Grand Prix-wegrace van Japan 1963

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Japan Grand Prix-wegrace van Japan 1963
Grand Prix-wegrace van Japan 1963
Land Vlag van Japan Japan
Datum 10 november 1963
Organisator FIM
250 cc
Snelste ronde Vlag van Japan Fumio Ito
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Japan Fumio Ito
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
125 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Duitsland Ernst Degner
50 cc
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Eerste Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Derde Vlag van Japan Shunkishi Masuda

De Grand Prix-wegrace van Japan 1963 was de twaalfde en laatste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1963. De races werden verreden op 10 november op de Suzuka International Racing Course, 50 kilometer ten zuidwesten van Nagoya. Aan de start kwamen de 50cc-klasse, de 125cc-klasse en de 250cc-klasse. De wereldtitels in de 50cc-klasse en de 250cc-klasse werden hier beslist.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Honda was als circuiteigenaar vooral gastheer van andere Japanse merken. Alleen Moto Morini was overgekomen omdat Tarquinio Provini nog kans had op de 250cc-wereldtitel. De Japanners presenteerden allemaal nieuwe motorfietsen voor het seizoen 1964: Honda haar 50cc-tweecilinder RC 113 en haar 125cc-viercilinder RC 146, Yamaha kwam met haar 125cc-eencilinder RA 75 en met de vernieuwde 250cc-RD 56, waarvan de boring/slagverhouding van 54 x 54 mm naar 56 x 50,7 mm was gebracht. Suzuki verscheen met de wategekoelde 250cc-viercilinder RZ 63 voor een eenmalig optreden, want deze machine zou begin 1964 al vervangen worden door de RZ 64. Het optreden van de Honda RC 146 en de Yamaha RD 56 was een voorbode voor het succes in 1964.

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Er werd wel degelijk een 350cc-race verreden in Japan, maar buiten Honda waren er geen deelnemers: de Europese merken (feitelijk alleen MV Agusta) waren thuis gebleven omdat er niets meer te winnen was. Honda kon echter ook niet het minimale aantal van zes rijders aan de start brengen. Er was slechts één viercilinder RC 171 en Isao Yamashita en Luigi Taveri moesten zich behelpen met de tweecilinder CR 77-productieracer. Ze reden de volle 25 ronden, maar het resultaat telde niet voor het wereldkampioenschap.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 0
2 Vlag van Japan Isao Yamashita Honda 0
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 0

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Jack Ahearn Norton Privérijder
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff AJS Privérijder
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa Teambeleid
Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa Teambeleid
Vlag van Tsjechië Pavel Slavíček Jawa Teambeleid
Vlag van Finland Veikko Sulasaari Norton Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd AJS / MZ Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey AJS Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Norton Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Duke-Gilera Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Ireland Norton Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Duke-Gilera Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Mizen AJS Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda Teambeleid
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi Teambeleid
Vlag van Italië Remo Venturi Bianchi Teambeleid
Vlag van Zweden Sven-Olof Gunnarsson Norton Privérijder
Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov CKEB Teambeleid

Top tien eindstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 32 (50)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 28
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 16
4 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa 7
5 Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa 7
6 Vlag van Italië Remo Venturi Bianchi 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Duke-Gilera
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd AJS / MZ
9 Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov CKEB 5
10 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff AJS 5
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Het optreden van Tarquinio Provini in Japan was teleurstellend: hij stond in het WK gelijk met Jim Redman, maar werd slechts vierde. Dat kwam ook door het onverwacht sterke optreden van Yamaha: Fumio Ito finishte na een uur racen slechts 0,1 seconde achter Redman. Phil Read, wiens seizoen bij Scuderia Duke voorbij was, ging in op de uitnodiging van Yamaha om de RD 56 te rijden en werd er derde mee. Het debuut van de Suzuki RZ 63 viel in het water: Hugh Anderson werd tiende, maar Ernst Degner kwam ten val en Frank Perris stopte bij Degner om te helpen, want de machine had vlam gevat.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 1:01"34'3 8
2 Vlag van Japan Fumio Ito Yamaha +0'1 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha +17'9 4
4 Vlag van Italië Tarquinio Provini Morini +1"05'5 3
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda +1"37'4 2
6 Vlag van Japan Isamu Kasuya Honda 1
10 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië Ivan Schumann NSU [1]
Vlag van Argentinië Raúl Kissling NSU [1]
Vlag van Australië Jack Findlay Mondial / DMW Privérijder
Vlag van Tsjechië Stanislav Malina CZ Teambeleid[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ Teambeleid[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith Honda Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Anderson Aermacchi Teambeleid[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Kidson Cotton-Moto Guzzi Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MZ Teambeleid[2]
Vlag van Hongarije László Szabó MZ Teambeleid[2]
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi Teambeleid[2]
Vlag van Italië Silvio Grassetti Benelli Teambeleid[2]
Vlag van Italië Umberto Masetti Morini [1]
Vlag van Nederland Cas Swart Honda Privérijder
Vlag van Uruguay Carlos Marfetan Parilla [1]

Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda
Vlag van Japan Hiroshi Hasegawa Yamaha
Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda
Vlag van Japan Yoshikazu Sunako Yamaha

Top tien eindstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 44 (58)
2 Vlag van Italië Tarquinio Provini Morini 42 (49)
3 Vlag van Japan Fumio Ito Yamaha 26
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda 20 (21)
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 13
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ 11
7 Vlag van Japan Yoshikazu Sunako Yamaha 9
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MZ 8
9 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 7
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith Honda 4
Vlag van Italië Umberto Masetti Morini
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Suzuki had de laatste races in de 125cc-klasse overgeslagen, waardoor Honda punten kon scoren. Nu, met de nieuwe Honda RC 146, finishte Jim Redman slechts vier seconden achter winnaar Frank Perris. Ernst Degner werd derde en de nieuwe wereldkampioen Hugh Anderson slechts vijfde, achter Tommy Robb met de tweede Honda.

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Suzuki 53"11'9 8
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda +4'0 6
3 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki +12'9 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda +13'6 3
5 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki +55'5 2
6 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki +1"32'8 1
7 Vlag van Japan Yoshikazu Sunako Yamaha

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië Alberto Gómez Zanella [1]
Vlag van Argentinië Aldo Caldarella Bultaco [1]
Vlag van Argentinië Héctor Pochettino Bultaco [1]
Vlag van Argentinië Horacio Maffia Ducati [1]
Vlag van Argentinië Juan Carlos Salatino Zanella [1]
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Bultaco / MZ Privérijder
Vlag van Tsjechië Stanislav Malina CZ Teambeleid
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ Teambeleid
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Francisco González Bultaco Teambeleid
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Bultaco Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Dickinson Honda Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Inchley EMC Privérijder
Vlag van Gibraltar (1939-1982) John Grace Bultaco Privérijder
Vlag van Hongarije László Szabó MZ Teambeleid
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Honda Privérijder

Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Oostenrijk Bert Schneider Suzuki
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda

Top tien eindstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 54 (62)
2 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 38 (47)
3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 35
4 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 24
5 Vlag van Oostenrijk Bert Schneider Suzuki 23
6 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 17
7 Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda 14
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ 11
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Honda 11
10 Vlag van Hongarije László Szabó MZ 7

50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Uiteindelijk bleek de 50cc-race slechts een formaliteit, want Hans Georg Anscheidt, die Hugh Anderson nog bedreigde in het wereldkampioenschap, was niet hersteld van zijn blessure, opgelopen tijdens de training van de Argentijnse Grand Prix. Daardoor was Anderson al voor de start zeker van zijn wereldtitel. Toch was het niet alleen feest voor Suzuki, want Luigi Taveri was met de nieuwe Honda RC 113-tweecilinder ruim een halve minuut sneller. Shunkishi Masuda werd bij zijn eerste optreden derde. Dave Simmonds, die op privébasis al eerder met een 50cc-Tohatsu had gereden, kreeg nu een uitnodiging om naar Japan te komen, maar werd slechts tiende.

Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 41"34'7 8
2 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki +34'1 6
3 Vlag van Japan Shunkishi Masuda Suzuki +1"00'9 4
4 Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki 3
5 Vlag van Japan Sadao Shimazaki Honda 2
6 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 1
7 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Tohatsu

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië Karaber Samardjian Suzuki [1]
Vlag van Argentinië Raúl Kissling Kreidler [1]
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler Blessure
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) César Gracia Ducson Privérijder
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi Teambeleid
Vlag van Finland Matti Salonen Prykija Privérijder
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Beltoise Kreidler Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Plumridge Honda Privérijder
Vlag van Italië Alberto Pagani Kreidler Teambeleid
Vlag van Uruguay Gastón Biscia Suzuki [1]

Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Japan Isao Morishita Suzuki

Top tien eindstand 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 34 (47)
2 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Kreidler 32 (36)
3 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 30
4 Vlag van Japan Isao Morishita Suzuki 23 (26)
5 Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki 20 (21)
6 Vlag van Japan Michio Ichino Suzuki 14
7 Vlag van Italië Alberto Pagani Kreidler 9
8 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 8
9 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi 7
10 Vlag van Japan Shunkishi Masuda Suzuki 4
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Argentinië 1963
FIM wereldkampioenschap wegrace
15e seizoen (1963)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1964

Vorige race:
Geen
Grand Prix-wegrace van Japan Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1964