Eurovisiesongfestival 2018

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 2018
All Aboard!
Gastland Vlag van Portugal Portugal
Locatie Altice Arena, Lissabon
Omroep RTP
Halve finale 1 8 mei 2018
Halve finale 2 10 mei 2018
Finale 12 mei 2018
Presentatoren Catarina Furtado
Daniela Ruah
Filomena Cautela
Sílvia Alberto
Winnaar
Land Vlag van Israël Israël
Lied Toy
Artiest Netta Barzilai
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelde twee sets van 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten; één via televoting en één via een vakjury
Aantal landen 43 (26 in finale)
Terugkerend Vlag van Rusland Rusland
Openingsact
Finale Mariza & Ana Moura
Intervalact
Halve finale 1 Amor Pelos Dois door deelnemers van 2017

Planet Portugal ESC-lopedia

Halve finale 2 ESC-lopedia

Planet Portugal

Finale Salvador Sobral & Caetano Veloso

Mayra Andrade Dino D'Santiago Branko ft. Sara Tavares

Chronologie
◄ 2017 – 2019 ►
De Altice Arena, locatie van het Eurovisiesongfestival 2018

Het Eurovisiesongfestival 2018 was de 63ste editie van deze Europese liedjeswedstrijd. Het werd gehouden op 8, 10 en 12 mei 2018. Het gastland was Portugal, de winnaar van het Eurovisiesongfestival 2017.

Netta Barzilai wist het festival namens Israël te winnen met het nummer Toy. Het was de vierde Israëlische overwinning in de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival.

Gaststad[bewerken | brontekst bewerken]

De EBU verwachtte dat de gaststad een zaal van 10.000 toeschouwers kon aanbieden voor het festival zelf, alsook ruimte voor een perscentrum voor 1500 journalisten en hotelkamers voor ten minste 2000 gasten.

Naast hoofdstad Lissabon gaven Braga, Espinho, Faro, Gondomar, Guimarães en Santa Maria da Feira aan interesse te hebben om de organisatie van het Eurovisiesongfestival 2018 op zich te nemen. Op 25 juli 2017 maakten de EBU en RTP bekend dat de keuze was gevallen op Lissabon.

Het festival vond plaats in de Altice Arena, een evenementenhal die gebouwd werd ter ere van Expo '98. Ze ligt in het eveneens voor de wereldtentoonstelling van 1998 gecreëerde Parque das Nações. Met zijn 20.000 zitplaatsen is het de grootste evenementenhal van Portugal en een van de grootste van Europa.

Het gratis toegankelijke Eurovision Village, waar artiesten optraden en de uitzendingen konden worden bijgewoond op groot scherm, bevond zich op het Praça do Comércio.

Formule[bewerken | brontekst bewerken]

Naar jaarlijkse traditie werden er twee halve finales en één finale georganiseerd. Op dinsdag 8 mei en donderdag 10 mei vonden twee halve finales plaats, waaruit telkens tien landen zich kwalificeerden voor de finale. De grote finale vond plaats op zaterdag 12 mei. De Grote Vijf (de landen die de grootste financiële bijdrage leveren aan de organisatie van het Eurovisiesongfestival, zijnde Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk) en gastland Portugal waren rechtstreeks geplaatst voor de finale, waardoor er in totaal 26 landen deelnamen aan de finale.

Presentatoren[bewerken | brontekst bewerken]

Het Eurovisiesongfestival 2018 werd gepresenteerd door Catarina Furtado, Daniela Ruah, Filomena Cautela en Sílvia Alberto. Het was voor het eerst dat het Eurovisiesongfestival werd gepresenteerd door vier vrouwen.

Samenstelling halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

 Nam deel aan de eerste halve finale
 Gekwalificeerd, stemde mee in de eerste halve finale
 Nam deel aan de tweede halve finale
 Gekwalificeerd, stemde mee in de tweede halve finale

Op 12 januari werd de indeling in potten bekendgemaakt, als basis voor de loting voor de halve finales. Landen die gewoonlijk op elkaar stemmen, werden in dezelfde pot geplaatst. In pot 1 zaten zeven landen, in de overige zes. Uit elke pot gingen drie landen naar de eerste halve finale; de overige landen traden aan in de tweede halve finale. De loting vond plaats op 29 januari. De definitieve startvolgorde van de drie shows werd niet geloot, maar door de producent bepaald. Wel werd bepaald of een land in de eerste of tweede helft van de halve finale zou aantreden.

Pot 1 Pot 2 Pot 3 Pot 4 Pot 5 Pot 6
Vlag van Albanië Albanië
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Macedonië Macedonië
Vlag van Montenegro Montenegro
Vlag van Servië Servië
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Finland Finland
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Moldavië Moldavië
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Australië Australië
Vlag van Israël Israël
Vlag van Malta Malta
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van België België
Vlag van Estland Estland
Vlag van Letland Letland
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Polen Polen

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Israël wist in de finale voor de 4e keer in hun songfestivalhistorie het songfestival te winnen. Netta Barzilai won het festival met 529 punten met het nummer Toy. Cyprus behaalde een 2e plek met 436 punten, wat tevens de beste eindklassering is voor het land in hun historie. Ook Tsjechië behaalde met een zesde plaats de beste eindklassering tot dan toe. Een 3e plaats was er voor Oostenrijk, die op hun twee winsten na, nooit verder in de top 3 hadden gestaan. Australië viel voor het eerst buiten de top 10. Nederland eindigde met een tweede deelname van Waylon op een 18e plek. België wist zich dit jaar niet te kwalificeren voor de finale en bleef op een 12e plek steken in de eerste halve finale.

Rusland, Azerbeidzjan en Roemenië wisten tot 2018 steevast door te stoten naar de finale. In 2018 slaagden ze hier alle drie voor het eerst niet in. Oekraïne en Australië zijn nu nog de enige landen die zich altijd kwalificeerden voor de finale.

De zes landen die automatisch in de finale kwamen zonder aan een halve finale te hoeven meedoen, hadden wisselend succes. Van de Big Five (ofwel Duitsland, Italië, Spanje, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk) wisten twee landen de top 5 te halen. Dit was sinds het ontstaan van de Big Five in 2011 nog niet eerder voorgekomen. Duitsland behaalde de vierde plaats en Italië de vijfde. Frankrijk bleef net op de linkerhelft van het scorebord met een 13de plaats. Spanje (23e) en het Verenigd Koninkrijk (24e) wisten dan geen succes te boeken. Het gastland Portugal werd laatste.

Volgorde Land Taal Artiest Lied Vakjury Televoting Punten
1 Vlag van Israël Israël Engels Netta Barzilai Toy 212 317 529
2 Vlag van Cyprus Cyprus Engels Eleni Foureira Fuego 183 253 436
3 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels Cesár Sampson Nobody but you 271 71 342
4 Vlag van Duitsland Duitsland Engels Michael Schulte You let me walk alone 204 136 340
5 Vlag van Italië Italië Italiaans Ermal Meta & Fabrizio Moro Non mi avete fatto niente 59 249 308
6 Vlag van Tsjechië Tsjechië Engels Mikolas Josef Lie to me 66 215 281
7 Vlag van Zweden Zweden Engels Benjamin Ingrosso Dance you off 253 21 274
8 Vlag van Estland Estland Italiaans Elina Netsjajeva La forza 143 102 245
9 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Rasmussen Higher ground 38 188 226
10 Vlag van Moldavië Moldavië Engels DoReDoS My lucky day 94 115 209
11 Vlag van Albanië Albanië Albanees Eugent Bushpepa Mall 126 58 184
12 Vlag van Litouwen Litouwen Engels Ieva Zasimauskaitė When we're old 90 91 181
13 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Madame Monsieur Mercy 114 59 173
14 Vlag van Bulgarije Bulgarije Engels Equinox Bones 100 66 166
15 Vlag van Noorwegen Noorwegen Engels Alexander Rybak That's how you write a song 60 84 144
16 Vlag van Ierland Ierland Engels Ryan O'Shaughnessy Together 74 62 136
17 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels Mélovin Under the ladder 11 119 130
18 Vlag van Nederland Nederland Engels Waylon Outlaw in 'em 89 32 121
19 Vlag van Servië Servië Servisch Sanja Ilić & Balkanika Nova deca 38 75 113
20 Vlag van Australië Australië Engels Jessica Mauboy We got love 90 9 99
21 Vlag van Hongarije Hongarije Hongaars AWS Viszlát nyár 28 65 93
22 Vlag van Slovenië Slovenië Sloveens Lea Sirk Hvala, ne! 41 23 64
23 Vlag van Spanje Spanje Spaans Alfred & Amaia Tu canción 43 18 61
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels SuRie Storm 23 25 48
25 Vlag van Finland Finland Engels Saara Aalto Monsters 23 23 46
26 Vlag van Portugal Portugal Portugees Cláudia Pascoal O jardim 21 18 39

Eerste halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

  • Portugal, Spanje en het Verenigd Koninkrijk stemden in deze halve finale mee.
Volgorde Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Israël Israël Engels Netta Barzilai Toy 283
2 Vlag van Cyprus Cyprus Engels Eleni Foureira Fuego 262
3 Vlag van Tsjechië Tsjechië Engels Mikolas Josef Lie to me 232
4 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Engels Cesár Sampson Nobody but you 231
5 Vlag van Estland Estland Italiaans Elina Netsjajeva La forza 201
6 Vlag van Ierland Ierland Engels Ryan O'Shaughnessy Together 179
7 Vlag van Bulgarije Bulgarije Engels Equinox Bones 177
8 Vlag van Albanië Albanië Albanees Eugent Bushpepa Mall 162
9 Vlag van Litouwen Litouwen Engels Ieva Zasimauskaitė When we're old 119
10 Vlag van Finland Finland Engels Saara Aalto Monsters 108
11 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Engels Aysel Məmmədova X my heart 94
12 Vlag van België België Engels Sennek A matter of time 91
13 Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels ZiBBZ Stones 86
14 Vlag van Griekenland Griekenland Grieks Gianna Terzi Oneiro mou 81
15 Vlag van Armenië Armenië Armeens Sevak Chanagian Qami 79
16 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Engels Alekseev Forever 65
17 Vlag van Kroatië Kroatië Engels Franka Batelić Crazy 63
18 Vlag van Macedonië Macedonië Engels Eye Cue Lost and found 24
19 Vlag van IJsland IJsland Engels Ari Ólafsson Our choice 15

Tweede halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

  • Duitsland, Frankrijk en Italië stemden in deze halve finale mee.
Volgorde Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Noorwegen Noorwegen Engels Alexander Rybak That's how you write a song 266
2 Vlag van Zweden Zweden Engels Benjamin Ingrosso Dance you off 254
3 Vlag van Moldavië Moldavië Engels DoReDoS My lucky day 235
4 Vlag van Australië Australië Engels Jessica Mauboy We got love 212
5 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Rasmussen Higher ground 204
6 Vlag van Oekraïne Oekraïne Engels Mélovin Under the ladder 179
7 Vlag van Nederland Nederland Engels Waylon Outlaw in 'em 174
8 Vlag van Slovenië Slovenië Sloveens Lea Sirk Hvala, ne! 132
9 Vlag van Servië Servië Servisch Sanja Ilić & Balkanika Nova deca 117
10 Vlag van Hongarije Hongarije Hongaars AWS Viszlát nyár 111
11 Vlag van Roemenië Roemenië Engels The Humans Goodbye 107
12 Vlag van Letland Letland Engels Laura Rizzotto Funny girl 106
13 Vlag van Malta Malta Engels Christabelle Taboo 101
14 Vlag van Polen Polen Engels Gromee feat. Lukas Meijer Light me up 81
15 Vlag van Rusland Rusland Engels Joelia Samojlova I won't break 65
16 Vlag van Montenegro Montenegro Montenegrijns Vanja Radovanović Inje 40
17 Vlag van San Marino San Marino Engels Jessika feat. Jenifer Brening Who we are 28
18 Vlag van Georgië Georgië Georgisch Ethno-Jazz Band Iriao For you 24

Puntengevers[bewerken | brontekst bewerken]

Wijzigingen[bewerken | brontekst bewerken]

 Deelnemende landen
 Landen die zich niet kwalificeerden voor de finale
 Landen die in het verleden deelgenomen hebben, maar in 2018 afwezig waren

Terugkerende landen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vlag van Rusland Rusland: nadat Rusland zich op het laatste moment had afgemeld voor deelname aan het Eurovisiesongfestival 2017, keerde het land een jaar later terug. Joelia Samojlova, de Russische deelnemer in Lissabon, was ook een jaar eerder reeds geselecteerd om Rusland te vertegenwoordigen, maar werd de toegang tot gastland Oekraïne ontzegd wegens het illegaal betreden van de Krim in 2015.

Terugkerende artiesten[bewerken | brontekst bewerken]

Land Artiest Plaats Eerdere deelname Plaats toen
Vlag van Nederland Nederland Waylon 18 Vlag van Nederland Nederland 2014 (deel van The Common Linnets) 2
Vlag van Noorwegen Noorwegen Alexander Rybak 15 Vlag van Noorwegen Noorwegen 2009 1

Incidenten[bewerken | brontekst bewerken]

  • De Chinese omroep Mango TV censureerde in de eerste halve finale regenboogvlaggen tijdens het optreden van Zwitserland, en optredens van Albanië en Ierland werden helemaal niet getoond. De EBU verbrak daarna alle samenwerking met de omroep, waardoor de tweede halve finale en de finale niet in China werden uitgezonden.[1][2]
  • Tijdens de finale klom een man op het podium tijdens het optreden van het Verenigd Koninkrijk. Hij pakte tijdens het tweede refrein de microfoon van zangeres SuRie af, en riep Nazis of the UK media, we demand freedom! War is not peace!. De man werd binnen enkele seconden van het podium verwijderd. SuRie maakte vervolgens haar optreden af. Van de EBU kreeg ze de kans om na het laatste nummer van Italië nog een keer op te treden, maar de Britse delegatie verkoos om geen gebruik te maken van deze mogelijkheid.[3]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Wikinieuws heeft een nieuwsartikel over dit onderwerp: Israël wint Eurovisiesongfestival 2018.