Gebruiker:Gouwenaar/concepten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het schoolhuis[bewerken | brontekst bewerken]

Het Schoolhuis
Het Schoolhuis anno 2012
Status en tijdlijn
Status gemeentelijk monument
Oorspr. functie woonhuis en school
Huidig gebruik dorpshuis/drink- en eetgelegenheid
Start bouw 1873
Bouwinfo
Architect T.C. van der Sterr
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde

Het schoolhuis is een gebouw aan de Dorpsstraat 38 in de Noord-Hollandse plaats Holysloot.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De eenklassige school in Holysloot werd in 1873 gebouwd naar een ontwerp van T.C. van der Sterr. Haaks op het klaslokaal werd de woning voor de onderwijzer gebouwd. Het gebouw fungeert niet meer als schoolgebouw. Een deel van het pand is omgevormd tot dorpshuis Holysloot. Het vroegere woonhuis van de dorpsmeester is ingericht als eet- en drinkgelegenheid. Het gebouw is erkend als een gemeentelijk monument.

{{Coördinaten|52_24_47.93_N_5_1_33.29_E_scale:500|52° 24' 48" N 5° 1' 33" E}}

Categorie:Bouwwerk in Amsterdam

Jeanne Eggink[bewerken | brontekst bewerken]

Jeanne Eggink, ook Beekman-Eggink, (Utrecht, 1 februari 191912 mei 2005) was een Nederlandse theoloog en redactiesecretaris/hoofdredacteur van het Tijdschrift voor Maatschappelijk Werk (TMW).

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Eggink werd in Utrecht geboren als dochter van de chef binnenland van het Utrechts Dagblad Jan Dirk Eggink en Jacoba Clasina Fleur. Hoewel zij graag aan het conservatorium had willen studeren was dit om financiële redenen niet mogelijk. We kon ze, met een beurs, theologie studeren aan de Universiteit van Utrecht. Na een predikantschap bij de Hervormde Jeugdraad trad ze in dienst bij bij Middeloo, een sociaal-pedagogische opleiding in Amersfoort. Vanaf 1953 ging ze werken als redactiesecretaris/hoofdredacteur voor het toenmalig Tijdschrift voor Maatschappelijk Werk (TMW), het latere Tijdschrift voor de Sociale Sector. Onder haar leiding kregen nieuwe ontwikkelingen in het maatschappelijk werk in de jaren vijftig, zestig en zeventig uitgebreid aandacht.

In een tweetal artikelen in Het Parool kreeg Beekman-Eggink de gelegenheid om haar zienswijze over het maatschappelijk werk te geven. De artikelen waren een reactie op een discussie over het verschoningsrecht van maatschappelijk werkers.[1] Zij publiceerde in het TMW over een breed scala aan onderwerpen met betrekking tot het maatschappelijk werk. Zo schreef ze artikelen over de professionalisering van het werk, het beroepsgeheim, de relatie met de gezondheidszorg, de resico's van bureaucratisering, enz. In een artikel "Zuid-Molukkers in Nederland; volk in ballingschap of culturele minderheid?" in TMW van maart 1978 nam ze het op voor de Zuid-Molukkers omdat ze van mening was dat hun geïsoleerde positie te wijten was aan het beleid van de Nederlandse overheid.

Eggink was tweemaal getrouwd. Haar eerste man, Johan Herman Harmsen, werd in de Tweede Wereldoorlog gefussilleerd. Van haar tweede man, Jan Beekman, is ze gescheiden. Ze bleef tijdens haar werkzame leven wel de naam Beekman-Eggink gebruiken. Onder die naam gaf ze leding aan de redactiewerkzaamheden voor het TMW.

Miep Walhain[bewerken | brontekst bewerken]

Maria Henriette (Miep) Walhain (Bandung, 1 september 1920) was een Nederlandse directeur van een sociale academie en een CDA-politicus.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Walhain werd in 1920 in Bandung geboren als dochter van Martinus Walhain en Alexandrine Josephine Doortje Morgenstum. Zij studeerde rechten aan de Universiteit Leiden. In 1948 studeerde zij af. In het begin van de jaren vijftig van de 20e eeuw werd zij benoemd tot directeur van de toenmalige Katholieke School voor Maatschappelijk Werk in Den Haag, de latere Katholieke Sociale Academie. Onder haar leiding werd in 1963 een nieuw academiegebouw gerealiseerd in de Helenastraat in Den Haag. Nadat zij circa 25 jaar het directeurschap had vervuld kwam er in 1975 een abrupt einde aan deze functie. Haar verzet tegen de benoeming van een communistische docent voor de studierichting Opbouwwerk leidde in oktober 1975 tot een langdurige bezetting van het academiegebouw. Een nieuw gevormd bestuur besloot Walhain als directeur van de academie te ontslaan. Zij vocht met succes haar ontslag aan en werd in 1977 door de Commissie van Beroep voor het Katholiek Beroepsonderwijs in het gelijk gesteld. Van een feitelijke terugkeer in haar functie was echter geen sprake. Per 1 september 1981 werd zij ontslagen als directrice en kreeg zij een wachtgelduitkering.[1]

Walhain was bestuurlijk actief in onder andere de zwakzinnigenzorg, de gezondheidszorg, de Johan Wagenaar Stichting en het Prins Bernhardfonds. Ze maakte deel uit van de programmaraad van de NRU. Zij was redacteur van het Katholiek Sociaal Weekblad.

Walhain was van 1953 tot en met 1978 lid van de gemeenteraad van Den Haag voor de KVP en later het CDA. In 1978 werd ze lid van de raad van het gewest 's-Gravenhage. In 1980 keerde ze terug als raadslid van Den Haag vanwege het vertrek van de toenmalige CDA-wethouder Du Chatinier. In 1986 werd Walhain benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Ook in de jaren negentig was Walhain nog lid van de Haagse gemeenteraad. Ze was meer dan veertig jaar gemeenteraadslid geweest.

Johannes Jacobus Rupke[bewerken | brontekst bewerken]

Johannes Jacobus Rupke (Zuid-Waddinxveen, 24 oktober 1863Gouda of Gouderak, 8 november 1923) was een Nederlandse burgemeester. Rupke was lid van de Anti-Revolutionaire Partij (ARP).

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Rupke werd in 1863 in Zuid-Waddinxveen geboren als zoon van de bouwman Pieter Rupke en Gerritje Kaptijn. Zijn vader zou van 1889 tot 1897 burgemeester van Zuid-Waddinxveen zijn. Evenals zijn vader was ook hij lid van de ARP. Rupke was landbouwer in Moordrecht. Per Koninklijk Besluit d.d. 15 mei 1905 werd hij benoemd tot burgemeester van de toenmalige gemeente Gouderak.[1] Rupke vervulde deze functie ruim achttien jaar tot zijn overlijden in 1923. Rupke was in 1908 een van de oprichters van de Coöperatieve Boerenleenbank voor de gemeenten Gouderak en Berkenwoude. Zijn broer Christiaan was burgemeester van Boskoop.

Rupke trouwde op 26 april 1893 te Moordrecht met Johanna Dederica van Lange. Hij overleed in 1923 tengevolge van een plotselinge ongesteldheid op 60-jarige leeftijd in Gouda.[2] Hij werd begraven op de begraafplaats naast de hervormde kerk.

Voorganger:
F.S.W.G. Gautier
Burgemeester van Gouderak
1905 - 1923
Opvolger:
H. Bergman

Waarschuwing: de standaardsortering "Rupke, Johannes Jacobus" krijgt voorrang voor de sortering "Schoolhuis". Categorie:Burgemeester van Gouderak

Witte van Capellen[bewerken | brontekst bewerken]

Witte van Capellen
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Witte van Capellen
Geboren gedoopt 26 juli 1772
Politieke functies
1812-1825 Maire en schout van Gouderak
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Nederland

Witte van Capellen (Capelle aan den IJssel, gedoopt 26 juli 1772 - na 13 maart 1826) was een Nederlandse maire en schout.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Van Capellen werd in 1772 in Capelle aan den IJssel geboren als zoon van Pieter van Capellen en van Jannetje de Zeeuw. In 1812 volgde hij Willem Bolding op als maire van Gouderak, een voormalige ambachtsheerlijkheid van de stad Gouda. Van Cappelen was van 1812 tot 1825 maire en schout van Gouderak.

Van Capellen trouwde op 1 november 1809 te Capelle aan den IJssel met zijn nicht Neeltje van Capellen, dochter van Arie van Capellen.

Voorganger:
Willem Bolding
Burgemeester van Gouderak
1812 - 1825
Opvolger:
Guillaume Jaques ten Brummeler

Waarschuwing: de standaardsortering "Capellen, Witte van" krijgt voorrang voor de sortering "Rupke, Johannes Jacobus". Categorie:Burgemeester van Gouderak


Maarten van der Lelij
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren 26 januari 1862
Geboorteplaats Maasland
Overleden 17 juni 1931
Overlijdensplaats Maasland
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Maarten van de Lelij (Maasland, 26 januari 1862 - aldaar, 17 juni 1931 was een Nederlandse burgemeester.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Lelij werd in 1862 geboren als zoon van Dirk van der Lelij en Adriana de Jong. Hij werd in 1914 benoemd tot burgemeester van Maasland. Van der Lelij overleed in juni 1931 op 69-jarige leeftijd in zijn woonplaats Maasland.


Voorganger:
J.M. van Heel
Burgemeester van Maasland
1914 - 1931
Opvolger:
H.L. du Boeuff

Waarschuwing: de standaardsortering "Lelij, Maarten van der" krijgt voorrang voor de sortering "Capellen, Witte van". Categorie:Burgemeester van Maasland

Frederik Eduard Vaarzon Morel (Amsterdam, 30 juli 1830's-Gravendeel, 8 maart 1899) was een Nederlandse burgemeester.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Vaarzon Morel werd in in Amsterdam geboren als zoon van de kunstschilder Izaak Vaarzon Morel en Pieternella Velders. Hij werd in 1861 benoemd als burgemeester van de gemeenten Ameide en Tienhoven.[1] In 1868 werd hij benoemd als burgemeester van 's-Gravendeel.[2] Als burgemeester van 's-Gravendeel spande Vaarzon Morel zich in voor het realiseren van een brugverbinding tussen de Hoeksche Waard en IJsselmonde.

Vaarzon Morel trouwde in 1872 in Dordrecht met Sophia Dorothea Bemolt. Hij overleed in 1899 op 68-jarige leeftijd in zijn woonplaats 's-Gravendeel.

Voorganger:
G.A. Muller
Burgemeester van Ameide
1861-1868
Opvolger:
A.P.H.A. de Kleijn
Voorganger:
G.A. Muller
Burgemeester van Tienhoven (ZH)
1861-1868
Opvolger:
A.P.H.A. de Kleijn
Voorganger:
J.H. Heereman
Burgemeester van 's-Gravendeel
1868-1899
Opvolger:
D.R. Vermaat

Waarschuwing: de standaardsortering "Vaarzon Morel, Frederik Eduard" krijgt voorrang voor de sortering "Lelij, Maarten van der". Categorie:Burgemeester van Ameide Categorie:Burgemeester van Tienhoven (Zuid-Holland) Categorie:Burgemeester van 's-Gravendeel

Jan Rudolph Spille[bewerken | brontekst bewerken]

Jan Rudolph Spille
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam Jan Rudolph Spille
Geboren 20 juli 1780
Overleden 1 april 1842
Functies
1813 Burgemeester van Waddinxveen
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Jan Rudolph Spille (Waddinxveen, 20 juli 1780 - Neuenhaus, 1 april 1842) was een Nederlandse burgemeester en papierfabrikant.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Spille werd in 1780 in Waddinxveen geboren als zoon van de notaris en secretaris van Noord-Waddinxveen Jan Spille en van Alida Wildrik. Spille was papierfabrikant in Waddinxveen en fungeerde in 1813 als burgemeester van Waddinxveen.

Hij trouwde in 1805 met Helena Wubben, die op 20 februari 1813 in het kraambed overleed. Na haar overlijden hertrouwde hij op 17 november 1813 met Sara Charlotta Waakhuizen. Hij overleed in april 1842 in Neuenhaus op 61-jarige leeftijd.

Voorganger:
-
Burgemeester van Waddinxveen
1813
Opvolger:
Dirk Valk

Waarschuwing: de standaardsortering "Spille, Jan Rudolph" krijgt voorrang voor de sortering "Vaarzon Morel, Frederik Eduard". Categorie:Burgemeester van Waddinxveen

Daniël Stillebroer[bewerken | brontekst bewerken]

Daniël Stillebroer
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam Daniël Stillebroer
Geboren gedoopt 11 juli 1762
Overleden 22 juli 1833
Functies
1829-1832 Burgemeester van Zuid-Waddinxveen
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Daniël Stillebroer (Pijnacker, gedoopt 11 juli 1762 - Zuid-Waddinxveen, 22 juli 1833) was een Nederlandse koopman en burgemeester.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Stillebroer werd in 1762 te Pijnacker geboren als zoon van Pieter Stillebroer en van Aagje van Leeuwen. Hij was koopman en werd in 1829 benoemd tot burgemeester van Zuid-Waddinxveen als opvolger van de overleden Adrianus Martinus de Lange. Hij had de Lange al in het jaar daarvoor vervangen als burgemeester. In 1832 werd hij opgevolgd door Arie van Oosten.

Stillebroer is tweemaal getrouwd geweest. Hij trouwde op 12 augustus 1796 te Zuid-Waddinxveen met Neeltje van Tol. Na het overlijden van zijn eerste echtgenote huwde hij op 6 september 1804 te Zuid-Waddinxveen met Janna Potuijt. Stillebroer overleed in juli 1833 in zijn woonplaats Zuid-Waddinxveen op 71-jarige leeftijd.

Voorganger:
Adrianus Martinus de Lange
Burgemeester van Zuid-Waddinxveen
1829 - 1832
Opvolger:
Arie van Oosten

Waarschuwing: de standaardsortering "Stillebroer, Daniël" krijgt voorrang voor de sortering "Spille, Jan Rudolph". Categorie:Burgemeester van Zuid-Waddinxveen

Christiaan Hendrik Wolf van der Feltz[bewerken | brontekst bewerken]

Christiaan Hendrik Wolf van der Feltz
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Christiaan Hendrik Wolf van der Feltz
Geboren 3 maart 1815
Overleden 8 november 1853
Politieke functies
1844-1853 Burgemeester van Vries
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Nederland

Christiaan Hendrik Wolf van der Feltz (Assen, 3 maart 1815 - aldaar, 8 november 1853) was een Nederlandse burgemeester.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Feltz werd in 1815 in Assen geboren als zoon van de griffier Gustaaf Willem van der Feltz en van Louisa Isabella van der Feltz. Hij volgde op 2 januari 1844 de overleden eerste burgemeester van Vries, Jan Davids, op. Hij was bijna tien jaar burgemeester van Vries. Hij overleed in november 1853 op 38-jarige leeftijd in Assen, twee weken voor het overlijden van zijn vader.

Voorganger:
Jan Davids
Burgemeester van Vries
1844-1853
Opvolger:
Johannes Linthorst Homan

Waarschuwing: de standaardsortering "Feltz, Christiaan Hendrik Wolf van der" krijgt voorrang voor de sortering "Stillebroer, Daniël". Categorie:Burgemeester van Vries

Nicolaas Ludolph Hoevenaar[bewerken | brontekst bewerken]

Nicolaas Ludolph Hoevenaar (Utrecht, 23 september 1798 - Den Haag, 4 februari 1876) was een Nederlandse tekenaar.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Hoevenaar werd in 1798 te Utrecht geboren als zoon van de schuitschietschipper[1] Adrianus Hoevenaar jr. en van Maria Josepha Lefèvre. Net als zijn grootvader Adrianus Hoevenaar sr., zijn vader en zijn broers Cornelis Willem en Willem Pieter beschikte hij over artistieke vaardigheden. Van hem is echter minder werk bewaard gebleven dan van zijn meer bekend geworden familieleden. Hij trouwde op 23 november 1825 te Utrecht met Anna Elisa Ritte (ook Rette). In de periode 1830 tot 1834 woonde het gezin in het Drentse Veenhuizen. Hij was daar aangesteld door de Maatschappij van Weldadigheid tot ambtenarenvader en zijn vrouw tot ambtenarenmoeder bij het tweede gesticht. Hij dreef daar tevens een winkel. In Utrecht waren al twee kinderen geboren, in Veenhuizen kwamen er nog twee bij. Daarna verhuisde het gezin naar Maartensdijk in Utrecht waar zeven kinderen werden geboren. Zijn vrouw overleed in 1852[2] en hij hertrouwde op 1 juli 1857 te Den Haag met Caroline Wilhelmina Bremer. Op 4 juni 1858 werd het lijk van zijn negentienjarige zoon Guillaume Albertus Marinus, die als soldaat bij het vierde regiment infanterie gelegerd was in Gouda, gevonden in het water aan de Kleikade binnen de gemeente Gouda.

Hij overleed in februari 1876 op 77-jarige leeftijd in zijn woonplaats Den Haag. Hij was toen stempelaar bij het buitengewoon zegel aldaar.

Tekeningen van Hoevenaar[bewerken | brontekst bewerken]

[1] [2]

Jeanette Hagen[bewerken | brontekst bewerken]

Jeanette Hagen
"De fluitspeelster" door Jeanette Hagen
Persoonsgegevens
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwster
Oriënterende gegevens
Stijl(en) figuratief
RKD-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Jeanette Hagen is een Nederlandse beeldhouwster.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Hagen werd als beeldhouwster opgeleid door lessen en stages bij beeldende kunstenaars in Nederland en Frankrijk. Haar werk werd in meerdere plaatsen verspreid over Nederland geëxposeerd. Haar beeld "De fluitspeelster" werd door de stichting Kerk en Muziek bij de Oude Blasiuskerk in de Overijsselse plaats Delden geplaatst. Haar beeld "Vrouw Ufkens" bevindt zich in de hal van het Ufkenshuis in het Groningse Siddeburen.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Waarschuwing: de standaardsortering "Hagen, Jeanette" krijgt voorrang voor de sortering "Feltz, Christiaan Hendrik Wolf van der".

Categorie:Nederlands beeldhouwer

Piet Provó Kluit[bewerken | brontekst bewerken]

Gedenknaald voor Piet Provo Kluit aan de haven van Genemuiden

Piet Provó Kluit (Samarinda, 28 december 1903 - Genemuiden, 21 oktober 1959) was een Nederlandse arts.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Provó Kluit werd in 1903 in Samarinda op Borneo in het toenmalige Nederlands-Indië geboren als zoon van de ingenieur bij de Koninklijke Nederlandse Petroleum Maatschappij (KNPM) Hendrik Christiaan Provó Kluit en van Francisca van Praag. Provó Kluit studeerde medicijnen in Leiden. Tijdens zijn studietijd kwam hij in 1929 in België in de problemen omdat hij in Brussel grafschennis pleegde op het graf van de onbekende soldaat. Vanwege dit incident moest het gebouw van de Nederlandse gezant extra worden bewaakt. Provo Kluit zou voor straf naar Nederlands-Indië worden teruggestuurd. Maar ondanks dit incident kon hij in 1932 in Leiden zijn studie tot arts afronden. Na zijn studie vestigde hij zich als huisarts in Genemuiden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief in het verzet in de omgeving van zijn woonplaats Genemuiden.

Hij overleed in oktober 1959 op 55-jarige leeftijd in zijn woonplaats Genemuiden. Aan de haven van Genemuiden staat een gedenknaald als herinnering aan hem.

Jan Hofkamp[bewerken | brontekst bewerken]

Jan Hofkamp (Rijsdam, 30 mei 1892 - Assen, 19 juni 1978) was een Nederlandse gemeentesecretaris en waarnemend burgemeester.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Hofkamp werd in 1892 in Rijsdam in de Groninger gemeente Vlagtwedde geboren als zoon van de arbeider Harmannus Hofkamp en van Jantje Wijnholds. Hij koos voor een ambtelijke loopbaan en klom op van ambtenaar ter secretarie tot gemeentesecretaris van Rolde. In 1945 was hij gedurende enige tijd waarnemend burgemeester van deze gemeente als vervanger van Alle van der Sluis.

Hij trouwde in 1916 in Vlagtwedde met Jantien Wolf en hertrouwde met Carolina Altena. Hofkamp overleed in 1978 op 86-jarige leeftijd in het verzorgingscentrum Nieuw Graswijk te Assen op 86-jarige leeftijd.


Christiaan Petrus Clemens[bewerken | brontekst bewerken]

De door Clemens vervaardigde beeldreliëfs met onder meer de boerenleiders Joubert, Kruger (in het midden), Retief en Steyn

Christiaan Petrus Clemens (Gouda, 22 oktober 1842 - aldaar, 1 augustus 1888) was een Nederlandse modelleur van beeldversieringen op gebouwen

leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Clemens werd in 1842 geboren als zoon van de stukadoor Christiaan Clemens en Catharina Maria Knoors. Clemens begon als stukadoor, maar ontwikkelde zich onder meer tot een modelleur van beeldversieringen voor bouwwerken. Hij was fabrikant van terracotta en pleisterornamenten.[1]

Clemens trouwde op 18 november 1865 met Anna Antonia van Luyk.


Gerard Logman[bewerken | brontekst bewerken]

Zeven kikkers aan het Kikkerpad/Boerensloot te Gouda door Gerard Logman

Gerard Willem (Gerard) Logman (Gorinchem, 30 juli 1941) is een Nederlandse beeldhouwer.[1]

Logman, Gerard


Henk van Meurs[bewerken | brontekst bewerken]

Reliëf op muur van de basisschool Sint Suitbertus in Stokkum (1973)

Hendrikus Bernardus (Henk) van Meurs (Bemmel, 23 november 1937 - 7 augustus 2007) was een Nederlandse schilder en beeldhouwer.

Werk (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

  • Reliëf muur basisschool de Knienenbult (1978) - Westendorp
  • Reliëf muur basisschool Sint Suitbertus (1973) - Stokkum

Meurs, Henk van



Jan Hendrik Boot
Bosgezicht met woning uit 1932
Persoonsgegevens
Geboren 31 mei 1877
Overleden 27 juni 1935
Geboorteland Nederland
Beroep(en) Kunstschilder en tekenaar
Oriënterende gegevens
Jaren actief 1892-1935
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Jan Hendrik Boot[bewerken | brontekst bewerken]

Jan Hendrik Boot (Lent, 31 mei 1877 - Utrecht, 27 juni 1935) was een Nederlandse kunstschilder en tekenaar.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Boot werd in 1877 in Lent geboren als zoon van de hervormde predikant Bastiaan Cornelis Moerkerk Boot en van Helena Viervant. Boot was een schilder van landschappen en van stadsgezichten. Ook was hij tekenleraar in het middelbaar onderwijs te Utrecht.Hij was de leermeester van de beeldend kunstenaars Barend van Tongeren en van Cor Vrendenberg.

Boot trouwde op 29 december 1904 met de uit Leeuwarden afkomstige Alberdina Hendrika Wilhelmina Spruijt. Hij overleed in juni 1935 op 58-jarige leeftijd in zijn woonplaats Utrecht.

Zie de categorie Jan Hendrik Boot van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Waarschuwing: de standaardsortering "Boot, Jan Hendrik" krijgt voorrang voor de sortering "Hagen, Jeanette". Categorie:Nederlands schilder Categorie:Nederlands tekenaar

Jan Kruize[bewerken | brontekst bewerken]

Jan Kruize (Assen, 6 januari 1901 -Groningen, 25 maart 1949) was een Nederlandse architect.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Kruize werd in 1901 te Assen geboren als zoon van de koetsier Markus Kruize en van Margrietha Huisman. Hij trouwde op 18 november 1926 te Norg met de in Alkmaar geboren Pietje van Delden. Kruize was achtereenvolgens gemeente-opzichter en gemeente-architect. Hij ontwierp onder meer het verzorgingshuis Avondzon in Noordbroek, dat erkend is als een rijksmonument.

Categorie:Nederlands architect