Portaal:Harry Potter/Uitgelicht

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Deze pagina geeft een overzicht van alle uitgelichte artikels en/of afbeeldingen op het portaal Harry Potter. Voor elke week van het jaar is er zo'n artikel en/of afbeelding. Voel u vrij om deze te bewerken door de bijhorende bewerk-link te volgen.
Uitgelicht deze week (19)

Harry Potter en de Geheime Kamer (Harry Potter and the Chamber of Secrets) is het tweede deel in de Harry Potter-serie en is net als de andere delen geschreven door J.K. Rowling. De Nederlandse vertaling is van Wiebe Buddingh' en het boek is uitgegeven door uitgeverij De Harmonie / Standaard Antwerpen. In 2002 kwam de film Harry Potter en de Geheime Kamer uit, gebaseerd op dit boek.

In het boek begint Harry aan zijn tweede schooljaar aan Zweinstein. Hij wordt echter door de huiself Dobby gewaarschuwd niet terug te gaan omdat er vreselijke dingen zouden gaan gebeuren. Dat blijkt waar daar een mysterieus iets leerlingen van de school opjaagt en versteend. Wanneer Harry bovendien sisselspraak blijkt te beheersen wordt hij gezien als hoofdverdachte. Uiteindelijk blijkt dit alles het werk te zijn van een basilisk, die in de beruchte Geheime Kamer huist. Ook komt Harry via een magisch dagboek oog in oog te staan met de jongere versie van Voldemort; Marten Vilijn.

De werktitel van het boek was Harry Potter and the Half Blood Prince. Deze titel is later gebruikt voor het zesde boek.


[bewerk]

Ga naar week
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53


Week 1
Harry James Potter (31 juli 1980) is een personage en de hoofdpersoon in de zevendelige gelijknamige boekenserie van Joanne Rowling.

Zoals vele karakters in de HP-boeken, heeft ook Harry's naam een betekenis. "To harry" is Engels voor martelen, teisteren en in het Schots "streken uithalen". Bijnamen van Harry zijn "de Uitverkorene" en "De Jongen Die Bleef Leven".

Harry is de zoon van James Potter, een volbloed tovenaar, en Lily Potter, een heks met Dreuzelouders. James en Lily waren beiden getalenteerde tovenaars en tegenstanders van de duistere tovenaar Heer Voldemort. Op een koude, natte avond in 1979 voorspelde de Zieneres Sybilla Zwamdrift dat er aan het einde van de zevende maand iemand geboren zou worden die de macht heeft om de Heer van het Duister te overwinnen. Voldemort nam aan dat dit Harry was en probeerde hem te doden, maar omdat Harry’s moeder zich voor hem had opgeofferd kreeg Harry een magische bescherming mee die de vloek deed afketsen. Harry hield hier enkel een litteken op zijn voorhoofd aan over.

Na de dood van zijn ouders is Harry opgevoed door zijn oom en tante, de Duffelingen. Ze hebben Harry nooit verteld over het bestaan van toverkunst en hem altijd voorgelogen over de ware identiteit van zijn ouders. Op Harry's elfde verjaardag kwam er echter een reusachtige man, Rubeus Hagrid, met de boodschap dat Harry een tovenaar is. Verder vertelde Hagrid hem de waarheid over zijn ouders en hij deelde hem mee, dat hij niet naar een reguliere middelbare school zou gaan, maar naar Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus.

Harry blijkt een bekwaam tovenaar. Op 13-jarige leeftijd kan hij reeds een patronus oproepen. Door zijn natuurlijke neiging naar het goede zal hij nooit worden verleid door het vooruitzicht van macht (zoals hij het zelf zegt: "Ik loop nooit over naar de Duistere Zijde! Nooit!") zodat hij in staat zal zijn om de moeilijke taak, die juist hij zal moeten vervullen (namelijk het uitschakelen van Voldemort) tot een goed einde te brengen.


[bewerk]

Week 2
Toverstaf geeft licht ("Lumos")

Een toverstok is een magisch object uit de Harry Potter-boeken van de Britse schrijfster J.K. Rowling.

Bij de meeste magie die door mensen wordt bedreven, wordt er gebruikgemaakt van een toverstok. Het is wel mogelijk om spreuken toe te passen zonder gebruik te maken van een toverstok maar bij de meeste tovenaars zijn de resultaten dan ongeconcentreerd.

Toverstokken worden gemaakt van hout en bevatten een kern. De kern van een stok is altijd van een krachtige, magische substantie. Toverstokken worden geclassificeerd door middel van vier kenmerken: lengte, houtsoort, eigenschap van de handbeweging wanneer er mee gezwaaid wordt en het type kern. Voor het kiezen van een toverstok moeten bepaalde maten gemeten worden: van schouder tot vinger, van pols tot elleboog, van schouder tot vloer, van knie tot oksel, de omtrek van je hoofd en de afstand tussen de neusgaten. Als een toverstok beschadigd of gebroken is, kan dit onherstelbaar zijn, zelfs na gebruik van Fantastape of een reparatiespreuk.

De bekendste toverstokkenmaker van Groot-Brittannië is meneer Olivander. Zijn winkel, Olivander: Maker van Exclusieve Toverstokken sedert 382 voor Christus bevindt zich aan de Wegisweg.

De krachtigste toverstok is zonder meer de Zegevlier. Deze stok is een van de drie Relieken van de Dood en wordt overgedragen door middel van het vermoorden van of overwinnen van de vorige eigenaar. Ook zou je hem kunnen stelen zoals Grindelwald deed met de stok toen Stavlov hem in zijn bezit had.


[bewerk]

Week 3
Ronald "Ron" Virus Wemel (Engels: Ronald Bilius Weasley) (1 maart 1980) is een personage in de Harry Potter-boekenserie van de Britse schrijfster J. K. Rowling. Dit personage is tot nu toe in alle Harry Potter-films gespeeld door de acteur Rupert Grint.

Rons twee beste vrienden op Zweinstein zijn Harry Potter en Hermelien Griffel. Ron en Harry ontmoeten elkaar voor het eerst in het eerste boek, wanneer Harry op zoek is naar perron 9 3/4; op het Londense King's Cross Station. Ze delen een coupé in de Zweinsteinexpres. Ron laat Harry kennismaken met zijn tamme rat (Schurfie) en Harry deelt snoep met Ron.

Alle personages noemen hem "Ron", met uitzondering van Loena Leeflang en Hermelien Griffel die hem voluit "Ronald" noemen, en Rons ex-vriendinnetje Belinda Broom die hem liefkozend "Ronnieponnie" noemt. Ron is de zoon van Arthur en Molly Wemel, en de broer van Bill, Charlie, Percy, Fred, George en Ginny.

Rons vader, Arthur Wemel, was tot aan boek zes hoofd van de Afdeling Misbruikpreventie Dreuzelvoorwerpen binnen het Ministerie van Toverkunst, een lage functie met een al even laag salaris. Als gevolg hiervan moesten de Wemels voor Ron veel dingen tweedehands aanschaffen, een feit dat bij Ron erg gevoelig ligt. In het zesde schooljaar van Ron wordt Arthur gepromoveerd en wordt hij Hoofd van de Afdeling voor de Opsporing en Inbeslagneming van Vervalste Verdedigingsspreuken en Beveiligende Voorwerpen.

Ron houdt van een goed spelletje Toverschaak en leert Harry schaken. Hij is erg bang voor spinnen, doordat zijn broer Fred ooit (toen Ron 3 was) zijn teddybeer in een grote spin veranderde. Ron voelt zich regelmatig 'de mindere' in gezelschap. Hij staat -voor zijn gevoel althans- in de schaduw van zijn oudere broers; en is daardoor op zoek naar succes. Hij geniet ervan om in de publiciteit te staan, en reageert soms wat jaloers wanneer anderen in het middelpunt van de belangstelling staan, zelfs wanneer het bijvoorbeeld Harry of Hermelien betreft. Rons loyaliteit en vriendschap tegenover Harry en Hermelien is echter zeer groot, hij gaat voor ze door het vuur.

Op Zweinstein deelt Ron een slaapzaal met Harry, Marcel Lubbermans, Simon Filister en Daan Tomas, die alle jongens van Griffoendor zijn die in hetzelfde jaar zitten.



[bewerk]

Week 4
Harry Potter en de Steen der Wijzen (oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Philosopher's Stone, in de Verenigde Staten uitgebracht als Harry Potter and the Sorcerer's Stone) is de verfilming van het eerste Harry Potter-boek Harry Potter en de Steen der Wijzen van J.K. Rowling. De film verscheen in 2001.

Een medewerker van Warner Bros. kocht de filmrechten van het boek voor een relatief lage prijs nog voordat de boeken een groot succes worden. De film werd gemaakt in de Leavesden Film Studios. Het tweede, derde, vierde, vijfde en zesde deel zijn inmiddels ook al succesvol verfilmd. De rest van de boekenserie zal ook verfilmd worden.

Harry Potter en de Steen der Wijzen bracht wereldwijd 976 miljoen dollar op, en het is daarmee de op drie na succesvolste film ooit gemaakt, na Titanic, The Lord of the Rings: The Return of the King en Pirates of the Caribbean 2. De film werd voor drie Oscars genomineerd, voor Beste Kostuums, Beste Muziek en Beste Set-aankleding.

Schrijfster J.K. Rowling drong er op aan dat elk personage gespeeld zou worden door een Britse acteur, om de culturele integriteit tussen het boek en de film gelijk te houden. Dit lukte gedeeltelijk, onder de cast bevinden zich enkele Ierse acteurs.

De film volgt het verhaal van het boek redelijk nauwkeurig, met een paar verschillen. Zo komt Foppe de Klopgeest niet voor in de film.


[bewerk]

Week 5
Remus Johannes Lupos (Engels:Remus John Lupin) is een personage in de serie boeken rond Harry Potter van de Engelse schrijfster Joanne Rowling.

Als jongen werd Lupos gebeten door de weerwolf Fenrir Vaalhaar, met als resultaat dat hij zelf een weerwolf werd. Dit zorgde er voor dat hij niet naar school kon; het was immers veel te gevaarlijk voor de andere studenten als hij iedere maand veranderde in een weerwolf. Maar toen werd Albus Perkamentus hoofd van Zweinstein en hij gaf Lupos een kans. Hij liet het Krijsende Krot bouwen en liet een geheime gang naar Zweinstein graven. Boven de ingang van deze gang werd de Beukwilg geplant, zodat niemand dichtbij kon komen. Iedere maand werd Lupos dan door madame Plijster naar het Krijsende Krot gebracht waar hij transformeerde tot weerwolf, maar niemand kwaad kon doen, omdat er eenvoudigweg niemand was. Op Zweinstein maakte Lupos ook vrienden. Zo won hij al snel de vriendschap van James Potter, Sirius Zwarts en Peter Pippeling. Lupos was vreselijk bang dat zijn vrienden achter zijn geheim zouden komen, om hem vervolgens in de steek te laten. Uiteindelijk kwamen zijn vrienden ook achter zijn ware aard, maar lieten hem niet in de steek. Om Lupos te helpen, besloot het drietal Faunaat te worden, zodat ze Lupos tijdens volle maan konden vergezellen.

Lupos was lid van de oorspronkelijke Orde van de Feniks. Hij was een van Ordeleden die op het Departement van Mystificatie aanwezig was, als Harry probeert de Profetie te bemachtigen en te maken krijgt met Dooddoeners.

Lupos is in Harry's derde jaar de leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten en hij is degene die Harry leert een Patronus op te roepen om zich te beschermen tegen de Dementors. In het zesde boek, zit hij een groot gedeelte van de tijd ondergedoken bij andere Weerwolven als spion. Bijna alle Weerwolven staan aan de kant van Voldemort.Hij is ook aanwezig bij de Slag om Zweinstein.


[bewerk]

Week 6
Perron 9 ¾

Perron Negen en Driekwart (of Perron 9 ¾) is het perron in de Harry Potter-boekenreeks waarvandaan de schooltrein, de Zweinsteinexpres, jaarlijks op 1 september vertrekt. Het perron bevindt zich op het station van King's Cross in Londen.

Wanneer de tovenaarsleerling Harry Potter voor het eerst met de schooltrein naar Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus gaat, weet hij niet hoe hij op het perron moet komen. Voor Dreuzels is dit perron niet te zien en niet te bereiken. Wanneer hij op het station van King's Cross iemand het woord "Dreuzel" hoort gebruiken spreekt hij de dame in kwestie (Molly Wemel) aan, en zij legt hem uit dat hij door het hek dat zich tussen de perrons 9 en 10 bevindt moet lopen. Op die manier vindt Harry inderdaad de schooltrein.

In Harry's tweede schooljaar (en het tweede boek) weigert de muur om Harry door te laten. Harry en zijn beste vriend Ron maken daarom gebruik van de vliegende Ford Anglia van Ron's vader Arthur Wemel.

Aan het einde van het laatste boek heeft J.K. Rowling, de schrijfster van de Harry Potter-reeks, een epiloog geschreven waarin ze vertelt hoe het de hoofdpersonen is vergaan. Ook daarin komt het perron voor wanneer de families van Harry Potter (die inmiddels is getrouwd met Ginny Wemel en drie kinderen heeft) en Ron Wemel (die getrouwd is met Hermelien Griffel en twee kinderen heeft) hun kinderen naar de schooltrein brengen. Op het perron komen ze zelfs nog even Draco Malfidus, Harry's vroegere aartsvijand, tegen.

In de films is het hek vervangen door een bakstenen muur. De filmscènes zijn opgenomen op de perrons 4 en 5 van het Londense King's Cross Station, omdat de perrons 9 en 10 in werkelijkheid niet aan elkaar grenzen.


[bewerk]

Week 7
In de Harry Potter-boekenreeks van de Britse schrijfster J.K. Rowling komen diverse manieren van transport voor.

De tovenaarswereld is fragmentarisch qua opbouw. Tovenaars kunnen overal verspreid woonachtig zijn, de bevolking is gering en dun verspreid. Magische manieren van transport moeten daarom voorhanden zijn, om snel grote afstanden te kunnen afleggen.

Brandstof
een manier van magisch transport beschikbaar voor tovenaars. Om met brandstof te kunnen reizen, pakt de tovenaar een handvol brandstof (een magisch poeder), stapt in de (nog niet brandende) haard, roept luid en duidelijk waar hij of zij heen wil en gooit het poeder naar de haardvloer. De tovenaar wordt onmiddellijk overspoeld met lauwwarme, groen fluorescerende vlammen en verdwijnt (en verschijnt hopelijk in de haard waar hij heen wilde). Een haard moet opgenomen worden in een zogenaamd haardrooster om erheen of ervandaan te kunnen reizen. De toezichthouders op het haardrooster en het reizen met brandstof zijn de Haardroosterraad en de Dienst Rookkanalen op het Ministerie van Toverkunst.
Verschijnselen & Verdwijnselen
hierbij komt het er op neer dat een tovenaar op het ene punt verdwijnt, en op vrijwel hetzelfde moment op de gewenste bestemming aankomt. Hierbij is geen magisch hulpmiddel nodig, maar er zijn tovenaars die het oncomfortabel vinden. Je mag pas verschijnselen en verdwijnselen na examen te hebben gedaan.


[bewerk]

Week 8
Verweer Tegen de Zwarte Kunsten (afgekort tot VTDZK) is een schoolvak in de Harry Potter-boekenreeks van de Britse schrijfster J.K. Rowling.

Zwarte Kunsten zijn toverspreuken en andere vormen van magie die gebruikt worden door duistere tovenaars zoals Voldemort en zijn Dooddoeners. Het vak leert je hoe je daartegen te beschermen. Omdat dit een zeer belangrijk vak is, wordt het op Zweinstein vanaf het eerste leerjaar gegeven.

Verweer Tegen de Zwarte Kunsten is Harry's beste vak op school, voor zijn S.L.IJ.M.B.A.L.len heeft hij alleen voor Verweer Tegen de Zwarte Kunsten een "uitmuntend" gehaald. Hij haalde vooral goede resultaten toen professor Remus Lupos het vak doceerde.

Het vak wordt elk jaar door een andere leraar gegeven, omdat de baan vervloekt is door Heer Voldemort nadat deze tot tweemaal toe was afgewezen voor deze functie. Leraren die het vak geven zijn Professor Krinkel (boek 1), Gladianus Smalhart (boek 2), Remus Lupos (boek 3, hij moet vertrekken omdat hij een weerwolf is), Bartolomeus Krenck Jr. vermomd als Alastor Dolleman (boek 4), Dorothea Omber (boek 5), Severus Sneep (boek 6) en Amycus Kragge (boek 7). Uiteindelijk wordt Voldemort vernietigd en is de vloek op het vak opgeheven en wordt er lesgegeven door een onbekende leraar.


[bewerk]

Week 9
St. Holisto's Hospitaal voor Magische Ziektes en Zwaktes is een locatie in de Harry Potter-boekenreeks van J.K. Rowling. Het St. Holisto is het ziekenhuis voor de magische gemeenschap van Groot-Brittannië. De artsen in dit ziekenhuis worden geen doktoren maar Helers genoemd, en dragen lindegroene gewaden. Om Heler te kunnen

worden moet je voor de S.L.IJ.M.B.A.L.-examens minstens een B (Boven Verwachting) hebben gehaald voor Transfiguratie, Bezweringen, Toverdranken, Kruidenkunde en Verweer tegen de Zwarte Kunsten.

Het St. Holisto ligt in Londen. Om binnen te komen moet men door de etalageruit van een al jaren leegstaande winkel (Lodder & De Krimp) lopen. Deze winkelruit fungeert als magische toegangspoort tot het ziekenhuis, vergelijkbaar met de barrière op Perron 9 3/4 op King's Cross Station. De gevel van het ziekenhuis is opgetrokken uit rode baksteen en is smoezelig, in tegenstelling tot het interieur, dat blinkend schoon is en er precies zo uitziet als een ziekenhuis eruit hoort te zien. Er zijn zes verdiepingen.

  • Begane grond: Receptie (waar een plompe, blonde heks, de zogenaamde Hospiheks, de gasten begroet) en Materiële Miskleunen, Ketelexplosies, toverstok terugslag, bezembotsingen enz
  • Eerste verdieping: Schepselletsel; beten, steken, schroeiplekken, angels enz.
  • Tweede verdieping: Magische kwalen; besmettelijke ziektes zoals drakenpest
  • Derde verdieping: Vergiftiging door Plant of Toverdrank
  • Vierde verdieping: Spreukschade (vervloekingen)
  • Vijfde verdieping: Cafetaria en Winkel


[bewerk]

Week 10
Albus Parcival Wolfram Bertus Perkamentus (Engels: Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore) is een personage uit de boekenreeks over Harry Potter van de Britse auteur Joanne Rowling. Hij leefde van van juli/augustus 1881 tot juni 1997 en wordt gezien als een van machtigste tovenaars uit de twintigste eeuw. Hij was het schoolhoofd van Zweinstein waar hij Armando Wafelaar opvolgde. Daarvoor was hij leraar Gedaanteverwisselingen, minstens 50 jaar voor Harry op Zweinstein zat.

Perkamentus is vooral beroemd door het verslaan van de duistere magiër Grindelwald, door zijn ontdekking van de twaalf verschillende toepassingen van drakenbloed en door zijn onderzoek op het gebied van alchemie met zijn partner Nicolaas Flamel. Zijn hobby's zijn bowlen, patronen breien en het luisteren naar kamermuziek. Perkamentus vindt zuurtjes erg lekker.

Perkamentus is geboren in juli of augustus in 1881. Hij is geboren in Stee-aan-de-wee. Toen Albus 10 jaar oud was werd zijn zusje Ariana aangevallen door drie Dreuzeljongens omdat die haar door een gat in de heg zagen toveren en van haar eisten dat ze hen nog meer trucjes zou laten zien. Vader Parcival neemt wraak op de drie jongens en wordt naar Azkaban gestuurd voor misdaden tegen Dreuzels. Omdat moeder Kendra het niet langer uithield in Stee-aan-de-Wee, waar het gezin woonde, verhuisde de familie naar Goderics Eind. Albus heeft ook een broer, Desiderius.


[bewerk]

Week 11
Harry Potter en de Geheime Kamer (oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Chamber of Secrets) is een film uit 2002, gebaseerd op het gelijknamige boek van J.K. Rowling. De film werd uitgebracht op 3 november 2002 en werd net als het eerste deel geregisseerd door Chris Columbus en grotendeels opgenomen in de Leavesden Studios. De hoofdrollen waren opnieuw voor kindacteurs Daniel Radcliffe, Emma Watson en Rupert Grint. Nieuw zijn Kenneth Branagh als Gladianus Smalhart en Jason Isaacs als Lucius Malfidus. Oorspronkelijk was Hugh Grant gecast voor de rol van Smalhart, maar hij haakte op het laatste moment af vanwege een tekort aan tijd. Dit deel is wel het laatste waarin Richard Harris de rol van Professor Perkamentus speelt, hij overleed iets meer dan een week voor de première. Het script werd geschreven door Steven Kloves.

Vanwege het drukke tijdschema van componist John Williams kon hij de muziek voor deze film niet helemaal zelf afwerken, vandaar dat William Ross werd aangetrokken voor deze taak.

Met een lengte van 161 minuten is dit tweede deel voorlopig het langste deel uit de filmreeks. Op 16 oktober 2004 zond de Amerikaanse televisiezender ABC Family een verlengde versie van de film uit, met toegevoegde scènes.

Deze Harry Potter-film is tot zover de enige die niet is genomineerd voor een Oscar, toch werd de film overwegend positief ontvangen. Rotten Tomatoes geeft de film een score van 83 uit 100, op IMDb.com heeft de film een score van 7,2 uit 10. Financieel gezien was de film een groot succes. In de Verenigde Staten bracht hij in het openingsweekend ongeveer 88 miljoen dollar op, destijds na het eerste deel van Harry Potter en Spider-Man de grootste opbrengst. Wereldwijd bracht hij meer dan 876 miljoen dollar op, iets minder dan het vorige deel.


[bewerk]

Week 12
Hermelien Jeanine Griffel (Engels: Hermione Jean Granger) (19 september 1979) is een personage in de Harry Potter-boekenreeks van J.K. Rowling. In de films wordt het personage gespeeld door Emma Watson.

In de Engelse boeken heet Hermelien Hermione. Dit hoort te worden uitgesproken als Hur-mai-oo-nie. De schrijfster van de Harry-Potter reeks werd zó vaak gevraagd hoe deze naam moest worden uitgesproken dat ze het heeft verwerkt in deel vier van de boekenreeks. Daarin laat ze Hermelien aan Viktor Kruml uitleggen hoe haar naam uitgesproken hoort te worden (overigens zonder veel succes). Rowling heeft aangegeven dat de naam 'Hermione' is afgeleid van de Griekse god Hermes, de god van de uitvindingen, inspiratie en het snelle denken. Ze heeft deze naam gekozen omdat het een weinig voorkomende naam is, en ze op deze manier voorkomt dat er veel meisjes zouden worden geplaagd.

Hermelien groeide op tussen Dreuzels en was zich niet bewust van haar verborgen toverkrachten tot ze op haar elfde een brief kreeg van Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Nog voordat het schooljaar begonnen was kende Hermelien haar schoolboeken uit haar hoofd (Citaat uit het boek: "Hermelien maakte weer de indruk alsof ze haar schoolboeken had ingeslikt")

Vanaf dat moment is ze leerling aan Zweinstein. Zij en Ron Wemel zijn de beste vrienden van Harry Potter en ze moedert regelmatig over het stel. Ze is een beetje bazig en een echte studiebol. Haar dorst naar kennis blijkt ook reuze handig te zijn in veel van de avonturen die ze beleeft, maar haar onzekerheid en angst om fouten te maken zorgen er soms ook voor dat de zenuwen de overhand krijgen wanneer ze op de proef gesteld wordt.


[bewerk]

Week 13
Bloedzuiverheid is een centraal concept in de Harry Potter-boeken van J.K.Rowling en de wereld van Harry Potter in het algemeen.

Tovenaars of heksen met vier magische grootouders worden beschouwd als zijnde bloedzuiver of volbloed. Zij die één of meerdere dreuzel (niet magische) grootouders hebben worden halfbloed genoemd. Zij die twee dreuzelouders hebben staan bekend als 'dreuzelgeborene' of, pejoratief, modderbloedje.

Rowling heeft verklaard dat de geboorte van tovenaars en heksen in dreuzelfamilies een resultaat is van een heropleving van het 'tovergen'. In sommige gevallen, zoals bij Kasper en Dennis Krauwel, blijken meerdere broers/zussen magische kracht te bezitten. In een ander geval, zoals bij Lily en Petunia Evers, niet. De kinderen van twee tovenaars zullen vrijwel altijd magische kracht erven; de zeldzame gevallen waarvoor dat niet geldt worden snullen genoemd.

Rowling heeft gezegd dat de meeste kinderen uit een tovenaar- of dreuzelgezin magisch zullen zijn. Dit lijkt onmogelijk volgens de wetten van de genetica en de Wetten van Mendel. Als magie het resultaat is van een dominant gen, zijn snullen snel verklaard maar dreuzelgeborenen niet; als het gen recessief is, is het tegenovergestelde waar. De oplossing is dus dat er meerdere genen aan te pas komen bij magie.


[bewerk]

Week 14
Hagrid begeleidt normaliter de eerstejaars uit het station van Zweinsveld

Rubeus Hagrid is een personage uit de Harry Potterboeken van J.K. Rowling.

De naam Hagrid komt duidelijk uit de Griekse mythologie. In de Griekse mythologie is Hagrid een god die eigenlijk van de godenberg de Olympus moest verdwijnen, maar door de oppergod Zeus werd aangesteld tot dierenbewaker.

In Harry Potter en de Vuurbeker werd bekend dat Hagrid een halfreus is, zijn moeder was de reuzin Fridwulfa, zij verliet Hagrid’s tovenaarsvader toen hij een jaar of drie was. Hagrid heeft een halfbroer, een reus genaamd Groemp. Omdat reuzen een slechte reputatie hebben (ze zijn vreselijk agressief en ze waren aanhangers van Heer Voldemort), houdt Hagrid het feit dat hij voor de helft een reus is het liefst geheim.

Hoewel hij er ongelofelijk woest uitziet, heeft Hagrid een heel gemoedelijke persoonlijkheid en hij kan erg emotioneel worden. In de boeken is hij een trouwe volger van Albus Perkamentus en zijn ideeën, verscheidene malen valt hij iemand aan wanneer die iets slechts zegt over Perkamentus.


[bewerk]

Week 15
Symbool van de Relieken van de Dood

De Relieken van de Dood (Engels: Deathly Hallows) zijn objecten uit Harry Potter en de Relieken van de Dood (boek), het zevende Harry Potter-boek van de Britse schrijfster J.K. Rowling.

Het zijn de drie objecten die degene die zich rechtmatig eigenaar van alle drie mag noemen Meester van de Dood maken.

De drie Relieken zijn:

De drie objecten worden verenigd in een symbool: de Zegevlier is de verticale streep, de Steen is de cirkel, en de Onzichtbaarheidsmantel is de driehoek. Omdat Grindelwald het symbool gebruikte wordt het door de meeste tovenaars uit continentaal Europa als een Duister teken gezien, al was het dat oorspronkelijk niet. Kruml legt Harry uit dat sommige jonge tovenaars het symbool wel eens voor de grap tekenen, waarna hen op hardhandige wijze door familieleden van Grindelwalds slachtoffers wordt geleerd dat dit soort grappen niet leuk zijn. Dit doet denken aan de wijze waarop de nazi's de swastika, die oorspronkelijk ook geen negatieve betekenis had, hebben bezoedeld.


[bewerk]

Week 16
Harry Potter en de Steen der Wijzen is het eerste deel van de populaire Harry Potterserie en is net zoals de zes opvolgende delen geschreven door de Britse schrijfster J.K. Rowling. De verhalen beschrijven het leven van een jonge tovenaar, genaamd Harry Potter. De originele titel van het boek luidt: Harry Potter and the Philosopher's Stone. Het boek werd in 2001 verfilmd.

In het boek is te lezen hoe Heer Voldemort zijn kracht verliest door toedoen van Harry, die nadien door zijn oom en tante wordt opgevoed. Harry krijgt op zijn 11e te horen dat hij een tovenaar is en naar Zweinstein mag. Daar wordt hij vrienden met Ron Wemel en Hermelien Griffel. Samen ontdekken ze dat een magische steen genaamd de Steen der Wijzen in de school is verborgen, en dat iemand deze wil bemachtigen voor Voldemort. Severus Sneep is al snel hun hoofdverdachte.

In de Verenigde Staten werd het boek uitgegeven onder de naam Harry Potter and the Sorcerer's Stone, omdat er door de uitgevers gedacht werd dat de meeste Amerikanen niet bekend waren met het fenomeen 'Philosopher's Stone'.


[bewerk]

Week 17
Heer Voldemort (31 december 1926 - 2 mei 1998) is een personage uit de Harry Potter-boeken van Joanne Rowling en de ultieme vertegenwoordiger van het kwaad. Hij wordt gezien als de aanvoerder van de Duistere Zijde. Daarmee is hij de antagonist van onder andere Harry Potter en Albus Perkamentus.

De werkelijke naam van Heer Voldemort luidt Marten Asmodom Vilijn (Engels: Tom Marvolo Riddle). Zijn vader, Marten Vilijn Sr., was een Dreuzel van zeer goede komaf. Zijn moeder, Merope Mergel, was een heks. Vilijn’s vader verliet zijn vrouw toen hij merkte dat ze een heks was en Vilijn’s moeder stierf na zijn geboorte. Zodoende groeide Vilijn op in een weeshuis. Hij ging als kind naar Zweinstein, waar hij betrokken was bij het openen van de Geheime Kamer. Als volwassene begon hij langzaam zijn macht te versterken en werd steeds meer een duister magiër. Hij veranderde zijn naam naar Voldemort, en splitste zijn ziel in verschillende gruzielementen om een vorm van onsterfelijkheid te krijgen. Ook kreeg hij volgelingen genaamd Dooddoeners.

Voldemort zaaide een tijd lang terreur in de tovenaarswereld tot hij de fout maakte Harry te willen doden terwijl die bescherming had meegekregen omdat zijn moeder zich voor hem had opgeoffert. Hierdoor kaatst Voldemort’s vloek op hem terug en sterft zijn lichaam. Zijn bewustzijn blijft echter voortbestaan door de gruzielementen, maar is nu nog minder dan een geest. In 1995 krijgt Voldemort echter weer een lichaam dankzij een magisch ritueel en hervat zijn terreurbewind. Aan het eind van het laatste boek stopt Harry hem permanent.


[bewerk]

Week 18
Severus Sneep (9 januari 1960 - 2 mei 1998) is in de Harry Potter-boeken van Joanne Rowling een leraar op Zweinstein, de Britse tovenaarsschool. De Engelse naam van Sneep is Severus Snape. Zijn voornaam, Severus, betekent in het Latijn "strengel", maar de Spaanse betekenis is streng. Hij werd op school vaak spottend Secretus genoemd. Dit is eveneens een Latijns woord en betekent geheim(zinnig) en afgezonderd.

Severus Sneep is de zoon van de Dreuzel Tobias Sneep en de heks Ellen Prins. Hij was in zijn eigen schooltijd een buitenbeentje en werd regelmatig gepest en vervloekt door James Potter en Sirius Zwarts (die hem 'Secretus' noemden). Nadat Sneep zijn educatie op Zweinstein had voltooid, besloot hij zich als Dooddoener aan te sluiten bij Heer Voldemort. Wat later bood Sneep Albus Perkamentus aan om als spion van de Orde van de Feniks in het kamp van Voldemort te gaan opereren. Perkamentus accepteerde dit en nam hem tevens aan als leraar Toverdranken, ook al wilde Sneep liever leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten worden.

Sneep geeft in de eerste vijf boeken les aan Zweinstein. Na Voldemort’s herrijzenis voegde Sneep zich (waarschijnlijk) weer bij hem, met de opdracht van Albus Perkamentus om weer te gaan spioneren. Sneep wordt in het zevende en laatste Harry Potter boek vermoord door Nagini, de slang van Voldemort.


[bewerk]

Week 19
Harry Potter en de Geheime Kamer (Harry Potter and the Chamber of Secrets) is het tweede deel in de Harry Potter-serie en is net als de andere delen geschreven door J.K. Rowling. De Nederlandse vertaling is van Wiebe Buddingh' en het boek is uitgegeven door uitgeverij De Harmonie / Standaard Antwerpen. In 2002 kwam de film Harry Potter en de Geheime Kamer uit, gebaseerd op dit boek.

In het boek begint Harry aan zijn tweede schooljaar aan Zweinstein. Hij wordt echter door de huiself Dobby gewaarschuwd niet terug te gaan omdat er vreselijke dingen zouden gaan gebeuren. Dat blijkt waar daar een mysterieus iets leerlingen van de school opjaagt en versteend. Wanneer Harry bovendien sisselspraak blijkt te beheersen wordt hij gezien als hoofdverdachte. Uiteindelijk blijkt dit alles het werk te zijn van een basilisk, die in de beruchte Geheime Kamer huist. Ook komt Harry via een magisch dagboek oog in oog te staan met de jongere versie van Voldemort; Marten Vilijn.

De werktitel van het boek was Harry Potter and the Half Blood Prince. Deze titel is later gebruikt voor het zesde boek.


[bewerk]

Week 20
De Orde van de Feniks is een organisatie uit de Harry Potter-boeken van Joanne Rowling. Het vijfde boek uit de serie, Harry Potter en de Orde van de Feniks, is naar de organisatie vernoemd.

De Orde van de Feniks (vaak afgekort tot de Orde) is een organisatie die de duistere tovenaar Heer Voldemort en zijn Dooddoeners tegenwerkt. De Orde is opgericht door Albus Perkamentus op het hoogtepunt van Voldemorts macht, in de jaren '70 van de twintigste eeuw. Leden van de Orde waren toen onder andere Lily en James Potter, Rubeus Hagrid, Remus Lupos, Sirius Zwarts, Frank en Lies Lubbermans en Alastor Dolleman. De Orde was toen nog vrij chaotisch georganiseerd en had maar weinig leden, waardoor in duels met Dooddoeners, die meestal wel in groten getale aanwezig waren, ongeveer de helft van de leden omkwam. In 1981 verloor Voldemort zijn macht toen hij Harry Potter probeerde te doden. De Dooddoeners trokken zich na het verdwijnen van hun meester terug in het normale leven, zodat de Orde niet meer nodig was en werd ontbonden.

Toen Heer Voldemort in 1995 echter weer een eigen lichaam kreeg, reageerde Perkamentus alert door onmiddellijk de Orde weer bijeen te roepen. Er werd een aantal nieuwe leden gerekruteerd (onder wie de Schouwers Romeo Wolkenveldt en Nymphadora Tops) om te voorkomen dat er wederom te weinig Ordeleden beschikbaar zouden zijn om te duelleren. Nu Voldemort weer openlijk actief is, bestaan de activiteiten van de Orde voornamelijk uit spioneren en het duelleren met Dooddoeners. Ook proberen de leden van de Orde nieuwe leden te werven en magische wezens zoals de Reuzen aan hun kant te krijgen.


[bewerk]

Week 21
Harry Potter en de Gevangene van Azkaban (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban) is het derde deel uit de Harry Potter-boekenreeks en is net als de andere delen geschreven door de Britse schrijfster J.K. Rowling. De Nederlandse vertaling is van Wiebe Buddingh' en is uitgegeven door uitgeverij De Harmonie / Standaard Antwerpen. Het boek heeft 22 hoofdstukken en 326 bladzijden. In 2004 kwam de op het boek gebaseerde gelijknamige film uit.

Harry begint aan zijn derde jaar op Zweinstein, maar wederom niet zonder gevaar. Een tovenaar genaamd Sirius Zwarts is ontsnapt uit de tovenaarsgevangenis Azkaban. Hij staat bekend als een handlanger van Heer Voldemort en heeft het mogelijk op Harry voorzien. Daarom wordt de school dit jaar bewaakt door dementors. Het vermoeden blijkt juist wanneer Zwarts een paar maal rond en zelfs in de school wordt gesignaleerd. Harry ontdekt echter langzaam dat Zwarts mogelijk niet de ware schurk is, en dat Ron’s rat Schurfie ook niet is wat hij lijkt.

Het Suske en Wiske-verhaal De gevangene van Prisonov is gebaseerd op Harry Potter en de Gevangene van Azkaban.


[bewerk]

Week 22
Harry Potter en de Gevangene van Azkaban (oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Prisoner of Azkaban) is de derde Harry Potter-film, gebaseerd op het gelijknamige boek van schrijfster J.K. Rowling. De film ging in Groot-Brittannië op 31 mei 2004 in première, en in 4 juni 2004 in Mexico, Verenigde Staten en Canada. De film werd geregisseerd door de Mexicaanse regisseur Alfonso Cuarón en weer grotendeels opgenomen in de Leavesden Studios. Opnieuw waren de hoofdrollen voor Daniel Radcliffe als Harry Potter, Emma Watson als Hermelien en Rupert Grint als Ron. Michael Gambon nam de rol van de overleden Richard Harris over als Professor Perkamentus. Scriptschrijver Steve Kloves keerde ook terug.

Na het het Oscarloze "Harry Potter en de Geheime Kamer" werd de derde Harry Potter-film genomineerd voor twee Oscars, namelijk die voor Beste Muziek en voor Beste Visuele Effecten. De film werd zeer goed ontvangen door critici. Op IMDb.com heeft de film momenteel een 7,7 uit 10. Financieel gezien was ook deze Harry Potter-film zeer succesvol met een opbrengst van wereldwijd bijna 790 miljoen dollar, en daarmee de succesvolste film van 2004 na Shrek 2. Toch waren de voorgaande delen en ook het volgende deel iets succesvoller vanwege het hoge budget en de iets mindere kaartenverkoop.

Deze derde Harry Potter-film wordt gezien als een keerpunt uit de filmreeks, de toon van de film is wat duisterder en donkerder dan de vorige twee delen. De film kreeg een PG-waarschuwing, wat betekent dat ouderlijk toezicht op kinderen die de film kijken wordt aangeraden. In Nederland kreeg de film eenmalig een 9 jaar e.o.-label omdat de standaard leeftijdsminima te ver uiteen zouden liggen (6 jaar en 12 jaar).

De gevangene van Azkaban was ten tijde van de publicatie het langste boek uit de Harry Potter-reeks. Vanwege de vele complexe gebeurtenissen en subplots was het noodzakelijk om voor de verfilming het boek wat minder nauw te volgen dan bij de voorgaande twee films.


[bewerk]

Week 23
Draco Malfidus (Engels: Draco Malfoy) is in de Harry Potter-boeken van J.K. Rowling de zoon van Lucius Malfidus en Narcissa Malfidus-Zwarts.

Hij is een volbloed tovenaar en leerling aan Zweinstein in de afdeling Zwadderich. Zijn ouders zijn enorm rijk en wonen in een landhuis. Hij wordt neergezet als een vals en sluw personage en maakt vaak schampere opmerkingen naar anderen toe. Al vanaf de eerste schooldag is hij de gezworen vijand van zijn jaargenoot Harry Potter. Malfidus is bevriend met Vincent Korzel en Karel Kwast en lijkt het lievelingetje van Professor Sneep, de leraar Toverdranken, te zijn.

De vijandschap tussen Draco en Harry werd alleen maar erger toen Harry te weten kwam dat Malfidus' ouders vroeger aanhangers van Heer Voldemort waren. Vanaf het zesde boek is Draco, ondanks zijn jonge leeftijd, zelf een Dooddoener. In het zevende en laatste deel is Draco nog steeds een Dooddoener, maar het is duidelijk dat hij erg bang is. Hij overleeft het wel.


[bewerk]

Week 24
Harry Potter en de Vuurbeker (Engels: Harry Potter and the Goblet of Fire) is het vierde deel in de Harry Potter-serie en is net als de andere delen geschreven door J.K. Rowling. De Nederlandse vertaling is van Wiebe Buddingh' en is uitgegeven door uitgeverij De Harmonie / Standaard Antwerpen. De film is in november 2005 in Nederland en België in première gegaan. De film kwam op 4 april 2006 uit op DVD.

In het boek wordt voor het eerst in jaren weer het Toverschool Toernooi gehouden. Zweinstein is de gastschool. Andere vertegenwoordigde scholen zijn Beauxbatons en Klammfels. Elke school mag 1 kampioen kiezen met behulp van de vuurbeker. Deze zal de school vertegenwoordigen. Tot ieders verbazing wordt echter ook Harry Potter uitgekozen als deelnemer, hoewel hij eigenlijk nog te jong is. Ondertussen is op de achtergrond Voldemort bezig met een plan om eindelijk te herrijzen. Hij heeft een spion op Zweinstein rondlopen en wil Harry Potter naar zich toelokken voor een speciaal ritueel, dat hem weer een lichaam kan geven.


[bewerk]

Week 25
Zweinstein (Engels: Hogwarts), voluit Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus (Engels: Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry), is een kasteel en toverschool uit J.K. Rowlings zevendelige boekenserie Harry Potter.

Het kasteel bestaat uit zeven verdiepingen, en heeft verschillende torens (waaronder de uilenvleugel en de Astronomietoren). Het kasteel staat in Schotland, maar is met zoveel toverkracht omgeven dat geen enkele dreuzel (niet-tovenaar) het kan vinden. Er is onder meer een bibliotheek, er zijn wat klaslokalen, een grote binnenplaats, een tuin en een grote eetzaal (de Grote Zaal) met een hoog plafond, waarin vijf lange houten tafels staan. Op het terrein bevinden zich verder het Verboden Bos, een zwerkbalveld, een groot meer, het huisje van Hagrid en drie kassen. De schoolkinderen zijn verdeeld in vier afdelingen, die elk hun eigen slaap- en woonvertrek hebben in het kasteel. De afdelingen zijn Griffoendor, Huffelpuf, Ravenklauw en Zwadderich. Elke afdeling heeft zijn eigen karakter, en er is veel competitie tussen de vier.

Zweinstein is meer dan duizend jaar geleden gesticht door de grootste tovenaars van die tijd: Goderic Griffoendor, Helga Huffelpuf, Rowena Ravenklauw en Zalazar Zwadderich. De vier stichters hebben een hoed op magische wijze intelligentie geschonken, zodat deze hoed alle nieuwe leerlingen (in plaats van de stichters) kan sorteren.


[bewerk]

Week 26
Goudgrijp (En: Gringotts) is de tovenaarsbank in de Harry Potter-boeken van Joanne Rowling. Goudgrijp wordt, samen met Zweinstein, beschouwd als de veiligste plaats om iets te bewaren. De tovenaarswereld kent in deze boeken een eigen monetair systeem.

Goudgrijp is gevestigd aan de Wegisweg, de winkelstraat met magische artikelen in Londen. Het gebouw van Goudgrijp is gemaakt van sneeuwwit marmer. De bank wordt geheel bemand en gerund door kobolden. Dit zijn bijzonder schandere wezens, waar je niet mee moet spotten. De kobolden dragen vuurrode uniformen.

Het hart van de bank is de grote marmeren zaal. Aan een lange balie zitten zo'n honderd kobolden te werken. Zij schrijven in grootboeken, wegen munten en bestuderen edelstenen. De kluizen van Goudgrijp liggen ondergronds. Wie iets uit zijn kluis wil halen, rijdt met een soort mijnkarretje naar zijn kluis. In dit ondergrondse stelsel bevindt zich onder andere een meer met stalactieten en stalagmieten.


[bewerk]

Week 27
Harry Potter en de Orde van de Feniks (Harry Potter and the Order of the Phoenix) is het vijfde deel in de Harry Potter-serie en is net als de andere delen geschreven door J.K. Rowling. De Nederlandse vertaling is van Wiebe Buddingh' en is uitgegeven door uitgeverij De Harmonie / Standaard Antwerpen. De gelijknamige film ging op 11 juli 2007 in Nederland en België in première en brak daarbij in beide landen een heleboel records. In Nederland bezochten 95 000 mensen de film op de eerste dag, waarbij € 717 000 omgezet werd.

Lastige tijden breken aan in dit boek. Harry en Perkamentus weten dat Voldemort is teruggekeert, maar het Ministerie van Toverkunst wil dit niet geloven en probeert de twee op elke mogelijke manier de mond te snoeren. Zo laten ze een medewerker van het ministerie, Dorothea Omber, de nieuwe leraar verweer tegen de zwarte kunsten worden. Zij krijgt steeds meer invloed op de school.

Perkamentus heeft ondertussen de Orde van de Fenix weer bijeen geroepen om Voldemort en zijn dooddoeners tegen te werken. Op Zweinstein richten Harry, Ron en Hermelien tevens een eigen club op genaamd de Strijders van Perkamentus om de Orde bij te staan en Omber tegen te werken. Harry ontdekt dat hij een band met Voldemort heeft waardoor hij via zijn dromen kan zien wat Voldemort doet. Zodoende ontdekt hij dat Voldemort het voorzien heeft op een profetie die verborgen ligt in het Ministerie.


[bewerk]

Week 28
Het Ministerie van Toverkunst (Engels: Ministry of Magic) is een ministerie uit J.K. Rowlings zevendelige boekenserie over Harry Potter.

Het hoofd van het Ministerie van Toverkunst is de Minister van Toverkunst. Na de val van Heer Voldemort is Cornelis Droebel minister geworden. Dit was hij tot aan het begin van het zesde boek, waarna Rufus Schobbejak het van hem overnam, sinds bekend is geworden dat Heer Voldemort is herrezen. Rufus Schobbejak is de 209de minister.

In het zevende boek blijkt dat Voldemort het ministerie wil overnemen. Hij laat Rufus Schobbejak vermoorden en laat Pius Dikkers minister van toverkunst worden. Aangezien Dikkers onder de Imperiusvloek verkeert, heeft Voldemort de macht over de hele tovenaarswereld en worden alle mensen die iets te maken hebben met Harry Potter vervolgd of gedood. Ook worden Dreuzels vervolgd. Na de dood van Voldemort wordt Romeo Wolkenveldt minister en die brengt veel vernieuwingen in de tovermaatschappij.

Het Ministerie van Toverkunst is gevestigd in het centrum van Londen en is te bereiken door middel van een oude, rode telefooncel in een verlaten zijstraat. Onder de Minister van Toverkunst zijn verschillende secretarissen (in het bijzonder Dorothea Omber) en hoofden van de verschillende magische departementen.


[bewerk]

Week 29
In de wereld van Harry Potter van schrijfster J.K. Rowling is magie een natuurlijke kracht. Een die gebruikt kan worden om de gewone natuurwetten te overschrijven.

In de serie komen vele fabeldieren voor, samen met bestaande dieren die enkele magische eigenschappen hebben gekregen zoals uilen die de post rondbrengen. Mensen met de mogelijkheid magie te gebruiken worden tovenaars of heksen genoemd. Niet-magische mensen heten in de serie Dreuzels of Snul (afhankelijk van hun afkomst).

Bij mensen is de mogelijkheid magie te gebruiken, of juist niet, aangeboren. Het is semi-overerfelijk. Zelfs als iemand geboren is met magische krachten vereist het nog een hoop training en oefening om hier goed mee om te kunnen gaan. Bij jonge tovenaars treed magie vaak op als reflex bij sterke emoties zoals angst of woede. Bijna alle magie wordt uitgevoerd met hulpmiddelen. Het bekendste hulpmiddel is de toverstok.

Ongeacht hoe sterk een tovenaar is, hij of zij is altijd beperkt in wat hij/zij kan. Sommige tovenaars beschikken over zeer unieke talenten zoals het kunnen veranderen in een dier (Faunaten) of met slangen kunnen praten (Sisseltongen).


[bewerk]

Week 30
Fred en George Wemel (Engels: Fred and George Weasley) (allebei geboren op 1 april 1978) zijn personages uit de Harry Potter-boekenreeks van J.K. Rowling. Ze zijn de tweeling-zoons van Arthur en Molly Wemel. Ze zijn de jongere broers van Bill, Charlie en Percy, en de oudere broers van Ron en Ginny, die beide goed bevriend zijn met Harry Potter. De tweeling is ook goed bevriend met Harry, ze behandelen hem over het algemeen beter dan ze hun eigen broertje Ron behandelen. Ron is, samen met Percy, een favoriet plaag-object voor de tweelingbroers. Net als alle andere gezinsleden hebben Fred en George rood haar.

Fred en George waren de grappenmakers van de school, en meer geïnteresseerd in het bedenken van nieuwe grappen en fopartikelen dan in school en studie. Ze zijn bijzonder populair onder de fans, en veel van hun grappen zijn legendarisch.

Fred en George zitten twee klassen hoger dan Harry en Ron. Bovendien maken ze hun school niet af. In Harry Potter en de Vuurbeker gaan Fred en George hun eigen fopartikelen verkopen via een eigen postorder-bedrijfje. Hoewel hun moeder zou willen dat ze in hun vaders voetsporen treden en op het Ministerie van Toverkunst gaan werken, is hun grootste ambitie toch het runnen van hun eigen Toverfopshop. Dit doen ze dan ook nadat ze de school hebben verlaten.

Fred en George waren lid van de Strijders van Perkamentus. In het zevende en laatste boek zijn Fred en George Wemel wel lid van de Orde van de Feniks.


[bewerk]

Week 31
Harry Potter en de Halfbloed Prins (Harry Potter and the Half-Blood Prince) is het zesde deel in de Harry Potter-boekenreeks en is net als de andere delen geschreven door J.K. Rowling. Het boek verscheen op 16 juli 2005 00:00 uur (GMT) in Nederland, België, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten van Amerika, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika in het Engels. De Nederlandse vertaling van Wiebe Buddingh' is verschenen op zaterdag 19 november 2005.

Harry begint aan zijn zesde jaar op Zweinstein. Inmiddels weet de hele tovenaarswereld van de terugkeer van Voldemort. Zijn terugkeer blijkt nog eens extra wanneer er mensen beginnen te verdwijnen en er zowel in de tovenaarswereld als dreuzelwereld aanslagen worden gepleegd. Op Zweinstein blijkt tot Harry’s verbazing Severus Sneep tot leraar verweer tegen de zwarte kunsten te zijn benoemd. Bovendien is het twijfelachtig aan wiens kant hij nu werkelijk staat daar hij een Onbreekbare Eed heeft afgelegd aan Narcissa Malfidus om haar zoon, Draco, te helpen bij het uitvoeren van een taak.

Gedurende het boek leert Harry hoe het kan dat Voldemort jaren terug zijn eigen vloek des doods overleefde toen die op hem terugkaatste; hij heeft zichzelf zo goed als onsterfelijk gemaakt door zijn ziel op te splitsen in gruzielementen. Twee van deze gruzielementen zijn al vernietigd. Uiteindelijk blijkt Draco’s opdracht eruit te bestaan dooddoeners Zweinstein in te smokkelen via de Kamer van Hoge Nood.


[bewerk]

Week 32
De Onvergeeflijke Vloeken zijn drie toverspreuken uit de Harry Potter-boekenserie van Joanne Rowling.

De Onvergeeflijke Vloeken worden in de wereld van Harry Potter in de regel gebruikt door heksen en tovenaars die voor de Duistere Zijde gekozen hebben, bijvoorbeeld zij die voor Heer Voldemort (voor het Ministerie van Toverkunst:" De Heer Van Het Duister") werken. Tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog was het Schouwers ook toegestaan de Onvergeeflijke Vloeken te gebruiken om Dooddoeners in te kunnen rekenen. Harry en zijn klasgenoten van Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus leren in hun vierde jaar van Bartolomeus Krenck Jr., die zich toen voordeed als Alastor Dolleman, wat de Onvergeeflijke Vloeken zijn en welk effect ze hebben.

De vloeken zijn:

Cruciatusvloek
bedoeld om mensen te martelen.
Imperiusvloek
bedoeld om mensen tot willoze slaaf te maken
Vloek des doods
bedoeld om mensen in een keer te doden.


[bewerk]

Week 33
Sirius Zwarts (Engels: Sirius Black) is een figuur uit de boeken rond Harry Potter van de Engelse schrijfster J.K. Rowling. Hij wordt ook wel Sluipvoet of Snuffel genoemd. Hij valt nog het best te omschrijven als een loyale, sarcastische, intelligente, dappere, roekeloze man die een zeer moeilijk leven achter de rug had. Zwarts was de beste vriend van Harry's vader, James Potter. James en zijn vrouw Lily vroegen hem daarom ook om peetoom van Harry te worden.

Sirius groeide op bij zijn ouders (Orion en Walburga Zwarts) op Grimboudplein 12. Hij haatte zijn familie echter, wat nog erger werd toen hij bij Griffoendor werd ingedeeld. Toen Sirius, James en Peter erachter kwamen dat hun vriend Remus een weerwolf was, besloten ze faunaat te worden. Sirius' faunaat vorm is een grote zwarte hond, die waarschijnlijk onder andere verwijst naar de hondster Sirius en de Grim.

Toen James en Lily vermoord werden, werd Zwarts opgepakt, terwijl hij niets had gedaan. Hij draaide op voor de daad die Pippeling eigenlijk had gepleegd. Hij brak daarna echter uit de tovenaarsgevangenis Azkaban in de gedaante van een hond. Na zijn uitbraak zocht hij Harry op om alles uit te leggen. Door de Sluipwegwijzer wist hij waar Pippeling was. Ze probeerden hem te vermoorden maar dat lukte niet. Tijdens een gevecht met zijn familielid Bellatrix van Detta werd hij gedood, in 1996.


[bewerk]

Week 34
Het teken van de Relieken van de Dood.

Harry Potter en de Relieken van de Dood (Engels: Harry Potter and the Deathly Hallows) is het zevende en laatste boek uit de Harry Potter-boekenreeks, geschreven door J.K. Rowling. De Engelse editie is op 21 juli 2007 uitgekomen. Het boek wordt in twee delen verfilmd. Het eerste deel zal in november 2010 in de zalen komen, het tweede in juli 2011.

Harry Potter wordt in dit boek 17, waardoor hij volgens de wetten van de tovenaarswereld meerderjarig is en dus overal mag toveren. Hij wordt onder begeleiding van de Orde van de Fenix uit het huis van zijn oom en tante gehaald. In plaats van terug naar Zweinstein te gaan, gaat hij samen met Ron en Hermelien op zoek naar de gruzielementen van Heer Voldemort zodat deze eindelijk kan worden verslagen. Ondertussen bereikt de Tweede Tovenaarsoorlog een hoogtepunt. Voldemort krijgt grip op het Ministerie van Toverkunst en neemt zo langzaam de macht over in de tovenaarswereld. Hij laat tovenaars van dreuzelouders oppakken daar deze volgens hem hun magie en toverstok hebben gestolen. De oorlog bereikt een climax tijdens de Slag om Zweinstein, waarbij Harry en Voldemort elkaar een laatste maal bevechten.

Zoals al eerder gebeurde bij het vierde boek, verscheen ook bij deel 7 een week voor de officiële publicatie een volledig boek op het web. Rowling heeft aangegeven dat het een valse versie betreft. Achteraf is toch gebleken dat deze 'internet'-versie de juiste was.


[bewerk]

Week 35
Harry Potter en de Vuurbeker (oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Goblet of Fire) is de vierde Harry-Potterfilm, gebaseerd op het gelijknamige boek van de Britse schrijfster J.K. Rowling. De film ging in première op 18 november 2005.

De film werd geregisseerd door Mike Newell. Het script werd geschreven door Steve Kloves. De themamuziek van John Williams werd opnieuw gebruikt en aangevuld met muziek van Patrick Doyle.

De film was genomineerd voor een Academy Award, namelijk die voor de beste Art Direction. Deze werd uiteindelijk niet gewonnen.

De film volgt alleen de primaire verhaallijn van “de vuurbeker”: Harry’s deelname aan het toverschooltoernooi. Vrijwel alle subplots, zoals Hermeliens actie om de huiselfen te bevrijden, zijn weggelaten uit de film. Dit was volgens regisseur Mike Newell noodzakelijk vanwege de dikte van het boek. Scènes die wel in de film zijn verwerkt zijn op veel punten aangepast of ingekort.


[bewerk]

Week 36
De gouden snaai

Zwerkbal (Engels: Quidditch) is een sport voor tovenaars uit de Harry Potter-boeken van Joanne Rowling. In de wereld van Harry Potter is de status van het Zwerkbal te vergelijken met die van het voetbal: veel mensen praten er over mee en zijn zeer enthousiast als er een groot toernooi wordt gespeeld. Ook heeft iedere heks of tovenaar wel een favoriet Zwerkbal-team. Het idee van Zwerkbal lijkt te zijn gebaseerd op het non-fictieve horseball.

Het spel wordt gespeeld op bezems en met drie soorten ballen: de slurk (waarmee punten worden gescoord door deze door het doel van de tegenstander te gooien), de beukers (die spelers van hun bezem proberen te slaan) en de gouden snaai (die gevangen moet worden om de wedstrijd te beëindigen). Een zwerkbalteam bestaat uit een wachter, drie jagers, twee drijvers en een zoeker.

Zwerkbal begon als een simpel spel gespeeld op bezems, waarbij de spelers met een leren bal (De Slurk)overspeelden en probeerden in doelen aan beide kanten van het veld te werken. Niet lang daarna werden er ijzeren ballen (Beukers) toegevoegd. De gouden Snaai werd weer later toegevoegd. De Snaai vindt zijn oorsprong in een andere oude sport waarbij de spelers een snelle, gouden vogel moesten proberen te vangen.


[bewerk]

Week 37
De Strijders van Perkamentus (SVP) (Engels: Dumbledore's Army) is in de serie boeken over Harry Potter van de Engelse schrijfster Joanne Rowling een groep leerlingen van Zweinstein die zich oefenen in Verweer tegen de Zwarte Kunsten. Later verandert het doel van de SVP geleidelijk en gaan ze voornamelijk in verzet tegen infiltranten op Zweinstein: in eerste instantie tegen Omber, later tegen Sneep, Alecto en Amycus Kragge en ten slotte tegen Voldemort en al zijn Dooddoeners.

De SVP begint in deel 5, nadat Dorothea Omber de lessen in Verweer tegen de Zwarte Kunsten over heeft genomen. Omber gelooft niet in de terugkeer van Voldemort en weigert de leerlingen daarom praktijklessen te geven. Daarom begint Harry deze lessen in het geheim te geven. De naam van de groep is ironisch bedoelt vanwege de vrees van Cornelis Droebel dat Albus Perkamentus aan een leger tegen het Ministerie bouwt.

De SVP blijft zelfs na ontdekking ervan actief tot het zevende boek. In deel 7 vertelt Marcel dat de SVP zich zo goed en zo kwaad als het kon heeft proberen te verzetten tegen het bewind van Sneep en de Kragges. De groep neemt onder andere deel aan de Slag om Zweinstein.


[bewerk]

Week 38
Knijster (Engels: Kreacher) is in de serie boeken over Harry Potter de doorgedraaide en onbetrouwbare huis-elf van de familie Zwarts.

Vrijwel iedereen heeft een hekel aan Knijster, maar hij is niet werkelijk slecht. Hij heeft jarenlang alleen in huize Zwarts gewoond, met als enige gezelschap het schreeuwende schilderij van Sirius' overleden moeder. Bovendien waren de Zwartsen verstokte Zwadderaars, en praatte Knijster hen slechts na. Zijn enige wens is dat zijn hoofd na zijn dood naast de andere hoofden van vorige huis-elfen aan de muur wordt gehangen.

Hij is niet blij als Sirius Zwarts terugkeert na zijn ontsnapping uit Azkaban en al helemaal niet als Sirius het huis aan de Orde van de Feniks geeft, om als hoofdkwartier te gebruiken. Voor het een hoofdkwartier kan worden moet eerst het hele huis schoongemaakt worden.

In de boeken was Sirius nooit aardig voor Knijster. Hij haatte hem niet, maar deed hem te veel denken aan zijn ouderlijk huis. Deze relatie speelt een belangrijke rol in het vijfde deel. Albus Perkamentus waarschuwt Sirius in het begin al dat ze aardig moeten zijn tegen Knijster. Dit omdat Knijster wel de bevelen dient op te volgen van familieleden, maar hij zich niet trouw voelt aan Sirius. Na de dood van Sirius Zwarts komt het huis van zijn familie in handen van Harry Potter, en daar Knijster aan dit huis gebonden is wordt Harry zijn nieuwe meester. In het zevende boek speelt Knijster een belangrijke rol.


[bewerk]

Week 39
Harry Potter en de Orde van de Feniks (oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Order of the Phoenix) is de vijfde Harry-Potterfilm, gebaseerd op het gelijknamige boek van de Britse schrijfster J.K. Rowling. De film ging in de meeste landen (waaronder Nederland en België) in première op 11 juli 2007. In Groot-Brittannië ging de film op vrijdag 13 juli in première.

De film werd geregisseerd door David Yates, een op het Europese vasteland tot dan toe vrij onbekende regisseur. Het script werd geschreven door Michael Goldenberg. De themamuziek van John Williams werd opnieuw gebruikt en aangevuld met muziek van Nicholas Hooper.

De film kreeg een PG-waarschuwing mee, wat betekent dat ouders wordt aangeraden met hun kinderen mee te kijken. In Nederland kreeg de film een 12+-rating.

Net als bij de voorgaande film moest het verhaal van het boek voor de verfilming worden teruggesnoeid naar puur de primaire verhaallijn. Michael Goldenberg had de taak dit te doen. Volgens de producers wilde J.K. Rowling gewoon een goede film zien, en gaf ze toestemming om hiervoor verschillende zaken in het verhaal aan te passen.


[bewerk]

Week 40
Gruzielement (Engels: Horcrux) is een term uit de Harry Potter-boeken van de Britse schrijfster J.K. Rowling.

Een Gruzielement is een object dat duistere tovenaars maken om onsterfelijk te worden. Wie normaal zou sterven maar eerder een Gruzielement heeft gemaakt, sterft niet, maar blijft leven. Het gaat echter niet om een volwaardige vorm van leven. Men wordt uit zijn lichaam weggescheurd en leeft in een vorm, nog minder dan een geest. Door middel van het toepassen van bepaalde, zeer geavanceerde duistere magie kan zo'n entiteit echter weer een lichaam verkrijgen.

Wie een Gruzielement maakt, doet iets onnatuurlijks. De ziel moet namelijk worden gesplitst: één deel dat binnen het lichaam blijft, één deel dat in het Gruzielement wordt opgesloten; dit proces kan ook herhaald worden zodat een tovenaar dus meerdere Gruzielementen kan maken. Die splitsing van de ziel is alleen mogelijk door het plegen van een moord. Na die moord kan de ziel gesplitst worden. Daarna kan één deel van de ziel met behulp van een spreuk in een bepaald object worden opgesloten. De ziel wordt hierdoor zeer onstabiel. Voor het maken van een gruzielement kan elk soort voorwerp en zelfs een levend wezen worden gebruikt.

Heer Voldemort is tot zover bekend de enige tovenaar die zijn ziel meerdere malen heeft kunnen splitsen. Hij heeft zeven gruzielementen gemaakt.


[bewerk]

Week 41
Harry Potter en de Halfbloed Prins (oorspronkelijke titel: Harry Potter and the Half-Blood Prince) is de zesde Harry-Potterfilm, gebaseerd op het zesde gelijknamige boek van de Britse schrijfster J.K. Rowling. De regisseur is David Yates, die ook al de vijfde film regisseerde.

Daniel Radcliffe, Rupert Grint en Emma Watson, die respectievelijk Harry Potter, Ron Wemel en Hermelien Griffel in de eerste vijf films hebben geportretteerd, spelen die rollen ook in deze alsmede de volgende twee (zevende en achtste) films.

De wereldpremière was aanvankelijk gepland op 17 november maar half augustus 2008 heeft Warner Brothers besloten de wereldpremière te verplaatsen naar 17 juli 2009. De film gaat in België en Nederland op 15 juli in première. Warner Brothers hoopt in de zomervakantie meer bezoekers te trekken naar de bioscopen. Ook zou de schrijversstaking van eind 2008 aan deze beslissing ten grondslag liggen. De verplaatsing had geen gevolgen voor de productie van de laatste verfilming van deze boekenreeks, Harry Potter en de Relieken van de Dood, die in twee delen is verfilmd (part I en part II).

De film werd door Kijkwijzer beoordeeld als een film voor kinderen vanaf 9 jaar en ouder. Maar Warner Bros heeft in overleg met Kijkwijzer vastgesteld dat wegens de angstaanjagende beelden, effecten en geweldsacties de film toch beoordeeld is als "geschikt voor 12 jaar en ouder".

Harry Potter en de Halfbloed Prins heeft in Nederland een bioscooprecord gebroken. De film haalde het hoogste aantal bezoekers bij de openingsdag, ruim 113.000, en het hoogste aantal bezoekers op een dag ooit. De film heeft ruim $104 miljoen opgebracht tijdens de wereldwijde première.


[bewerk]

Week 42
Dobby is een personage in de boekenserie rond Harry Potter van de Engelse schrijfster Joanne Rowling. Hij was de huis-elf van de familie Malfidus tot hij in de zomer van 1993 door Harry Potter werd bevrijd.

Dobby ziet eruit als een oud mannetje en draagt als kleding een oude kussensloop. Hij praat nooit in de ik-vorm, maar gebruikt altijd zijn naam. Voor een huis-elf is hij nogal excentriek. Hij wil namelijk vrij zijn. Hij wordt dan ook slecht behandeld door zijn familie, maar hij kan pas weg als iemand van de familie Malfidus hem een kledingstuk geeft.

Dobby is een enorme fan van Harry Potter en hij wil koste wat het kost Harry in leven houden. In het tweede Harry Potter-boek waarschuwt hij Harry om niet naar Zweinstein te gaan. Aan het eind van het boek verzint Harry een list om Dobby vrij te krijgen. Dobby is Harry erg dankbaar en verdwijnt. Een lange tijd zwerft Dobby rond op zoek naar werk, maar niemand wil een vrije huis-elf, die nog betaald wil worden ook. Hij komt de verstoten vrouwelijke huis-elf Winky tegen en samen gaan ze solliciteren bij Zweinstein, waar plaats genoeg is voor huis-elfen.

Dobby komt in het laatste boek om het leven wanneer hij wordt getroffen door een mes van Bellatrix van Detta.


[bewerk]

Week 43
Ginevra "Ginny" Molly Wemel (11 augustus 1981) is een personage in de Harry Potter boekenreeks van J.K. Rowling. Ze is de jongste van zeven kinderen uit het gezin van Arthur en Molly Wemel. Ze is klein gebouwd, heeft opvallend rood haar en bruine ogen. Ze wordt soms vergeleken met een kat. Ze is een bedrieglijk goede heks voor een meisje van haar leeftijd, en wordt vooral geroemd om haar Vleddervleer-spreuk. Haar karakter is hard en sterk en zeker dapper. ze is daarom ook net als andere Wemels een zekere Griffoendor. Ginny heeft haar karakter ook een beetje te danken aan haar oudere broers.Het is niet makkelijk het jongste meisje te zijn uit een familie met 6 oudere broers. Ginnys rol wordt met elke film groter en ontwikkeld zich tot een van de belangrijke hoofdrollen in de film. ze komt vaak voor en je ziet haar vaak op het toneel. Ginny lijkt erg veel op haar 2 oudere tweeling broers Fred en George Wemel. Ze is de eerste vrouw die sinds een aantal generaties in de familie Wemel geboren wordt.

De lezer maakt in het eerste boek kennis met Ginny. Wanneer ook Ginny naar Zweinstein gaat, een jaar na Harry en haar broer Ron, komt Ginny meer in de verhalen voor. In de eerste vier boeken is Ginny een onvolwassen, jongensachtig meisje. In boek vijf echter wordt haar personage meer en meer uitgediept en vindt er ook een duidelijke ontwikkeling plaats. In het zesde boek komt Ginny's personage vooral voor in de romantische sub-plots van het verhaal. Harry komt erachter dat Ginny inmiddels verkering heeft met Daan Tomas, een klasgenoot van Harry. Wanneer hij dat hoort voelt hij een steek van jaloezie. In het zevende en laatste boek zoent Ginny Harry als verjaardagscadeau. Harry beseft dan dat hij nog steeds erg veel van haar houdt. In de epiloog van dit boek, 'Negentien jaar later', blijkt dat Harry en Ginny uiteindelijk zijn getrouwd.


[bewerk]

Week 44
Peter Pippeling (Engels: Peter Pettigrew) is een figuur uit de serie boeken rond Harry Potter van de Engelse schrijfster Joanne Rowling.

Pippeling is een dienaar van Heer Voldemort, hoewel hij dit puur en alleen is omdat hij zich altijd aangetrokken voelde tot mensen die iets voor hem konden betekenen. Pippeling is deels verantwoordelijk voor de herrijzenis van Voldemort en alle gevolgen van dien. Hij is een van de belangrijkste factoren geweest voor het beginnen van de Tweede Tovenaarsoorlog. Hij is tevens de persoon die de verblijfplaats van de ouders van Harry Potter verraden heeft aan Voldemort. Na dit verraad ging Voldemort achter Harry's ouders aan, doodde hen, maar kon Harry Potter niet doden. De vloek weerkaatste op hemzelf en doodde hem bijna. Hierdoor kwam de Eerste Tovenaarsoorlog tot een eind.

Toen Pippeling op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus zat, had hij daar drie vrienden: Sirius Zwarts, Remus Lupos en James Potter. Peter is een faunaat en kan veranderen in een rat. Toen Voldemort zijn opmars naar de macht begon, sloten alle vier de vrienden zich aan bij de Orde van de Feniks geleid door Perkamentus. Pippelng koos echter de kant van Voldemort.

Na de dood van de Potters zette hij zelf zijn eigen dood in scène. In zijn rattengedaante woonde hij jarenlang bij de Wemels, die hem Schurfie noemden. In het derde boek komt de waarheid aan het licht. Pippeling voegt zich nadien weer bij Voldemort en helpt hem met zijn herrijzenis.


[bewerk]

Week 45
Minerva Anderling (4 oktober 1921) (Engels: Minerva McGonagall) is een personage uit de Harry Potter serie geschreven door J. K. Rowling. Ze is plaatsvervangend schoolhoofd, hoofd van de afdeling Griffoendor en lerares Transfiguratie (gedaanteverwisselingen) op Zweinstein, waar ze begon met lesgeven in december 1956. Anderling beschouwt Transfiguratie als de meest complexe en moeilijke tak van de Toverkunst. In de films wordt de rol van Anderling gespeeld door Dame Maggie Smith.

Anderling heeft (in de boeken) zwart haar. Ze draagt het in een strenge zwarte knot in haar nek. Ze draagt een smaragdgroen gewaad en kijkt altijd erg streng en 'zuinig'. Ze is volgens Rowling ongeveer 70 jaar oud. Ze draagt een bril met een rechthoekig montuur, wat duidelijk herkenbaar is wanneer ze zich transformeert in haar Faunaat-vorm, de kat. Ze lijkt een voorkeur te hebben voor stoffen met een Schotse ruit, waarschijnlijk door haar Schotse afkomst; zelfs haar nette gewaad en koektrommel hebben een ruit-patroon. Anderling heeft, ondanks haar strenge en gereserveerde voorkomen, het beste met de leerlingen voor. Ze heeft een zwakke plek voor haar eigen afdeling (Griffoendor), en met name voor Harry Potter.

Haar voornaam verwijst naar Minerva de Romeinse godin van de wijsheid. Haar achternaam uit de originele Engelse versie (McGonagall) komt van een excentrieke Schotse dichter uit de 19e eeuw, William Topaz McGonagall. Hij werd wel beschouwd als de slechtste dichter uit de geschiedenis van de Engelse taal. De naam Anderling is bedacht door de vertaler van de Harry-Potter reeks, Wiebe Buddingh'. De naam slaat op haar vak, Gedaanteverwisselingen, en op het feit dat Anderling Faunaat is.


[bewerk]

Week 46
Het Duistere Teken

Een Dooddoener (Engels: Death Eater) is in de Harry Potterboeken van J.K. Rowling een volgeling van de duistere tovenaar Heer Voldemort.

Dooddoeners worden door Voldemort gemarkeerd met het Duistere Teken (schedel met een slang door de mond) op hun linkeronderarm. Ze voeren de taken uit die Voldemort ze oplegt. Doorgaans hebben deze taken te maken met dood en verderf zaaien. Het is slechts zelden Voldemort zelf die dit soort dingen uitvoert; meestal delegeert hij deze taken aan de Dooddoeners. Wie eenmaal Dooddoener is geworden, kan niet meer terug. Wie vlucht of weigert Voldemorts opdrachten uit te voeren, wordt doorgaans vermoord door een andere Dooddoener. De Dooddoeners kunnen veel van elkaar verschillen, maar hebben wel enige overeenkomsten:

  • Ze zijn vaak afkomstig uit de afdeling Zwadderich.
  • Ze hebben geen onderlinge loyaliteit.
  • Ze hebben een grote angst of bewondering voor hun leider.
  • Wellicht grootste onderlinge karaktertrek: opportunisme.
  • Ze spreken over Voldemort als de "Heer van het Duister".
  • Ze zijn van mening dat magie alleen onderwezen mag worden aan mensen die puur (tovenaars) bloed hebben.

Bekende dooddoeners zijn Bellatrix van Detta, Rodolphus van Detta, Antonin Dolochov, Igor Karkarov, Alecto Kragge, Amycus Kragge, Bartolomeus Krenck Jr. en Draco Malfidus.


[bewerk]

Week 47

De wereld van Harry Potter is de magische wereld zoals die beschreven wordt in de Harry Potter-boeken van J.K. Rowling, die naast de 'normale' wereld van dreuzels (niet-magische mensen) bestaat. De magische wereld is wel bekend met de dreuzelwereld, maar leeft volledig voor hen verborgen; de dreuzelwereld is niet bekend met het bestaan van de magische wereld. Een van de belangrijkste taken van de magische wereld is haar bestaan verborgen houden voor de dreuzels. De term 'magische wereld' heeft meer te maken met de maatschappij van tovenaars, heksen en magische wezens dan met de plaats waarin men leeft. De magische wereld bevindt zich op dezelfde aarde en in hetzelfde universum als de "dreuzelwereld".

De maatschappij van de tovenaarswereld is terug te brengen tot twee punten: de eerste en meest duidelijke is de aanwezigheid en het gebruik van magie. Het tweede punt is dat het niet mogelijk blijkt om de dreuzel- en magische wereld vredig met elkaar te laten samenleven. Magische wetgeving heeft zich in de loop der eeuwen ontwikkeld om de aanwezigheid van de magische wereld verborgen te houden voor de dreuzels.

Er is geen gescheiden "magisch land" in de Harry Potter wereld. De tovenaarswereld bestaat niet alleen naast de Dreuzelwereld, het is ook met deze wereld verweven. Er is slechts één stad in Groot-Brittannië waarvan de bevolking compleet uit tovenaars bestaat, en dat is Zweinsveld.


[bewerk]

Week 48
Magische Wezens (Engels: Magical creatures) zijn onderdeel van de tovenaarswereld uit de Harry Potter-boekenreeks van de Britse schrijfster J.K. Rowling.

In de boeken ontmoeten Harry en zijn vrienden veel van de wezens tijdens hun avonturen en in de lessen Verzorging van Fabeldieren. Rowling heeft ook het boekje Fabeldieren en Waar Ze Te Vinden geschreven, een gids over de magische wezens uit de reeks. Veel van deze schepselen zijn voortgekomen uit folklore, hoofdzakelijk uit de Griekse mythologie, maar ook uit de Britse en Scandinavische folklore. Veel huisdieren uit de serie zijn normale huisdieren met magische eigenschappen. Uilen kunnen bijvoorbeeld post bezorgen. Alleen wezens die exclusief in de tovenaarswereld voorkomen zijn hieronder gezet.

Magizoölogie is De leer der magische dieren (fabeldieren) in de Harry Potter series. Mensen die Magizoölogie studeren zijn magie-zoöloogen. Er zijn magie-zoöloogen die werken op het Ministerie van Toverkunst, op het Departement van Toezicht op Magische Wezens. Een bekende magie-zoöloog is Newt Scamander. Hij is in de Harry Potter boeken schrijver van Fabeldieren en Waar Ze Te Vinden.


[bewerk]

Week 49
Marcel Lubbermans (Engels: Neville Longbottom) is een personage uit de Harry Potter-boekenreeks van de Britse schrijfster J.K. Rowling.

Marcel Lubbermans is de zoon van Frank en Lies Lubbermans. Hij is net als Ron Wemel en Draco Malfidus afkomstig uit een volbloed tovenaarsfamilie. Vroeger dacht zijn familie dat hij een Snul was, totdat zijn oudoom Alfred hem op achtjarige leeftijd uit het raam gooide en hij bleek te stuiteren. Die was daarop zó blij, dat hij Marcel de pad cadeau gaf, die Marcel gedurende de Harry Potter boeken vaak kwijt is. Hij woont al vanaf jonge leeftijd bij zijn oma, want zijn ouders wonen permanent in het St. Holisto-ziekenhuis. Ze zijn door Voldemorts handlangers Bellatrix van Detta, Rodolphus van Detta, Rabastan van Detta en Bartolomeus Krenck Jr. zodanig gemarteld met de Cruciatus-vloek dat ze er krankzinnig door zijn geworden. Vermoedelijk is hij door die emotionele schok (deels) zijn toverkracht verloren, al is dat niet zeker.

Wat Marcel zelf niet weet is dat hijzelf in de situatie van Harry had kunnen zitten, aangezien de zieneres Sybilla Zwamdrift een voorspelling heeft gedaan over een tovenaarskind van ouders die Voldemort drie maal hebben dwarsgeboomd. Frank en Lies Lubbermans voldeden ook aan deze beschrijving. Maar het was Marcel's eigen geluk dat Voldemort hem niet aanwees als rivaal maar de jonge Harry Potter, die een halfbloed is, net als Voldemort zelf.

Marcel is niet erg getalenteerd met toverstok, bezem of ketel, maar wel heel erg goed in Kruidenkunde.


[bewerk]

Week 50
Loena "Lijpo" Leeflang (Engels: Luna "Loony" Lovegood) is een personage uit de Harry Potter-boeken van J.K. Rowling. In de boeken wordt ze omschreven als een toonbeeld van "mafheid". Ze heeft haar toverstaf altijd achter haar oor gestoken, draagt een ketting gemaakt van Boterbier-doppen en oorbellen met radijsjes eraan. Loena's vader is de hoofdredacteur van de Kibbelaar, waarin hij verhalen publiceert waarvan hij vindt dat "het publiek het moet weten". De verhalen zijn echter over het algemeen belachelijk, onwaar en raar. Loena gelooft ze echter onvoorwaardelijk en daarom vinden de meeste mensen haar een vreemde snuiter. Loena verdedigt haar standpunten en haar vader echter tegen beledigingen van anderen.

Volgens J. K. Rowling is Loena een soort "anti-Hermelien". Loena gelooft namelijk zaken die slechts gebaseerd zijn op geloof. Loena's afdeling op Zweinstein is Ravenklauw. Achter haar rug om wordt Loena wel "Lijpo" genoemd. Loena weet hiervan en lijkt het niet erg te vinden.

In haar vierde schooljaar wordt Loena lid van de Strijders van Perkamentus (de SVP). Later neemt ze ook deel aan de gevechten in het Departement van Mystificatie. In het zevende boek wordt Loena gevangengenomen door Dooddoeners omdat haar vader in zijn krant, de Kibbelaar, openlijk uitkwam voor zijn steun aan Harry Potter. Ze ontsnapt uiteindelijk, na lang gevangen te hebben gezeten, samen met Harry, Ron en Hermelien uit de gevangenis, met hulp van Dobby.


[bewerk]

Week 51
Schouwer (Engels: Auror) is een beroep dat voorkomt in de Harry Potter-boekenreeks van de Britse schrijfster J.K. Rowling.

De Engelse naam voor Schouwer, Auror, komt waarschijnlijk van het Latijnse woord Aurora, wat einde van het duister betekent.

Schouwers zijn werkzaam voor het Ministerie van Toverkunst. Hun taak is het opsporen en gevangennemen van Duistere Tovenaars, en dan vooral de volgelingen van Heer Voldemort, de zogenaamde Dooddoeners.

Het vak Schouwer heeft een glamoureuze uitstraling. Harry Potter krijgt in de loop van het verhaal meer en meer interesse in het vak, en hij baseert zijn vakkenpakket in zijn zesde jaar dan ook op de eisen van de Schouwersopleiding.

Tovenaars en heksen moeten een zeer uitgebreide training volgen om Schouwer te kunnen worden. De training bestaat uit onder andere Magische Gevechtskunsten voor Gevorderden. Potentiële Schouwers moeten hun scholing op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus of een andere Toverschool met hoge cijfers hebben afgerond voordat ze überhaupt worden toegelaten op de Schouwersopleiding.


[bewerk]

Week 52
Lucius Malfidus (Engels: Lucius Malfoy) is een figuur uit de serie boeken rond Harry Potter van de Engelse schrijfster Joanne Rowling.

Lucius Malfidus is de vader van Harry's aartsrivaal Draco Malfidus. Hij is getrouwd met Narcissa Zwarts, een nicht van Sirius Zwarts. Lucius Malfidus is een trouwe Dooddoener en was een groot aanhanger van Heer Voldemort. Toen deze echter verslagen werd, beweerde Malfidus dat hij onder invloed had gestaan van de Imperius-vloek en dat hij "het allemaal niet zo bedoeld had". Hoewel veel mensen hier niets van geloofden wist hij, dankzij royale donaties aan het Ministerie van Toverkunst, aan het tovenaarsziekenhuis en aan verschillende mensen, toch uit Azkaban te blijven. Hij woont in een groot landhuis, Villa Malfidus, Samen met zijn vrouw Narcissa en hun zoon Draco.

Lucius Malfidus was trots dat hij een volbloed tovenaar was en vond daarom iedereen die dat niet was, vooral tovenaars met één of meer Dreuzelouders, onwaardig. Hij heeft daarom ook een gruwelijke hekel aan Meneer Wemel en diens wetten om Dreuzels te beschermen. Als het aan Malfidus had gelegen waren ze al allemaal uitgeroeid. Net als bijna elke Dooddoener zat ook Lucius bij Zwadderich, toen hij op Zweinstein studeerde.


[bewerk]

Week 53

Joanne (Jo) Rowling (Yate (bij Bristol), 31 juli 1965) is een Engelse schrijfster, bekend om haar boeken over leerling-tovenaar Harry Potter. Deze boeken schreef ze onder de naam J. K. Rowling, waarin de K staat voor de naam van haar grootmoeder Kathleen. In werkelijkheid heeft Rowling echter geen tweede naam. Zelf noemt ze zich meestal Jo.

Rowling studeerde Frans en Klassieke Cultuur aan de Universiteit van Exeter, waar ze in 1986 afstudeerde. Vervolgens had ze diverse kantoorbanen. In 1990 ging ze naar Portugal om Engelse les te geven. In Portugal ontmoette ze de tv-journalist Jorge Arantes, met wie ze trouwde. In 1993 werd haar eerste dochter geboren. Maar op een gegeven moment strandde het huwelijk en Rowling en haar dochter gingen in Edinburgh (Schotland) wonen. Rowling schreef in Engeland twee boeken voor volwassenen, maar ze vond ze niet goed genoeg om naar een uitgever te sturen. In 1990 kwam ze tijdens een treinreis op een verhaal over een jonge minderjarige en eenzame tovenaar, en hiervan maakte ze een zevendelige boekenserie. Ze werkte de verhaallijnen uit tot een zevendelige boekserie. Nadat het eerste deel door enkele uitgevers was teruggestuurd, werd het uiteindelijk in 1997 uitgegeven door de grote uitgeverij Bloomsbury. Haar agent Christopher Little verkocht het boek later aan de Amerikaanse uitgeverij Scholastic, wat Rowling €105.000 opleverde.


[bewerk]