Grand Prix-wegrace van Spanje 1961

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Spanje Grand Prix-wegrace van Spanje 1961
Montjuïc Park
Officiële naam 11° GP de España - 17° Circuito Internacional de Barcelona
Land Vlag van Spanje Spanje
Datum 23 april 1961
Organisator FIM
250 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Tweede Vlag van Australië Tom Phillis
Derde Vlag van Italië Silvio Grassetti
125 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Australië Tom Phillis
Tweede Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner
Derde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Alfred Wohlgemuth
Eerste Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Alfred Wohlgemuth
Tweede Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger/Vlag van Duitsland Horst Burkhardt
Derde Vlag van Zwitserland Edgar Strub/Vlag van Zwitserland Kurt Huber

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1961 was de eerste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1961. De races werden verreden op 23 april 1961 op het Circuito de Montjuïc, een stratencircuit bij de berg Montjuïc ten zuidwesten van Barcelona. In deze Grand Prix kwamen de 250cc-, 125cc- en de zijspanklasse aan de start.

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Waarschijnlijk omdat er in Spanje geen zware klassen reden, stuurde MV Agusta Gary Hocking met een MV Agusta 250 Bicilindrica naar Barcelona. Hij won de race tamelijk eenvoudig, maar de Honda-rijders konden nog niet beschikken over de nieuwe RC 162. In plaats daarvan reden ze met een hybride-model, met het nieuwe RC 162-frame, maar nog met de motor van de RC 161. Tom Phillis reed de machine naar de tweede plaats, voor Silvio Grassetti op de Benelli 250 Mono Bialbero. Mike Hailwood reed nog op zijn oude Mondial 250 Bialbero, die hij voor noodgevallen bewaard had.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking MV Agusta 1:06"34'29 8
2 Vlag van Australië Tom Phillis Honda +22'43 6
3 Vlag van Italië Silvio Grassetti Benelli +1"05'69 4
4 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda +1"38'61 3
5 Vlag van Duitse Democratische Republiek Hans Fischer MZ +2 ronden 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey NSU 1

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Mondial Val
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Benelli Val
Vlag van Italië Tarquinio Provini Morini

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Japan Fumio Ito Yamaha [1]
Vlag van Japan Yoshikazu Sunako Yamaha [1]

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Honda
Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda
Vlag van Japan Naomi Taniguchi Honda
Vlag van Japan Sadao Shimazaki Honda

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Tom Phillis won de Spaanse 125cc-race met een Honda 2RC 143, die eigenlijk ook een tussenmodel zou moeten zijn tot de RC 144 klaar was. Het was de eerste overwinning in het wereldkampioenschap voor een Japanse motorfiets. Ernst Degner werd met de MZ RE 125 tweede voor Jim Redman op de tweede Honda. Mike Hailwood reed deze race nog met zijn nieuwe EMC en werd vierde.

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Australië Tom Phillis Honda 57"12'80 8
2 Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ +20'60 6
3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda +33'53 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood EMC +38'91 3
5 Vlag van Gibraltar John Grace Bultaco +54'92 2
6 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ricardo Quintanilla Bultaco +1"56'38 1
7 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ricardo Fargas Ducati +1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery EMC +1 ronde
9 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) César Gracia Montesa +1 ronde

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Argentinië Héctor Pochettino Bultaco
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
Vlag van Duitse Democratische Republiek Hans Fischer MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Walter Brehme MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Shepherd MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read EMC
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Rensen (†) Bultaco
Vlag van Hongarije László Szabó MZ
Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi Honda
Vlag van Japan Naomi Taniguchi Honda
Vlag van Japan Sadao Shimazaki Honda
Vlag van Japan Teisuke Tanaka Honda
Vlag van Zweden Ulf Svensson Ducati

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat Florian Camathias/Hilmar Cecco waren uitgevallen wonnen Helmut Fath en Alfred Wohlgemuth de Spaanse GP vrij gemakkelijk, met ruim een minuut voorsprong op Fritz Scheidegger/Horst Burkhardt en twee minuten voorsprong op Edgar Strub/Kurt Huber.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Helmut Fath Vlag van Duitsland Alfred Wohlgemuth BMW 57"24" 52 8
2 Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Duitsland Horst Burkhardt BMW +1"06'07 6
3 Vlag van Zwitserland Edgar Strub Vlag van Zwitserland Kurt Huber BMW +2"06'09 4
4 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Manfred Ludwigkeit BMW +2"18'37 3
5 Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Heiner Vester BMW +1 ronde 2
6 Vlag van Frankrijk Jo Rogliardo Vlag van Frankrijk Marcel Godillot BMW +1 ronde 1
7 Vlag van Duitsland Alwin Ritter Vlag van Duitsland Hermann Bernhard BMW +1 ronde
8 Vlag van Zwitserland Claude Lambert Vlag van Zwitserland Marie-Laure Lambert BMW +1 ronde
9 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Carlos Del Val Onbekend Norton +2 ronden
10 Vlag van Frankrijk Guy Sauzeraux Vlag van Frankrijk Mosconi Norton +2 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Duitsland Hilmar Cecco BMW

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Zwitserland Henry Curchod Vlag van Zwitserland Armand Beyeler BMW
Vlag van Duitsland August Rohsiepe Vlag van Duitsland Lothar Böttcher BMW
Vlag van Duitsland Loni Neußner Vlag van Duitsland Fritz Reitmaier BMW
Vlag van Duitsland Max Deubel Vlag van Duitsland Emil Hörner BMW
Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk John Thornton BSA
Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Bulgin Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell BMW
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1960
FIM wereldkampioenschap wegrace
13e seizoen (1961)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1961

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1955
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1962