Naar inhoud springen

Roland Föll

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Roland Föll voor het laatst bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 5 nov 2019 16:18. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Roland Föll (Lausanne, 1936 - Assen, 26 mei 1964) was een Zwitsers motorcoureur en bakkenist.

Florian Camathias/Roland Föll in Assen in 1960

Roland Föll debuteerde in het wereldkampioenschap wegrace van 1959 tijdens de Belgische Grand Prix als bakkenist van Edgar Strub. De derde bakkenist inmiddels, want Strub had in dit seizoen al gereden met Jo Siffert en de Britse schrijver/journalist Mick Woollett. Strub/Föll finishten als vierde.

In het seizoen 1960 startte Strub echter met Hilmar Cecco, die afscheid had genomen van Florian Camathias omdat Camathias het niet eens was met Cecco's wens om ook als solorijder te starten. Camathias begon het seizoen met de Brit John Chisnell, reed de TT van Man met Robert Fiston en de TT van Assen, de GP van België met Roland Föll. Daarna deed Camathias een beroep op Gottfried Rüfenacht. Met Föll had hij geen punten gescoord, maar in beide races hadden ze de snelste ronde gereden en waren ze door technische problemen teruggevallen.

In het seizoen 1961 begon Roland Föll ook als solocoureur aan het WK deel te nemen. In de GP van Duitsland werd hij met een Matchless G50 achtste in de 500cc-klasse. In de Franse Grand Prix scoorde hij met zijn zesde plaats een WK-punt in de 500cc-klasse.

In het seizoen 1962 werd hij zesde in de 500cc-Grand Prix van de DDR en in de 500cc-Grand Prix van Finland.

In het seizoen 1963 bleek zijn voorkeur voor de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Hij startte in meerdere GP's met de Matchless G50, maar in de TT van Man startte hij met de Matchless in de Senior TT, met een Aermacchi Ala d'Oro 250 in de Lightweight TT en met een Ducati 125 Bialbero in de Ultra-Lightweight TT.

Florian Camathias en Roland Föll begonnen voortvarend aan het seizoen met overwinningen in de Eifelrennen en in de Spaanse Grand Prix met hun Gilera-viercilinder. Verder dan deze acht punten reikte het echter niet meer. Föll reed tegen de zin van Camathias ook in een aantal soloklassen. In de TT van Man, waar hij in vier soloklassen startte, werd hij al vervangen door Alfred Herzig. Tijdens de training van de TT van Assen verongelukte hij met een 125cc-Honda CR 93-productieracer.

Wereldkampioenschap wegrace resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Klasse Coureur Motorfiets 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Punten Plaats Wereldkampioen
1959 Zijspan Edgar Strub BMW FRA
-
IOM
-
DUI
-
NED
-
BEL
4
12 4e[1] Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß, BMW
1960 Florian Camathias FRA
-
IOM
-
NED
16
BEL
DNF
DUI
-
12 4e[2] Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Alfred Wohlgemuth, BMW
1961 500 cc NVT Matchless G50 DUI
8
FRA
6
IOM
DNF
NED
-
BEL
-
DDR
-
ULS
-
NAT
-
ZWE
11
ARG
-
1 25e Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking, MV Agusta / MV Privat
1962 350 cc AJS 7R IOM
DNF
NED
-
ULS
-
DDR
-
NAT
-
FIN
-
0 - Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman, Honda RC 170/RC 171
500 cc Matchless G50 IOM
18
NED
-
BEL
DNF
ULS
-
DDR
6
NAT
8
FIN
6
ARG
-
2 25e Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood, MV Agusta 500 4C
1963 125 cc Ducati 125 Bialbero SPA
-
DUI
-
FRA
-
IOM
DNF
NED
-
BEL
-
ULS
-
DDR
-
FIN
-
NAT
-
ARG
-
JAP
-
0 - Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson, Suzuki RT 62
250 cc Aermacchi Ala d'Oro 250 SPA
-
DUI
-
FRA
-
IOM
DNF
NED
-
BEL
-
ULS
-
DDR
-
NAT
-
ARG
-
JAP
-
0 - Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman, Honda RC 163
500 cc Matchless G50 IOM
16
NED
-
BEL
-
ULS
-
DDR
DNF
FIN
DNF
NAT
DNF
ARG
-
0 - Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood, MV Agusta 500 4C
1964 125 cc Honda CR 93 VST
-
SPA
-
FRA
6
IOM
10
NED
(†)
DUI
-
DDR
-
ULS
-
FIN
-
NAT
-
JAP
-
1 24e Vlag van Zwitserland Luigi Taveri, Honda 2RC 146
250 cc Moto Guzzi VST
-
SPA
-
FRA
-
IOM
DNF
NED
-
BEL
-
DUI
-
DDR
-
ULS
-
NAT
-
JAP
-
0 - Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read, Yamaha RD 56
350 cc AJS 7R IOM
15
NED
-
DUI
-
DDR
-
ULS
-
FIN
-
NAT
-
JAP
-
0 - Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman, Honda RC 172
500 cc Matchless G50 VST
-
IOM
DNF
NED
-
BEL
-
DUI
-
DDR
-
ULS
-
FIN
-
NAT
-
0 - Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood, MV Agusta 500 4C
Zijspan Florian Camathias Gilera 500 4C SPA
1
FRA
-
IOM
-
NED
-
BEL
-
DUI
-
8 8e[3] Vlag van Duitsland Max Deubel/Vlag van Duitsland Emil Hörner/Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Dungsworth, BMW