Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa

Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa
	Werelderfgoed natuur
Land	Oekraïne; Slowakije; Duitsland; Albanië; Oostenrijk; België; Bulgarije; Kroatië; Italië; Roemenië; Slovenië; Spanje
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	ix
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	1133
Inschrijving	2007 (31e sessie)
Uitbreiding	2011 (35e sessie) en 2017 (41e sessie)
	UNESCO-werelderfgoedlijst

De UNESCO-werelderfgoedinschrijving Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa vormt een internationaal beschermd gebied met afzonderlijke boscomplexen, waarvan er zes in Oekraïne, vier in Slowakije en (sinds de uitbreiding in 2011) vijf in Duitsland liggen. Sinds de uitbreiding in 2017 behoren ook beukenbossen in Albanië, Oostenrijk, België, Bulgarije, Kroatië, Italië, Polen, Roemenië, Slovenië en Spanje tot dit werelderfgoed. De complexen vormen een opmerkelijk voorbeeld van ongestoorde, gematigde bossen en stellen de meest volledige en uitvoerige ecologische patronen van de beuk (Fagus sylvatica) tentoon bij een verscheidenheid aan milieucondities.^[1]

De Oekraïense en Slowaakse complexen staan sinds de 31e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed van 2007 op de werelderfgoedlijst. De kernzones van deze gebieden hebben een gezamenlijke oppervlakte van 292,78 km² en een gezamenlijke bufferzone van 486,927 km². Het gebied stond tot aan de uitbreiding op 25 juni 2011 bekend onder de naam Voorhistorische beukenbossen van de Karpaten.

Tijdens de 35e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed werd geoordeeld dat vijf vrijwel onaangetaste, oude beukenbossen in Duitsland, bij de reeds bestaande complexen gevoegd zouden worden onder dezelfde inschrijving. Vanwege deze uitbreiding werd de naam van de inschrijving veranderd in Voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en de oude beukenbossen van Duitsland. De kernzones van deze Duitse gebieden hebben een gezamenlijke oppervlakte van 43,912 km² en een gezamenlijke bufferzone van 137,096 km².^[1]. Sinds de uitbreiding op 7 juli 2017 tijdens de 41e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed behoren ook beukenbossen in Albanië, Oostenrijk, België, Bulgarije, Kroatië, Italië, Roemenië, Slovenië en Spanje tot dit werelderfgoed, dat nu de naam Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa draagt (fr: Forêts primaires et anciennes de hêtres des Carpates et d’autres régions d’Europe; en: Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe).

Inschrijving van het erfgoed in 2007

In Oekraïne vallen zes gebieden onder de werelderfgoedinschrijving. Het natuurreservaat Stoezjytsja-Oezjok ligt in het Nationaal Park Oezjansky. De overige gebieden vallen onder het Karpatisch Biosfeerreservaat. In Slowakije vallen vier gebieden onder de werelderfgoedinschrijving. Een van deze ligt in het Landschapspark Vihorlat. De overige drie gebieden liggen in het Nationaal Park Poloniny.

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
Beschermd bergmassief Koeziejsky	Oekraïne	2007	49,25 km²
Beschermd bergmassief Marmarosj	Oekraïne	2007	89,9 km²
Beschermd bergmassief Oeholsko-Sjyrokoloezjansky	Oekraïne	2007	155,8 km²
Beschermd bergmassief Svydovetsky	Oekraïne	2007	65,8 km²
Beschermd bergmassief Tsjornohirsky	Oekraïne	2007	163,75 km²
Stoezjytsja-Oezjok in Nationaal Park Oezjansky	Oekraïne	2007	61,47 km²
Oerbos Rožok in Nationaal Park Poloniny	Slowakije	2007	0,6551 km²
Oerbos Havešová in Nationaal Park Poloniny	Slowakije	2007	1,713 km²
Oerbos Stužica in Nationaal Park Poloniny	Slowakije	2007	7,615 km²
Oerbos Vihorlat	Slowakije	2007	49,91 km²

Uitbreiding in 2011

In 2011 zijn vijf gebieden in Duitsland aan de werelderfgoedinschrijving toegevoegd. De keuze voor gebieden in Duitsland is niet toevallig, omdat Duitsland in de kern van het verspreidingsgebied van de beuk ligt. De vijf meest unieke beukenbossen van Duitsland werden geselecteerd; waarvan twee in de middelgebergten en drie in de laaglandgebieden.^[2]^[3]

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
Grumsiner Forst	Duitsland	2011	8,644 km²
Nationaal Park Hainich (Hainich)	Duitsland	2011	56,588 km²
Nationaal Park Jasmund	Duitsland	2011	30,03 km²
Nationaal Park Kellerwald-Edersee	Duitsland	2011	57,385 km²
Serrahn (deel van Nationaal Park Müritz)	Duitsland	2011	28,361 km²

Uitbreiding in 2017

Albanese deelgebieden

In Albanië vallen twee gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
Rrajca in Nationaal park Shebenik-Jabllanicë	Albanië	2017	2.129,45 ha
Lumi i Gashit (sluit aan op Nationaal park Valbonëdal)	Albanië	2017	1.261,52 ha

Belgische deelgebieden

In België valt één gebied onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
Delen van drie bosreservaten in het Zoniënwoud: Zwaenepoel, Grippensdelle, Ticton	België	2017	269,31 ha

Bulgaarse deelgebieden

In Bulgarije valt één gebied onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
strikte natuurreservaten Boatin, Tsarichina, Kozya Stena, Steneto, Stara reka, Dzhendema, Severen Dzhendem, Sokolna, Peeshti skali in Nationaal Park Centrale Balkan	Bulgarije	2017

Kroatische deelgebieden

In Kroatië vallen twee gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
Rrajca in Nationaal Park Paklenica	Kroatië	2017
strikt natuurreservaat Hajdučki i Rožanski kukovi in Nationaal Park Noordelijke Velebit	Kroatië	2017

Italiaanse deelgebieden

In Italië vallen vijf gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving
Sasso Fratino in Nationaal park Foreste Casentinesi, Monte Falterona, Campigna	Italië	2017
Val Cervara, Selva Moricento, Coppo del Principe, Coppo del Morto en Val Fondillo in Nationaal Park Abruzzo, Lazio e Molise	Italië	2017
Monte Cimino en Monte Raschio in Lazio	Italië	2017
Cozzo Ferriero in Nationaal Park Pollino	Italië	2017
Foresta Umbra-Falascone in Nationaal park Gargano	Italië	2017

Oostenrijkse deelgebieden

In Oostenrijk vallen twee gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
Nationaal Park Kalkalpen	Oostenrijk	2017	52,5 km²
Wildernisgebied Dürrenstein	Oostenrijk	2017	35 km²

Roemeense deelgebieden

In Roemenië vallen gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving
Izvoarele Nerei in Nationaal park Semenic-Cheile Carașului	Roemenië	2017
Nationaal park Cheile Nerei-Beușnița	Roemenië	2017
Domogled, Coronini – Bedina, Iauna Craiovei en Ciucevele Cernei in Nationaal park Domogled-Valea Cernei	Roemenië	2017
Masivul Cozia en Lotrișor in Nationaal park Cozia	Roemenië	2017
Codrul secular Șinca	Roemenië	2017
Codrul secular Slătioara	Roemenië	2017
Codrul secular Slătioara	Roemenië	2017
Groșii Țibleșului: Izvorul Șurii en Preluci	Roemenië	2017
Strâmbu Băiuț	Roemenië	2017

Sloveense deelgebieden

In Slovenië vallen twee gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
bosreservaat Krokar	Slovenië	2017	74,50
bosreservaat Snežnik – Ždrocle	Slovenië	2017	720,24

Spaanse deelgebieden

In Spanje vallen drie gebieden onder de werelderfgoedinschrijving.

Naam	Land	Jaar van inschrijving	Grootte
Canal de Asotín en Cuesta Fría in Nationaal park Picos de Europa	Spanje	2017	273 ha
Lizardoia en Aztaparreta in Navarra	Spanje	2017	239 ha
beukenbossen van de Sierra de Ayllón: Montejo de la Sierra in Madrid, Riofrío de Riaza in Segovia en Tejera Negra in Guadalajara	Spanje	2017

Afbeeldingen

Beukenwoud in het Nationaal Park Hainich.
Bospad door het beschermde bergmassief Koeziejsky.
Rottend hout in het Oerbos Stužica in het Nationaal Park Poloniny.
Beukenwoud in het Nationaal Park Kellerwald-Edersee.
Oude beuk met bovenaardse worteltakken in het beschermde bergmassief Oeholka-Sjyroky.
Vochtig beukenbos van het Grumsiner Forst.
Beukenbos in Tejera Negra
Boom met spechtenholen in het beukenbos van Serrahn in het Nationaal Park Müritz.

Externe link

(en) UNESCO. Meer informatie over de werelderfgoedinschrijving van deze gebieden.
(en) video werelderfgoed

Zie de categorie Primeval beech forests of the Carpathians and the ancient beech forests of Germany van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b (en) UNESCO (2011). Executive Summary: Beech Primeval Forests of the Carpathians.. Geraadpleegd op 24 september 2015.
↑ (de) Nationalpark Hainich (2011). UNESCO-Weltnaturerbe. Geraadpleegd op 9 november 2015.
↑ (en) UNESCO (2011). Primeval Beech Forests of the Carpathians and the Ancient Beech Forests of Germany. Geraadpleegd op 9 november 2015.

[ReferenceA-1] (en) UNESCO (2011). Executive Summary: Beech Primeval Forests of the Carpathians.. Geraadpleegd op 24 september 2015.

[Hainich-2] (de) Nationalpark Hainich (2011). UNESCO-Weltnaturerbe. Geraadpleegd op 9 november 2015.

[UNESCO-3] (en) UNESCO (2011). Primeval Beech Forests of the Carpathians and the Ancient Beech Forests of Germany. Geraadpleegd op 9 november 2015.

[1]

[2]

[3]