winnaar | Runner-up | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | Aantal | Jaren | |||
Nederland | ||||||
Wereldkampioenschap voetbal | 1x | 2010 |
Als trainer
Competitie | ||||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
Feyenoord | ||||
Eredivisie | 1x | 2016/17 | ||
KNVB beker | 2x | 2015/16, 2017/18 | ||
Johan Cruijff Schaal | 2x | 2017, 2018 |
Persoonlijk
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau: 2010
Trivia
- In de tijd dat hij bij FC Barcelona speelde was zijn bijnaam "Gio".
- Hij is bij het publiek bekend als de speler die nooit minder dan 90 minuten speelde (niet alleen omdat hij nooit aan de kant ging, maar ook omdat hij het "vechten" nooit opgaf).
- Hij is door collega-voetballer Messi (FC Barcelona) uitgeroepen tot de beste linksback ter wereld.
- In november 2011 kreeg hij een onderscheiding van de UEFA voor het spelen van ten minste 100 interlands.[5]
- Van Bronckhorst is woonachtig in het Zuid-Hollandse Krimpen aan den IJssel.
- In 2011 speelde Van Bronckhorst zichzelf in de sitcom Iedereen is gek op Jack
Andere feiten
- Hij werkt sinds september 2010 als voetbalanalist voor SkySports.
- In 2012 heeft hij, samen met zijn vrouw Marieke van Bronckhorst, het naschoolse traject S.V. GIO opgezet. Kinderen uit groep 7 en 8 van de basisschool komen één middag in de week, gedurende 20 weken, naar locatie om ondersteuning te krijgen op het gebied van onderwijs en sport. Dit gebeurt op drie locaties; De Kuip, bij Voetbalvereniging LMO en op de campus van de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Zie ook
- Lijst van spelers van Arsenal FC
- Lijst van spelers van FC Barcelona
- Lijst van spelers van Feyenoord
- Lijst van spelers van RKC Waalwijk
- Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|
Voorganger: Fred Rutten |
Trainer Feyenoord 2015 (mei) - 2019 |
Opvolger: Jaap Stam |