Gebruiker:Magalhães/kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Op deze pagina begin ik artikelen in het klad

Roberto Benedicto[bewerken | brontekst bewerken]

Roberto S. Benedicto (La Carlota, 17 april 1917 - 15 mei 2000) was een Filipijns bankdirecteur, topfunctionaris en diplomaat. Benedicto was directeur van de Philippine National Bank van 1966 tot 1970. Van 1972 tot 1978 was Benedicto Filipijns ambassadeur in de Japan. Benidicto stond ook bekend als een vertrouweling van president Ferdinand Marcos.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Roberto Benedicto werd geboren op 17 april 1917 in La Carlota in de Filipijnse provincie Negros Occidental. Zijn ouders waren Salvador Benedicto en Hortencia Salas. Na zijn middelbare schoolopleiding studeerde Benedicto aan de University of the Philippines. In 1934 behaalde hij er zijn Associate of Arts-diploma en in 1939 voltooide hij met succes een bachelor-opleiding rechten. Na afloop van de Tweede Wereldoorlog studeerde Benedicto rechten in de Verenigde Staten, waar hij in 1947 een Master-opleiding Rechten voltooide aan de Universiteit van Georgetown.

Benedicto was in 1945 assistent-openbaar aanklager van de provincie Negros Occidental. Van 1948 tot 1955 was hij professor Arbeidsrecht en Handelsrecht aan de Far Eastern University. Van 1957 tot 1959 was Benedicto gouverneur van de Development Bank of the Philippines. Nadien vervulde hij nog diverse andere topposities in de bankenwereld. Hij was uitvoerend vice-president van de Philippine Commercial and Industrial Bank van 1960 tot 1965. Daarna was Benedicto van 1966 tot 1970 plaatsvervangend bewindvoerder bij het Internationaal Monetair Fonds en de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (IBRD). Tevens was hij in die periode lid van de monetaire raad (hoogste beslisorgaan) van de Filipijnse Centrale Bank en hij was president van de Philippine National Bank van 1966 tot 1970. In 1972 werd Benedicto door president Ferdinand Marcos benoemd tot Filipijns ambassadeur in Japan. Deze functie bekleedde hij tot 1977.

Benedicto overleed in 2000 op 83-jarige leeftijd. Hij was getrouwd met Julita Campos. Samen kregen ze een dochter.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Asia Research Systems, Press Foundation of Asia (1980), The Outstanding Leaders of the Philippines, Asia Research Systems
  • D. H. Soriano, Isidro L. Retizos (1981), The Philippines Who's who, 2nd ed. Who's Who Publishers, Manilla
  • Rappler (7 november 2018), Sandiganbayan drops late Marcos crony from P102-B civil suit, Rappler.com


Categorie:Filipijns ambassadeur Categorie:Filipijns bankier Categorie:Filipijns topfunctionaris

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

EJ Obiena werd geboren op 17 november 1995 in Tondo in de Filipijnse hoofdstad Manilla. Zijn ouders Emerson Obiena en Jeanette Uy waren ook atleten. Zijn vader was polsstokhoogspringer, die in 1995 een zilver medaille op de Zuidoost-Aziatische Spelen in Thailand won. Hij nam EJ in zijn jeugd regelmatig mee tijdens zijn trainingen in het Rizal Memorial Sports Complex. Zijn moeder was hordeloper namens de Centro Escolar University in de universiteitscompetitie in de Filipijnen. Zijn jongere zus Emily Jean was ook polsstokhoogspringer namens de University of Santo Tomas.

EJ zelf was in eerste instantie met name actief als hordeloper en kwam voor zijn middelbare school, het Chiang Kai Shek College, uit op de 100 en 400-meter hordelopen. Tijdens zijn laatste jaren op de middelbare school legde hij zich steeds meer toe op het polsstokhoogspringen om zo een beurs te bemachtigen. Obiena slaagde erin een beurs te bemachtigen voor de University of Santo Tomas (UST) en vertegenwoordigde deze universiteit in de universiteitscompetitie van de UAAP. Het was ook in die tijd dat hij begin 2014 een ontmoeting had met voormalige wereldrecordhouder Sergei Bubka. Bubka was in die tijd vicevoorzitter van de IAAF en was in de Filipijnen voor een ontmoeting met Go Teng Kok, de voorzitter van de Philippine Amateur Track and Field Association (PATAFA). Bubka beloofde Obiena om hem aan te bevelen voor een beurs van de IAAF als hij er in slaagde om de grens van vijf meter te springen. Obiena sprong kort daarna bij een indoorwedstrijd in Taiwan de grens van 5 meter en vertrok daarop voor een trainingsstage van 3 maanden naar Italië, waar hij training kreeg van Vitaly Petrov, voormalig coach van onder meer Bubka, en Yelena Isinbayeva en Giuseppe Gibilisco.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

polsstokhoogspringen[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

Candido Africa[bewerken | brontekst bewerken]

Candido Africa (Lipa, 2 oktober 1895 - Manilla, 12 februari 1945) was een Filipijns wetenschapper.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Candido Africa werd geboren op 2 oktober 1895 in Lipa in de Filipijnse provincie Batangas. Hij studeerde medicijnen aan de University of the Philippines en doceerde nadien ook aan de Department of parasitologie van zijn alma mater. Ook deed hij er onderzoek naar parasieten die hartfalen veroorzaken en naar de preventie van malaria. In 1929 voltooide Africa in Londen zijn doctoraal in Tropische Medicijnen. Nadien studeerde hij met een Rockefeller-beurs aan Harvard en John Hopkins University van 1930 tot 1931.

Zijn wetenschappelijk onderzoek werd gebundeld en gepubliceerd. Deze publicaties waren vervolgens in te zien in landen als Japan, de Sovjet-Unie en Brazilië. Door zijn onderzoek werd Africa verwierf hij bekendheid over de hele wereld en was hij in de gelegenheid om laboratoria te bezoek in een hele reeks van Europese steden, waaronder Londen, Liverpool, Edinburg, Parijs, Utrecht, Hamburg, Berlijn, Wenen en Rome.

Zijn onderzoek leverde hem ook in zijn thuisland veel lof op. Zijn alma mater riep hem uit tot een van de beste wetenschappers die de universiteit had voortgebracht. Ook werd hij onderscheiden met een Gold Medal of Merit en een Diploma of Honor for distinguished achievements voor zijn onderzoek naar parasieten.

Africa kwam op 12 februari 1945 op 49-jarige leeftijd om het leven tijdens de Slag om Manilla.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Carlos Quirino, Who's who in Philippine history, Tahanan Books, Manilla (1995)
  • Darhl S. Andaya, National scientists of the Philippines, 1978-1998, Anvil Publications, Pasig (2000)
  • (en) Profiel Santos, website Department of Science and Technology

Waarschuwing: de standaardsortering "Africa, Candido" krijgt voorrang voor de sortering "Benedicto, Roberto". Categorie:Filipijns wetenschapper

Voorbeelden laatste drie WK- en EK-eindronden[bewerken | brontekst bewerken]

project stad[bewerken | brontekst bewerken]

mogelijke artikelen van steden om flink uit te breiden:

Voorbeelden:

Cats met weinig artikelen[bewerken | brontekst bewerken]

Filipijnse honderdplussers[bewerken | brontekst bewerken]

90+ en in leven
85+ en in leven

Naar geboortejaar[bewerken | brontekst bewerken]

1912[bewerken | brontekst bewerken]

1913[bewerken | brontekst bewerken]

1914[bewerken | brontekst bewerken]

1915[bewerken | brontekst bewerken]

1923[bewerken | brontekst bewerken]

Oustalets salangaan[bewerken | brontekst bewerken]

Magalhães/kladblok
IUCN-status: Niet bedreigd (2009)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Apodiformes (Gierzwaluwachtigen)
Familie:Apodidae (Gierzwaluwen)
Geslacht:Aerodramus
Soort
Aerodramus germani
(Oustalet, 1876)
Magalhães/kladblok op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De Oustalets salangaan (Aerodramus germani, ook wel Collocalia germani) is een gierzwaluw die voorkomt in Zuidoost-Azië.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De bruinstuitsalangaan is een zwaluw van gemiddelde tot bovengemiddelde grootte. De mannetjes en vrouwtjes van deze soort lijken sterk op elkaar. De bovenzijde van de vogel is zwart, waarbij de kop, de vleugels en de staart een blauwe tint hebben. De onderzijde van de vogel is bruinachtig grijs met een enigszins donkerder onderzijde van de staart. De snavel is zwart, de ogen zijn bruin en de poten weer zwart.

Deze soort wordt inclusief staart bijna 12 centimeter land en heeft een vleugellengte van 12 centimeter.

Ondersoorten en verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

De vogel komt voor in China, Cambodja, Maleisie, Myanmar, Thailand, Vietnam en de Filipijnen. De in de Filipijnen levende ondersoort A. g. germani

Cultural Center of the Philippines[bewerken | brontekst bewerken]

Het Cultural Center of the Philippines, afgekort CCP, is een staatsbedrijf dat is opgericht voor het behouden, ontwikkelen en bevorden van de kunst en cultuur in de Filipijnen.[1] The CCP was established through Executive Order No. 30 s. 1966 by President Ferdinand Marcos. Although an independent corporation of the Philippine government, it receives an annual subsidy and is placed under the National Commission for Culture and the Arts for purposes of policy coordination.[2] The CCP is headed by an 11-member Board of Trustees, currently headed by Chairperson Emily Abrera. Its Chief Operating Officer is Raul Sunico.

The CCP provides performance and exhibition venues for various local and international productions at its eponymous 62-hectare complex located in the Cities of Pasay and Manilla. Its artistic programs include the production of performances, festivals, exhibitions, cultural research, outreach, preservation, and publication of materials on Philippine art and culture. It holds its headquarters at the Tanghalang Pambansa ({{lang-eng|National Theater}}), a structure designed by National Artist for Architecture, Leandro V. Locsin. Locsin would later design many of the other buildings in the CCP Complex.[3]

politiek in Caraga[bewerken | brontekst bewerken]

Het bestuur van de provincie heeft een dualistisch karakter. De uitvoerende macht ligt bij de gouverneur. De gouverneur wordt sinds 1987 elke drie jaar rechtstreeks gekozen door de inwoners van de provincie. Hij is het hoofd van het dagelijks bestuur en benoemt alle directeur van uitvoerende organen. De gouverneur van de provincie Agusan del Sur is Adolph Edward Plaza. Hij werd bij de verkiezingen van 2010 voor een termijn van drie jaar gekozen. De wetgevende macht van de provincie ligt bij de Sangguniang Panlalawigan (provinciale raad). Deze bestaat in het geval van Agusan del Sur uit tien reguliere raadsleden en drie ex officio leden. De raad wordt voorgezeten door de vicegouverneur. De vicegouverneur wordt net als de gouverneur rechtstreeks door het volk gekozen en is de eerst aangewezen opvolger van de gouverneur wanneer deze bijvoorbeeld komt te overlijden. Hij stemt normaalgesproken niet mee in de raad, maar mag wel de beslissende stem uitbrengen bij een gelijk geëindigde stemming. De vicegouverneur van Agusan del Sur is Santiago Cane jr. Hij werd in 2010 voor zijn tweede opeenvolgende termijn gekozen. De tien reguliere raadsleden van Agusan del Sur worden gekozen per kiesdistrict. In ieder kiesdictrict kiezen de inwoners vijf raadsleden. De drie ex-officio leden zijn de lokale president van de Association of Barangay Captains (ABC), de lokale president van de Philippine Councilors League (PCL) en de lokale president van de Sangguniang Kabataan (jeugdraad).

Lijst van gouverneurs van Agusan del Sur sinds 1970
  • 1970 - 1972 Rufino C. Otero
  • 1972 - 1980 ?
  • 1980 - 1986 Valentina G. Plaza
  • 1986 - 1992 Ceferino Paredes
  • 1992 - 1995 Democrito O. Plaza
  • 1995 - 1995 Alex G. Bascug
  • 1995 - 1998 Virginia M. Getes
  • 1998 - 2001 Valentina G. Plaza
  • 2001 - 2007 Adolph Edward G. Plaza
  • 2007 - 2010 Maria Valentina Plaza-Cornelio
  • 2010 - 2013 Adolph Edward G. Plaza
Lijst van gouverneurs van Agusan del Norte sinds 1970
  • 1970 - 1986 Consuelo V. Calo
  • 1986 - 1986 Jose T. Gonzales (OIC)
  • 1986 - 1988 Jesus S. Delfin (OIC)
  • 1988 - 1995 Eduardo L. Rama sr.
  • 1995 - 2004 Maria Angelica Rosedell M. Amante
  • 2004 - 2013 Erlpe John M. Amante
Lijst van gouverneurs van Surigao del Norte sinds ?
Lijst van gouverneurs van Surigao del Sur sinds ?
  • 1960 - 1964 Recaredo B. Castillo.
  • 1964 - 1967 Adela Serra-Ty
  • ? - 1985 Gregorio P. Murillo
  • 1985- 1986? Salvacion C. Cejoco
  • 1986? - 1992 Felicidad Ty-Pimentel
  • 1992 - 2001 Primo Murillo
  • 2001 - 2010 Vicente T. Pimentel jr.
  • 2010 - 2013 Johnny T. Pimentel

Het bestuur van de stad heeft een dualistisch karakter. De uitvoerende macht ligt bij de burgemeester. De burgemeester wordt sinds 1987 elke drie jaar rechtstreeks gekozen door de inwoners van de stad. Hij is het hoofd van het dagelijks bestuur en benoemt alle directeur van uitvoerende organen. De burgemeester van Butuan is Ferdinand M. Amante jr.. Hij werd bij de verkiezingen van 2010 voor een termijn van drie jaar gekozen. De wetgevende macht van de provincie ligt bij de Sangguniang Panlungsod (stadsraad). Deze bestaat in het geval van Butuan uit tien reguliere raadsleden en twee ex officio leden. De raad wordt voorgezeten door de viceburgemeester. De viceburgemeester wordt net als de burgemeester rechtstreeks door het volk gekozen en is de eerst aangewezen opvolger van de burgemeester wanneer deze bijvoorbeeld komt te overlijden. Hij stemt normaalgesproken niet mee in de raad, maar mag wel de beslissende stem uitbrengen bij een gelijk geëindigde stemming. De viceburgemeester van Butuan is Lawrence Lemuel H. Fortun. Hij werd bij de verkiezingen van 2010 voor een termijn van drie jaar gekozen. De tien reguliere raadsleden van Butuan worden rechtsstreeks gekozen door de inwoners van de stad. De twee ex-officio leden zijn de lokale president van de Association of Barangay Captains (ABC) en de lokale president van de Sangguniang Kabataan (jeugdraad).

Lijst van burgemeesters van Butuan sinds 1948
  • 1948 - 1950 Romulo A. Rosales
  • 1953 - 1959 Rodolfo D. Calo
  • 1953 - 1959 Zacarias Pizarro
  • 1959 - 1968 Salvador L. Calo
  • 1968 - 1969 Guillermo R. Sanchez
  • 1969 - 1971 Sylvestre M. Osin
  • 1971 - 1986 Figurado O. Plaza
  • 1986 - 1986 Marcos V. Calo
  • 1986 - 1992 Guillermo R. Sanchez
  • 1992 - 2001 Democratico D. Plaza II
  • 2001 - 2004 Leonides Theresa B. Plaza
  • 2004 - 2010 Democratico D. Plaza II
  • 2010 - 2013 Ferdinand M. Amante jr.

Toerisme in de Filipijnen[bewerken | brontekst bewerken]

Hundres Island National Park
Het hagelwitte strand van Boracay
De Chocolate Hills in Bohol
Puerto Princesa Subterranean River

Toerisme is in Filipijnen is een onderontwikkelde sector van de Filipijnse economie. In 2010 bezochten ruim 3,5 miljoen buitenlanders de Filipijnen. Het grootste deel daarvan was afkomstig uit Zuid-Korea, de Verenigde Staten en Japan, gevolgd door China, Australië en Taiwan.[4]

vragen:

  • hoeveel bezoekers? Afgevinkt
  • uit welke landen komen de bezoeker met name? Afgevinkt
  • hoe verhoudt zich dat tot andere landen in de regio en de wereld?
  • aandeel in economie?
  • wat zijn de trekpleisters per categorie?

Categorie:Economie van de Filipijnen Categorie:Toerisme

Lijst interlands Ian Araneta[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Locatie Wedstrijd Uitslag Wedstrijdverband Goals Filipijnen Opmerking
11-12-2002 Singapore Vlag van Singapore Singapore - Vlag van Filipijnen Filipijnen 2-0 Oefenwedstrijd basis
21-12-2002 Jakarta Vlag van Cambodja Cambodja - Vlag van Filipijnen Filipijnen 2-0 Oefenwedstrijd invaller '62
11-12-2002 Jakarta Vlag van Indonesië Indonesië - Vlag van Filipijnen Filipijnen 13-1 Tiger Cup groepswedstrijd '78 Ali Go invaller '56
10-12-2004 Kuala Lumpur Vlag van Maleisië Maleisië - Vlag van Filipijnen Filipijnen 4-1 Tiger Cup groepswedstrijd invaller

Bronnen

Lijst interlands Jason de Jong[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Locatie Wedstrijd Uitslag Wedstrijdverband Goals Filipijnen
13-5-2008 Iloilo City Vlag van Brunei Brunei - Vlag van Filipijnen Filipijnen 0-1 AFC Challenge Cup kwalificatietoernooi E. Caligdong '28
15-5-2008 Iloilo City Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan 0-0 AFC Challenge Cup kwalificatietoernooi
17-5-2008 Iloilo City Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Bhutan Bhutan 3-0 AFC Challenge Cup kwalificatietoernooi C. Gould '41; P. Younghusband '43; Pema Rinchen '58 (o.g.)
14-4-2009 Malé Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Bhutan Bhutan 1-0 AFC Challenge Cup C. Gould '31
16-4-2009 Malé Vlag van Malediven Malediven - Vlag van Filipijnen Filipijnen 3-2 AFC Challenge Cup A.Borromeo '11; C. Gould '90
18-4-2009 Malé Vlag van Turkmenistan Turkmenistan - Vlag van Filipijnen Filipijnen 5-0 AFC Challenge Cup
16-1-2010 Kaohsiung Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei - Vlag van Filipijnen Filipijnen 0-0 Vriendschappelijk
9-10-2010 Kaohsiung Vlag van Hongkong Hongkong - Vlag van Filipijnen Filipijnen 4-2 Vriendschappelijk (Long Teng Cup 2010) P. Younghusband '58, '69 (pen)
10-10-2010 Kaohsiung Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei - Vlag van Filipijnen Filipijnen 1-1 Vriendschappelijk (Long Teng Cup 2010) I. Araneta '90+3
12-10-2010 Kaohsiung Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Macau Macau 5-0 Vriendschappelijk (Long Teng Cup 2010) E. Caligdong '6; I. Araneta '13, '54, '90; J. Younghusband '48
22-10-2010 Vientiane Vlag van Oost-Timor Oost-Timor - Vlag van Filipijnen Filipijnen 0-5 Kwalificatietoernooi ASEAN voetbalkampioenschap 2010 I. Araneta '21, '41, '57; P. Younghusband '30; A. del Rosario '32
24-10-2010 Vientiane Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Laos Laos 2-2 Kwalificatietoernooi ASEAN voetbalkampioenschap 2010 P. Younghusband '76; J. Younghusband '90
26-10-2010 Vientiane Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Cambodja Cambodja 0-0 Kwalificatietoernooi ASEAN voetbalkampioenschap 2010
2-12-2010 Hanoi Vlag van Singapore Singapore - Vlag van Filipijnen Filipijnen 1-1 ASEAN voetbalkampioenschap 2010 C. Greatwich '90+3
5-12-2010 Hanoi Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Vietnam Vietnam 2-0 ASEAN voetbalkampioenschap 2010 C. Greatwich '38; P. Younghusband '79
8-12-2010 Hanoi Vlag van Myanmar Myanmar - Vlag van Filipijnen Filipijnen 0-0 ASEAN voetbalkampioenschap 2010
16-12-2010 Jakarta Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Indonesië Indonesië 0-1 ASEAN voetbalkampioenschap 2010
19-12-2010 Jakarta Vlag van Indonesië Indonesië - Vlag van Filipijnen Filipijnen 1-0 ASEAN voetbalkampioenschap 2010
9-2-2011 Bacolod Vlag van Filipijnen Filipijnen - Vlag van Mongolië Mongolië 2-0 AFC Challenge Cup kwalificatie playoff E. Caligdong '43; P. Younghusband '90+4
23-7-2011 Koeweit Vlag van Koeweit Koeweit - Vlag van Filipijnen Filipijnen 3-0 2e ronde kwalificatietoernooi WK 2014

provincies[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Cebu (1997, 2006)
  2. Leyte (1997)
  3. Samar (1997)
  4. Bohol (1997, 2006)
  5. Camiguin (1997)
  6. Misamis Oriental (1997)
  7. Batangas (2003)
  8. Oriental Mindoro (2003)
  9. Romblon (2003)
  10. Aklan (2003, 2007)
  11. Palawan (2003)
  12. Bulacan (2003)
  13. Pampanga (2003)
  14. Pangasinan (2003)
  15. La Union (2003)
  16. Benguet (2003)
  17. Mountain Province (2003)
  18. Ifugao (2003)
  19. Nueva Vizcaya (2003)
  20. Nueva Ecija (2003)
  21. Antique (2007)

Top 50 grootste steden en gemeenten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Quezon City
  2. Manilla
  3. Caloocan
  4. Davao City
  5. Cebu City
  6. Zamboanga City
  7. Antipolo City
  8. Pasig City
  9. Taguig City
  10. Valenzuela City
  11. Dasmariñas City
  12. Cagayan de Oro City
  13. Parañaque City
  14. Las Piñas City
  15. General Santos City
  16. Makati City
  17. Bacolod City
  18. Muntinlupa City
  19. Bacoor
  20. San Jose del Monte City
  21. Marikina
  22. Iloilo City
  23. Pasay City
  24. Malabon
  25. Calamba
  26. Mandaue
  27. Angeles
  28. Tarlac City
  29. Iligan
  30. Mandaluyong
  31. Baguio
  32. Butuan
  33. Batangas City
  34. Lapu-Lapu City
  35. Cainta
  36. San Pedro
  37. San Fernando
  38. Santa Rosa City
  39. Biñan City
  40. Taytay
  41. Lipa
  42. Cabanatuan City
  43. Cotabato City
  44. Imus
  45. Navotas City
  46. Binangonan
  47. San Pablo City
  48. Lucena City
  49. Olongapo City
  50. Rodriguez

Babaylanes[bewerken | brontekst bewerken]

Kabinet-Quezon[bewerken | brontekst bewerken]

Functie Ambtsbekleder Periode
President Manuel Quezon 1935-1941
Vicepresident Sergio Osmeña 1935-1941
Minister van Publieke Voorlichting Sergio Osmeña 1935-1940
Jorge Bocobo 1940-1941
Minister van Publieke Werken en Communicatie Antonio de las Aslas 1935-1936
Mariano Cuenco 1936-1939
Jose Avelino 1939-1941

Kabinet van Benigno Aquino III[bewerken | brontekst bewerken]

Het Filipijns kabinet bestaat uit alle Filipijnse ministers aangevuld met de hoofden van enkele agentschappen en andere onderdelen van de Filipijnse nationale overheid. Alle leden van het Filipijns kabinet worden benoemd door de president van de Filipijnen.

== Huidige Filipijns kabinet Het huidige Filipijns kabinet is samengesteld uit de volgende personen:

15. Gregory Domingo, Minister van Handel en Industrie 16. Corazon Soliman, Minister van Welzijn en Ontwikkelin 17. Mario Montejo, Minister van Wetenschap en Technologie 18. Jose Rene Almendras, Minister van Energie 19. Rogelio Singson, Minister van Publieke Werken en Snelwegen 20. Virgilio de los Reyes, Minister van Landhervorming 21. Teresita Deles, presidentieel adviseur voor het vredesproces 22. Julia Abad, chef staf van het presidentieel management team 23. Edwin Lacierda, woordvoerder van de president 24. Eduardo de Mesa, presidentieel advocaat 25. Patricia Liguanan, voorzitters van de Commissie voor 

Hoger Onderwijs

26. Kim Jacinto-Henares, hoofd van de Belastingdienst

Limahong[bewerken | brontekst bewerken]

Lin Feng, beter bekend als Limahong (? - Pangasinan, 1575) was een Chinese krijgsheer en piraat uit de 16e eeuw die in het jaar 1974 tot twee maal toe een poging deed om de stad Manilla in de Spaanse kolonie, de Filipijnen, in handen te krijgen.

Limahong groeide op in een arm milieu in de Chinese stad Tru Cheo en maakte carrière als piraat voor de oostkust van China. Hij en zijn duizenden volgelingen waren dermate succesvol en berucht dat de autoriteiten in China opdracht gaven om hem gevangen te nemen. Er werd een vloot van 130 grote schepen samengesteld met in totaal 40.000 manschappen onder leiding van een zekere Omoncon. Omoncon kreeg als opdracht Limahong gevangen te nemen of te doden. Om uit hun greep te blijven opereerde Limahong daarna op open zee. Eind 1973 besloot hij om met zijn 3000 manschappen en ongeveer 100 schepen richting de Spaanse kolonie, de Filipijnen, te varen. I

Um sich dem Zugriff Qianlongs zu entziehen, sammelte Lin Feng 3.000 Getreue um sich und wagte 1573 einen Überfall auf die kurz zuvor von Spanien eroberten Philippinen.

Im Frühjahr 1574 landete er mit seinen Männern in Ilocos Sur im äußersten Nordwesten Luzóns. Er wurde in Kämpfe mit dem spanischen Konquistador Juan de Salcedo verwickelt und entschloss sich, die Flucht nach vorne anzutreten. Lin Feng marschierte aufs heutige Manila zu und belagerte die erst 1571 erbaute Festung Fuerza de Santiago. Lin Feng eroberte die Stadt und ließ sie bis auf die Grundmauern niederbrennen, der spanische Kommandant Martin de Goiti wurde getötet.

Op 23 november 1574 komt het konvooi van Limahong met 62 oorlogsschepen, 2000 zeemannen, 1500 vrouwen aan bij Sinait in Ilocos Sur. Er vindt een kort gevecht plaats met de lokale bewoners.[1]

Op 30 november 1574 landen 600 Chinese piraten van Limahong bij de stad Parañaque. Omdat ze de stad verwarren met Manilla, wordt Parañaque aangevallen. Bij de aanval wordt de Spaanse leider Martin de Goiti gedood.[2]

Op 3 december 1574 vaart de vloot van Limasahong baar Pangasinan, waar ze zich bij de monding van de Agno vestigen[3]

Op 23 maart 1575 vertrekt een expeditie onder leiding van Juan de Salcedo naar Pangasinan om Limahong aan te vallen. De Spanjaarden verslaan de Chinezen, maar Limahong ontkomt. [4]

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Morga, Antonio de. (2004). The Project Gutenberg Edition Book: History of the Philippine Islands - 1521 to the beginning of the XVII century. Volume 1 and 2.
  • Blair, E. H., Robertson, J. A., The Philippine Islands, 1493-1898, The Artur H. Clark Company, Cleveland, Vol. 6, pag. 92-125

[[Categorie:Chinees persoon]] [[Categorie:Geschiedenis van de Filipijnen]] [[Categorie:Piraat]]

Aardbeving[bewerken | brontekst bewerken]

Aardbeving Luzon 1990
Magalhães/kladblok (Filipijnen)
Magalhães/kladblok
Datum 16 juli 1990
Kracht 7,8 (op de schaal van Richter)
Epicentrum Rizal, Filipijnen
Coördinaten 15° 42′ NB, 121° 7′ OL
Getroffen land(en) Filipijnen
Slachtoffers 1600
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen
Datum Aardbeving Kracht op de schaal van Richter Epicentrum Doden
08-02-1968 Aardbeving Casiguran 1968 7,3 Casiguran, Aurora 270
17-03-1973 Aardbeving Golf van Ragay 1973 7,0
17-08-1976 Aardbeving Morogolf 1976 7,9
17-08-1983 Aardbeving Laoag 1983 6,5
17-08-1990 Aardbeving Bohol 1990 6,8
17-08-1990 Aardbeving Panay 1990 7,1
17-08-1990 Aardbeving Luzon 1990 7,9 1600
15-11-1994 Aardbeving Mindoro 1994 7,1
27-05-1996 Aardbeving Bohol 1996 5,6
07-06-1999 Aardbeving Bayugan 1999 5,1
  • 1968 August 02 Ms7.3 Casiguran Earthquake
  • 1973 March 17 Ms7.0 Ragay Gulf Earthquake
  • 1976 August 17 Ms7.9 Moro Gulf Earthquake
  • 1983 August 17 Ms6.5 Laoag Earthquake
  • 1990 February 08 Ms6.8 Bohol Earthquake
  • 1990 June 14 Ms7.1 Panay Earthquake
  • 1990 July 16 Ms7.9 Luzon Earthquake
  • 1994 November 15 Ms7.1 Mindoro Earthquake
  • 1996 May 27 Ms5.6 Bohol Earthquake
  • 1999 June 07 Ms5.1 Bayugan Earthquake
  • 2002 March 06 Ms6.8 Palimbang Earthquake
  • 2003 February 15 Ms6.2 Masbate Earthquake
Kaart van Nueva Ecija met de locatie van Cabanatuan City.

Op maandag 16 juli 1990 om 16:24 uur lokale tijd werd Luzon, het grootste eiland van de Filipijnen, getroffen door een aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter. Het epicentrum van deze aardbeving lag op 15º 42' N, 121º 7' OL, nabij Rizal, ten noordoosten van Cabanatuan City[5]. Bij de aardbeving kwamen ongeveer 1600 mensen om het leven. Er was schade in een gebied van zo'n 20.000 km² in het noordwesten van Luzon.

Taractrocera luzonensis[bewerken | brontekst bewerken]

Taractrocera luzonensis
Magalhães/kladblok
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Lepidoptera (Vlinders)
Familie:Hesperiidae (Dikkopjes)
Onderfamilie:Heliconiinae
Geslacht:Taractrocera
Soort
Taractrocera luzonensis
Staudinger, 1889
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Insecten

Thrilla in Manila[bewerken | brontekst bewerken]

Een foto van Ali nadat hij gestopt was

De Thrilla in Manila was een bokswedstrijd tussen de zwaargewichten Muhammad Ali en Joe Frazier in Manilla op 1 oktober 1975. De wedstrijd was de derde en laatste in een reeks wedstrijden tussen de twee boksers in hun strijd om het wereldkampioenschap zwaargewicht

De wedstrijd wordt wel gezien als een van de beste boksgevechten van de 20e eeuw en was de climax in hun geschil wie nu de ware wereldkampioen zwaargewicht was. De situatie was ontstaan doordat Ali zijn wereldtitel was ontnomen door zijn weigering om het leger in te gaan na een oproep tijdens de Vietnamoorlog. Enkele jaren later vroeg Frazier, daartoe wekelijks door Ali aangespoord, aan president Nixon om Ali weer te laten boksen. Dit werd toegestaan en een en ander resulteerde in het "Gevecht van de Eeuw" tussen Frazier en Ali in 1971.

Couppoging Gregorio Honasan (1987)[bewerken | brontekst bewerken]

Op 27 en 28 augustus 1987 vindt de eerste couppoging onder leiding van Gregorio Honasan tegen de regering van Corazon Aquino plaats. Een groep rebellen van ongeveer 600 man probeerde eerst om de residentie van de Filipijnse president, het Malacañang Palace in handen te krijgen, en veroverde daarna vele strategische posities in met name Metro Manilla. Ook in Metro Cebu sloten legereenheden zich aan bij de opstandelingen. Het hoofdwartier van het leger op Camp Aguinaldo werd door Honasan en zijn mannen belegerd en stond zwaar onder druk tot Fidel Ramos en de legertop besloten om zwaar geschut in te zetten. Er werden bommen afgeworpen met bommenwerpers en mariniers werden ingevlogen ten einde een einde aan de opstand te maken. Honasan zag in dat de couppoging mislukt was en vluchtte voor hij gevangen genomen kon worden. Later zou hij echter alsnog opgepakt worden.

De aanloop naar de couppoging[bewerken | brontekst bewerken]

De couppoging[bewerken | brontekst bewerken]

Na afloop[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ NHI
  2. ↑ NHI
  3. ↑ NHI
  4. ↑ NHI
  5. ↑ The July 16 Luzon Earthquake: A Technical Monograph. Inter-Agency Committee for Documenting and Establishing Database on the July 1990 Earthquake. Philippine Institute of Volcanology and Seismology (2001). Geraadpleegd op 16-07-2007.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Magalhães/kladblok&oldid=67410594"