Grand Prix-wegrace van België 1963
.svg){kind=small} Grand Prix-wegrace van België 1963
| ||
|---|---|---|
| ||
| Land | België
| |
| Datum | 7 juli 1963 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Mike Hailwood
| |
| Eerste | Mike Hailwood
| |
| Tweede | Phil Read
| |
| Derde | Alan Shepherd
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde |  Fumio Ito
| |
| Eerste | Fumio Ito
| |
| Tweede | Yoshikazu Sunako
| |
| Derde |  Tarquinio Provini
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde |  Ernst Degner
| |
| Eerste |  Bert Schneider
| |
| Tweede |  Hugh Anderson
| |
| Derde | .svg){kind=small} Luigi Taveri
| |
| 50 cc | ||
| Snelste ronde | Hans Georg Anscheidt
| |
| Eerste | Isao Morishita
| |
| Tweede | Ernst Degner
| |
| Derde | Hans Georg Anscheidt
| |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde | Florian Camathias / Alfred Herzig
| |
| Eerste | Fritz Scheidegger / John Robinson
| |
| Tweede | Max Deubel / Emil Hörner
| |
| Derde | Georg Auerbacher / Beno Heim
| |
De Grand Prix-wegrace van België 1963 was de zesde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1963. De races werden verreden op 7 juli op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. De 350cc-klasse kwam niet aan de start. In deze Grand Prix werd de wereldtitel in de zijspanklasse beslist.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
De zijspanklasse sloot haar seizoen in België al af, dit terwijl de 500cc-klasse nog lang niet op de helft van haar seizoen was. Max Deubel en Emil Hörner werden voor de derde keer wereldkampioen in de zijspanklasse. Voor het eerst verschenen de Russen met 500cc-machines in het WK.[1] Het was overigens ook de eerste keer dat ze buiten het Oostblok aan de start kwamen.
500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
John Hartle kwam als WK-leider naar België, maar werd als vijftiende geklasseerd. Zijn teamgenoot Phil Read werd tweede, op ruime achterstand op Mike Hailwood op de MV Agusta. Alan Shepherd werd op een ronde gereden, maar was opnieuw de beste van de eencilinder-rijders.
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Phil Read |
Duke-Gilera | 16 |
| Mike Hailwood |
MV Agusta | ||
| 3 | John Hartle |
Duke-Gilera | 14 |
| 4 | Alan Shepherd |
Matchless | 8 |
| 5 | Fred Stevens |
Norton | 6 |
| 6 |  Jack Ahearn |
Norton | 5 |
| 7 | .svg){kind=small} Mike Duff |
Matchless | 3 |
| 8 | Joe Dunphy |
Norton | 2 |
| 9 |  Sven-Olof Gunnarsson |
Norton | 1 |
| Gyula Marsovszky |
Matchless |
250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Zonder de geblesseerde Jim Redman lag de weg open voor de Yamaha RD 56's van Fumio Ito en Yoshikazu Sunako, maar de eigenlijke winnaar was Tarquinio Provini. Provini was niet naar de TT van Man gestuurd, maar door zijn derde plaats kroop hij in de WK-stand weer dicht naar Redman toe. Van Yamaha was niets meer te vrezen, dat team trok haar rijders en machines terug naar Japan.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | .svg){kind=small} Jim Redman |
Honda | 26 |
| 2 | Tarquinio Provini |
Morini | 24 |
| 3 | Fumio Ito |
Yamaha | 20 |
| 4 | Tommy Robb |
Honda | 16 |
| 5 | Yoshikazu Sunako |
Yamaha | 9 |
| 6 | Luigi Taveri |
Honda | 5 |
| 7 | Bill Smith |
Honda | 4 |
| Kunimitsu Takahashi |
Honda | ||
| 9 | Silvio Grassetti |
Benelli | 3 |
| Hiroshi Hasegawa |
Yamaha |
125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Na het uitvallen van Ernst Degner, die de snelste ronde had gereden, won Bert Schneider de 125cc-race. Hugh Anderson werd tweede, maar voor hem was het belangrijk dat hij Luigi Taveri voor bleef. Daardoor bouwde hij zijn voorsprong in de WK-stand uit.
Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Hugh Anderson |
Suzuki | 36 |
| 2 | Luigi Taveri |
Honda | 26 |
| 3 | Frank Perris |
Suzuki | 15 |
| 4 | Jim Redman |
Honda | 13 |
| Ernst Degner |
Suzuki | ||
| Bert Schneider |
Suzuki | ||
| 7 | Tommy Robb |
Honda | 5 |
| 8 |  László Szabó |
MZ | 4 |
| Kunimitsu Takahashi |
Honda | ||
| 10 | Peter Inchley |
EMC | 3 |
| Giuseppe Visenzi |
Honda |
50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
De Suzuki-rijders Isao Morishita en Ernst Degner finishten binnen 0,1 seconde van elkaar. Waarschijnlijk hadden ze WK-leider Hugh Anderson liever voor laten gaan, maar Anderson kwam niet voorbij Hans Georg Anscheidt. Door voor Anscheidt te blijven ontnamen ze hem in elk geval een flink aantal punten.
Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Pnt |
|---|---|---|---|
| 1 | Hugh Anderson |
Suzuki | 29 |
| 2 | Hans Georg Anscheidt |
Kreidler | 27 (28) |
| 3 | Ernst Degner |
Suzuki | 24 |
| 4 | Isao Morishita |
Suzuki | 23 |
| 5 | Mitsuo Itoh |
Suzuki | 14 |
| 6 | Michio Ichino |
Suzuki | 11 |
| 7 | .svg){kind=small} José Maria Busquets |
Derbi | 7 |
| 8 | Alberto Pagani |
Kreidler | 3 |
 Jean-Pierre Beltoise |
Kreidler | ||
| 10 | César Gracia |
Ducson | 1 |
| Ian Plumridge |
Honda |
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
Om nog wereldkampioen te worden moest Florian Camathias de Belgische GP eigenlijk winnen. Hij reed wel de snelste ronde, maar viel uit. Dat was genoeg voor Max Deubel om wereldkampioen te worden. Deubel werd tweede achter Fritz Scheidegger en Georg Auerbacher werd derde.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien eindstand zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Coureur | Bakkenist | Motorfiets | Pnt |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Max Deubel |
Emil Hörner / Barry Dungsworth |
BMW | 22 (28) |
| 2 | Florian Camathias |
Alfred Herzig |
FCS | 20 (24) |
| 3 | Fritz Scheidegger |
John Robinson |
BMW | 20 |
| 4 | Otto Kölle |
Dieter Hess |
BMW | 12 (14) |
| 5 | Georg Auerbacher |
Beno Heim |
BMW | 10 (14) |
| 6 | Alan Birch |
Peter Birch |
BMW | 8 |
| 7 | Arsenius Butscher |
Alfred Leissing / Walter Popp |
BMW | 3 |
| 7 | Jackie Beeton |
Eddie Bulgin |
BMW | 3 |
| 9 | Ferdinand Breu |
Hans Gösch |
BMW | 2 |
| 10 | Colin Seeley |
Wally Rawlings |
Matchless | 2 |
- Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten
|
| Vorige race: TT Assen 1963 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 15e seizoen (1963) |
Volgende race: Ulster Grand Prix 1963 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van België 1962 |
Grand Prix-wegrace van België | Volgende race: Grand Prix-wegrace van België 1964 |
· 
· 
· ·