Naar inhoud springen

Johan Derksen

Beluister (info)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johan Derksen
Johan Derksen in 2014
Johan Derksen in 2014
Persoonlijke informatie
Volledige naam Johannes Gerrit Derksen
Bijnaam De Snor
Geboortedatum 31 januari 1949
Geboorteplaats Heteren, Vlag van Nederland Nederland
Been Links
Positie Linksback
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1977
Jeugd
1956–1962
1962–1963
1963–1966
1966–1968 		Vlag van Nederland SDOO Heteren
Vlag van Nederland VV Nieuw Buinen
Vlag van Nederland VV Rolder Boys
Vlag van Nederland Go Ahead
Senioren
Seizoen Club W (G)
1968–1972
1972–1975
1975–1976
1976–1977
1977 		Vlag van Nederland SC Cambuur
Vlag van Nederland SC Veendam
Vlag van Nederland HFC Haarlem
Vlag van Duitsland SV Meppen
Vlag van Nederland MVV 		109(2)
82(4)
50(2)
7(0)
8(0)
Getrainde teams
Vlag van Nederland VV Rolder Boys (jeugd)
Vlag van Nederland SC Cambuur (interim)[1]
Vlag van Nederland VV Veendam 1894 (jeugd)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Johannes Gerrit (Johan) Derksen (Heteren, 31 januari 1949) is een voormalig Nederlands profvoetballer, die na zijn actieve spelerscarrière in Nederland naam maakte als journalist.

Tussen 1977 en 2015 was hij in dienst van het weekblad Voetbal International, waar hij van 2000 tot en met 2013 de functie van hoofdredacteur bekleedde. Daarnaast is hij sinds 1999 analist in diverse praatprogramma's op televisie, zoals Sport aan tafel (RTL 5), Voetbal Inside (RTL 7), Veronica Inside (Veronica) en Vandaag Inside (SBS6). In 2011 leverde zijn televisiewerk een nominatie op voor de Zilveren Televizier-Ster.

Hij presenteert zijn eigen radioprogramma Muziek voor volwassenen, dat syndicated wordt uitgezonden op onder andere RTV Drenthe. Van 1995 tot 1998 was hij manager van bluesband Cuby + Blizzards.

Voetbalcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In verband met het werk van zijn vader, die als adjudant in dienst was van de rijkspolitie, verhuisde Derksen in zijn jeugd van Gelderland naar Drenthe. In zijn geboorteplaats Heteren kwam hij uit voor SV SDOO en in Drenthe voor de amateurclubs Nieuw Buinen en Rolder Boys. Met de laatste club werd Derksen op zestienjarige leeftijd, in 1965, kampioen van de Vierde klasse, door in de laatste wedstrijd Bakkeveen met spits Riemer van der Velde te verslaan. Profclubs als Go Ahead, GVAV, Veendam, FC Twente en Heerenveen toonden belangstelling.

In het seizoen 1966/67 kwam Derksen terecht bij de jeugdopleiding van Go Ahead, die destijds hoog aangeschreven stond. Samen met onder meer Johan Vlietstra, Oeki Hoekema en André van der Ley zat Derksen in het internaat van de ploeg.[2][3]

Derksen haalde het eerste elftal van Go Ahead niet en tekende in juni 1968 een eenjarig contract bij Cambuur in de Eerste divisie. Hij speelde op de linksbackpositie en stond bekend als een harde en mondige verdediger die overtredingen niet schuwde. Hij werd door sommigen de Nobby Stiles van het Noorden genoemd. Zo trapte hij in zijn eerste seizoen in een wedstrijd tegen DFC een van zijn tegenstanders tegen het achterwerk, wat hem op een reprimande van trainer Jan Bens kwam te staan.[4] Derksen was in Leeuwarden een gewaardeerde voetballer. Hij verlengde zijn contract enkele keren en werd in seizoen 1971/72 aanvoerder van het team. In de zomer van 1972 werd hij verkocht aan SC Veendam.

In de twee wedstrijden die Derksen het jaar erop tegen Cambuur speelde, trapte hij beide keren zijn directe tegenstander Johan Vlietstra, bij wiens ouders hij in Leeuwarden in de kost was geweest, uit de wedstrijd. Een seizoen later liep de wedstrijd Cambuur-Veendam in de slotfase flink uit de hand toen Derksen met een grove en bewuste charge Cambuurspeler Sietze Visser blesseerde. Richting Derksen werd door de toeschouwers massaal "viezerik, viezerik" gescandeerd, waarop hij reageerde met een obsceen handgebaar. Omdat het woedende publiek weigerde te vertrekken, moesten de spelers van Veendam uiteindelijk onder politiebegeleiding naar de bus worden gebracht.[5] Derksen kreeg door de KNVB vier wedstrijden schorsing opgelegd en werd door Veendam op de transferlijst geplaatst. Tot genoegen van trainer Cor van der Gijp, die Derksen een geweldige teamspeler noemde, ging een verkoop aan VVV niet door en bleef Derksen uitkomen voor Veendam.

Ruim een jaar later gingen Veendam en Derksen alsnog uiteen, nadat de speler zich in het Nieuwsblad van het Noorden en Voetbal International negatief uitliet over medespelers, het bestuur en het niveau van Veendam. Ook zijn teksten over zijn vrijetijdsbesteding vielen niet in goede aarde.[6][7] Hij werd op non-actief gezet en in januari 1975 voor 6.000 gulden overgenomen door Haarlem. Het resterende seizoen was de enige periode in zijn voetballoopbaan dat Derksen uitkwam in de Eredivisie. Op 31 maart 1975 scoorde hij zijn enige doelpunt op het hoogste nationale niveau; de winnende 3-2 in een thuiswedstrijd tegen Wageningen. Haarlem degradeerde dat seizoen via de zeventiende plaats, om een jaar erna als kampioen van de Eerste divisie weer te promoveren. Bij de twee grootste nederlagen, beide in de provincie Groningen, 4-0 tegen Groningen en 5-1 tegen zijn voormalige werkgever Veendam, was Derksen niet van de partij. Vanwege zijn journalistieke aspiraties verhuisde hij in de zomer van 1976 naar het Drentse Emmen en tekende een contract dat hem met ingang van seizoen 1976/77 verbond aan SV Meppen in Duitsland, net over de grens bij zijn woonplaats. Derksen vertrok er na korte tijd met ruzie, waardoor hij verlost was van de soms urenlange busreizen naar (en van) uitwedstrijden. Vervolgens was hij actief in de Mini-voetbalshow, een zaalvoetbalcompetitie die werd uitgezonden op de Nederlandse televisie, waarbij hij speelde voor het team Noord-Nederland. Aan het einde van het seizoen kwam hij nog enkele maanden als libero uit voor MVV. In 1977 beëindigde hij zijn voetballoopbaan.

Carrièrestatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Duels Goals
1968/69 SC Cambuur Eerste divisie 29 1
1969/70 23 1
1970/71 29 0
1971/72 24 0
1972/73 SC Veendam 32 1
1973/74 30 2
1974/75 15 1
HFC Haarlem Eredivisie 15 1
1975/76 Eerste divisie     32 1
1976/77 SV Meppen Amateur-Oberliga 7 0
MVV Eerste divisie 8 0

Erelijst als voetballer

[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland HFC Haarlem
Eerste divisie 1x 1975/76

Media

[bewerken | brontekst bewerken]

Journalist

[bewerken | brontekst bewerken]

Terwijl hij nog voetballer was, timmerde Derksen tevens aan de weg als journalist. Hij was werkzaam bij De Noord-Ooster, de Winschoter Courant, het Haarlems Dagblad en bij het Nieuwsblad van het Noorden. Onder de pseudoniemen 'Gerrit Westers' en 'Freek Zoontjes' schreef hij inmiddels voor Voetbal International.

Op 1 februari 1977 trad hij in vaste dienst van het voetbalweekblad. In de jaren tachtig onthulde Derksen een zwartgeldaffaire rond FC Groningen en voorzitter Renze de Vries. Sinds 2000 was hij hoofdredacteur van VI. In februari 2013 kondigde Derksen aan deze baan in augustus 2013 neer te leggen;[8] Thijs van Veghel nam het stokje van hem over. Derksen zou tot en met 2017 nog actief blijven als columnist en als hoofdredacteur van de boekenuitgeverij van VI. Door onenigheden tussen Derksen en de nieuwe redactie van VI schreef hij echter sinds september 2014 geen columns meer voor het blad.[9][10] In september werd Derksen op staande voet ontslagen omdat hij in de VARAgids opperde een nieuw voetbaltijdschrift te beginnen. Met deze plannen zou hij zijn nog lopende arbeidsovereenkomst met WPG Uitgevers schenden.[11][12]

Televisie

[bewerken | brontekst bewerken]
Het VI-trio Van der Gijp, Genee en Derksen in hun tijd bij RTL

Derksen begon op zijn 50ste aan zijn televisiecarrière. Van 1999 tot en met 2001 was hij samen met Hugo Camps vaste gast in het door Ruud ter Weijden gepresenteerde Sport aan tafel. Na een meningsverschil tussen HMG en Endemol maakte het programma een doorstart onder de naam Sunday United. Een kort geding aangespannen door Endemol zorgde ervoor dat Sunday United alweer snel van de buis verdween.[13] Het programma maakte een doorstart als Voetbal Insite en ter Weijden werd al snel vervangen door Wilfred Genee. Later werd dit programma uitgezonden onder de namen RTL Voetbal Insite, Voetbal International en Voetbal Inside.

In 2011 werd Derksen genomineerd voor de Zilveren Televizier Ster voor tv-man van het jaar en won het programma, destijds onder de naam Voetbal International, de Gouden Televizierring. Naast VI was Derksen ook op televisie te zien als analist bij rechtstreeks uitgezonden voetbalwedstrijden in de Europa League en later de Champions League en Conference League. Ook was hij in het verleden nog korte tijd verbonden aan de zender Eredivisie Live, waarvoor hij het programma Doordekken maakte met Genee. Derksen begon in 2013 met zijn eigen televisieprogramma Derksen & ..., waarin hij een gast uit de voetbalwereld interviewde.

In 2018 stapte Derksen, samen met vrijwel het hele team, over naar Talpa van John de Mol. Ze zetten daar het programma voort op Veronica onder de naam Veronica Inside. Door een val van de trap in zijn huis in april 2019 brak Derksen zijn arm en liep hij een hersenschudding op, waardoor hij voor het eerst in achttien jaar een aantal afleveringen van VI miste.[14]

Vanaf 10 januari 2022 vormde Derksen weer hetzelfde vaste trio met Wilfred Genee en René van der Gijp bij Vandaag Inside op SBS6, een dagelijkse talkshow van Talpa die toen begon en Veronica Inside opvolgde.[15]

Uitgever

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds oktober 2015 heeft Johan Derksen, samen met Michel van Egmond en zijn dochter Marieke Derksen, een eigen uitgeverij genaamd Voetbal Inside Boeken, een imprint van Overamstel Uitgevers.[16] Met de ondersteuning van het gelijknamige televisieprogramma, probeerde de uitgeverij de groei van het Nederlandse sportboek voort te zetten. De uitgeverij heeft met titels als Gijp, Kieft en Geen Genade enkele bestsellers op haar naam staan. Toen het programma Voetbal Inside verhuisde naar Veronica werd de naam van de uitgever aangepast naar Inside. Op 26 mei 2021 verscheen de door Van Egmond en Antoinnette Scheulderman geschreven biografie Derksen bij Inside.

Muziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Derksen was tussen 1995 en 1998 manager van Cuby + Blizzards, de groep van zijn jeugdvriend Harry Muskee. In 2014 presenteerde hij de achtdelige serie Derksen on the Road, waarin hij op bezoek gaat bij enkele grondleggers van de Nederlandse popmuziek. Hij wijdde een aflevering aan Specs Hildebrand, Rudy Bennett, Jan de Hont, Dick van Altena, Johnny Kendall, Erwin Java en bandleden van The Shoes, Les Baroques en The Buffoons. Deze grondleggers komen in zijn theatervoorstelling Johan Derksen en pioniers van de Nederpop ook voorbij, waar dan tevens een expositie opgesteld is door conservator Jaap Schut. Hierna kwamen de theatervoorstellingen Derksen keeps the blues alive en The Sound of The Blues & Americana.

Radio

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds oktober 2005 maakt Derksen radioprogramma's onder de noemer Muziek voor volwassenen, waarin voornamelijk veel blues, soul, country en americana wordt gedraaid.

Dit programma is/was te horen op de volgende stations:

Op 28 april 2022 stopten Rijnmond, NH Radio en Radio West de samenwerking met Derksen naar aanleiding van een bekentenis van Derksen uit het verleden.[17] RTV Drenthe wilde eerst een gesprek met Derksen over het voorval en besloot aan de hand daarvan het programma te behouden.[18]

Het radioprogramma nam hij tot 2016 op in de studio van Radio Rijnmond. Daarna nam hij alle uitzendingen samen met technicus Freek Medendorp op bij Radio Drenthe. Sinds 2019 heeft hij ook een studio aan huis, vanwaar zijn tevens in 2019 opgerichte eigen internetradiozender Grolloo Radio uitzendt.[19]

Van augustus 2022 tot juni 2024 was het programma ook op de landelijke radio te horen bij Radio Veronica.[20][21]

Museum

[bewerken | brontekst bewerken]

Het Nationaal Voetbalmuseum zag in 2010 het levenslicht in Middelburg en verhuisde later naar Roosendaal, omdat het niet het gewenste aantal bezoekers wist te trekken. Ook op de nieuwe locatie bleef succes uit, waardoor het in 2019 zijn deuren sloot. Het grootste deel van de collectie bleef bijeen door inspanningen van Derksen en oud-collega Matty Verkamman. Samen met Kees Jansma en Hugo Borst ging Derksen op zoek naar een nieuwe locatie voor het museum. In het najaar van 2020 werd bekend dat de groep zijn oog had laten vallen op Deventer.[22]

Controverses

[bewerken | brontekst bewerken]
Johan Derksen over de Marokkanen-discussie, NTR, 13 april 2012

Derksen staat bekend om zijn scherpe mening en het schoppen tegen heilige huisjes. Dit leidde in zijn tijd dat hij columns schreef al tot boze reacties van bijvoorbeeld supporters. Zijn uitspraken op televisie hebben ook meerdere malen voor controverses gezorgd.

Derksen zei in april 2016 in het programma Voetbal Inside dat "heel wat clubs naar de kloten zijn gegaan omdat ze in een wijk liggen met veel Marokkaanse gezinnen", wat hij ook in het programma Pauw, later die week, niet terugnam.[23] Zijn uitspraak zorgde voor veel discussie; er werden ook Kamervragen gesteld. Wegens zijn uitspraken werd Derksen voor racist uitgemaakt. Ook kreeg hij veel steun voor zijn uitspraken.

In oktober 2016 trok Derksen bij Voetbal Inside fel van leer tegen Sylvana Simons naar aanleiding van het besluit van RTL om Zwarte Piet te vervangen door roetveegpiet. Hij zei onder meer dat "dat hysterische juffrouwtje Simons zo trots als een aapje door het land rent."[24]

In januari 2017 haalde Derksen bij Voetbal Inside uit naar darters. Hij zei dat "darters nog net niet het syndroom van Down hebben". Ook noemde hij de darters "een stelletje circusartiesten" en "zeer ordinair cafévolk". Er kwamen woedende reacties op deze uitspraken.[25]

In november 2018 reageerde Derksen op een petitie van twee jonge homo's om voetbalvelden homovriendelijker te maken.[26] Hij stelde dat hij het eens was met de strekking van de brief en dat schelden op de tribunes met het woord 'homo' onbeschaafd is. Wel stelde hij dat homo's tegen een grapje moeten kunnen en dat uit de kast komen "niet zo verschrikkelijk moeilijk is".[27] Dit leidde tot ophef op sociale media en Ingrid van Engelshoven, die destijds minister van Emancipatie was, wilde in debat met Derksen naar aanleiding van zijn uitspraken.[28][29] Daarnaast werd er een Twitter-actie (#SorryJohan) in het leven geroepen. Derksen reageerde een uitzending later dat hij makkelijk praten had, maar noemde de coming-outverhalen "huilverhalen".[30][31]

In juni 2020 zorgde een opmerking van Derksen in Veronica Inside over een als Zwarte Piet verklede demonstrant tijdens een Black Lives Matter-demonstratie voor ophef. Eerder had Derksen in het programma kritiek geuit op een uitspraak van de rapper Akwasi, die begin die maand op een gelijksoortige demonstratie had opgemerkt: "Op 't moment in november dat ik een Zwarte Piet zie, ik trap hoogstpersoonlijk op zijn gezicht". Presentator Wilfred Genee toonde in een latere aflevering van Veronica Inside een foto van een demonstrant uit Leeuwarden verkleed als Zwarte Piet die een bord vasthield met de tekst: "Zwarte Piet lives matter", waarop Derksen opmerkte: "Dat is wel een held, als je dat durft". En na een korte pauze: "Weten we zeker dat het niet Akwasi is". Deze laatste opmerking werd door critici als racistisch gezien. Als reactie lieten de spelers van het Nederlands voetbalelftal – mannen en vrouwen – en Jong Oranje, weten zich niet meer te laten interviewen door VI. Verschillende bedrijven, waaronder Albert Heijn en Gillette, gaven aan niet meer rond het programma te willen adverteren. Derksen zei geen racist te zijn en noemde de discussie "een storm in een glas water die wel overwaait".[32][33] Zie ook Veronica Inside#Controverses.

Op 26 april 2022 werd in een uitzending van talkshow Vandaag Inside door presentator Wilfred Genee het onderwerp "wild geleefd" naar voren gebracht. Derksen vertelde daarop een anekdote over een "liederlijke" avond als speler van Veendam, samen met de keeper en twee "juffrouwen". Derksen en de doelman gingen mee naar de woning, waar ze door de dronken vrouwen zouden zijn ondergekotst. Derksen vervolgde: "Ik ben er niet trots op, maar zulke dingen gebeuren als je jong bent. We zijn weggegaan en die juffrouw lag bewusteloos op zo'n bank en daar stond zo'n grote kaars en die hebben we d'r in gestopt en zijn we weggegaan." Na een korte stilte: "Daar zou je nu gevangenisstraf voor krijgen." Genee merkte op: "Het is in jouw geval allang verjaard, maar het is wel ...", maar Derksen onderbrak hem met: "Maar dat soort dingen zijn gebeurd en iedereen heeft zo zijn jeugdzonden."[34] Mariëtte Hamer, regeringscommissaris seksueel grensoverschrijdend gedrag, sprak van "ontluisterende televisie". Ze noemde de tv-beelden "denigrerend en kwetsend" voor allen die ooit met seksueel geweld te maken hebben gehad: "Ook in de jaren zestig en zeventig was dit gedrag niet normaal."[34] Vaste gast Roos Schlikker zegde naar aanleiding van Derksens uitspraken haar medewerking aan het programma op.[35] Een dag na de tv-uitzending zei Derksen: "Het was zo’n hele grote duizend-urenkaars, op zo’n grote sokkel. Die waren toen heel populair. Die hebben we tussen haar benen gezet. Die stond zo de lucht in. Ik heb haar daarmee niet gepenetreerd. Maar het blijft onbeschaafd. Maar ik heb aan willen tonen, dat het tijdsbeeld zo was. Nu word je daarvoor neergesabeld."[36] Hij zag geen aanleiding om excuses te maken voor zijn wangedrag op 24-jarige leeftijd.[37] Door de controverse werd zijn radioprogramma bij NH, RTV Rijnmond en Omroep West stopgezet. De keeper zei zich niets van het voorval te herinneren.[38] Derksen stopte na alle kritiek met zijn tv-werk voor Vandaag Inside. Het programma werd daarop van de buis gehaald. Op 11 mei 2022 maakte hij bekend dat het programma een herstart zou maken vanaf maandag 16 mei.[39] Sindsdien liet hij zich bij verschillende gelegenheden weer flink van zich horen. In juni 2022 zei hij over asielzoekers: 'Het stroomt werkelijk binnen'. Hij pleitte voor het Deense asielmodel.[40][41] Over minister-president Rutte zei hij in maart 2023, naar aanleiding van het verschijnen van het rapport ‘Aardbevingsrisico’s in Groningen’ van de Onderzoeksraad voor Veiligheid: 'Mark Rutte moet opsodemieteren'.[42]

Op 9 april 2024 werd in Vandaag Inside een fragment getoond waarin Tweede Kamerlid Habtamu de Hoop, geboren in Ethiopië en opgegroeid in Friesland, zich inzette voor behoud van de Friese taal. Derksen reageerde daarop met "Hij staat hier uit zijn nek te lullen. Iemand die in Friesland geboren is, heeft het recht om er zo over te praten. Hij is toch geen Fries, kom op zeg.(...) Ik ben toch ook geen Surinamer?"[43] Dit leverde hem stevige kritiek op, onder andere van D66-leider Rob Jetten en (demissionair) minister van Binnenlandse Zaken Hugo de Jonge. De Hoop zelf reageerde de volgende ochtend met een filmpje op X(voorheen Twitter) waarin hij Johan aansprak en zei dat hij wel degelijk Fries is.[44] Hij kreeg veel bijval, onder andere van (demissionair) premier Mark Rutte en Tweede Kamerleden Laurens Dassen (Volt), André Flach (SGP), Caspar Veldkamp (NSC), Sophie Hermans (VVD) en Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA).[45] Binnen een dag kwamen er meer dan duizend meldingen binnen bij Tûmba, de Friese afdeling van het Landelijk meldpunt discriminatie.[46] De directeur van Tûmba, Mirka Antolovic, kondigde aan aangifte te gaan doen tegen Johan Derksen vanwege de uitspraak. Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme Rabin Baldewsingh staat achter de aangifte, en zei "Het is puur racisme op nationale televisie. Ik vind dat Talpa hier verantwoordelijkheid moet nemen."[47] Volgens Derken was zijn uitspraak niet racistisch.[43]

Persoonlijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Derksen was enig kind. Hij beschrijft zijn vader als een autoritaire, hypocriete man die 's avonds vaak dronken was en dan Derksens moeder mishandelde. Wel fijn was dat zijn vader ook van voetbal hield, en dat die wegens het WK al in 1958 een televisie kocht.[48]

Derksen kon er in militaire dienst niet goed tegen dat hem bevelen werden gegeven. Ook vond hij het frustrerend dat terwijl hij nog maar kort zelf over de lengte van zijn haar mocht beslissen, zijn lange haar nu weer kort geschoren werd.[48]

Derksens eerste huwelijk was met Linda Westers. Ze kregen een dochter, Marieke (zie ook boven). Linda overleed in 1992 na een val van de trap thuis.[48]

Jeugdvriendin Agnes kwam Derksen helpen met het huishouden na het overlijden van Linda. Ze raakte zwanger van Derksen, waarna ze trouwden. Ze kregen een dochter, Anoeska. Derksen en Agnes zijn na een jaar gescheiden (Derksen wilde het al na een half jaar, maar dat kon niet). Anoeska kwam bij Agnes te wonen. Derksen en Marieke waren nu met zijn tweeën.[48]

Derksen is sinds 1997 getrouwd met Isabelle Pikaar. Zij hebben volgens Derksen vooral gemeen dat ze allebei dol zijn op hun hond Cuby (genoemd naar Harry "Cuby" Muskee). Ze gaan niet meer op vakantie naar het buitenland omdat Cuby niet graag in een dierenpension wordt achtergelaten, en ze denken dat hij lange autoritten ook niet prettig zou vinden. Verder zijn ze erg fanatiek in het schoon en opgeruimd houden van het huis.[49][48]

Derksen woont in Grolloo in Drenthe en rijdt vijf keer per week per auto (vaak met chauffeur) naar Hilversum en terug voor Vandaag Inside. Hij komt nooit ergens te laat, maar vaak veel te vroeg. Hij houdt van muziek (vooral de blues) en heeft meer dan 30.000 cd's. Hij eet en drinkt nu (na een periode van overgewicht in het verleden) eenvoudige producten met weinig calorieën zoals een stuk witvis zonder saus, yoghurt zonder vet en zonder toegevoegde suiker, en cola light, en drinkt al meer dan 25 jaar geen alcohol meer. Hij rookt wel veel sigaren.[48]

Derksen is bevriend met John de Bever.[50][51] Met regelmaat wordt er op het cd/boeken kantoor bij Derksen aan huis gesproken over muziek, voetbal, de actualiteit en de zin van het leven. Derksen beweert, dat hij in totaal twee vrienden heeft. De ander is Henk Kuipers, die bekend is van No Surrender MC.

Hij heeft bedacht dat als hij in de toekomst niet meer op de televisie is en anoniem over straat wil, hij alleen maar zijn haar kort moet knippen en zijn snor afscheren.[48]

Wetenswaardigheden

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Derksen is supporter van voetbalclub N.E.C.[52]
  • In 2002 stond Derksen op de nominatie om algemeen directeur te worden van SC Veendam. Op het laatste moment trok hij zijn kandidatuur in omdat hij bang was dat hij deze baan niet zou kunnen combineren met zijn televisiewerk. Derksen vertelde eerder ook een andere versie van dit verhaal; Hij was zo geschrokken van de financiële chaos die hij bij de club aantrof, dat hij zich terugtrok. Hij verklaarde in de pers dat de verbintenis niet doorging 'omdat de club Derksen's pensioenbijdragen niet kon opbrengen'.
  • In 2005 werd Derksen door het blad Esquire verkozen tot slechtst geklede man van Nederland.[53]
  • Derksen startte in 2013 een eigen kledinglijn. Daarnaast heeft hij een eigen schoenenlijn.
  • Hij scoorde het 1000e doelpunt voor SC Veendam.
  • Derksen is uitgesproken atheïst.[54] Als kind luisterde hij gepassioneerd naar de bijbelverhalen. Door de dominantie van zijn vader heeft hij als tiener het geloof verloren. Hij spreekt in termen als 'hersenspoeling' en 'sprookjesboek'.[48]
  • Hij is een tegenstander van de monarchie.[55]
  • Zijn politieke voorkeur ligt aan de rechterkant van het spectrum; in 2012 verklaarde Derksen na jarenlang VVD-stemmer te zijn geweest, over te stappen naar D66.[56][57] In 2018 sympathiseerde hij openlijk met Forum voor Democratie (FVD) door als gast op het FVD-partijcongres in de RAI Amsterdam zijn stem toe te zeggen.[58] In 2020 noemde Derksen het stemmen op FVD "een fout".[59] Later stapte hij weer over naar de VVD, maar in 2021 fungeerde hij als ambassadeur van Code Oranje, de landelijke politieke beweging van Richard de Mos.[60] In aanloop naar de verkiezingen van november 2023, liet Derksen een aantal keer weten dat hij op het Nieuw Sociaal Contract van Pieter Omtzigt zou gaan stemmen.
  • Derksen heeft lange tijd verklaard uit te zien naar zijn pensioendatum. Hij had het plan daarna te verhuizen naar Austin, Texas, vanwege de live-muziekscene in die stad. Zowel in de voetbal- als de televisiewereld 'zouden ze hem nooit meer terugzien'. Toen hij na zijn pensionering toch in Nederland bleef, verklaarde hij niet te kunnen verdragen dat in Texas de doodstraf werd uitgevoerd.
  • In het najaar van 2024 was Derksen als lijk te zien in de bioscoopfilm Opa Cor.[61]

Discografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Albums

[bewerken | brontekst bewerken]
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Helden van oranje 2012 - met Wilfred Genee & diverse artiesten / Goud

Singles

[bewerken | brontekst bewerken]
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Nederland is helemaal oranje 2012 09-06-2012 tip4 - met Wilfred Genee /
Nr. 4 in de Single Top 100
Helden 2012 16-06-2012 tip11 - met Edwin Evers & Wilfred Genee /
Nr. 6 in de Single Top 100

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Johan Cruijff, De Buitenspelers, 2007 – samen met Matty Verkamman, Frits Barend, Hugo Borst, Cees van Cuilenborg en Jaap de Groot.
  • Willem van Hanegem, De Buitenspelers, 2007 – samen met Matty Verkamman, Hugo Borst, Wilfried de Jong, Chris van Nijnatten, Bert Nederlof, Hans van Echtelt, Jaap Visser en Leo Driessen.
  • Coen Moulijn, De Buitenspelers, 2009 – samen met Hugo Borst, Cees van Cuilenborg, Michel van Egmond, Wilfried de Jong, Bert Nederlof, Chris van Nijnatten, Peter Ouwerkerk, Jan D. Swart en Rob Vente.
  • Helden & Hansworsten, De Buitenspelers, 2010.
  • Voetbal voor Volwassenen, Voetbal International, 2011.
  • Bert van Marwijk: Het levensverhaal, de werkwijze, Voetbal International, 2012.
  • Groeten uit Oudewater, Voetbal International, 2012.
  • Kanjers, Culthelden & Engnekken: Deel 1, Voetbal International, 2014 – samen met Jan D. Swart.
  • Kanjers, Culthelden & Engnekken: Deel 2, Voetbal International, 2014 – samen met Jan D. Swart.
  • Pioniers van de Nederpop, VI Boeken, 2014.
  • Voetbalcriticaster, Voetbal International, 2014.
  • Michel van Egmond en Antoinnette Scheulderman – Derksen; Inside Boeken, 2021.

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Johan Derksen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Johan_Derksen&oldid=68307302"