Walter Kohn: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 30 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q78510
Kleine aanvullingen
Regel 11: Regel 11:
| jaar = 1998
| jaar = 1998
| reden = Voor zijn ontwikkeling van de [[dichtheidsfunctionaaltheorie]]
| reden = Voor zijn ontwikkeling van de [[dichtheidsfunctionaaltheorie]]
| met = [[John Pople]] (ander onderzoek)
| gedeeld = [[John Pople]]
| voor = [[Paul D. Boyer]]<br />[[John E. Walker]]<br />[[Jens Christian Skou]]
| voor = [[Paul D. Boyer]]<br />[[John E. Walker]]<br />[[Jens Christian Skou]]
| op = [[Ahmed Zewail]]
| op = [[Ahmed Zewail]]
| portaal = Scheikunde
}}
}}
[[Bestand:UCSB-NobelBanner-WalterKohn.png|thumb|280px|right|Een spandoek bij de [[Universiteit van Californië - Santa Barbara]], ter herinnering aan het feit dat Walter Kohn de Nobelprijs won in 1998.]]
[[Bestand:UCSB-NobelBanner-WalterKohn.png|thumb|280px|right|Een spandoek bij de [[Universiteit van Californië - Santa Barbara]], ter herinnering aan het feit dat Walter Kohn de Nobelprijs won in 1998.]]
'''Walter Kohn''' ([[Wenen]], [[9 maart]] [[1923]]) is een Amerikaans [[Theoretische natuurkunde|theoretisch natuurkundige]] en [[Nobelprijs]]winnaar. Hij kreeg in 1998 de [[Nobelprijs voor de Scheikunde]] voor zijn ontwikkeling van de [[dichtheidsfunctionaaltheorie]]. Hij moest de prijs delen met [[John Pople]], die de prijs voor een ander onderzoek kreeg.
'''Walter Kohn''' ([[Wenen]], [[9 maart]] [[1923]]) is een Amerikaans [[Theoretische natuurkunde|theoretisch natuurkundige]] en [[Nobelprijs]]winnaar. Hij kreeg in 1998 de [[Nobelprijs voor de Scheikunde]] voor zijn ontwikkeling van de [[dichtheidsfunctionaaltheorie]]. Hij moest de prijs delen met [[John Pople]], die de prijs voor een ander onderzoek kreeg.


Kohn’s onderzoek maakte het mogelijk om [[Kwantummechanica|kwantummechanische]] effecten toe te passen in de [[elektronische dichtheid]].
Kohns onderzoek maakte het mogelijk om [[Kwantummechanica|kwantummechanische]] effecten toe te passen in de [[elektronische dichtheid]].


== Biografie ==
== Biografie ==
=== Jonge jaren in Canda ===
=== Jonge jaren in Canda ===
Kohn werd geboren in [[Oostenrijk]]. Op zijn 17e ontvluchtte hij zijn thuisland na de [[Anschluss]] bij Duitsland. Via het beroemde [[Kindertransport]] kwam hij eerst in het [[Verenigd Koninkrijk]] terecht, en werd vandaar doorgestuurd naar [[Canada]].
Kohn werd geboren in [[Oostenrijk]] als zoon van de joodse ouders Salamon en Gittel Kohn.<ref>{{Link NNDB naam|id=836/000100536|bezochtdatum=20 september 2015}}</ref> Op zijn 17e ontvluchtte hij zijn thuisland na de [[Anschluss]] bij Duitsland. Via het beroemde [[Kindertransport]] kwam hij eerst in het [[Verenigd Koninkrijk]] terecht, en werd vandaar doorgestuurd naar [[Canada]]. Zijn beide ouders werden later gedood in het vernietigingskamp [[Auschwitz (concentratiekamp)|Auschwitz]] tijdens Hilters holocaust.


In juli 1940 arriveerde hij in Quebec City, en reisde van daar per trein naar een kamp in Trois Rivieres. Hij kwam eerst in een detentiekamp terecht vlakbij Sherbrooke, Quebec. Dit kamp bood de mogelijkheid tot het volgen van opleidingen, iets waar Kohn volop gebruik van maakte. Zijn studie zorgde ervoor dat hij toegelaten werd aan de [[Universiteit van Toronto]].
In juli 1940 arriveerde hij in Quebec City, en reisde van daar per trein naar een kamp in Trois Rivieres. Vanweg zijn Oostenrijkse nationaliteit kwam hij eerst in een interneringskamp terecht vlakbij Sherbrooke, Quebec. Dit kamp bood de mogelijkheid tot het volgen van opleidingen, iets waar Kohn volop gebruik van maakte. Zijn studie zorgde ervoor dat hij toegelaten werd aan de [[Universiteit van Toronto]].


Daar hij de Duitse nationaliteit had mocht hij niet het scheikundegebouw betreden, dus koos Kohn voor [[natuurkunde]] en [[wiskunde]] als zijn studierichtingen.
Daar hij de Duitse nationaliteit had mocht hij niet het scheikundegebouw betreden, dus koos Kohn voor [[natuurkunde]] en [[wiskunde]] als zijn studierichtingen.
Regel 31: Regel 32:
Kohn kreeg in 1945, aan het eind van zijn een jaar durende militaire dienstplicht, een [[bachelor]] in de wiskunde, hoewel hij slechts 2,5 van de 4-jaar durende studie had voltooid. In 1946 kreeg hij van de Universiteit van Toronto een M.A.-graad in de wiskunde. In 1948 haalde hij aan de [[Harvard-universiteit]] een Ph.D. in natuurkunde.
Kohn kreeg in 1945, aan het eind van zijn een jaar durende militaire dienstplicht, een [[bachelor]] in de wiskunde, hoewel hij slechts 2,5 van de 4-jaar durende studie had voltooid. In 1946 kreeg hij van de Universiteit van Toronto een M.A.-graad in de wiskunde. In 1948 haalde hij aan de [[Harvard-universiteit]] een Ph.D. in natuurkunde.


Kohn verhuisde van Harvard naar de [[Carnegie Mellon University]], waar hij van 1950 tot 1960 werkte en studeerde. In 1957 emigreerde hij officieel naar de [[Verenigde Staten]], en kreeg de Amerikaanse nationaliteit. Kohn’s connectie met [[Bell Labs]] zorgde ervoor dat hij betrokken raakte bij halfgeleider-natuurkunde. Lange tijd werkte hij samen met [[Joaquin Mazdak Luttinger|Luttinger]], waaronder aan de ontwikkeling van het [[k·p perturbation theorie|Luttinger-Kohn model]] voor een [[Halfgeleider (vastestoffysica)|halfgeleidende]] bandstructuur). In 1960 vertrok Kohn naar de net opgerichte [[Universiteit van Californië San Diego|Universiteit van Californië in San Diego]], waar hij tot 1979 bleef werken. Daarna accepteerde hij een directeurspositie aan het nieuwe [[Institute for Theoretical Physics]] in Santa Barbara. In 1984 werd hij professor aan de [[Universiteit van Californië Santa Barbara]], een positie die hij tot vandaag heeft behouden.
Kohn verhuisde van Harvard naar de [[Carnegie Mellon University]], waar hij van 1950 tot 1960 werkte en studeerde. In 1957 emigreerde hij officieel naar de [[Verenigde Staten]], en kreeg de Amerikaanse nationaliteit. Kohns connectie met [[Bell Labs]] zorgde ervoor dat hij betrokken raakte bij halfgeleider-natuurkunde. Lange tijd werkte hij samen met [[Joaquin Mazdak Luttinger|Luttinger]], waaronder aan de ontwikkeling van het [[k·p perturbation theorie|Luttinger-Kohn model]] voor een [[Halfgeleider (vastestoffysica)|halfgeleidende]] bandstructuur. In 1960 vertrok Kohn naar de net opgerichte [[Universiteit van Californië - San Diego|Universiteit van Californië in San Diego]], waar hij tot 1979 bleef werken. Daarna accepteerde hij een directeurspositie aan het nieuwe [[Institute for Theoretical Physics]] in Santa Barbara. In 1984 werd hij professor aan de [[Universiteit van Californië - Santa Barbara]], een positie die hij tot vandaag heeft behouden. Sinds 1999 is hij professor emeritus.


Kohn droeg significant bij aan [[Halfgeleider (vastestoffysica)|halfgeleiderfysica]], waarvoor hij de [[Buckley Prize|Oliver E. Buckley Prize]] kreeg van de [[American Physical Society]]. Hij kreeg ook de Feenburg medal voor zijn bijdragen aan het [[velelichamenprobleem]]. Zijn werk aan de dichtheidsfunctionele theorie werd gestart dor een bezoek aan de [[École Normale Supérieure|ENS]] in
Kohn droeg significant bij aan [[Halfgeleider (vastestoffysica)|halfgeleiderfysica]], waarvoor hij de [[Buckley Prize|Oliver E. Buckley Prize]] kreeg van de [[American Physical Society]]. Hij kreeg ook de Feenburg medal voor zijn bijdragen aan het [[velelichamenprobleem]]. Zijn werk aan de dichtheidsfunctionele theorie werd gestart door een bezoek aan de [[École Normale Supérieure|ENS]] in Parijs. Hij werkte samen met Pierre Hohenberg aan dit onderzoek. De hieruit resulterende
Parijs. Hij werkte samen met Pierre Hohenberg aan dit onderzoek. De hieruit resulterende
Hohenberg-Kohn theore leidde uiteindelijk tot de Kohn-Sham vergelijking. Deze wordt vandaag de dag nog volop gebruikt in onderzoek naar materialen.<ref name="dft">E. K. U. Gross and R. M. Dreizler, ''Density Functional Theory'', Plenum 1993</ref>
Hohenberg-Kohn theore leidde uiteindelijk tot de Kohn-Sham vergelijking. Deze wordt vandaag de dag nog volop gebruikt in onderzoek naar materialen.<ref name="dft">E. K. U. Gross and R. M. Dreizler, ''Density Functional Theory'', Plenum 1993</ref>


Regel 51: Regel 51:
== Externe links ==
== Externe links ==
* Photograph of Walter Kohn: [http://www.badw.de/aktuell/pressemitteilungen/2003/PM_11_2003/kohn2003.jpg]
* Photograph of Walter Kohn: [http://www.badw.de/aktuell/pressemitteilungen/2003/PM_11_2003/kohn2003.jpg]
* [http://192.129.24.144/licensed_materials/00897/papers/0004006/460259gk.htm "Quantum Chemistry Comes of Age,"] ''The Chemical Educator'', Vol. 5, No. 3, S1430-4171(99)06333-7, DOI: 10.1007/s00897990333a, © 2000 Springer-Verlag New York, Inc.
* {{Citeer journal |author=G.B. Kauffman, L.M. Kauffman |year=1999 |title=Quantum Chemistry Comes of Age |journal=The Chemical Educator |volume=4 |issue=6 |pages=259-267 |doi=10.1007/s00897990333a}} © 2000 Springer-Verlag New York, Inc.
* [http://www.vega.org.uk/video/programme/23 Freeview video interview with Walter Kohn by the Vega Science Trust]
* [http://www.vega.org.uk/video/programme/23 Freeview video interview with Walter Kohn by the Vega Science Trust]
* [http://nobelprize.org/chemistry/laureates/1998/kohn-autobio.html Official homepage of the Nobel Prize in Chemistry in 1998]
* [http://nobelprize.org/chemistry/laureates/1998/kohn-autobio.html Official homepage of the Nobel Prize in Chemistry in 1998]

Versie van 20 sep 2015 15:47

Nobelprijswinnaar  Walter Kohn
9 maart 1923
Walter Kohn
Geboorteland Oostenrijk
Geboorteplaats Wenen
Nationaliteit Amerikaans
Nobelprijs Scheikunde
Jaar 1998
Reden Voor zijn ontwikkeling van de dichtheidsfunctionaaltheorie
Gedeeld met John Pople
Voorganger(s) Paul D. Boyer
John E. Walker
Jens Christian Skou
Opvolger(s) Ahmed Zewail
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde
Een spandoek bij de Universiteit van Californië - Santa Barbara, ter herinnering aan het feit dat Walter Kohn de Nobelprijs won in 1998.

Walter Kohn (Wenen, 9 maart 1923) is een Amerikaans theoretisch natuurkundige en Nobelprijswinnaar. Hij kreeg in 1998 de Nobelprijs voor de Scheikunde voor zijn ontwikkeling van de dichtheidsfunctionaaltheorie. Hij moest de prijs delen met John Pople, die de prijs voor een ander onderzoek kreeg.

Kohns onderzoek maakte het mogelijk om kwantummechanische effecten toe te passen in de elektronische dichtheid.

Biografie

Jonge jaren in Canda

Kohn werd geboren in Oostenrijk als zoon van de joodse ouders Salamon en Gittel Kohn.[1] Op zijn 17e ontvluchtte hij zijn thuisland na de Anschluss bij Duitsland. Via het beroemde Kindertransport kwam hij eerst in het Verenigd Koninkrijk terecht, en werd vandaar doorgestuurd naar Canada. Zijn beide ouders werden later gedood in het vernietigingskamp Auschwitz tijdens Hilters holocaust.

In juli 1940 arriveerde hij in Quebec City, en reisde van daar per trein naar een kamp in Trois Rivieres. Vanweg zijn Oostenrijkse nationaliteit kwam hij eerst in een interneringskamp terecht vlakbij Sherbrooke, Quebec. Dit kamp bood de mogelijkheid tot het volgen van opleidingen, iets waar Kohn volop gebruik van maakte. Zijn studie zorgde ervoor dat hij toegelaten werd aan de Universiteit van Toronto.

Daar hij de Duitse nationaliteit had mocht hij niet het scheikundegebouw betreden, dus koos Kohn voor natuurkunde en wiskunde als zijn studierichtingen.

Wetenschappelijke carrière

Kohn kreeg in 1945, aan het eind van zijn een jaar durende militaire dienstplicht, een bachelor in de wiskunde, hoewel hij slechts 2,5 van de 4-jaar durende studie had voltooid. In 1946 kreeg hij van de Universiteit van Toronto een M.A.-graad in de wiskunde. In 1948 haalde hij aan de Harvard-universiteit een Ph.D. in natuurkunde.

Kohn verhuisde van Harvard naar de Carnegie Mellon University, waar hij van 1950 tot 1960 werkte en studeerde. In 1957 emigreerde hij officieel naar de Verenigde Staten, en kreeg de Amerikaanse nationaliteit. Kohns connectie met Bell Labs zorgde ervoor dat hij betrokken raakte bij halfgeleider-natuurkunde. Lange tijd werkte hij samen met Luttinger, waaronder aan de ontwikkeling van het Luttinger-Kohn model voor een halfgeleidende bandstructuur. In 1960 vertrok Kohn naar de net opgerichte Universiteit van Californië in San Diego, waar hij tot 1979 bleef werken. Daarna accepteerde hij een directeurspositie aan het nieuwe Institute for Theoretical Physics in Santa Barbara. In 1984 werd hij professor aan de Universiteit van Californië - Santa Barbara, een positie die hij tot vandaag heeft behouden. Sinds 1999 is hij professor emeritus.

Kohn droeg significant bij aan halfgeleiderfysica, waarvoor hij de Oliver E. Buckley Prize kreeg van de American Physical Society. Hij kreeg ook de Feenburg medal voor zijn bijdragen aan het velelichamenprobleem. Zijn werk aan de dichtheidsfunctionele theorie werd gestart door een bezoek aan de ENS in Parijs. Hij werkte samen met Pierre Hohenberg aan dit onderzoek. De hieruit resulterende Hohenberg-Kohn theore leidde uiteindelijk tot de Kohn-Sham vergelijking. Deze wordt vandaag de dag nog volop gebruikt in onderzoek naar materialen.[2]

Kohn is lid van de International Academy of Quantum Molecular Science.

Publicaties

  • W. Kohn, An essay on condensed matter physics in the twentieth century, Reviews of Modern Physics, Vol. 71, No. 2, pp. S59-S77, Centenary 1999. APS
  • W. Kohn, Nobel Lecture: Electronic structure of matter — wave functions and density functionals, Reviews of Modern Physics, Vol. 71, No. 5, pp. 1253–1266 (1999). APS
  • D. Jérome, T.M. Rice, and W. Kohn, Excitonic Insulator, Physical Review, Vol. 158, No. 2, pp. 462–475 (1967). APS
  • P. Hohenberg, and W. Kohn, Inhomogeneous Electron Gas, Physical Review, Vol. 136, No. 3B, pp. B864-B871 (1964). APS
  • W. Kohn, and L. J. Sham, Self-Consistent Equations Including Exchange and Correlation Effects, Physical Review, Vol. 140, No. 4A, pp. A1133-A1138 (1965). APS
  • W. Kohn, and J. M. Luttinger, New Mechanism for Superconductivity, Physical Review Letters, Vol. 15, No. 12, pp. 524–526 (1965). APS
  • W. Kohn, Theory of the Insulating State, Physical review, Vol. 133, No. 1A, pp. A171-A181 (1964). APS
  • W. Kohn, Cyclotron Resonance and de Haas-van Alphen Oscillations of an Interacting Electron Gas, Physical Review, Vol. 123, pp. 1242–1244 (1961). APS

Externe links