Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1960

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1960
Officiële naam Grand Prix moto de France 1960
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 22 mei 1960
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Italië Remo Venturi
Derde Vlag van Australië Bob Brown
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Tweede Vlag van Tsjechië František Šťastný
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Alfred Wohlgemuth
Eerste Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Alfred Wohlgemuth
Tweede Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger/Vlag van Duitsland Horst Burkhardt
Derde Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Verenigd Koninkrijk John Chisnell

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1960 was de eerste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1960. De races werden verreden op 22 mei op het Circuit de Charade nabij Clermont-Ferrand. In deze Grand Prix kwamen de 500cc-, 350cc-klasse en de zijspanklasse aan de start.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

In Frankrijk werden naast de WK-races nog twee andere wedstrijden georganiseerd: De 500cc-sportklasse werd gewonnen door Jean Tomesani op een Triumph en de 175cc-race werd gewonnen door Marcelo Cama op een Bultaco.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de 500cc-race waren de MV Agusta's weer net zo oppermachtig als in het vorige seizoen: John Surtees won met drie minuten voorsprong op teamgenoot Remo Venturi en de rest van het veld had ten minste een ronde achterstand. Opmerkelijk was de zesde plaats van Fumio Ito, die met een BMW R 50 met steun van de Japanse BMW-importeur naar Europa was gekomen en de eerste Japanner werd die in de 500cc-klasse een punt scoorde.

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 1:39"21'6 8
2 Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta +3"01'7 6
3 Vlag van Australië Bob Brown Norton +1 ronde 4
4 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Norton +1 ronde 3
5 Vlag van Oostenrijk Ladi Richter Norton +1 ronde 2
6 Vlag van Japan Fumio Ito BMW +1 ronde 1
7 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson[1] Norton +1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Weston Norton +1 ronde
9 Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton +1 ronde
10 Vlag van Frankrijk Jacques Insermini Norton +1 ronde
11 Vlag van Duitsland Hans-Günther Jäger BMW +2 ronden
12 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jannie Stander Norton +2 ronden
13 Vlag van Duitsland Lothar John BMW +3 ronden
14 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Bayle Norton +3 ronden
15 Vlag van Duitsland Fritz Kläger Horex +4 ronden
16 Vlag van Frankrijk Antoine Paba Norton +5 ronden
17 Vlag van Duitsland Hans Schmidt Norton +10 ronden
18 Vlag van Frankrijk Guy Troncarelli Norton +12 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Frankrijk Jean-Claude Bargetzi Onbekend

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Tom Phillis Norton
Vlag van Duitsland Rudolf Gläser Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen Norton
Vlag van Italië Emilio Mendogni MV Agusta
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Norton

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Gary Hocking won de 350cc-race in Frankrijk ondanks een val. Daardoor kon František Šťastný na een halve minuut finishen, maar beiden profiteerden van pech voor John Surtees, die de snelste ronde had gereden maar door ontstekingsproblemen terugviel naar de derde plaats.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking MV Agusta 1:20"46'7 8
2 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa +34'3 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta +53'9 4
4 Vlag van Australië Bob Brown Norton +1"35'5 3
5 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Norton +1"39'3 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Norton +3"53'5 1

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Potts Special-AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen Norton
Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson AJS
Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de zijspanrace scoorde Helmut Fath zijn eerste overwinning in het wereldkampioenschap wegrace voor Fritz Scheidegger en Florian Camathias met zijn nieuwe maar tijdelijke bakkenist John Chisnell.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Helmut Fath Vlag van Duitsland Alfred Wohlgemuth BMW 8
2 Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Duitsland Horst Burkhardt BMW 6
3 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Verenigd Koninkrijk John Chisnell BMW 4
4 Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Horst Höhler BMW 3
5 Vlag van Zwitserland Edgar Strub Vlag van Duitsland Hilmar Cecco BMW 2
6 Vlag van Frankrijk Jo Rogliardo Vlag van Frankrijk Marcel Godillot BMW 1

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Duitsland Alwin Ritter Vlag van Duitsland Edwin Blauth en
Vlag van Duitsland Emil Hörner
BMW
Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Stokes Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Bulgin BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Wells Vlag van Verenigd Koninkrijk William Cook Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell BMW
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1959
FIM wereldkampioenschap wegrace
12e seizoen (1960)
Volgende race:
Isle of Man TT 1960

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1959
Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961