Pad (weg)

Zoek dit woord op in WikiWoordenboek
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een wandelpad
Bergpad in Argentinië.

Een pad is een smalle weg, vaak onverhard -omdat het is ontstaan door voetstappen van mens of dier- of semiverhard, of een route. De naamgeving van paden is afhankelijk van functie, plaats, type gebruiker en/of ontstaanswijze. Zo kan een pad ook uitgroeien tot een straat of weg, zoals het Zandpad bij Breukelen. In Nederland zijn er officieel de volgende soorten pad: voetpad, fietspad, fiets/bromfietspad en ruiterpad.

Juridisch is het van belang een onderscheid te maken tussen een pad dat een aparte weg vormt en een pad dat samen met een rijbaan ernaast één weg vormt. Dit onderscheid (twee evenwijdige wegen en één weg) is van belang voor onder andere het mogen lopen over of langs de linkerweg/-rijbaan als rechts een bord "gesloten voor voetgangers" staat.

Daarnaast onderscheidt men onder meer jaagpad (langs trekvaarten), wandelpad, bergpad, bospad, tuinpad, kruispad en gangpad (bijvoorbeeld in een kerk of in een trein).

Een door afsnijding ontstaan officieus paadje noemt men wel olifantenpad. Door dieren gemaakte paden heten wildpad.

Doorgaande wandelroutes, in Europa beter bekend als GR-paden, worden vaak wandelpad genoemd, zoals het in Nederland bekende Pieterpad.

Het woord pad wordt overdrachtelijk gebruikt in onder meer oorlogspad, krijgspad, tijdpad en levenspad.