Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap voetbal 1994

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Peterdeveter (overleg | bijdragen) op 4 apr 2020 om 10:50. (→‎Spanje - Zwitserland)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
FIFA Wereldkampioenschap 1994
World Cup '94
Wereldkampioenschap voetbal 1994
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Datum 17 juni – 17 juli 1994
Teams 24 (van 5 confederaties)
Stadions (in 9 gaststeden)
Winnaar Vlag van Brazilië Brazilië (4e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 52
Doelpunten 141  (2,71 per wedstrijd)
Toeschouwers 3.587.538  (68.991 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Bulgarije Christo Stoitsjkov
Vlag van Rusland Oleg Salenko
(6 goals)
Beste speler Vlag van Brazilië Romário
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1994 was de vijftiende editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Na Italië traden de Verenigde Staten in 1994 op als gastheer, zoals zes jaar eerder, op 4 juli 1988, was besloten tijdens een FIFA-congres in Zürich. Aan de voorronden deden 133 landen mee, waaronder zestien debutanten. De loting voor de eindronde had plaats op 19 december 1993 in Las Vegas. Het toernooi zelf begon op 17 juni en eindigde een maand later, op 17 juli. Titelverdediger was Duitsland, dat vier jaar eerder ten koste van Argentinië de titel had gewonnen. Voor het eerst werd op een WK in de groepsfase het driepuntensysteem toegepast.

De Colombiaanse voetballer Andrés Escobar schoot bij de groepswedstrijd tegen de Verenigde Staten in eigen doel, waardoor Colombia met 2-1 verloor en in de eerste ronde uitgeschakeld werd. Hij betaalde hier met zijn leven voor: op 2 juli 1994 werd hij tijdens het uitgaan in Medellín vermoord.

Kwalificatie

Zie het artikel Wereldkampioenschap voetbal 1994 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Kwal.
datum
Aantal dln.
(incl. 1994)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(excl. 1994)
Beste
prestatie
Vlag van Nigeria Nigeria CAF Winnaar Groep 1 8 oktober 1993 1e 1 1994 n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Marokko Marokko CAF Winnaar Groep 2 10 oktober 1993 3e 1 1970 1986 0 Achtste finale
Vlag van Kameroen Kameroen CAF Winnaar Groep 3 10 oktober 1993 3e 2 1982 1990 0 kwartfinale
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea AFC Tweede finaleronde 28 oktober 1993 4e 3 1954 1990 0 Groepsfase
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië AFC Winnaar finaleronde 28 oktober 1993 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Duitsland Duitsland1 UEFA Titelverdediger 8 juli 1990 13e 11 1934 1990 3 Wereldkampioen
Vlag van Italië Italië UEFA Winnaar groep 1 17 november 1993 13e 9 1934 1990 3 Wereldkampioen
Vlag van Zwitserland Zwitserland UEFA Tweede groep 1 17 november 1993 7e 1 1934 1966 0 Kwartfinale
Vlag van Nederland Nederland UEFA Winnaar groep 2 17 november 1993 5e 2 1934 1990 0 Tweede
Vlag van Noorwegen Noorwegen UEFA Tweede groep 2 13 oktober 1993 2e 1 1938 1938 0 Groepsfase
Vlag van Spanje Spanje UEFA Winnaar groep 3 17 november 1993 9e 5 1934 1990 0 Vierde
Vlag van Ierland Ierland UEFA Tweede groep 3 17 november 1993 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van België België UEFA Winnaar groep 4 17 november 1993 9e 4 1930 1990 0 Vierde
Vlag van Roemenië Roemenië UEFA Tweede groep 4 17 november 1993 5e 1 1930 1970 0 Groepsfase
Vlag van Rusland Rusland2 UEFA Winnaar groep 5 2 juni 1993 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Griekenland Griekenland UEFA Tweede groep 5 23 mei 1993 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Bulgarije Bulgarije UEFA Winnaar groep 6 17 november 1993 6e 1 1962 1990 0 Vierde
Vlag van Zweden Zweden UEFA Tweede groep 6 10 november 1993 9e 2 1934 1978 0 Tweede
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten CONCACAF Gastland 4 juli 1988 5e 2 1930 1990 0 Derde
Vlag van Mexico Mexico CONCACAF Finaleronde 1e 9 mei 1993 10e 1 1930 1986 0 Kwartfinale
Vlag van Colombia Colombia CONMEBOL Winnaar groep 1 5 september 1993 3 2 1962 1990 0 Achtste finale
Vlag van Brazilië Brazilië CONMEBOL Winnaar groep 2 19 september 1993 15 15 1930 1990 3 Wereldkampioen
Vlag van Bolivia Bolivia CONMEBOL Tweede groep 2 19 september 1993 3 2 1930 1950 0 Groepsfase
Vlag van Argentinië Argentinië CONMEBOL Intercontinentale play-off
(CONMEBOL–OFC–CONCACAF)
17 november 1993 11 6 1930 1990 2 Wereldkampioen
  • (1) = inclusief 10 deelnames als West-Duitsland tussen 1954 en 1990
  • (2) = exclusief 7 deelnames van de Sovjet-Unie.

Groepen

Deelnemende landen
Groep A Groep B Groep C

Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Zwitserland Zwitserland

Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Kameroen Kameroen
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Zweden Zweden

Vlag van Bolivia Bolivia
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea

Groep D Groep E Groep F

Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Nigeria Nigeria

Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Italië Italië
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Noorwegen Noorwegen

Vlag van België België
Vlag van Marokko Marokko
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië

Stadions/Speelsteden

Foxborough (Boston) Pontiac (Detroit) Chicago Pasadena (Los Angeles)
Foxboro Stadium Pontiac Silverdome Soldier Field Rose Bowl
Capaciteit:53.664 Capaciteit:77.557 Capaciteit:63.117 Capaciteit: 91.794
Orlando Stadions WK 1994
Steden en speellocaties
Citrus Bowl
Capaciteit: 61.219
Dallas East Rutherford (New York) Washington D.C. Stanford (San Francisco)
Cotton Bowl Giants Stadium RFK Memorial Stadium Stanford Stadium
Capaciteit: 63.998 Capaciteit: 75.338 Capaciteit: 53.142 Capaciteit: 80.906

Scheidsrechters

Naam Geboren Duels Kreeg geel Kreeg voor de tweede keer geel en dus rood Weggestuurd
Vlag van Hongarije Puhl, Sándor Sándor Puhl 14/07/1955 4 11 - -
Vlag van Frankrijk Quiniou, Joël Joël Quiniou 11/07/1950 4 18 2 1
Vlag van Colombia Torres Cadena, José José Torres Cadena 15/07/1952 4 21 - 1
Vlag van Syrië Al Sharif, Jamal Jamal Al Sharif 08/12/1954 3 15 2 -
Vlag van Costa Rica Badilla, Rodrigo Rodrigo Badilla 22/06/1957 3 6 - -
Vlag van Mexico Brizio Carter, Arturo Arturo Brizio Carter 09/03/1956 3 18 - 3
Vlag van Denemarken Mikkelsen, Peter Peter Mikkelsen 01/05/1960 3 10 - 1
Vlag van Nederland Ende, Mario van der Mario van der Ende 28/03/1956 3 15 - -
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Bujsaim, Ali Ali Bujsaim 09/09/1959 2 10 - -
Vlag van Engeland Don, Philip Philip Don 10/03/1952 2 10 1 -
Vlag van Tunesië Jouini, Neji Neji Jouini 12/08/1949 2 10 1 1
Vlag van Duitsland Krug, Hellmut Hellmut Krug 19/05/1956 2 7 - 1
Vlag van Argentinië Lamolina, Francisco Francisco Lamolina 25/10/1950 2 7 - -
Vlag van Brazilië Marsiglia, Renato Renato Marsiglia 03/06/1951 2 10 - -
Vlag van Schotland Mottram, Leslie Leslie Mottram 05/03/1951 2 9 1 -
Vlag van Zwitserland Röthlisberger, Kurt Kurt Röthlisberger 21/05/1951 2 7 - -
Vlag van Peru Tejada, Alberto Alberto Tejada 11/11/1956 2 9 - -
Vlag van Verenigde Staten Angeles, Arturo Arturo Angeles 12/09/1953 1 3 - -
Vlag van Italië Baldas, Fabio Fabio Baldas 19/03/1949 1 2 - -
Vlag van Spanje Díaz Vega, Manuel Manuel Díaz Vega 01/09/1954 1 5 - -
Vlag van Uruguay Filippi, Ernesto Ernesto Filippi 26/10/1954 1 4 - -
Vlag van Zweden Karlsson, Bo Bo Karlsson 12/10/1949 1 3 - -
Vlag van Mauritius Chong, Lim Kee Lim Kee Chong 15/05/1960 1 3 - -
Vlag van Italië Pairetto, Pierluigi Pierluigi Pairetto 15/07/1952 1 7 - -
Totaal 52 220 7 8

Groepsfase

Groep A

Colombia werd na een 0-5 overwinning in Argentinië door velen getipt als de te kloppen ploeg. Concurrentie was er van Roemenië, Zwitserland en het gastland de Verenigde Staten. Dit WK kreeg als primeur dat voor de eerste keer een wedstrijd werd gespeeld in een indoor stadion, het Pontiac Silverdome in Detroit. Zwitserland en de Verenigde Staten speelden een wedstrijd die dankzij twee vrije trappen in 1-1 eindigde[1].

Het duel tussen Colombia en Roemenië was vooraf tussen twee van de meest dominante spelbepalers Gheorghe Hagi en Carlos Valderrama. Colombia wilde dominant op de aanval te spelen, maar speelde Roemenië in de kaart, omdat hun spel gebaseerd was op de tegenaanval. In de beginfase lanceerde Hagi aanvaller Florin Răducioiu en dat leverde de 1-0 op. Hagi scoorde daarna met een schot van verre afstand, als contrast maakte Valderrama een bleke indruk en ontving een gele kaart. Vlak voor rust zorgde Adolfo Valencia voor de aansluittreffer, maar vlak voor tijd besliste Răducioiu opnieuw de wedstrijd na andermaal een voorzet van Hagi.[2]

De volgende tegenstander van Roemenië Zwitserland hanteerde echter dezelfde spelstijl en na een 1-1 russtand behaalde de Zwitsers een ruime zege (4-1), invaller Ion Vladiou ontving een rode kaart met een wilde tackle en werd na het incident naar huis gestuurd. Op dezelfde dag zorgde ook de Verenigde Staten voor een verrassing door met 2-1 van een onherkenbaar Colombia te winnen. Verdediger Andrés Escobar verwerkte een ongevaarlijk schot in eigen goal en de bij Willem II spelende Earnest Stewart zorgde voor het winnende doelpunt. De meest opvallende speler van de Verenigde Staten was de veel op Abraham Lincoln lijkende verdediger Alexi Lalas, die met zijn onverzettelijke spel als eerste Amerikaan een transfer verdiende in de Serie A (Padova).

Zwitserland en de Verenigde Staten waren nu al geplaatst, alleen een nederlaag van Roemenië tegen de Verenigde Staten zou Colombia kunnen redden. Roemenië had aan één uitbraak genoeg om een zege te boeken en de zege van Colombia op Zwitserland had geen waarde. In het land was het onrustig, omdat veel drugsdealers geld hadden verloren bij weddenschappen, veel spelers durfden zich niet te vertonen. Escobar ging naar een nachtclub iets drinken en werd na afloop doodgeschoten.[3]. Na 24 jaar werd de uitendelijke opdrchtgever ontrafeld en veroordeeld.[4]


Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Roemenië Roemenië 3 2 0 1 5 5 0 6
Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 1 1 1 5 4 1 4
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten¹ 3 1 1 1 3 3 0 4
Vlag van Colombia Colombia 3 1 0 2 4 5 –1 3

18 juni 1994
«onderlinge duels»
11:30 EST
Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 1 Vlag van Zwitserland Zwitserland Pontiac Silverdome, Pontiac
Toeschouwers: 73.425
Scheidsrechter: Francisco Oscar Lamolina (Vlag van Argentinië Argentinië)
Wynalda Goal 45' wedstrijdverslag Bregy Goal 39'

18 juni 1994
«onderlinge duels»
16:30 PST
Colombia Vlag van Colombia 1 – 3 Vlag van Roemenië Roemenië Rose Bowl, Pasadena
Toeschouwers: 91.856
Scheidsrechter: Jamal Al Sharif (Vlag van Syrië Syrië)
Valencia Goal 43' wedstrijdverslag Răducioiu Goal 15'Goal 89'
Hagi Goal 34'

22 juni 1994
«onderlinge duels»
16:00 EST
Roemenië Vlag van Roemenië 1 – 4 Vlag van Zwitserland Zwitserland Pontiac Silverdome, Pontiac
Toeschouwers: 61.428
Scheidsrechter: Neji Jouini (Vlag van Tunesië Tunesië)
Hagi Goal 35' wedstrijdverslag Sutter Goal 16'
Chapuisat Goal 52'
Knup Goal 65'Goal 72'

22 juni 1994
«onderlinge duels»
16:30 PST
Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 2 – 1 Vlag van Colombia Colombia Rose Bowl, Pasadena
Toeschouwers: 93.869
Scheidsrechter: Fabio Baldas (Vlag van Italië Italië)
Escobar Goal 35' (e.d.)
Stewart Goal 52'
wedstrijdverslag Valencia Goal 90'

26 juni 1994
«onderlinge duels»
13:00 PST
Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 2 Vlag van Colombia Colombia Stanford Stadium, Palo Alto
Toeschouwers: 83.401
Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (Vlag van Denemarken Denemarken)
wedstrijdverslag Gaviria Goal 44'
Lozano Goal 90'

26 juni 1994
«onderlinge duels»
13:00 PST
Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Rose Bowl, Pasadena
Toeschouwers: 93.869
Scheidsrechter: Mario van der Ende (Vlag van Nederland Nederland)
wedstrijdverslag Petrescu Goal 18'

Groep B

Al 24 jaar wachtte Brazilië op een nieuwe wereldelftal, in vijf WK's werd maar twee keer de halve finale gehaald. Onder coach Carlos Alberto Parreira hoopte men met een mix van samba-voetbal en ingebouwde defensieve zekerheid eindelijk weer succes te halen. Sterkste troef was het aanvalsduo Romario- Bebeto die met hun Spaanse clubs FC Barcelona en Deportivo La Coruña een spannede titelrace uitvochten die FC Barcelona op doelsaldo won [5]. De eerste twee wedstrijden tegen Rusland en Kameroen leverden twee makkelijke overwinningen op, de eerste helft tegen Zweden leverde genoeg problemen en een 1-0 achterstand op. Romario redde de wedstrijd met een slalom, maar na de wedstrijd werd de aanvallende middenvelder Rai vervangen voor meer defensieve zekerheid, de degelijke Dunga werd de nieuwe aanvoerder.

Zweden plaatste zich ook voor de achtste finales dankzij een 3-1 zege op Rusland, Martin Dahlin scoorde twee doelpunten. Rusland en Kameroen waren uitgeschakeld, maar hun onderlinge wedstrijd leverde wel twee records op: Oleg Salenko scoorde namens Rusland vijf doelpunten, tot op heden een record [6] en voor Kameroen scoorde de 42-jarige Roger Milla en werd daarmee de oudste speler die een doelpunt maakte op een WK.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Brazilië Brazilië 3 2 1 0 6 1 5 7
Vlag van Zweden Zweden 3 1 2 0 6 4 2 5
Vlag van Rusland Rusland 3 1 0 2 7 6 1 3
Vlag van Kameroen Kameroen 3 0 1 2 3 11 –8 1

19 juni 1994
«onderlinge duels»
16:30 PST
Kameroen Vlag van Kameroen 2 – 2 Vlag van Zweden Zweden Rose Bowl, Pasadena
Toeschouwers: 93.194
Scheidsrechter: Alberto Tejada (Vlag van Peru Peru)
Embé Goal 31'
Omam-Biyik Goal 47'
wedstrijdverslag Ljung Goal 8'
Dahlin Goal 75'

20 juni 1994
«onderlinge duels»
13:00 PST
Brazilië Vlag van Brazilië 2 – 0 Vlag van Rusland Rusland Stanford Stadium, Palo Alto
Toeschouwers: 81.061
Scheidsrechter: Lim Kee Chong (Vlag van Mauritius Mauritius)
Romário Goal 26'
Raí Goal 52' (pen.)
wedstrijdverslag

24 juni 1994
«onderlinge duels»
13:00 PST
Brazilië Vlag van Brazilië 3 – 0 Vlag van Kameroen Kameroen Stanford Stadium, Palo Alto
Toeschouwers: 83.401
Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter (Vlag van Mexico Mexico)
Romário Goal 39'
Márcio Santos Goal 66'
Bebeto Goal 73'
wedstrijdverslag

24 juni 1994
«onderlinge duels»
19:30 EST
Zweden Vlag van Zweden 3 – 1 Vlag van Rusland Rusland Pontiac Silverdome, Pontiac
Toeschouwers: 71.528
Scheidsrechter: Joël Quiniou (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Brolin Goal 37' (pen.)
Dahlin Goal 59'Goal 81'
wedstrijdverslag Salenko Goal 4' (pen.)

28 juni 1994
«onderlinge duels»
16:00 PST
Rusland Vlag van Rusland 6 – 1 Vlag van Kameroen Kameroen Stanford Stadium, Palo Alto
Toeschouwers: 74.914
Scheidsrechter: Jamal Al Sharif (Vlag van Syrië Syrië)
Salenko Goal 15'Goal 41'Goal 44' (pen.)Goal 72'Goal 75'
Radchenko Goal 81'
wedstrijdverslag Milla Goal 46'

28 juni 1994
«onderlinge duels»
16:00 EST
Brazilië Vlag van Brazilië 1 – 1 Vlag van Zweden Zweden Pontiac Silverdome, Pontiac
Toeschouwers: 77.217
Scheidsrechter: Sándor Puhl (Vlag van Hongarije Hongarije)
Romário Goal 46' wedstrijdverslag K. Andersson Goal 23'

Groep C

Duitsland had bijna dezelfde selectie als het team dat vier jaar eerder wereldkampioen werd: alleen Matthias Sammer en Stefan Effenberg waren nieuw in de basiselftal. Het openingsduel van het toernooi leverde een kleurloze 1-0 overwinning op Bolivia dankzij een doelpunt van Jürgen Klinsmann[7]. De enige vedette van Bolivia Marco Etcheverry was niet fit, viel in en kreeg snel een rode kaart na een trappende beweging tegen Lothar Matthäus. Na een 1-1 gelijkspel tegen Spanje kwam Duitsland tegen Zuid- Korea voor rust op een 3-0 voorsprong mede dankzij een acrobatische omhaal van Klinsmann en een inschattingsfout van de Koreaanse doelman. Na een kwartier in de tweede helft maakten de Koreanen twee doelpunten en in het snikhete Chicago werd de wereldkampioen overspeeld. Steffan Effenberg was het doelwit van ontevreden Duitse supporters, hij werd gewisseld en stak zijn middelvinger naar het publiek [8]. Effenberg werd na het incident op het vliegtuig gezet en zou niet meer spelen voor de nationale ploeg[9]. Spanje plaatste zich ook voor de achtste finales na een 3-1 zege op Bolivia.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Duitsland Duitsland 3 2 1 0 5 3 2 7
Vlag van Spanje Spanje 3 1 2 0 6 4 2 5
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 3 0 2 1 4 5 –1 2
Vlag van Bolivia Bolivia 3 0 1 2 1 4 –3 1

17 juni 1994
«onderlinge duels»
14:00 CST
Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 0 Vlag van Bolivia Bolivia Soldier Field, Chicago
Toeschouwers: 63.117
Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter (Vlag van Mexico Mexico)
Klinsmann Goal 61' wedstrijdverslag

17 juni 1994
«onderlinge duels»
18:30 CST
Spanje Vlag van Spanje 2 – 2 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Cotton Bowl, Dallas
Toeschouwers: 56.247
Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (Vlag van Denemarken Denemarken)
Salinas Goal 51'
Goikoetxea Goal 55'
wedstrijdverslag Hong Myung-bo Goal 85'
Seo Jung-Won Goal 90'

21 juni 1994
«onderlinge duels»
15:00 CST
Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 1 Vlag van Spanje Spanje Soldier Field, Chicago
Toeschouwers: 63.113
Scheidsrechter: Filippi Cavani (Vlag van Uruguay Uruguay)
Klinsmann Goal 48' wedstrijdverslag Goikoetxea Goal 14'

23 juni 1994
«onderlinge duels»
19:30 EST
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 0 – 0 Vlag van Bolivia Bolivia Foxboro Stadium, Foxborough
Toeschouwers: 54.453
Scheidsrechter: Leslie Mottram (Vlag van Schotland Schotland)
wedstrijdverslag

27 juni 1994
«onderlinge duels»
15:00 CST
Bolivia Vlag van Bolivia 1 – 3 Vlag van Spanje Spanje Soldier Field, Chicago
Toeschouwers: 63.089
Scheidsrechter: Rodrigo Badilla (Vlag van Costa Rica Costa Rica)
E. Sánchez Goal 67' wedstrijdverslag Guardiola Goal 19' (pen.)
Caminero Goal 66'Goal 70'

27 juni 1994
«onderlinge duels»
15:00 CST
Duitsland Vlag van Duitsland 3 – 2 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Cotton Bowl, Dallas
Toeschouwers: 63.998
Scheidsrechter: Joël Quiniou (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Klinsmann Goal 12'Goal 37'
Riedle Goal 20'
wedstrijdverslag Hwang Sun-hong Goal 52'
Hong Myung-bo Goal 63'

Groep D

Diego Maradona trad aan voor zijn vierde WK, al was hij geen aanvoerder meer. Argentinië begon het WK voortvarend met een 4-0 zege op Griekenland, Gabriel Batistuta scoorde drie maal. Maradona scoorde het vierde doelpunt na kort, vlot comibinatie-spel, net zo opvallend waren de uitpuilende ogen waarmee Maradona naar de camera liep [10]. Een andere favoriet in deze groep, Afrikaans kampioen Nigeria trad aan met de Nederlandse coach Clemens Westerhof en met twee spelers uit de Nederlandse competitie, Finidi George van Ajax en doelman Peter Rufai, de doelman van Go Ahead Eagles en begon het WK ook voortvarend met een 3-0 zege op Bulgarije[11]. In het onderlinge duel scoorde Claudio Caniggia twee maal na een snel Nigeriaans doelpunt, hij kwam terug na een schorsing wegens gebruik van cocaïne [12]. Maradona werd uitgekozen voor de dopingcontrole en kwam hand in hand met een verpleegster het veld op[13].

In de monster vond men de stof efedrine en de FIFA schorste Maradona voor de wedstrijd tegen Bulgarije[14]. Bulgarije, dat genoeg had een gelijkspel om de achtste finales te halen rook bloed en nam een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Hristo Stoitsjkov. De strijd om de eerste plaats in de groep was nu opeens weer interessant, aangezien op hetzelfde moment Nigeria met 1-0 voor stond tegen Griekenland. Door twee late doelpunten van Nigeria en Bulgarije zakte Argentinië van de eerste naar de derde plaats in de groep, alle drie de landen waren wel geplaatst. [15]

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nigeria Nigeria 3 2 0 1 6 2 4 6
Vlag van Bulgarije Bulgarije 3 2 0 1 6 3 3 6
Vlag van Argentinië Argentinië¹ 3 2 0 1 6 3 3 6
Vlag van Griekenland Griekenland 3 0 0 3 0 10 –10 0

21 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
Argentinië Vlag van Argentinië 4 – 0 Vlag van Griekenland Griekenland Foxboro Stadium, Foxborough
Toeschouwers: 54.456
Scheidsrechter: Arturo Angeles (Vlag van Verenigde Staten V.S.)
Batistuta Goal 2'Goal 44'Goal 90' (pen.)
Maradona Goal 60'
Wedstrijdverslag

21 juni 1994
«onderlinge duels»
18:30 CST
Nigeria Vlag van Nigeria 3 – 0 Vlag van Bulgarije Bulgarije Cotton Bowl, Dallas
Toeschouwers: 44.132
Scheidsrechter: Rodrigo Badilla (Vlag van Costa Rica Costa Rica)
Yekini Goal 21'
Amokachi Goal 43'
Amunike Goal 55'
wedstrijdverslag

25 juni 1994
«onderlinge duels»
16:00 EST
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 1 Vlag van Nigeria Nigeria Foxboro Stadium, Foxborough
Toeschouwers: 54.453
Scheidsrechter: Bo Karlsson (Vlag van Zweden Zweden)
Caniggia Goal 21'Goal 28' wedstrijdverslag Siasia Goal 8'

26 juni 1994
«onderlinge duels»
11:30 CST
Bulgarije Vlag van Bulgarije 4 – 0 Vlag van Griekenland Griekenland Soldier Field, Chicago
Toeschouwers: 63.160
Scheidsrechter: Ali Bujsaim (Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Staten)
Stoitsjkov Goal 5' (pen.)Goal 55' (pen.)
Letchkov Goal 65'
Borimirov Goal 90'
Wedstrijdverslag

30 juni 1994
«onderlinge duels»
18:30 CST
Argentinië Vlag van Argentinië 0 – 2 Vlag van Bulgarije Bulgarije Cotton Bowl, Dallas
Toeschouwers: 63.998
Scheidsrechter: Neji Jouini (Vlag van Tunesië Tunesië)
wedstrijdverslag Stoitsjkov Goal 61'
Sirakov Goal 90'

30 juni 1994
«onderlinge duels»
19:30 EST
Griekenland Vlag van Griekenland 0 – 2 Vlag van Nigeria Nigeria Foxboro Stadium, Foxborough
Toeschouwers: 53.001
Scheidsrechter: Leslie Mottram (Vlag van Schotland Schotland)
wedstrijdverslag George Goal 45'
Amokachi Goal 90'

Groep E

Italië werd vooraf gezien als één van de favorieten, de Italiaanse clubs domineerden al jaren in de Europa Cup toernooien en Juventus-speler Roberto Baggio werd verkozen tot speler van het jaar in Europa[16]. De start tegen Ierland was echter hopeloos, in New York waar veel Italiaanse en Ierse supporters woonden kwam Ierland al snel op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Ray Houghton en Italië was niet bij machte de stugge Ierse verdediging open te breken. Daarnaast raakte het aanvoerder Franco Baresi kwijt met een blessure, hij zou tijdens het toernooi geopereerd worden.

De volgende tegenstander Noorwegen stond bekend als nog stugger, Nederland en Engeland werden in de kwalificatie verslagen met afwachtend voetbal en op het WK zelf was één moment vlak voor tijd van Kjetil Rekdal was genoeg om de wedstrijd tegen Mexico te winnen. Het noodlot sloeg toe toen doelman Gianluca Pagliuca snel uit het veld werd gestuurd, trainer Arrigo Sacchi baarde opzien door uitgerekend sterspeler Robberto Baggio te wisselen voor een doelman. Noorwegen weigerde echter ook met een man meer aan te vallen en uiteindelijk scoorde Dino Baggio het verlossende doelpunt [17]. Omdat een dag later Mexico van Ierland won stonden alle vier de landen gelijk met drie punten uit twee wedstrijden, alleen Ierland en Mexico hadden een voorsprong, doordat ze één doelpunt meer scoorden dan Italië en Noorwegen.

Op de laatste speeldag kwam Noorwegen niet verder dan een doelpuntloos gelijkspel tegen Ierland, waardoor Ierland geplaatst was. Noorwegen schoot nauwelijks op doel in een wedstrijd die ze moesten winnen. Noorwegen was alleen gebaat bij een overwinnaar bij de wedstrijd Italië-Mexico, maar na een 1-1 gelijkspel was Noorwegen uitgeschakeld, alle vier landen eindigden gelijk, maar de Noren scoorden de minste doelpunten[18].

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Mexico Mexico 3 1 1 1 3 3 0 4
Vlag van Ierland Ierland 3 1 1 1 2 2 0 4
Vlag van Italië Italië¹ 3 1 1 1 2 2 0 4
Vlag van Noorwegen Noorwegen 3 1 1 1 1 1 0 4

18 juni 1994
«onderlinge duels»
16:00 EST
Italië Vlag van Italië 0 – 1 Vlag van Ierland Ierland Giants Stadium, East Rutherford
Toeschouwers: 75.338
Scheidsrechter: Mario van der Ende (Vlag van Nederland Nederland)
wedstrijdverslag Houghton Goal 11'

19 juni 1994
«onderlinge duels»
16:00 EST
Noorwegen Vlag van Noorwegen 1 – 0 Vlag van Mexico Mexico RFK Stadium, Washington D.C.
Toeschouwers: 52.395
Scheidsrechter: Sándor Puhl (Vlag van Hongarije Hongarije)
Rekdal Goal 84' wedstrijdverslag

23 juni 1994
«onderlinge duels»
16:00 EST
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Giants Stadium, East Rutherford
Toeschouwers: 74.624
Scheidsrechter: Hellmut Krug (Vlag van Duitsland Duitsland)
D. Baggio Goal 69' wedstrijdverslag

24 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
Mexico Vlag van Mexico 2 – 1 Vlag van Ierland Ierland Citrus Bowl, Orlando
Toeschouwers: 60.790
Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
García Goal 42'Goal 65' wedstrijdverslag Aldridge Goal 84'

28 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vlag van Mexico Mexico RFK Stadium, Washington D.C.
Toeschouwers: 52.535
Scheidsrechter: Francisco Oscar Lamolina (Vlag van Argentinië Argentinië)
Massaro Goal 48' wedstrijdverslag Bernal Goal 57'

28 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
Ierland Vlag van Ierland 0 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Giants Stadium, East Rutherford
Toeschouwers: 72.404
Scheidsrechter: José Torres Cadena (Vlag van Colombia Colombia)
wedstrijdverslag

Groep F

Zoals vaker in de geschiedenis was het vooraf onrustig in het Nederlandse kamp, Johan Cruijff was voorbestemd de coaching op zich te nemen, maar ging uiteindelijk niet mee [19] en Ruud Gullit trok zich terug na kritiek op coach Dick Advocaat op zijn inziens te aanvallende tactiek [20]. Oranje presteerde moeizaam in de eerste ronde, de wedstrijden tegen Saoedi-Arabië en Marokko werden moeizaam met 2-1 gewonnen door doelpunten in de slotfase van invallers Gaston Taument en Bryan Roy. Tussen deze wedstrijden door werd met 1-0 van België verloren, vooral door uitmuntend keeperswerk van Michel Preud'homme.[21] Saoedi-Arabië zorgde al voor een verrassing door te winnen van Marokko en speelde de laatste wedstrijd tegen het al geplaatste België, dat veel spelers rust gaf. Al na vijf minuten scoorde Al-Owairan na een imponerende rush, dat later uitgeroepen werd als het doelpunt van het toernooi [22]. België kwam de klap niet te boven en zakte van de eerste naar de derde plaats in deze groep en moest nu spelen tegen de regerende kampioen Duitsland.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nederland Nederland 3 2 0 1 4 3 1 6
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië 3 2 0 1 4 3 1 6
Vlag van België België¹ 3 2 0 1 2 1 1 6
Vlag van Marokko Marokko 3 0 0 3 2 5 –3 0

19 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
België Vlag van België 1 – 0 Vlag van Marokko Marokko Citrus Bowl, Orlando
Toeschouwers: 61.219
Scheidsrechter: José Torres Cadena (Vlag van Colombia Colombia)
Degryse Goal 11' wedstrijdverslag

20 juni 1994
«onderlinge duels»
19:30 EST
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië RFK Stadium, Washington D.C.
Toeschouwers: 50.535
Scheidsrechter: Manuel Díaz Vega (Vlag van Spanje Spanje)
Jonk Goal 50'
Taument Goal 86'
wedstrijdverslag Amin Goal 18'

25 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 2 – 1 Vlag van Marokko Marokko Giants Stadium, East Rutherford
Toeschouwers: 76.322
Scheidsrechter: Philip Don (Vlag van Engeland Engeland)
Al-Jaber Goal 7' (pen.)
Amin Goal 45'
wedstrijdverslag Chaouch Goal 26'

25 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
België Vlag van België 1 – 0 Vlag van Nederland Nederland Citrus Bowl, Orlando
Toeschouwers: 62.387
Scheidsrechter: Renato Marsiglia (Vlag van Brazilië Brazilië)
Albert Goal 65' wedstrijdverslag

29 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
België Vlag van België 0 – 1 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië RFK Stadium, Washington D.C.
Toeschouwers: 52.959
Scheidsrechter: Hellmut Krug (Vlag van Duitsland Duitsland)
wedstrijdverslag Al-Owairan Goal 5'

29 juni 1994
«onderlinge duels»
12:30 EST
Marokko Vlag van Marokko 1 – 2 Vlag van Nederland Nederland Citrus Bowl, Orlando
Toeschouwers: 60.578
Scheidsrechter: Alberto Tejada (Vlag van Peru Peru)
Nader Goal 47' wedstrijdverslag Bergkamp Goal 43'
Roy Goal 77'

¹ De beste vier nummers 3 (Verenigde Staten, Argentinië, Italië en België) plaatsen zich ook voor de achtste finales

Knock-outfase

Achtste finale Kwartfinale Halve finale Finale
4 juli – Stanford            
 Vlag van Brazilië Brazilië  1
9 juli – Dallas
 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten  0  
 Vlag van Brazilië Brazilië  3
4 juli – Orlando
   Vlag van Nederland Nederland  2  
 Vlag van Nederland Nederland  2
13 juli – Pasadena
 Vlag van Ierland Ierland  0  
 Vlag van Brazilië Brazilië  1
3 juli – Dallas
   Vlag van Zweden Zweden  0  
 Vlag van Zweden Zweden  3
10 juli – Stanford
 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië  1  
 Vlag van Zweden Zweden  2 (5)
3 juli – Pasadena
   Vlag van Roemenië Roemenië  2 (4)  
 Vlag van Roemenië Roemenië  3
17 juli – Pasadena
 Vlag van Argentinië Argentinië  2  
 Vlag van Brazilië Brazilië  0 (3)
5 juli – Foxborough
   Vlag van Italië Italië  0 (2)
 Vlag van Italië Italië  2
9 juli – Foxborough
 Vlag van Nigeria Nigeria  1  
 Vlag van Italië Italië  2
2 juli – Washington
   Vlag van Spanje Spanje  1  
 Vlag van Spanje Spanje  3
13 juli – East Rutherford
 Vlag van Zwitserland Zwitserland  0  
 Vlag van Italië Italië  2
5 juli – East Rutherford
   Vlag van Bulgarije Bulgarije  1   Derde plaats
 Vlag van Bulgarije Bulgarije  1 (3)
10 juli – East Rutherford 16 juli – Pasadena
 Vlag van Mexico Mexico  1 (1)  
 Vlag van Bulgarije Bulgarije  2  Vlag van Zweden Zweden  4
2 juli – Chicago
   Vlag van Duitsland Duitsland  1    Vlag van Bulgarije Bulgarije  0
 Vlag van Duitsland Duitsland  3
 Vlag van België België  2  

Achtste finales

Tien Europese landen haalden de achtste finales, evenveel als vorig WK, Zuid-Amerika ging van vier naar twee plaatsen, Noord-Amerika van één naar twee, Afrika behield zijn ticket en Azië had voor de eerste keer sinds 1966 een vertegenwoordiger in de tweede ronde. Duitsland, Italië, Ierland, Nederland, Roemenië, Spanje, België, Argentinië en Brazilië waren er opnieuw bij, Kameroen en Costa Rica waren respectievelijk uitgeschakeld door Zweden en Mexico, Colombia door zowel Zwitserland als de Verenigde Staten. De plaatsen van Tsjecho-Slowakije, Joegoslavië en Engeland werden overgenomen door Bulgarije en Saoedi-Arabië.

België - Duitsland


2 juli 1994
«onderlinge duels»
12:00
Duitsland Vlag van Duitsland 3 – 2 Vlag van België België Soldier Field, Chicago
Toeschouwers: 60.246
Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (Vlag van Zwitserland Zwitserland)
Völler Goal 6'Goal 40'
Klinsmann Goal 11'
wedstrijdverslag Grün Goal 8'
Albert Goal 90'

Na de moeizaam verlopen eerste ronde greep de Duitse bondscoach Berti Vogts voor de wedstrijd tegen België in: matchwinnaar van de finale van het vorige WK Andreas Brehme kwam op de bank terecht en de eerder afscheid genomen Rudi Völler kwam terug in de basis. Hij vormde met Jürgen Klinsmann als vanouds een sterk duo, Völler scoorde twee maal, Klinsmann één. Het was andermaal aan doelman Michel Preud'homme te danken dat de schade voor de Belgen niet verder opliep. Vroeg in de tweede helft was er een controversieel moment: bij een 3-1 stand voor Duitsland werd aanvaller Josip Weber onreglementair gestopt door Thomas Helmer, maar de Zwitserse scheidsrechter Kurt Röthlisberger zag er geen strafschop in.[23] In de slotfase scoorde Philippe Albert een tegendoelpunt, maar de doelpunt kwam te laat om alsnog Duitsland te verontrusten. Troostprijs voor de Belgen was dat doelman Michel Preud'homme werd gekozen tot beste doelman van het toernooi.[24]

Spanje - Zwitserland


2 juli 1994
«onderlinge duels»
16:35
Spanje Vlag van Spanje 3 – 0 Vlag van Zwitserland Zwitserland RFK Stadium, Washington D.C.
Toeschouwers: 53.121
Scheidsrechter: Mario van der Ende (Vlag van Nederland Nederland)
Hierro Goal 15'
Luis Enrique Goal 74'
Begiristain Goal 86' (pen.)
wedstrijdverslag

Saoedi-Arabië - Zweden


3 juli 1994
«onderlinge duels»
16:30
Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 1 – 3 Vlag van Zweden Zweden Cotton Bowl, Dallas
Toeschouwers: 60.277
Scheidsrechter: Renato Marsiglia (Vlag van Brazilië Brazilië)
Al-Ghesheyan Goal 85' Wedstrijdverslag Dahlin Goal 6'
K. Andersson Goal 51'Goal 88'

Argentinië - Roemenië


3 juli 1994
«onderlinge duels»
13:35
Roemenië Vlag van Roemenië 3 – 2 Vlag van Argentinië Argentinië Rose Bowl, Pasadena
Toeschouwers: 90.469
Scheidsrechter: Pierluigi Pairetto (Vlag van Italië Italië)
Dumitrescu Goal 11'Goal 18'
Hagi Goal 58'
wedstrijdverslag Batistuta Goal 16' (pen.)
Balbo Goal 75'

Ierland - Nederland


4 juli 1994
«onderlinge duels»
12:05
Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vlag van Ierland Ierland Citrus Bowl, Orlando
Toeschouwers: 61.355
Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (Vlag van Denemarken Denemarken)
Bergkamp Goal 11'
Jonk Goal 41'
wedstrijdverslag

Brazilië - Verenigde Staten


4 juli 1994
«onderlinge duels»
12:35
Brazilië Vlag van Brazilië 1 – 0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Stanford Stadium, Stanford
Toeschouwers: 84.147
Scheidsrechter: Joël Quiniou (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Bebeto Goal 72' wedstrijdverslag

Italië - Nigeria


5 juli 1994
«onderlinge duels»
13:05
Nigeria Vlag van Nigeria 1 – 2
(nv)
Vlag van Italië Italië Foxboro Stadium, Foxborough
Toeschouwers: 54.367
Scheidsrechter: Arturo Brizio Carter (Vlag van Mexico Mexico)
Amunike Goal 25' wedstrijdverslag R. Baggio Goal 88'Goal 102' (pen.)

Bulgarije - Mexico


5 juli 1994
«onderlinge duels»
16:35
Mexico Vlag van Mexico 1 – 1
(nv)
Vlag van Bulgarije Bulgarije Giants Stadium, East Rutherford
Toeschouwers: 71.030
Scheidsrechter: Jamal Al Sharif (Vlag van Syrië Syri ë)
García Aspe Goal 18' (pen.) wedstrijdverslag Stoitsjkov Goal 6'
  Strafschoppen  
García Aspe Gemiste strafschop
Bernal Gemiste strafschop (saved)
Rodríguez Gemiste strafschop (saved)
Suárez Gescoord met penalty
1 – 3 Gemiste strafschop (saved) Balakov
Gescoord met penalty Guentchev
Gescoord met penalty Borimirov
Gescoord met penalty Letchkov

Kwartfinales

Ten opzichte van het vorige WK haalden alleen (West-) Duitsland en Italië opnieuw de kwartfinales, Argentinië en Tsjecho-Slowakije werden beiden door Roemenië uitgeschakeld, Engeland en Ierland door Nederland, Kameroen door zowel Brazilië als Zweden. De plaats van Joegoslavië werd ingenomen door Spanje en Bulgarije. Europa won één zetel (van zes naar zeven) ten opzichte van de Afrikaanse zetel, Zuid-Amerika behield haar enige deelnemer.


9 juli 1994
«onderlinge duels»
12:05
Italië Vlag van Italië 2 – 1 Vlag van Spanje Spanje Foxboro Stadium, Foxborough
Toeschouwers: 53.400
Scheidsrechter: Sándor Puhl (Vlag van Hongarije Hongarije)
D. Baggio Goal 25'
R. Baggio Goal 88'
wedstrijdverslag Caminero Goal 58'

9 juli 1994
«onderlinge duels»
14:35 CST
Nederland Vlag van Nederland 2 – 3 Vlag van Brazilië Brazilië Cotton Bowl, Dallas
Toeschouwers: 63.500
Scheidsrechter: Rodrigo Badilla (Vlag van Costa Rica Costa Rica)
Bergkamp Goal 64'
Winter Goal 76'
wedstrijdverslag Romário Goal 53'
Bebeto Goal 63'
Branco Goal 81'

10 juli 1994
«onderlinge duels»
12:05
Bulgarije Vlag van Bulgarije 2 – 1 Vlag van Duitsland Duitsland Giants Stadium, East Rutherford
Toeschouwers: 72.000
Scheidsrechter: José Torres Cadena (Vlag van Colombia Colombia)
Stoitsjkov Goal 75'
Letchkov Goal 78'
wedstrijdverslag Matthäus Goal 47' (pen.)

10 juli 1994
«onderlinge duels»
12:35 PST
Roemenië Vlag van Roemenië 2 – 2
(n.v.)
Vlag van Zweden Zweden Stanford Stadium, Stanford
Toeschouwers: 83.500
Scheidsrechter: Philip Don (Vlag van Engeland Engeland)
Rǎducioiu Goal 88'Goal 101' wedstrijdverslag Brolin Goal 78'
K. Andersson Goal 115'
  Strafschoppen  
Răducioiu Gescoord met penalty
Hagi Gescoord met penalty
Lupescu Gescoord met penalty
Petrescu Gemiste strafschop (saved)
Dumitrescu Gescoord met penalty
Belodedici Gemiste strafschop (saved)
4 – 5 Gemiste strafschop Mild
Gescoord met penalty K. Andersson
Gescoord met penalty Brolin
Gescoord met penalty Ingesson
Gescoord met penalty R. Nilsson
Gescoord met penalty Larsson

Halve finales

Ten opzichte van het vorige WK plaatse alleen Italië zich opnieuw, (West-) Duitsland werd uitgeschakeld door Bulgarije, de plaatsen van Argentinië en Engeland werden ingenomen door Bulgarije en Zweden. De verhouding qua continenten bleef hetzelfde, drie maal Europa, één maal Zuid-Amerika.


13 juli 1994
«onderlinge duels»
16:05
Bulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 2 Vlag van Italië Italië Giants Stadium, East Rutherford
Toeschouwers: 74.110
Scheidsrechter: Joël Quiniou (Vlag van Frankrijk Frankrijk)
Stoitsjkov Goal 44' (pen.) wedstrijdverslag R. Baggio Goal 21'Goal 25'

13 juli 1994
«onderlinge duels»
16:05 PST
Zweden Vlag van Zweden 0 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië Rose Bowl, Pasadena
Toeschouwers: 91.856
Scheidsrechter: José Torres Cadena (Vlag van Colombia Colombia)
wedstrijdverslag Romário Goal 80'

Troostfinale


16 juli 1994
«onderlinge duels»
12:35 PST
Zweden Vlag van Zweden 4 – 0 Vlag van Bulgarije Bulgarije Rose Bowl, Pasadena
Toeschouwers: 91.500
Scheidsrechter: Ali Bujsaim (Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten)
Brolin Goal 8'
Mild Goal 30'
Larsson Goal 37'
K. Andersson Goal 40'
wedstrijdverslag

Finale

De finale was opnieuw een confrontatie tussen Europa en Zuid-Amerika. De finale-plaatsen van (West-) Duitsland en Argentinië werden ingenomen door Italië en Brazilië.

Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 1994 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

17 juli 1994
«onderlinge duels»
12:35 PST
Brazilië Vlag van Brazilië 0 – 0
(nv)
Vlag van Italië Italië Rose Bowl, Pasadena
Toeschouwers: 94.194
Scheidsrechter: Sándor Puhl (Vlag van Hongarije Hongarije)
wedstrijdverslag
  Strafschoppen  
Márcio Santos Gemiste strafschop (Gestopt)
Romário Gescoord met penalty
Branco Gescoord met penalty
Dunga Gescoord met penalty
3 – 2 Gemiste strafschop Baresi
Gescoord met penalty Albertini
Gescoord met penalty Evani
Gemiste strafschop (Gestopt) Massaro
Gemiste strafschop R. Baggio
1994 Wereldkampioen

Vlag van Brazilië
BRAZILIË
Vierde titel

Toernooiranglijst

Plaats Land Groep GW Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1 Vlag van Brazilië Brazilië B 7 5 2 0 11 3 +8 17
2 Vlag van Italië Italië E 7 4 2 1 8 5 +3 14
3 Vlag van Zweden Zweden B 7 3 3 1 15 8 +7 12
4 Vlag van Bulgarije Bulgarije D 7 3 1 3 10 11 −1 10
Uitgeschakeld in de Kwartfinales
5 Vlag van Duitsland Duitsland C 5 3 1 1 9 7 +2 10
6 Vlag van Roemenië Roemenië A 5 3 1 1 10 9 +1 10
7 Vlag van Nederland Nederland F 5 3 0 2 8 6 +2 9
8 Vlag van Spanje Spanje C 5 2 2 1 10 6 +4 8
Uitgeschakeld in de Achtste finales
9 Vlag van Nigeria Nigeria D 4 2 0 2 7 4 +3 6
10 Vlag van Argentinië Argentinië D 4 2 0 2 8 6 +2 6
11 Vlag van België België F 4 2 0 2 4 4 0 6
12 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië F 4 2 0 2 5 6 −1 6
13 Vlag van Mexico Mexico E 4 1 2 1 4 4 0 5
14 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten A 4 1 1 2 3 4 −1 4
15 Vlag van Zwitserland Zwitserland A 4 1 1 2 5 7 −2 4
16 Vlag van Ierland Ierland E 4 1 1 2 2 4 −2 4
Uitgeschakeld in de groepsfase
17 Vlag van Noorwegen Noorwegen E 3 1 1 1 1 1 0 4
18 Vlag van Rusland Rusland B 3 1 0 2 7 6 +1 3
19 Vlag van Colombia Colombia A 3 1 0 2 4 5 −1 3
20 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea C 3 0 2 1 4 5 −1 2
21 Vlag van Bolivia Bolivia C 3 0 1 2 1 4 −3 1
22 Vlag van Kameroen Kameroen B 3 0 1 2 3 11 −8 1
23 Vlag van Marokko Marokko F 3 0 0 3 2 5 −3 0
24 Vlag van Griekenland Griekenland D 3 0 0 3 0 10 −10 0

Statistieken

Aantal wedstrijden 52
Totaal aantal doelpunten 141
Eigen doelpunten 1
Aantal rode kaarten 15
Aantal gele kaarten 235
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd 2,71
Toeschouwerstotaal 3.587.538
Toeschouwersgemiddelde 68.991

Doelpuntenmakers

6 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt
Eigen doelpunt

Spelers uit de Belgische/Nederlandse competitie

Vlag van België Club Spelers (land)
Anderlecht Pär Zetterberg (Zweden), Chidi Nwanu (Nigeria), John Bosman (Nederland) ; Filip De Wilde, Philippe Albert, Michel De Wolf, Marc Emmers, Danny Boffin, Marc Degryse, Luc Nilis (België)
Antwerp Nourredine Moukrim (Marokko), Rudi Smidts (België)
Beerschot Christopher Nwosu (Nigeria)
Cercle Brugge Tibor Selymes, Dorin Munteanu (Roemenië), Josip Weber (België)
Charleroi Jean-Jacques Missé-Missé (Kameroen)
Club Brugge Daniel Amokachi (Nigeria) ; Vital Borkelmans, Dirk Medved, Lorenzo Staelens, Franky Van der Elst, Dany Verlinden, Pascal Renier, Stephan Van der Heyden (België)
KV Kortrijk Roger Feutmba (Kameroen), Augustine Eguavon (Nigeria)
KV Mechelen Michel Preud'homme, Alex Czerniatynski (België)
RFC de Liège Alloy Agu, Sunday Oliseh (Nigeria)
Lierse SK Jahn Ivar Jakobsen, Kjetil Rekdal (Noorwegen)
RWDM Stephen Keshi (Nigeria)
Standard Luik Bogdan Stelea (Roemenië), Mohamed Lashaf (Marokko) ; Marc Wilmots (België)
KSV Waregem Nacer Abdellah (Marokko)
Vlag van Nederland Club Spelers (land)
Ajax Stefan Pettersson (Zweden), Finidi George (Nigeria) ; Edwin van der Sar, Danny Blind, Frank de Boer, Sonny Silooy, Frank Rijkaard, Ronald de Boer, Marc Overmars, Peter van Vossen (Nederland)
Feyenoord Henrik Larsson (Zweden), Mike Obiku (Nigeria), Rob Witschge, Ed de Goeij, Gaston Taument, Ulrich van Gobbel, John de Wolf (Nederland)
PSV Gheorghe Popescu (Roemenië), Klas Ingesson (Zweden) ; Erwin Koeman, Arthur Numan, Jan Wouters (Nederland)
Roda JC Tijjani Babangida (Nigeria)
Vitesse Ben Iroha (Nigeria)
Willem II Earnest Stewart (Verenigde Staten)

Trivia

  • Argentijns sterspeler Diego Maradona werd na twee wedstrijden positief getest op het gebruik van efedrine. Hij werd daarop door de FIFA geschorst. Zonder Maradona won Argentinië geen wedstrijd meer dit WK.
  • Michel Preud'homme won de 'Gouden Handschoen' voor beste doelman van het WK. Het was de eerste keer dat deze prijs werd uitgereikt.
  • Marc Overmars werd uitgeroepen tot "Best Young Player".

WK 1994 in beeld