Naar inhoud springen

Zdeněk Štybar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 217.118.120.37 (overleg) op 2 feb 2020 om 09:06. (→‎Palmares)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Zdeněk Štybar
Zdeněk Štybar
Persoonlijke informatie
Bijnaam Styby
Geboortedatum 11 december 1985
Geboorteplaats Planá, Tsjecho-Slowakije
Nationaliteit Tsjechische
Lengte 183 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Deceuninck–Quick-Step
Discipline(s) Weg
Ploegen
2005–2011
2011–
Telenet-Fidea
Quick-Step
Beste prestaties
Milaan-San Remo 7e (2014)
Gent-Wevelgem 8e (2018)
Ronde van Vlaanderen 8e (2016)
Parijs-Roubaix 2e (2015, 2017)
WK op de weg 13e (2019)
Overige
Zeges:  
Eneco Tour
Strade Bianche
Omloop Het Nieuwsblad
E3 Harelbeke
2013
2015
2019
2019
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Zdeněk Štybar (Planá, 11 december 1985) is een Tsjechisch veldrijder en wegwielrenner die sinds 2011 rijdt voor het vanaf 2019 geheten Deceuninck–Quick-Step, hij kwam over van Telenet-Fidea.

Carrière

Štybar begon zijn carrière als veldrijder. Zo werd hij zowel in 2002 als in 2003 derde op het WK veldrijden voor junioren. In 2005 werd hij voor het eerst wereldkampioen. In het Duitse St. Wendel versloeg hij zijn landgenoot Radomír Šimůnek op het WK voor beloften. Deze wereldtitel leverde hem een contract bij het Fidea Cycling Team op. Het daaropvolgende seizoen verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal versloeg hij in het Nederlandse Zeddam de thuisrijder Lars Boom en de Belg Niels Albert.

Tijdens het seizoen 2007-2008 maakte hij zijn debuut bij de profs. Hij won zijn eerste klassementscross tijdens de Wereldbeker van Kalmthout. Later dat seizoen werd hij tweede op het WK. Ook in 2009 werd hij vicewereldkampioen. In het daaropvolgende seizoen 2009-2010 werd het Wereldkampioenschap gehouden te Tábor, in zijn thuisland. Voor eigen publiek werd hij voor het eerst wereldkampioen veldrijden bij de profs. Dat seizoen won hij ook nog het eindklassement van zowel de Wereldbeker als de Superprestige. Een jaar later, op 30 januari 2011, verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal klopte hij in St. Wendel de Belgen Sven Nys en Kevin Pauwels. Na zijn tweede wereldtitel maakte Štybar vanaf 1 maart 2011 de overstap naar het Belgische UCI World Tour team Quick-Step. Eind december 2011 maakte Štybar bekend zich vanaf 2012 in de eerste plaats op het wegwielrennen te zullen focussen.[1]

In 2012 boekte hij zijn eerste zege van betekenis op de weg. Tijdens de Vierdaagse van Duinkerke won hij de vierde etappe. Later dat jaar won hij ook nog een rit in de Ronde van Polen. In 2013 brak Štybar door op de weg. In zijn allereerste Parijs-Roubaix streed hij mee voor de overwinning, tot hij moest uitwijken voor een fotograaf. Uiteindelijk werd hij zesde. Later dat jaar won hij in de Eneco Tour twee etappes en het eindklassement. In de zevende etappe van de Ronde van Spanje van 2013 klopte hij Philippe Gilbert in de sprint, nadat ze met z'n tweeën waren ontsnapt op zo'n vijf kilometer van de finish. In 2013-2014 reed hij opnieuw enkele veldritten. Hij betwistte ook het WK. Hij pakte er ietwat verrassend zijn derde wereldtitel bij de profs. In het klassieke voorjaar van 2014 behaalde hij heel wat ereplaatsen. Later dat jaar werd hij voor het eerst nationaal kampioen van Tsjechië op de weg. Tijdens de Eneco Tour won hij opnieuw een etappe. In 2015 was Štybar de beste in de Strade Bianche, waar hij op de steile slotklim in Sienna Greg Van Avermaet en Alejandro Valverde van zich af wist te houden. Ook won hij dat jaar de zesde etappe in de Ronde van Frankrijk.

Palmares

Veldrijden

Overwinningen

Seizoen Wereldbeker Superprestige DVV Trofee WK
Regenboogtrui
EK
Europeese kampioenstrui
TK
Tsjechische kampioenstrui
Overige Totaal
aantal
zeges
Junioren
2001-2002 Brons NVT Brons Louny, Podborany, Tabor 3
2002-2003 Brons NVT Goud Podborany, Podbrezová, Lostice, Hlinsko, Tabor, Frenkendorf, Brno, Plzen, Steinmaur 10
Totaal 0 0 0 0 0 1 12 13
Beloften
2003-2004 6e 12e Brons 0
2004-2005 Goud 14e Goud 2
2005-2006 Goud Brons Goud 2
2006-2007 Treviso Ruddervoorde 4e Zilver Goud 3
Totaal 1 1 0 2 0 3 0 7
Elite
2006-2007 NVT NVT Zilver Harderwijk, Ardooie, Oderzo, Tabor 4
2007-2008 Kalmthout Zilver NVT Goud Louny, Plzen, Oderzo, Podborany 6
2008-2009 Diegem Loenhout Zilver NVT Goud 3
2009-2010 Koksijde, Igorre, Roubaix, Eindklassement Hamme-Zogge, Vorselaar, Eindklassement Hasselt Goud NVT Goud Stříbro, Podborany, Tervuren 11
2010-2011 Aigle, Plzen Ruddervoorde, Zonhoven Namen Goud NVT Goud Stříbro, Louny, Ardooie, Bredene 11
2011-2012 Liévin Hamme-Zogge, Middelkerke 13e NVT Goud Stříbro, Baden, Ardooie 7
2012-2013 NVT Goud 1
2013-2014 Goud NVT Bredene 3
2014-2015 Geen deelname NVT 0
2015-2016 Geen deelname 0
2016-2017 Geen deelname 0
2018-2019 4e 0
Totaal 7 7 3 3 0 6 19 45

Erelijst

Seizoen Aantal WK TK SP WB DVV
2006-2007 4 zeges NVT Zilver NVT ? 7e
2007-2008 6 zeges Zilver Goud 4e 6e Brons
2008-2009 3 zeges Zilver Goud 8e Brons Brons
2009-2010 11 zeges Goud Goud Goud Goud Zilver
2010-2011 11 zeges Goud Goud Brons 11e Zilver
2011-2012 7 zeges 13e Goud Brons Brons Zilver
2012-2013 1 zeges Goud 19e 47e 13e
2013-2014 3 zeges Goud 20e 43e 55e
2014-2015 0 zeges 66e
2015-2016 0 zeges 37e
2016-2017 0 zeges 31e
2017-2018 0 zeges
2018-2019 0 zeges 4e 69e 25e

Wegwielrennen

Overwinningen

2006
2010
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018
2019
2020

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2012 76e  
2013 opgave (1) 
2014
2015 103e (1) 
2016 63e  
2017 102e  
2018 80e  
2019 55e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije E3 Harelbeke Strade Bianche WK op de weg Wereld­ranglijsten
2012 116e 180e (UWT)
2013 66e 57e 36e 6e 40e 26e 26e (UWT)
2014 7e 20e 18e 5e opgave 19e 83e 57e (UWT)
2015 56e 38e 9e Zilver ↑ 42e opgave Zilver ↑ Goud ↑ 43e 31e (UWT)
2016 142e 46e 8e 110e opgave 15e Zilver ↑ 45e 60e (UWT)
2017 52e 67e Zilver ↑ opgave 53e 4e 14e 63e (UWT)
2018 8e 10e 9e 9e 7e opgave 36e (UWT)
2019 67e 35e 36e 8e Goud ↑ 4e 13e

Resultaten in kleinere rondes

Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen Eneco Tour
BinckBank Tour
Ronde van Peking
2011 45e 26e
2012 opgave 33e (1)
2013 44e 24e Algemeen klassement↑ (2) 65e
2014 15e 82e opgave (1)
2015 opgave 83e
2016 7e (1) 81e 36e 7e
2017 48e 70e
2018 40e 70e 13e Puntenklassement

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Ploegen

Voorganger:
Sven Nys
Vlag van België
2013
Regenboogtrui Wereldkampioen veldrijden Regenboogtrui
2014
Opvolger:
Mathieu van der Poel
Vlag van Nederland
2015
Voorganger:
Niels Albert
Vlag van België
2009
Regenboogtrui Wereldkampioen veldrijden Regenboogtrui
2010, 2011
Opvolger:
Niels Albert
Vlag van België
2012
Voorganger:
Petr Dlask
2007
Tsjechische kampioenstrui Tsjechisch kampioen veldrijden Tsjechische kampioenstrui
Zdeněk Štybar
2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013
Opvolger:
Martin Bina
2014
Zie de categorie Zdeněk Štybar van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.