Mauritsstadion

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door SCPEC1910 (overleg | bijdragen) op 23 mrt 2020 om 21:29.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Mauritsstadion
Mauritsstadion
Plaats Vlag Sittard-Geleen Sittard-Geleen, Nederland
Capaciteit 20.000
Bouwjaar 1964
Geopend 23 augustus 1964
Bespelers Maurits (1949–1954)
Fortuna '54 (1954–1968)
FSC (1968–1970)
Eerste wedstrijd 14 augustus 1949
MauritsRFC Liégeois
Laatste wedstrijd 16 mei 1970
FSCHVC (1–1)
Afgebroken 1981
Portaal  Portaalicoon   Sport

Het Mauritsstadion was een Nederlands voetbalstadion in de Limburgse gemeente Geleen. In het stadion, gelokaliseerd in de wijk Lutterade, werd achtereenvolgens gespeeld door de voetbalvereniging Maurits, de Geleense profclub Fortuna '54 en de latere fusieclub FSC.

Het Mauritsstadion werd kort na de Tweede Wereldoorlog gebouwd voor de bedrijfsclub van de Staatsmijn Maurits. Op 10 september 1947 werd de eerste steen gelegd. De bouwkosten waren relatief laag, mede dankzij de medewerking van werknemers van de mijn Maurits en de leden van de club. Ook werd gebruikgemaakt van oud bouwmateriaal, onder andere afkomstig van het oude voetbalterrein van V.V. Maurits aan de Ringovenstraat.

Op 14 augustus 1949 werd de opening verricht door Hans Hopster, de vicevoorzitter van de KNVB. Hierna speelden Maurits en het Belgische RFC Liégeois de openingswedstrijd. De club werd in 1950 afdelingskampioen, waardoor zij met vijf andere afdelingskampioenen mocht deelnemen aan de competitie om het landskampioenschap van Nederland. Maurits eindigde hierin als derde; landskampioen in dat jaar werd Limburgia uit Brunssum, de afdelingskampioen van de andere zuidelijke afdeling. De club degradeerde in 1954 echter uit de Eerste klasse. Maurits kwam vervolgens tot een overeenkomst met het door de Geleense bouwondernemer Egidius Joosten opgerichte Fortuna '54 voor het gezamenlijke gebruik van het Mauritsstadion. Omdat Fortuna '54 uitkwam in de door de KNVB niet erkende nieuw opgerichte profcompetitie van de NBVB, werden, als straf voor deze samenwerking, alle elftallen van Maurits uit de competitie genomen. Nadat de KNVB en de NBVB in november 1954 overeenkwamen om samen één landelijke profcompetitie te gaan organiseren, trad Fortuna '54 toe tot deze competitie en kreeg V.V. Maurits haar licentie terug en kwam voortaan uit in de hoogste afdeling van het amateurvoetbal. In 1957 werd Maurits landskampioen. Desondanks ging de club in 1958 op in Fortuna '54 en het stadion werd in de volksmond omgedoopt in Fortunastadion.

In 1959 werd het stadion voorzien van een lichtinstallatie, op dat moment de modernste van Nederland en die kon wedijveren met de installatie van het Bernabeustadion van Real Madrid CF. Op 5 mei 1959 werd de installatie in gebruik genomen bij een wedstrijd tussen Fortuna '54 en het Braziliaanse Botafogo. Inmiddels was de capaciteit van het stadion uitgebreid van circa 21.000 toeschouwers bij de opening in 1949 naar 27.000. Bij competitiewedstrijden, maar ook bij de vele vriendschappelijke matches die Fortuna '54 tegen gerenommeerde buitenlandse tegenstanders speelde, stroomde het stadion regelmatig vol. Fortuna speelde aanvankelijk mee in de top van de Nederlandse Eredivisie en eindigde tussen 1956 en 1959 op respectievelijk een tweede, vierde en derde plaats. In die tijd speelden veel bekende internationals voor Fortuna in het stadion (Frans de Munck, Cor van der Hart, Jan Notermans, Bram Appel, Faas Wilkes, Spitz Kohn, Bart Carlier enz.). In de loop der jaren zestig werden de sportieve resultaten echter minder, mede doordat het bouwbedrijf van Joosten in problemen kwam en er zodoende minder topspelers konden worden aangetrokken. In 1968 leidde dit tot de degradatie van de club. Echter na en fusie met het eveneens gedegradeerde Sittardia mocht de nieuw gevormde club FSC (Fortuna Sittardia Combinatie) toch in de Eredivisie blijven spelen. De thuisduels werden de eerste jaren afwisselend in het Mauritsstadion en het stadion De Baandert in Sittard gespeeld.

De toeschouwersaantallen in het Mauritsstadion waren echter sterk afgenomen en in maart 1970 werd besloten dat FSC vanaf het nieuwe seizoen enkel nog in De Baandert zou spelen. De laatste wedstrijd in het stadion, op 16 mei 1970 tegen HVC, werd gespeeld voor slechts 750 toeschouwers. Hierna kwam het stadion zonder vaste bespeler te zitten en viel ten prooi aan vandalisme. In 1971 ging de hoofdtribune door een brand verloren. In 1981 werd het Mauritsstadion gesloopt om plaats te maken voor woningen en een park, het Fortunapark. Stenen van het stadion zijn verwerkt in trappen en verhogingen in het park. De oude lichtmasten zijn vanaf 1981 nog jaren gebruikt door Limburgia op de Venweg te Brunssum. Aan de Henri Hermanslaan, op de plek waar vroeger de toegangspoort van het stadion was, staat tegenwoordig een monument met onder andere de eerste steen van het oude stadion en de namen van alle bekende voetballers van zowel V.V. Maurits als ook Fortuna '54.

Voorganger:
Ringovenstraat
Stadions van Maurits / Fortuna '54 / FSC
Mauritsstadion (1949–1970)
Opvolger:
De Baandert

Sjabloon:Navigatie Fortuna Sittard