Grand Prix-wegrace van Spanje 1967

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Grand Prix-wegrace van Spanje 1967
Montjuïc Park
Officiële naam 17° GP de España - 23° Circuito Internacional de Barcelona
Land Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Datum 30 april 1967
Organisator FIM
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Medrano
125 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Derde Vlag van Japan Yoshimi Katayama
50 cc
Snelste ronde Vlag van Japan Yoshimi Katayama
Eerste Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Tweede Vlag van Japan Yoshimi Katayama
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Benjamin Grau
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Georg Auerbacher / Vlag van Duitsland Eduard Dein
Eerste Vlag van Duitsland Georg Auerbacher / Vlag van Duitsland Eduard Dein
Tweede Vlag van Duitsland Klaus Enders / Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Derde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu / Vlag van Duitsland Horst Schneider

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1967 was de eerste Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1967. De races werden verreden op 30 april 1967 op het Circuito de Montjuïc, een stratencircuit bij de berg Montjuïc ten zuidwesten van Barcelona. Alleen de 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 250cc-klasse en de zijspanklasse kwamen aan de start.

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

De Spaanse 250cc-Grand Prix werd gewonnen door Phil Read met de Yamaha RD 05 A, maar pas nadat Mike Hailwood (Honda RC 166) was uitgevallen met een lekke band en Bill Ivy (Yamaha) met motorpech. Ralph Bryans, die na het stoppen van Honda in de 50- en 125cc-klasse nu ook met de 250cc RC 166 uitkwam, werd tweede en de Spanjaard José Mendrano met een Bultaco derde. De nieuwe Benelli viercilinders kwamen niet aan de start en de eveneens nieuwe Ducati viercilinder (ingeschreven onder de naam van de Spaanse dochteronderneming Mototrans) van Bruno Spaggiari viel met pech uit. Dave Simmonds liep een ronde achterstand op omdat zijn Kawasaki niet wilde starten.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 1:03"35'36 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda +21'69 6
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Medrano Bultaco +1 ronde 4
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco +1 ronde 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Bultaco +1 ronde 2
6 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Carlos Giró Ossa +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +1 ronde
8 Vlag van Frankrijk Daniel Lhéraud Yamaha +2 ronden
9 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Mauricio Aschl Derbi +2 ronden
10 Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Bultaco +3 ronden
11 Vlag van Denemarken R. Olsen Bultaco +3 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Barry Smith Suzuki
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ Motor
Vlag van Duitsland Horst Seidl Honda
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Francisco Zurita Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Montesa
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Luis Yglesias Ossa
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramiro Blanco Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ricardo Fargas Mototrans
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Santiago Herrero Ossa
Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Husqvarna
Vlag van Frankrijk Jacques Roca Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha Motor
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Lee Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ Ontsteking
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Curry Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Greeves
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda Lekke band
Vlag van Ierland Chris Goosen Suzuki
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Mototrans Koppeling
Vlag van Italië Francesco Villa Montesa
Vlag van Italië Walter Villa Montesa
Vlag van Nederland Jan Huberts Kawasaki
Vlag van Nieuw-Zeeland Graham Dickson Ducati
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ian Burne Bultaco

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Jack Findlay Bultaco
Vlag van Australië Malcolm Stanton Aermacchi
Vlag van Canada Yvon Duhamel Yamaha [1]
Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Bultaco
Vlag van Duitsland Rolf Schmid Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith Kawasaki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Steenson Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Hannah-Paton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Chatterton Yamaha
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië Renzo Pasolini Benelli
Vlag van Italië Silvio Grassetti Benelli
Vlag van Japan Akiyasu Motohashi Yamaha
Vlag van Japan Jyun Hamano Yamaha
Vlag van Verenigde Staten Frank Camillieri Yamaha [1]
Vlag van Verenigde Staten Ron Grant Yamaha [1]
250cc-viercilinder Yamaha RD 05 A

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de openingsrace in Spanje kwamen Bill Ivy en Phil Read met de nieuwe 125cc-Yamaha RA 31 viercilinders aan de start. Suzuki kon nog steeds de viercilinder RS 67 niet inzetten en daardoor bleef de tweecilinder, die nu RT 67 heette, in handen van Yoshimi Katayama en Stuart Graham. Katayama leidde in de eerste ronde, maar werd gepasseerd door Ivy en Read die eerste en tweede werden. Katayama werd derde en Graham, die een slechte start had gehad, werd vierde.

125cc-viercilinder Yamaha RA 31

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha 52"40'22 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha +24'86 6
3 Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki +26'00 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Suzuki +1"19'46 3
5 Vlag van Italië Francesco Villa Montesa +1 ronde 2
6 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Medrano Bultaco +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Bultaco +1 ronde
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Curry Honda +2 ronden
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery EMC +2 ronden
11 Vlag van Duitsland Horst Seidl Honda +3 ronden
12 Vlag van Zwitserland Herbert Denzler Honda +3 ronden
13 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ian Burne Bultaco +3 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Barry Smith Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Angel Sanjuán Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Benjamín Grau Montesa
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Enrique Sirera Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Francisco Zurita Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Jorge Sirera Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Bultaco
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Mauricio Aschl Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramiro Blanco Bultaco
Vlag van Frankrijk Daniel Crivello Bultaco|
Vlag van Frankrijk Daniel Lhéraud Mondial
Vlag van Frankrijk Etienne Delamarre Bultaco
Vlag van Frankrijk Jacques Roca Tohatsu
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Lee Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams EMC
Vlag van Ierland Chris Goosen Montesa
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Ducati
Vlag van Italië Walter Villa Montesa
Vlag van Monaco Jean-Louis Pasquier Bultaco
Vlag van Nederland Jan Huberts Kawasaki
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Nieuw-Zeeland Graham Dickson Bultaco
Vlag van Uruguay Gastón Biscia Bultaco
Vlag van Uruguay Luis Padrón Bultaco

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Kel Carruthers Honda
Vlag van Australië Kevin Cass Bultaco
Vlag van Canada Jean-Guy Duval Yamaha [1]
Vlag van Canada Ralph Swegan Yamaha [1]
Vlag van Canada Robert Lusk Yamaha [1]
Vlag van Canada Robert Messina Yamaha [1]
Vlag van Canada Tim Coopey Yamaha [1]
Vlag van Duitse Democratische Republiek Hartmut Bischoff MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Jürgen Lenk MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Thomas Heuschkel MZ
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Suzuki
Vlag van Duitsland Herbert Mann MZ
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Honda
Vlag van Frankrijk Jean-Louis Vergnais Bultaco
Vlag van Hongarije László Szabó MZ
Vlag van Italië Giovanni Burlando Honda
Vlag van Japan Akiyasu Motohashi Yamaha
Vlag van Japan Hideo Kanaya Suzuki
Vlag van Japan Isao Morishita Suzuki
Vlag van Japan Yasuho Shigeno Suzuki
Vlag van Nederland Cees van Dongen Honda

50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

50cc-tweecilinder Suzuki RK 67

De 50cc-race in Spanje werd gewonnen door Hans Georg Anscheidt, vóór zijn teamgenoot Yoshimi Katayama. Beiden zetten de rest van het veld op minstens één ronde. Benjamín Grau werd derde met een Derbi.

Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Suzuki 29"34'33 8
2 Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki +18'98 6
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Benjamín Grau Derbi +1 ronde 4
4 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Bordons Derbi +1 ronde 3
5 Vlag van Frankrijk Daniel Crivello Derbi +1 ronde 2
6 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi +1 ronde 1
7 Vlag van Ierland Chris Goosen Bridgestone +2 ronden
8 Vlag van Duitsland Horst Seidl Honda +2 ronden
9 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ian Burne Derbi +2 ronden
10 Vlag van Zwitserland Herbert Denzler Kreidler +2 ronden
11 Vlag van Monaco Jean-Louis Pasquier Derbi +2 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Barry Smith Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Antonio Díaz Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas Derbi
Vlag van Frankrijk Etienne Delamarre Derbi
Vlag van Frankrijk Jacques Roca Derbi
Vlag van Nederland Jan Huberts Kreidler

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland Dieter Gedlich Kreidler
Vlag van Duitsland Rudolf Schmälzle Kreidler
Vlag van Duitsland Winfried Reinhard Reimo-Kreidler
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Walpole Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Leslie Griffiths Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stan Lawley Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Suzuki
Vlag van Japan Hiroyuki Kawasaki Suzuki
Vlag van Japan Mitsuo Akamatsu Suzuki
Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki
Vlag van Nederland Aalt Toersen Kreidler
Vlag van Nederland Paul Lodewijkx Jamathi

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Helmut Fath trad aan met zijn zwager Wolfgang Kalauch en zijn zelfbouw URS-zijspancombinatie.

Georg Auerbacher en Eduard Dein wonnen de zijspanrace in Spanje vóór Klaus Enders/Ralf Engelhardt en Siegfried Schauzu/Horst Schneider. De Spanjaarden hadden de zijspanklasse op verzoek van de FIM aan het programma toegevoegd, maar erg veel animo was er niet. Er waren slechts vijf geklasseerden aan de finish. Helmut Fath was met zijn zelfbouw URS viercilinder na een paar ronden uitgevallen met een gat in een zuiger.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Duitsland Eduard Dein BMW 56"00'07 8
2 Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt BMW +19'80 6
3 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW +1"14'59 4
4 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Rolf Schmid BMW +1"58'20 3
5 Vlag van Duitsland Harald Wohlfahrt Vlag van Duitsland Heiner Vester BMW +1 ronde 2

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Hans-Peter Hubacher Vlag van Verenigd Koninkrijk John Blum BMW
Vlag van Zwitserland Rudi Kurth Jean Claude Gudet CAT
Vlag van Zwitserland Walter Zbinden Onbekend CAT
Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW
Vlag van Duitsland Helmut Fath Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch URS Zuiger
Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Lindsay BMW
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ray Pollard Onbekend PRF 4

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Hans Hänni Vlag van Zwitserland Kurt Barfuss BMW
Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Armgard Neumann BMW
Vlag van Duitsland Johann Attenberger Vlag van Duitsland Josef Schillinger BMW
Vlag van Frankrijk Joseph Duhem Vlag van Frankrijk François Fernandez BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Dungsworth Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Wilson BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk John Thornton BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Vinicombe Vlag van Verenigd Koninkrijk John Flaxman BSA
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Wakefield Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Milton BMW
Vlag van Zweden Bertil Persson Vlag van Zweden Berndt Äström BMW [2]
Vlag van Zweden Ruben Bjarnemark Vlag van Zweden Lennart Rägmo BMW [2]
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1966
FIM wereldkampioenschap wegrace
19e seizoen (1967)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1967

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1966
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1968