Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1979
.svg){kind=small} Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1979
| ||
|---|---|---|
| ||
| Land | Joegoslavië
| |
| Datum | 17 juni 1979 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Poleposition |  Kenny Roberts
| |
| Snelste ronde | Kenny Roberts
| |
| Eerste | Kenny Roberts
| |
| Tweede |  Virginio Ferrari
| |
| Derde | Franco Uncini
| |
| 350 cc | ||
| Poleposition |  Gregg Hansford
| |
| Snelste ronde | onbekend | |
| Eerste | .svg){kind=small} [1] Kork Ballington
| |
| Tweede |  Pekka Nurmi
| |
| Derde |  Sadao Asami
| |
| 250 cc | ||
| Poleposition | Gregg Hansford
| |
| Snelste ronde | onbekend | |
| Eerste | Graziano Rossi
| |
| Tweede | Gregg Hansford
| |
| Derde |  Patrick Fernandez
| |
| 125 cc | ||
| Poleposition | .svg){kind=small} Ricardo Tormo
| |
| Snelste ronde | niet bekend | |
| Eerste | Ángel Nieto
| |
| Tweede | Thierry Espié
| |
| Derde | .svg){kind=small} Stefan Dörflinger
| |
| 50 cc | ||
| Poleposition | Eugenio Lazzarini
| |
| Snelste ronde | niet bekend | |
| Eerste | Eugenio Lazzarini
| |
| Tweede | Rolf Blatter
| |
| Derde |  Hagen Klein
| |
De Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1979 was de zesde race van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1979. De race werd verreden op 17 juni 1979 op het Automotodrom Grobnik bij Rijeka.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
De trainingen in Joegoslavië werden gehinderd door regen. Dat was vooral een probleem voor de Suzuki-coureurs, die volop aan het experimenteren sloegen met frames, voor- en achtervorken. Het gevolg was dat Wil Hartog zijn verlaagde motorfiets niet kon testen en in de race problemen kreeg door te weinig grondspeling. Bovendien reed de 500cc-klasse hier voor het eerst. Een aantal coureurs ging geblesseerd van start: Jon Ekerold met twee gebroken sleutelbeenderen, Ricardo Tormo met een gebroken vinger, Carlos Lavado was nog herstellende van een beenbreuk en Christian Sarron was nog niet fit na een val in de Formule 750 race op Brands Hatch.
Paspoorten[bewerken | brontekst bewerken]
Zoals ook in eerdere jaren moesten personen met een Zuid-Afrikaans of Rhodesisch paspoort een visum voor Joegoslavië aanvragen vanwege de apartheidspolitiek. Jon Ekerold had ook nog een Noors paspoort en Kork Ballington een Brits, maar Alan North, Trevor Tilbury en Nobby Clark (beide monteurs van Kenny Roberts) en Kork Ballington's vrouw Bronwyn kregen geen visum.
500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Johnny Cecotto was weer voldoende hersteld van zijn knieblessure (opgelopen in april in Oostenrijk), maar Yamaha zette ook Christian Sarron en de Japanner Ikujiro Takaï in om Kenny Roberts te ondersteunen. Roberts had die steun echter helemaal niet nodig. Hij reed naar poleposition, reed de snelste ronde en liep al in het begin van de race ver weg van de concurrentie. Hij had Kel Carruthers als chef-monteur en de Goodyear banden die niemand anders had. Bovendien hadden juist de fabrieksrijders van Suzuki problemen die de privérijders niet kenden: de stuureigenschappen van de Suzuki RG 500's van Barry Sheene, Virginio Ferrari en Wil Hartog waren onder de maat en Barry Sheene monteerde zijn blok zelfs in een frame uit 1976. Hij viel echter al vroeg in de race uit doordat een steen, opgeworpen door de band van Marco Lucchinelli, precies op de twee schroeven die nog in zijn knie zaten terechtkwam. Wil Hartog gebruikte ook een oud frame, maar experimenteerde met de voor- en achterwielophanging waardoor hij een tekort aan grondspeling had. Hartog werd toch nog vierde, achter Ferrari en Franco Uncini. Hartog had vanaf de zesde startrij weer zijn gebruikelijke snelle start gehad en had even aan de leiding gereden.
Uitslag 500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Het feit dat Jon Ekerold in Joegoslavië mocht starten met twee gebroken sleutelbeenderen zette vraagtekens bij de medische keuring. Er ontstond een kopgroep van vijf man, waaronder Ekerold, maar al snel wisten de Kawasaki-rijders Gregg Hansford en Kork Ballington zich los te maken. Zij vochten om de leiding tot Hansford door een gebroken drijfstang uitviel. Achter hen vond een flink gevecht plaats tussen Sadao Asami, Jon Ekerold, Christian Estrosi, Patrick Fernandez, Michel Frutschi, Roland Freymond, Richard Hubin, Toni Mang, Pekka Nurmi en Max Wiener. Nurmi en Asami braken los uit deze groep en Nurmi werd net voor Asami tweede. Ekerold werd bijna vierde, maar viel net voor de finish hard waarbij hij een van de platen in zijn schouder verboog en een been brak.
Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Morbidelli had eindelijk een goed frame voor Graziano Rossi ontwikkeld en in de 250 cc race wist die daarmee de concurrentie op achterstand te rijden. Gregg Hansford volgde hem aanvankelijk alleen, maar werd bijgehaald door een groep met Kork Ballington, Patrick Fernandez, Toni Mang, Edi Stöllinger, Christian Estrosi en Richard Hubin. Tegen het einde van de race wist Hansford toch weer wat weg te lopen van deze groep, terwijl Ballington problemen kreeg met zijn voorband en Mang met zijn versnellingsbak.
Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Het scenario van Imola herhaalde zich in Rijeka: Ángel Nieto en Thierry Espié vochten tot de laatste meters om de winst. In de laatste ronde reed Espié nog aan de leiding, maar Nieto passeerde hem als slipstreamend en won nipt. De vraag was wel of Nieto echt moeite had om te winnen of dat hij minder hard reed dan hij zou kunnen om er een show van te maken.
Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
50 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Ricardo Tormo had nog geen punten gescoord en in Joegoslavië leek het weer fout te gaan toen hij al in de eerste ronde viel door een fout van een andere rijder. Hij had al ruim een ronde achterstand toen hij de race kon hervatten, maar hij werd toch nog vijfde. Eugenio Lazzarini startte slecht, maar won alsnog, nadat koploper Stefan Dörflinger gevallen was. Peter Looijesteijn volgde Lazzarini nog een tijdje, maar viel ook.
Uitslag 50 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
voetnoten
|
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1979 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 31e seizoen (1979) |
Volgende race: TT Assen 1979 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1978 |
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1980 |
· 
· 
· ·