Ui (bouwkunst)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een ui (ook wel: peer of appel) is een spits toelopende, bolvormige bekroning van een toren, veelal een kerktoren.

De ui kan opengewerkt zijn of gesloten en bekleed met dakbedekking (bijvoorbeeld met leisteen of hout). Boven op de ui staat vaak een kruis of een windhaan. Veel beroemde uienkoepels zijn te vinden in Rusland, waar zij het meest voorkomen in de traditionele kerkgebouwen (Russisch: луковичная глава, loekovitsjnaja glava, letterlijk uienhoofd); deze bouw komt ook voor in Oost-Europa en het Midden-Oosten.

In Noord-Nederland zijn uivormige bekroningen aanwezig op torens van sommige staten en borgen.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

België[bewerken | brontekst bewerken]

Groenplaats in het centrum van Antwerpen

Groenplaats in het centrum van Antwerpen

De Sint-Petrus- en Pauluskerk te Hansbeke

De Sint-Petrus- en Pauluskerk te Hansbeke

De Sint-Aldegondiskerk te Mespelare

De Sint-Aldegondiskerk te Mespelare

Belfort van Bergen

Belfort van Bergen

Johannes-de-doperkerk Deinum

Johannes-de-doperkerk Deinum

Religieuze bouwwerken

Andere bouwwerken

Luxemburg[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Religieuze bouwwerken

Andere bouwwerken

Frankrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Zwitserland[bewerken | brontekst bewerken]

Italië[bewerken | brontekst bewerken]

Oostenrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Denemarken[bewerken | brontekst bewerken]

Fotogalerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]