Naar inhoud springen

Mika Häkkinen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RomaineBot (overleg | bijdragen) op 9 sep 2019 om 03:10. (|{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb|)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Mika Häkkinen
Mika Häkkinen in 2006
Mika Häkkinen in 2006
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Finland Finland
Geboren 28 september 1968
Vantaa
Formule 1-carrière
Jaren actief 1991-2001
Teams Lotus, McLaren
Races 165
Kampioen­schappen 2 (1998, 1999)
Overwinningen 20
Podiums 51
Punten 420
Polepositions 26
Eerste race Verenigde Staten 1991
Eerste overwinning Europa 1997
Laatste overwinning Verenigde Staten 2001
Laatste race Japan 2001
Portaal  Portaalicoon   Autosport
Mika Häkkinen, McLaren-Mercedes, 2000, GP Verenigde Staten. Foto: Rick Dikeman

Mika Pauli Häkkinen (Vantaa, 28 september 1968) is een Finse ex-Formule 1-coureur. Hij was twee keer winnaar van het Formule 1-wereldkampioenschap. Zijn meest frequente bijnaam is "De Vliegende Fin".

Biografie

Häkkinen begon met het kartracen toen hij slechts vijf jaar oud was, op dat moment in een kart die voorheen door Henri Toivonen werd bestuurd. Hij won een aantal regionale en nationale kampioenschappen voordat hij overstapte naar de zwaardere auto's. Hij won de Britse Formule 3 in 1990 en werd daarna (in 1991) aangenomen in het Lotus-team, mede dankzij zijn manager en ex-wereldkampioen Keke Rosberg.

In 1993 ging hij over naar McLaren. Häkkinen viel direct op bij zijn McLaren-debuut. Hij verving de matig presterende Michael Andretti. Tijdens de kwalificatie voor de Portugese GP versloeg hij teamgenoot en drievoudig wereldkampioen Ayrton Senna. Tijdens de laatste Grote Prijs van 1995 op het circuit van Adelaide (Australië) crashte Häkkinen erg zwaar, waarna hij enkele dagen in een kunstmatige coma werd gehouden. Hij herstelde echter wonderwel en stond aan het begin van het seizoen 1996 gezond en wel aan de start.

Na een aantal middelmatige resultaten in het kampioenschap slaagde hij er in om in 1997 de laatste Grote Prijs van dat seizoen te winnen, in Jerez de la Frontera (de GP van Europa). Häkkinens werkgever McLaren-Mercedes wist daarna voordeel te halen uit een reeks reglementswijzigingen die vanaf het jaar daarop werden doorgevoerd, en Häkkinen won het kampioenschap in 1998 en 1999. McLaren had topontwerper Andrian Newey van Williams overgenomen en leverde Mercedes de sterkste motor. Hierdoor beschikte Häkkinen over de beste auto van het veld.

Nadat hij in 2000 en 2001 na veel strijd zijn meerdere had moeten erkennen in de Scuderia Ferrari van Michael Schumacher, ging hij er in 2002 een jaar tussenuit. Uiteindelijk besloot hij er helemaal mee te stoppen, om meer tijd te kunnen besteden aan zijn familie.

In Finland is in 1999 een postzegel uitgekomen met zijn afbeelding. Er bestaat ook een boek over hem, genaamd Doing What Comes Naturally.

Mika Häkkinen stond altijd bekend om zijn onverschrokkenheid op het circuit en zijn emotionele uitlatingen ernaast. Zo liet hij geregeld de tranen rollen bij een van zijn overwinningen, maar ook na een volstrekt onnodige spin tijdens de GP van Italië in 1999, waarbij hij zichzelf in het heetst van de strijd uitschakelde.

Häkkinen was getrouwd met Erja Honkanen en heeft een zoon en een dochter. In februari 2008 raakte bekend dat het paar na bijna tien jaar huwelijk de scheiding had aangevraagd.

Häkkinen maakte in 2005 zijn debuut in de DTM. Dit is de Duitse racecategorie voor touringwagens, genaamd de Deutsche Tourenwagen Masters. Hij reed voor Mercedes voor het AMG-team in een AMG C-klasse, samen met zijn teamgenoot Bernd Schneider. Tijdens zijn derde race in DTM behaalde hij zijn eerste poleposition en won hij zijn eerste race, op het befaamde circuit van Spa-Francorchamps. Op 3 november 2007 kondigde Häkkinen aan dat hij stopte met de actieve autosport. In drie seizoenen DTM behaalde hij daar drie overwinningen. Mika Hakkinen maakte een comeback op 45-jarige leeftijd als coureur door aan de start te verschijnen tijdens de negende en tiende race in GT Asia Serie. Die werden gehouden op het Chinese Zhuhai International Circuit van 11 tot en met 13 oktober 2013. Hakkinen deelde de Mercedes-Benz SLS AMG GT3 van Erebus Motorsport samen met de Hongkonger Matthew Solomon. De eerste race werd gewonnen door het duo de tweede race werden ze vierde.

In november 2008 maakte Häkkinen bekend dat hij als manager wil gaan fungeren voor coureurs.

Palmares

Overwinningen (Formule 1)

Nr. Grand Prix Team
1 Vlag van EuropaVlag van Spanje Grand Prix van Europa 1997 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
2 Vlag van Australië Grand Prix van Australië 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
3 Vlag van Brazilië Grand Prix van Brazilië 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
4 Vlag van Spanje Grand Prix van Spanje 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
5 Vlag van Monaco Grand Prix van Monaco 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
6 Vlag van Oostenrijk Grand Prix van Oostenrijk 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
7 Vlag van Duitsland Grand Prix van Duitsland 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
8 Vlag van Luxemburg Grand Prix van Luxemburg 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
9 Vlag van Japan Grand Prix van Japan 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
10 Vlag van Brazilië Grand Prix van Brazilië 1999 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
11 Vlag van Spanje Grand Prix van Spanje 1999 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
12 Vlag van Canada Grand Prix van Canada 1999 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
13 Vlag van Hongarije Grand Prix van Hongarije 1999 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
14 Vlag van Japan Grand Prix van Japan 1999 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
15 Vlag van Spanje Grand Prix van Spanje 2000 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
16 Vlag van Oostenrijk Grand Prix van Oostenrijk 2000 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
17 Vlag van Hongarije Grand Prix van Hongarije 2000 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
18 Vlag van België Grand Prix van België 2000 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Grand Prix van Groot-Brittannië 2001 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes
20 Vlag van Verenigde Staten Grand Prix van de Verenigde Staten 2001 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Mercedes

Overwinningen in een DTM-race

  • 2005: Spa-Francorchamps
  • 2007: Eurospeedway Lausitz, Mugello

Overwinningen in een GT Asia Serie race

  • 2013: Zhuhai International Circuit , China

Poleposition (Formule 1)

  • 1997: Luxemburg
  • 1998: Australië, Brazilië, Spanje, Monaco, Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland, Hongarije, België
  • 1999: Australië, Brazilië, San Marino, Monaco, Spanje, Groot-Brittannië, Oostenrijk, Duitsland, Hongarije, België, Italië
  • 2000: Australië, Brazilië, San Marino, Oostenrijk, België

Poleposition (DTM)

  • 2005: Spa-Francorchamps
  • 2007: Oschersleben, Brands Hatch

Snelste ronden tijdens de race (Formule 1)

  • 1997: Italië
  • 1998: Australië, Brazilië, Spanje, Monaco, Italië, Luxemburg
  • 1999: Brazilië, Monaco, Groot-Brittannië, Oostenrijk, België, Europa
  • 2000: San Marino, Groot-Brittannië, Spanje, Monaco, Canada, Hongarije, Italië, Japan, Maleisië
  • 2001: Maleisië, Groot-Brittannië, Hongarije

Snelste ronden tijdens de race (DTM)

  • 2005: Lausitzring, Spa-Francorchamps, Istanbul
  • 2006: Zandvoort, Le Mans

Racegeschiedenis: 1974-2007

Karting: 1974-1986

Jaar Plaats Kampioenschap
1978 Eerste Keimola Regionaal Kartingkampioenschap
1979 Eerste Regionaal Kartingkampioenschap
1980 Vierde Lapland Kartingkampioenschap
1981 Eerste Fins Kartingkampioenschap (F-miniseries)
1982 Eerste
Tweede
Ronnie Peterson Memorial Kampioenschap
Fins Kartingkampioenschap (F-miniseries)
1983 Eerste Fins Kartingkampioenschap (FN-series)
1984 Eerste Fins Kartingkampioenschap (FA-series)
1985 Eerste Fins Kartingkampioenschap (FA-series)
1986 Eerste Fins Kartingkampioenschap (FA-series)

Eenzitters: 1987-1990

Jaar Plaats Kampioenschap
1987 Eerste
Eerste
Eerste
Fins Formule Ford 1600-kampioenschap
Zweeds Formule Ford 1600-kampioenschap
Scandinavisch Formule Ford 1600-kampioenschap
1988 Eerste
Tweede
Opel Lotus Euroseries-kampioenschap (Dragon-Opel-Lotus)
Britse GM Vauxhall-Lotus Challenge (Dragon-Vauxhall-Lotus)
1989 Zevende Brits Formule 3-kampioenschap (Dragon-Toyota)
1990 Eerste Brits Formule 3-kampioenschap (WSR-Mugen-Honda)
(Winnaar Macau F3 GP Reeks 1)

Formule 1: 1991-2001

Jaar Plaats Punten Races Overwinningen Team
1991 Vijftiende 2 16 0 Lotus-Judd
1992 Achtste 11 16 0 Lotus-Ford
1993 Vijftiende 4 3 0 McLaren-Ford
1994 Vierde 26 15 0 McLaren-Peugeot
1995 Zevende 17 16 0 McLaren-Mercedes
1996 Vijfde 31 16 0 McLaren-Mercedes
1997 Zesde 27 17 1 McLaren-Mercedes
1998 Eerste 100 16 8 McLaren-Mercedes
1999 Eerste 76 16 5 McLaren-Mercedes
2000 Tweede 89 17 4 McLaren-Mercedes
2001 Vijfde 37 17 2 McLaren-Mercedes

DTM: 2005-2007

Jaar Plaats Punten Races Overwinningen Team
2005 Vijfde 30 11 1 Mercedes H.W.A. GmbH
2006 Zesde 25 10 0 Mercedes H.W.A. GmbH
2007 Achtste 22 10 2 Mercedes H.W.A. GmbH
Commons heeft mediabestanden op de pagina Mika Häkkinen.
Voorganger:
1997:
Jacques Villeneuve
Formule 1 Wereldkampioen
1998, 1999
Opvolger:
2000:
Michael Schumacher