Grand Prix-wegrace van Duitsland 1962
 Grand Prix-wegrace van Duitsland 1962
| ||
|---|---|---|
| ||
| Land | Bondsrepubliek Duitsland
| |
| Datum | 15 juli 1962 | |
| Organisator | FIM/DMV | |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Jim Redman en .svg){kind=small} Bob McIntyre
| |
| Eerste | Jim Redman
| |
| Tweede | Bob McIntyre
| |
| Derde |  Kenjiro Tanaka
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Luigi Taveri
| |
| Eerste | Luigi Taveri
| |
| Tweede | Tommy Robb
| |
| Derde | Mike Hailwood
| |
| 50 cc | ||
| Snelste ronde | Ernst Degner
| |
| Eerste | Ernst Degner
| |
| Tweede | Hans Georg Anscheidt
| |
| Derde | Mitsuo Itoh
| |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde | Max Deubel/ Emil Hörner
| |
| Eerste | Max Deubel/ Emil Hörner
| |
| Tweede | Florian Camathias/ Harry Winter
| |
| Derde | Fritz Scheidegger/ John Robinson
| |
De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1962 was de vijfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1962. De races werden verreden op 15 juli 1962 op de Solitudering, een stratencircuit in het westelijk deel van Stuttgart. De 350cc-klasse en de 500cc-klasse kwamen niet aan de start. De zijspanklasse sloot haar seizoen hier af, waardoor ook de wereldtitel beslist werd.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
De Duitse Grand Prix op de Solitudering werd gecombineerd met een onofficiële Formule 1-race, die werd gewonnen door Dan Gurney met een Porsche.
250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Jim Redman won zijn vierde race in de 250cc-klasse met slechts 0,1 seconde verschil voor Bob McIntyre. Kenjiro Tanaka werd wel derde, maar met bijna anderhalve minuut achterstand. McIntyre had eigenlijk moeten winnen om het WK echt spannend te houden. Hij zou nog 32 punten kunnen scoren, maar moest er door de streepresultaten weer 24 inleveren. Dat kon hem nog op 46 punten brengen, twee meer dan Redman op dit moment had. Die twee punten zou Redman niet meer goed kunnen maken, want zijn tweede plaatsen zouden allemaal weggestreept worden.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Jim Redman |
Honda | 44 |
| 2 | Bob McIntyre |
Honda | 32 |
| 3 |  Tom Phillis (†) |
Honda | 12 |
| 4 | Derek Minter |
Honda | 8 |
| Arthur Wheeler |
Moto Guzzi | ||
| 6 | Dan Shorey |
Bultaco | 7 |
| 7 | Günter Beer |
Adler | 6 |
| 8 |  Alberto Pagani |
Aermacchi | 4 |
| Tarquinio Provini |
Morini | ||
| Luigi Taveri |
Honda | ||
| Kenjiro Tanaka |
Honda |
125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Met zijn overwinning in de 125cc-race deed Luigi Taveri goede zaken, temeer omdat zijn grootste concurrent Jim Redman niet scoorde. Tommy Robb klom door zijn derde plaats naar dezelfde positie in de WK-stand, ten koste van Kunimitsu Takahashi, die het seizoen niet afmaakte. Redman kon theoretisch nog wereldkampioen worden door alle vijf volgende races te winnen.
Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Luigi Taveri |
Honda | 39 |
| 2 | Jim Redman |
Honda | 26 |
| 3 | Tommy Robb |
Honda | 20 |
| 4 | Kunimitsu Takahashi |
Honda | 16 |
| 5 | Mike Hailwood |
EMC | 12 |
| 6 | Ernst Degner |
Suzuki | 5 |
| Rex Avery |
EMC | ||
| 8 | Tom Phillis (†) |
Honda | 4 |
.svg){kind=small} Paddy Driver |
EMC | ||
| 10 | Derek Minter |
Honda | 3 |
| Bob McIntyre |
Honda |
50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Met zijn vierde overwinning op rij was Ernst Degner nu bijna zeker van de wereldtitel. Hans Georg Anscheidt zou nog vier races moeten winnen. Als hij dat deed zou Degner zich niet meer kunnen verdedigen: zijn tweede plaatsen zouden deels weggestreept moeten worden. Ook Luigi Taveri en Jan Huberts konden theoretisch nog wereldkampioen worden.
Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Ernst Degner |
Suzuki | 32 |
| 2 | Hans Georg Anscheidt |
Kreidler | 27 |
| 3 | Luigi Taveri |
Honda | 21 |
| 4 |  Jan Huberts |
Kreidler | 15 |
| 5 | Seichi Suzuki |
Suzuki | 10 |
| 6 | Tommy Robb |
Honda | 9 |
| Mitsuo Itoh |
Suzuki | ||
| 8 | Kunimitsu Takahashi |
Honda | 7 |
| 9 |  José Maria Busquets |
Derbi | 6 |
| Wolfgang Gedlich |
Kreidler |
Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
Als Florian Camathias in Duitsland zou winnen zou hij wereldkampioen worden, want een eventuele tweede plaats van Max Deubel zou als streepresultaat verdwijnen. Zo ver liet Deubel het echter niet komen. Hij won met een ruime voorsprong op Camathias en werd wereldkampioen. Fritz Scheidegger werd derde en passeerde daardoor Otto Kölle in de WK-eindstand.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Coureur | Bakkenist | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Max Deubel |
Emil Hörner |
BMW | 30 (34) |
| 2 | Florian Camathias |
Horst Burkhardt/ Harry Winter |
BMW | 26 |
| 3 | Fritz Scheidegger |
John Robinson |
BMW | 18 |
| 4 | Otto Kölle |
Dieter Hess |
BMW | 17 |
| 5 | Chris Vincent |
Eric Bliss |
BSA | 13 |
| 6 | Claude Lambert |
Alfred Herzig |
BMW | 9 (10) |
| 7 | August Rohsiepe |
Lothar Böttcher |
BMW | 7 |
| 8 | Edgar Strub |
Gottfried Rüfenacht |
BMW | 5 |
| 9 | Colin Seeley |
Wally Rawlings |
Matchless | 4 |
| 10 | Arsenius Butscher |
Heiner Vester |
BMW | 3 |
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten
|
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van België 1962 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 14e seizoen (1962) |
Volgende race: Ulster Grand Prix 1962 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1961 |
Grand Prix-wegrace van Duitsland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1963 |
· 
· 
· ·