Grand Prix-wegrace van Finland 1972

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Finland Grand Prix-wegrace van Finland 1972
Officiële naam Suomen Grand Prix
Land Vlag van Finland Finland
Datum 30 juli 1972
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Alberto Pagani
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
350 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Finland Jarno Saarinen
Derde Vlag van Italië Renzo Pasolini
250 cc
Snelste ronde Vlag van Finland Jarno Saarinen
Eerste Vlag van Finland Jarno Saarinen
Tweede Vlag van Italië Silvio Grassetti
Derde Vlag van Zweden Kent Andersson
125 cc
Snelste ronde Vlag van Zweden Kent Andersson
Eerste Vlag van Zweden Kent Andersson
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Duitsland Dieter Braun
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent/Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Casey
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent/Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Casey
Tweede Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Derde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch

De Grand Prix-wegrace van Finland 1972 was de twaalfde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1972. De races werd verreden op 30 juli 1972 op het stratencircuit Imatra (Zuid-Finland). In dit weekend werden de wereldkampioenschappen in de 250cc-klasse en de zijspanklasse beslist.

500 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In Finland had Giacomo Agostini weer geen enkele tegenstand. Hij had na de race wel wat te vieren: zijn 100e Grand Prix-overwinning én zijn 12e wereldtitel. Alberto Pagani kreeg in het gevecht om de tweede plaats te maken met Kim Newcombe, tot diens König op drie cilinders ging lopen. Daardoor kon Rodney Gould derde worden. Hij was tevens de laatste die in dezelfde ronde als Agostini finishte.

Uitslag 500 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 56' 24" 2 15
2 Vlag van Italië Alberto Pagani MV Agusta +1' 39" 9 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha +2' 36" 4 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Yamaha +1 ronde 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +1 ronde 6
6 Vlag van Finland Pentti Korhonen Yamaha +1 ronde 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jerry Lancaster Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Lee Suzuki +1 ronde 3
9 Vlag van Zweden Johnny Bengtsson Husqvarna +3 ronden 2
10 Vlag van Duitsland Lothar John Yamaha +4 ronden 1
11 Vlag van Finland Kai Kuparinen Suzuki
12 Vlag van Zweden Bo Granath Husqvarna
DNF Vlag van Nieuw-Zeeland Kim Newcombe König motor

350 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In het de 350cc-klasse had Phil Read als snelste getraind, maar meteen na de start sloeg er een drijfstang door zijn carter, waardoor hij duwend de pit in kwam. Agostini nam de leiding en behield die de hele race. Saarinen riskeerde niet alles om hem in te halen, want hij moest fit blijven voor de 250cc-race, waarin hij later op de dag zijn eerste wereldtitel zou halen. In de 350cc-race werd hij wel tweede met 8 seconden voorsprong op Renzo Pasolini.

Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 55' 59" 7 15
2 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha +26" 5 12
3 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi +35" 1 10
4 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha +2' 16" 3 8
5 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha +2' 26" 9 6
6 Vlag van Australië John Dodds Yamaha +1 ronde 5
7 Vlag van Finland Matti Salonen Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Zweden Sven-Olof Gunnarsson Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Zweden Bosse Granath Yamaha 2
10 Vlag van Nederland Marcel Ankoné Yamsel 1
11 Vlag van Italië Silvio Grassetti MZ
12 Vlag van Nederland Nico van der Zanden Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read MV Agusta motor

250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Jarno Saarinen stelde in zijn thuisrace in Imatra zijn wereldtitel veilig. Daarbij werd hij geholpen doordat zowel Rodney Gould (defecte ontsteking) als Renzo Pasolini (overslaande motor) uitvielen. Silvio Grassetti werd tweede achter Saarinen, Kent Andersson werd derde.

Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha 53' 36" 4 15
2 Vlag van Italië Silvio Grassetti MZ +41" 3 12
3 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha +49" 4 10
4 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha +57" 7 8
5 Vlag van Zweden Börje Jansson Yamaha +1' 09" 9 6
6 Vlag van Finland Tapio Virtanen Yamaha +2' 25" 5 5
7 Vlag van Zweden Roland Olsson Yamaha 4
8 Vlag van Finland Seppo Kangasniemi Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Duitsland Gert Bender Maico 2
10 Vlag van Duitsland Günter Fischer Yamaha 1
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha ontsteking
DNF Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi motor

125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In Finland spaarde Ángel Nieto zijn Derbi door achter Kent Andersson te blijven. Slechts één ronde reed Nieto aan de leiding, maar hij werd meteen teruggepakt door Andersson en Börje Jansson. Die laatste viel echter uit door een lekkende benzinetank. Nieto werd slechts tweede achter Andersson, maar werd geholpen door het uitvallen van Jansson en Chas Mortimer. Andersson won de race, Dieter Braun werd derde.

Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha 46' 07" 8 15
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi +9" 4 12
3 Vlag van Duitsland Dieter Braun Maico +1' 02" 1 10
4 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Suzuki +1' 38" 0 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +2' 05" 1 6
6 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Benjamín Grau Derbi +2' 55" 0 5
7 Vlag van Finland Matti Salonen Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Duitse Democratische Republiek Bernd Köhler MZ +1 ronde 3
9 Vlag van Finland Pentti Salonen Yamaha 2
10 Vlag van Zweden Roland Olsson Yamaha 1
DNF Vlag van Zweden Börje Jansson Maico tank lek
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Na het overlijden van zijn bakkenist Hans-Jürgen Cusnik verdedigde Heinz Luthringshauser zijn kansen niet in de laatste race in Finland. Daardoor hoefde Klaus Enders ook niet het achterste van zijn tong te laten zien. Hij had genoeg aan de tweede plaats achter Chris Vincent om zijn wereldtitel zeker te stellen. Siegfried Schauzu werd in Finland derde.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Casey Münch-URS 46' 53" 4 15
2 Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt Busch-BMW +54" 8 12
3 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW +1' 08" 9 10
4 Vlag van Duitsland Richard Wegener Vlag van Duitsland Adi Heinrichs BMW +2' 03" 5 8
5 Vlag van Duitsland Wolfgang Klenk Vlag van Duitsland Norman Scherer BMW +1 ronde 6
6 Vlag van Duitsland Gustav Pape Vlag van Duitsland Franz Kallenberg BMW 5
7 Vlag van Duitsland Hermann Binding Vlag van Duitsland Helmut Fleck BMW 4
8 Vlag van Duitsland Egon Schons Vlag van Duitsland Karl Lauterbach BMW 3
9 Vlag van Zwitserland Rudi Kurth Vlag van Verenigd Koninkrijk Dane Rowe CAT-Crescent 2
10 Vlag van Finland Pentti Moskari Vlag van Finland Olaf Sten BMW 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1972
FIM wereldkampioenschap wegrace
24e seizoen (1972)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1972

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1971
Grand Prix-wegrace van Finland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1973