Lijst van dodelijke ongevallen in het wereldkampioenschap wegrace

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jason Dupasquier is de laatste coureur in het wereldkampioenschap wegrace die overleed aan de gevolgen van een crash.

Dit is een lijst van dodelijke ongevallen in het wereldkampioenschap wegrace met daarin alle coureurs die overleden tijdens of na een ongeval in een race in het wereldkampioenschap wegrace. Gestorven marshals en andere overleden medewerkers zijn niet in deze lijst meegenomen. Tot op heden zijn er 104 coureurs in een dergelijk ongeluk gestorven.

Drie coureurs stierven in de jaren 40, 29 in de jaren 50, 27 in de jaren 60, 24 in de jaren 70, veertien in de jaren 80, twee in de jaren 90, één in de jaren 00, drie in de jaren 10 en één in de jaren 20 van de 21ste eeuw. Het grootste deel van de overleden coureurs is afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk, 41 coureurs uit dat land vonden de dood in een race om het wereldkampioenschap. Het circuit waar de meeste ongevallen plaatsvonden was de Snaefell Mountain Course waar tijdens de Isle of Man TT, die tot 1976 nog onderdeel uitmaakte van het wereldkampioenschap, 36 slachtoffers vielen. Slechts één coureur werd postuum wereldkampioen, Rupert Hollaus in 1954, hij overleed tijdens een vrije training. Acht ex-wereldkampioenen zijn tijdens een race overleden: Dario Ambrosini in 1951, Leslie Graham in 1953, Tom Phillis in 1962, Bill Ivy in 1969, Jarno Saarinen in 1973, Jock Taylor in 1982, Daijiro Kato in 2003 en Marco Simoncelli in 2011.

Ongelukken[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Datum van ongeval Race Klasse Circuit Constructeur Tijdens
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Drinkwater 13 juni 1949 Isle of Man TT 1949 350 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van België Edouard Bruylant 17 juli 1949 Grand Prix-wegrace van België 1949 Zijspan Spa-Francorchamps Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk "Hurst" 17 juli 1949 Grand Prix-wegrace van België 1949 Zijspan Spa-Francorchamps Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Whitworth 2 juli 1950 Grand Prix-wegrace van België 1950 350 cc Spa-Francorchamps Velocette Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk John O'Driscoll 31 mei 1951 Isle of Man TT 1951 350 cc Snaefell Mountain Course Rudge Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Wenman 4 juni 1951 Isle of Man TT 1951 350 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Horn 8 juni 1951 Isle of Man TT 1951 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van Italië Dario Ambrosini 14 juli 1951 Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1951 250 cc Circuit d’Albi Benelli Training
Vlag van Italië Sante Geminiani 15 augustus 1951 Ulster Grand Prix 1951 250 cc Clady Circuit Moto Guzzi Training
Vlag van Italië Gianni Leoni 15 augustus 1951 Ulster Grand Prix 1951 250 cc Clady Circuit Moto Guzzi Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Bennett 18 mei 1952 Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1952 500 cc Stratencircuit Bremgarten Norton Race
Vlag van Italië Ercole Frigerio 18 mei 1952 Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1952 Zijspan Stratencircuit Bremgarten Gilera Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Fry 4 juni 1952 Isle of Man TT 1952 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Norman Stewart 16 augustus 1952 Ulster Grand Prix 1952 350 cc Clady Circuit Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Stephen 8 juni 1953 Isle of Man TT 1953 350 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Thomas Swarbrick 8 juni 1953 Isle of Man TT 1953 350 cc Snaefell Mountain Course AJS Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Graham 12 juni 1953 Isle of Man TT 1953 500 cc Snaefell Mountain Course MV Agusta Race
Vlag van Australië Geoffrey Walker 12 juni 1953 Isle of Man TT 1953 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van Australië Ernie Ring 5 juli 1953 Grand Prix-wegrace van België 1953 500 cc Spa-Francorchamps AJS Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Sandys-Winsch 18 juni 1954 Isle of Man TT 1954 500 cc Snaefell Mountain Course Velocette Race
Vlag van Australië Gordon Laing 4 juli 1954 Grand Prix-wegrace van België 1954 350 cc Spa-Francorchamps Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Lashmar 25 juli 1954 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1954 500 cc Solitudering BSA Race
Vlag van Oostenrijk Rupert Hollaus 11 september 1954 Grand Prix-wegrace der Naties 1954 125 cc Autodromo Nazionale Monza NSU Training
Vlag van Argentinië Ricardo Galvagni 25 juni 1955 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955 500 cc Nürburgring Norton Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Julian Crossley 11 augustus 1955 Ulster Grand Prix 1955 350 cc Dundrod Circuit Norton Race
Vlag van Man Derek Ennett 9 augustus 1956 Ulster Grand Prix 1956 350 cc Dundrod Circuit Moto Guzzi Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt 7 juni 1957 Isle of Man TT 1957 500 cc Snaefell Mountain Course BSA Race
Vlag van Duitsland Josef Knebel 28 juni 1957 TT Assen 1957 Zijspan TT-Circuit Assen BMW Motorrad Training
Vlag van Italië Roberto Colombo[1] 6 juli 1957 Grand Prix-wegrace van België 1957 350 cc Spa-Francorchamps MV Agusta Training
Vlag van Nieuw-Zeeland John Antram 26 mei 1958 Isle of Man TT 1958 350 cc Snaefell Mountain Course AJS Training
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Des Wolff 6 juni 1958 Isle of Man TT 1958 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van Italië Adolfo Covi 6 september 1959 Grand Prix-wegrace der Naties 1959 500 cc Autodromo Nazionale Monza Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Ferbrache 25 juni 1960 TT Assen 1960 350 cc TT-Circuit Assen AJS Race
Vlag van Australië Bob Brown 24 juli 1960 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1960 250 cc Solitudering Honda Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Brookes 10 juni 1961 Isle of Man TT 1961 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Training
Vlag van Zwitserland Marie Lambert 12 juni 1961 Isle of Man TT 1961 Zijspan Snaefell Mountain Course BMW Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen 16 juni 1961 Isle of Man TT 1961 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van Australië Ron Miles 9 augustus 1961 Ulster Grand Prix 1961 350 cc Dundrod Circuit Norton Training
Vlag van Australië Tom Phillis 6 juni 1962 Isle of Man TT 1962 350 cc Snaefell Mountain Course Honda Race
Vlag van Nieuw-Zeeland Colin Meehan 6 juni 1962 Isle of Man TT 1962 350 cc Snaefell Mountain Course AJS Race
Vlag van Nederland Hans Schuld 29 juni 1962 TT Assen 1962 250 cc TT-Circuit Assen NSU Training
Vlag van Frankrijk Marcelin Herranz 1 juni 1963 Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1963 250 cc Circuit de Charade Moto Morini Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Cockrell 2 juni 1964 Isle of Man TT 1964 Zijspan Snaefell Mountain Course Norton Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Essery 8 juni 1964 Isle of Man TT 1964 Zijspan Snaefell Mountain Course Matchless Race
Vlag van Duitsland Roland Föll 26 juni 1964 TT Assen 1964 125 cc TT-Circuit Assen Honda Training
Vlag van Duitsland Karl Recktenwald 19 juli 1964 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1964 500 cc Solitudering Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Vernon Cottle 29 augustus 1964 Grand Prix-wegrace van Finland 1964 350 cc Circuit Imatra AJS Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Norman Huntingford 25 juni 1966 TT Assen 1966 Zijspan TT-Circuit Assen Matchless Race
Vlag van Japan Toshi Fujii 26 augustus 1966 Isle of Man TT 1966 125 cc Snaefell Mountain Course Kawasaki Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Duffy 28 augustus 1966 Isle of Man TT 1966 250 cc Snaefell Mountain Course Yamaha Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alfred Shaw 10 juni 1967 Isle of Man TT 1967 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Training
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Daubitz 16 juli 1967 Grand Prix-wegrace van de DDR 1967 Sachsenring MZ Training
Vlag van Nieuw-Zeeland Ian Veitch 10 juni 1968 Isle of Man TT 1968 250 cc Snaefell Mountain Course Kawasaki Race
Vlag van Duitsland Johann Attenberger 7 juli 1968 Grand Prix-wegrace van België 1968 Zijspan Spa-Francorchamps BMW Race
Vlag van Duitsland Josef Schillinger 7 juli 1968 Grand Prix-wegrace van België 1968 Zijspan Spa-Francorchamps BMW Race
Vlag van Duitsland Rolf Schmid 13 oktober 1968 Grand Prix-wegrace van Hockenheim 1968[2] Zijspan Hockenheimring BMW Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Lavington 6 juni 1969 Isle of Man TT 1969 350 cc Snaefell Mountain Course Velocette Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy 12 juli 1969 Grand Prix-wegrace van de DDR 1969 350 cc Sachsenring Jawa Training
Vlag van Tsjecho-Slowakije František Boček 20 juli 1969 Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1969 350 cc Automotodrom Brno Jawa Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob Fitton 2 mei 1970 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1970 350 cc Nürburgring Norton Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Iles 1 juni 1970 Isle of Man TT 1970 125 cc Snaefell Mountain Course Bultaco Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Collins 3 juni 1970 Isle of Man TT 1970 500 cc Snaefell Mountain Course Seeley Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Blower 3 juni 1970 Isle of Man TT 1970 Zijspan Snaefell Mountain Course BSA Training
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Santiago Herrero[3] 8 juni 1970 Isle of Man TT 1970 250 cc Snaefell Mountain Course Ossa Race
Vlag van Malta John Wetherall 12 juni 1970 Isle of Man TT 1970 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Steenson 12 juni 1970 Isle of Man TT 1970 500 cc Snaefell Mountain Course Seeley Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Jeffery 12 juni 1971 Isle of Man TT 1971 500 cc Snaefell Mountain Course Norton Race
Vlag van Frankrijk Christian Ravel 4 juli 1971 Grand Prix-wegrace van België 1971 500 cc Spa-Francorchamps Kawasaki Race
Vlag van Duitse Democratische Republiek Günter Bartusch 8 juli 1971 Grand Prix-wegrace van de DDR 1971 350 cc Sachsenring MZ Training
Vlag van Italië Gilberto Parlotti 9 juni 1972 Isle of Man TT 1972 125 cc Snaefell Mountain Course Morbidelli Race
Vlag van Duitsland Hans-Jürgen Cusnik 16 juli 1972 Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1972 Zijspan Automotodrom Brno BMW Race
Vlag van Italië Renzo Pasolini 20 mei 1973 Grand Prix-wegrace der Naties 1973 250 cc Autodromo Nazionale Monza Harley-Davidson Race
Vlag van Finland Jarno Saarinen 20 mei 1973 Grand Prix-wegrace der Naties 1973 250 cc Autodromo Nazionale Monza Yamaha Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson 8 september 1974 Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1974 250 cc Circuit Opatija Yamaha Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Gurner 4 juni 1975 Isle of Man TT 1975 500 cc Snaefell Mountain Course Yamaha Race
Vlag van Duitsland Rolf Thiele 28 juni 1975 TT Assen 1975 250 cc TT-Circuit Assen Yamaha Race
Vlag van Italië Paolo Tordi 16 mei 1976 Grand Prix-wegrace der Naties 1976 350 cc Circuit Mugello Yamaha Race
Vlag van Italië Otello Buscherini 16 mei 1976 Grand Prix-wegrace der Naties 1976 250 cc Circuit Mugello Yamaha Race
Vlag van Duitsland Walter Wörner 7 juni 1976 Isle of Man TT 1976 Zijspan Snaefell Mountain Course Yamaha Race
Vlag van Australië Les Kenny 12 juni 1976 Isle of Man TT 1976 250 cc Snaefell Mountain Course Yamaha Race
Vlag van Zwitserland Hans Stadelmann 1 mei 1977 Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1977 350 cc Salzburgring Yamaha Race
Vlag van Italië Giovanni Ziggiotto[4] 18 juni 1977 Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1977 250 cc Circuit Opatija Yamaha Training
Vlag van Zwitserland Ulrich Graf 19 juni 1977 Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1977 50 cc Circuit Opatija Kreidler Race
Vlag van Frankrijk Patrick Pons 10 augustus 1980 Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1980 500 cc Silverstone Yamaha Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm White 10 augustus 1980 Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1980 Zijspan Silverstone Race
Vlag van Frankrijk Michel Rougerie 31 mei 1981 Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1981 350 cc Automotodrom Grobnik Chevallier Race
Vlag van Italië Sauro Pazzaglia 11 juli 1981 Grand Prix-wegrace van San Marino 1981 250 cc Autodromo Enzo e Dino Ferrari MBA Training
Vlag van Frankrijk Alain Béraud 30 augustus 1981 Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1981 250 cc Automotodrom Brno Yamaha Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock Taylor[5] 15 augustus 1982 Grand Prix-wegrace van Finland 1982 Zijspan Circuit Imatra Windle-Yamaha Race
Vlag van Japan Iwao Ishikawa 29 maart 1983 Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1983 500 cc Circuit Bugatti Suzuki Training
Vlag van Zwitserland Michel Frutschi[6] 3 april 1983 Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1983 500 cc Circuit Bugatti Honda Race
Vlag van Zwitserland Rolf Rüttimann[7] 12 juni 1983 Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1983 125 cc Automotodrom Grobnik Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Norman Brown 31 juli 1983 Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1983 500 cc Silverstone Suzuki Race
Vlag van Zwitserland Peter Huber 31 juli 1983 Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1983 500 cc Silverstone Suzuki Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Kevin Wrettom 7 juli 1984 Grand Prix-wegrace van België 1984 500 cc Spa-Francorchamps Suzuki Training
Vlag van Duitsland Alfred Heck 21 juli 1988 Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1988 Zijspan Circuit Paul Ricard LCR Training
Vlag van Venezuela 1930–1954 Iván Palazzese[8] 28 mei 1989 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1989 250 cc Hockenheimring Aprilia Race
Vlag van Japan Nobuyuki Wakai[9] 1 mei 1993 Grand Prix-wegrace van Spanje 1993 250 cc Circuito Permanente de Jerez Suzuki Kwalificatie
Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Prior 12 juni 1994 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1994 Zijspan Hockenheimring LCR-ADM Race
Vlag van Japan Daijiro Kato[10] 6 mei 2003 Grand Prix-wegrace van Japan 2003 MotoGP Suzuka International Racing Course Honda Race
Vlag van Japan Shoya Tomizawa[11] 5 september 2010 Grand Prix-wegrace van San Marino 2010 Moto2 Misano World Circuit Suter Race
Vlag van Italië Marco Simoncelli[12] 23 oktober 2011 Grand Prix-wegrace van Maleisië 2011 MotoGP Sepang International Circuit Honda Race
Vlag van Spanje Luis Salom 3 juni 2016 Grand Prix-wegrace van Catalonië 2016 Moto2 Circuit de Barcelona-Catalunya Kalex Training
Vlag van Zwitserland Jason Dupasquier[13] 29 mei 2021 Grand Prix-wegrace van Italië 2021 Moto3 Circuit Mugello KTM Kwalificatie

Per circuit[bewerken | brontekst bewerken]

Circuit Fatale ongelukken
Totaal Eerste Laatste
Vlag van Man Snaefell Mountain Course 36 1949 1976
Vlag van België Spa-Francorchamps 10 1949 1984
Vlag van Nederland TT-Circuit Assen 6 1957 1975
Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza 4 1954 1973
Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone 1980 1983
Vlag van Verenigd Koninkrijk Clady Circuit 3 1951 1952
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dundrod Circuit 1955 1961
Vlag van Duitsland Solitudering 1954 1964
Vlag van Duitsland Sachsenring 1967 1971
Vlag van Joegoslavië Circuit Opatija 1974 1977
Vlag van Tsjechië Automotodrom Brno 1969 1981
Vlag van Duitsland Hockenheimring 1968 1994
Vlag van Italië Circuit Mugello 1976 2021
Vlag van Zwitserland Stratencircuit Bremgarten 2 1952 1952
Vlag van Duitsland Nürburgring 1955 1970
Vlag van Finland Circuit Imatra 1964 1982
Vlag van Frankrijk Circuit Bugatti 1983 1983
Vlag van Joegoslavië Automotodrom Grobnik 1981 1983
Vlag van Frankrijk Circuit d’Albi 1 1951
Vlag van Frankrijk Circuit de Charade 1963
Vlag van Oostenrijk Salzburgring 1977
Vlag van Italië Autodromo Enzo e Dino Ferrari 1981
Vlag van Frankrijk Circuit Paul Ricard 1988
Vlag van Spanje Circuito Permanente de Jerez 1993
Vlag van Japan Suzuka International Racing Course 2003
Vlag van Italië Misano World Circuit 2010
Vlag van Maleisië Sepang International Circuit 2011
Vlag van Spanje Circuit de Barcelona-Catalunya 2016

Noten[bewerken | brontekst bewerken]