Plantaardige cel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Machaerus (overleg | bijdragen) op 12 dec 2018 om 11:41. (Wijzigingen door 185.3.179.28 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wimpus)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Celbiologie
De plantaardige cel
Componenten van een plantencel:
a. Plasmodesma
b. Plasmamembraan
c. Celwand
1. Chloroplast
d. Thylakoïde
e. Zetmeelkorrel
2. Vacuole
f. Vacuole
g. Tonoplast
h. Mitochondrion
i. Peroxisoom
j. Cytoplasma
k. Kleine vesikels
l. ruw ER
3. Celkern
m. Kernporie
n. Kernmembraan
o. Nucleolus
p. Ribosoom
q. glad ER
r. Golgivesikels
s. Golgiapparaat
t. Cytoskelet
Portaal Portaalicoon Biologie

Een plantaardige cel is een cel zoals die bij planten voorkomt. Zo'n cel bestaat van buiten naar binnen uit een celwand, een membraan, een laagje cytoplasma en een vacuole: de grote, centrale ruimte die gevuld is met water en opgeloste stoffen. In het cytoplasma bevinden zich de overige celorganellen zoals bladgroenkorrels, golgiapparaat, mitochondriën en het endoplasmatisch reticulum.

De celwand is altijd doordrenkt met water, behalve in uitgedroogde plantendelen. Het vacuolevocht heeft doorgaans een hogere osmotische waarde vergeleken met de celwand. Hierdoor dringt er osmotisch water van uit de houtvaten door de celwand en door de vacuolemembraan naar de vacuole. Het wordt als het ware aangezogen. Het gevolg is dat de cel wordt opgepompt en er een overdruk ontstaat (turgor). Hieraan verlenen veel planten(delen) hun stevigheid.

Men kan de cel vergelijken met een opgepompte voetbal. De binnenbal staat voor het cytoplasma, de buitenbal voor de celwand. De lucht in de bal staat voor het vacuolevocht. Plakt men op willekeurige wijze een aantal voetballen aan elkaar, dan ontstaat een model van een eenvoudig plantaardig weefsel (parenchym). Tussen de ballen zal veel ruimte zitten. Die is er in plantaardige weefsels ook. Zij worden intercellulaire ruimten genoemd en zijn doorgaans gevuld met lucht.

Epidermiscel van een ui onder een elektronenmicroscoop