Roestavi
Stad in Georgië ![]() | |||
---|---|---|---|
Locatie in Georgië | |||
Geografie | |||
Regio | Kvemo Kartli | ||
Oppervlakte | 60.6 km² [1] | ||
Hoogte | 330 m | ||
Coördinaten | 41° 33′ NB, 45° 0′ OL | ||
Bevolking | |||
Inwoners (2023) | 132.333 [2] (2.183,7 inw./km²) | ||
Etniciteit (2014) | Georgisch (91,8%) Azerbeidzjaans (3,7%) Armeens (1,6%) Russisch (1,2%) Osseets (0,4%) Oekraïens (0,3%) Jezidi (0,2%) | ||
Bestuur | |||
Burgemeester | Nino Latsabidze (2021-) | ||
Overige informatie | |||
Stad sinds | 1948 | ||
Tijdzone | UTC+4 | ||
Website | rustavi.gov.ge | ||
Roestavi in Kvemo Kartli | |||
Foto's | |||
|
Roestavi (Georgisch: რუსთავი) is met 132.333 inwoners (2023) de derde grootste stad van Georgië, gelegen in het zuidoosten van het land in de regio Kvemo Kartli. De stad ligt ongeveer 20 kilometer ten zuidoosten van hoofdstad Tbilisi, aan beide oevers van de rivier Mtkvari. De economie van Roestavi wordt gedomineerd door de zware industrie en staalfabrieken.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De ontstaansgeschiedenis van menselijke nederzettingen op de plek van Roestavi gaan terug naar de Bronstijd.[3] Vanaf de 4e eeuw n.Chr. ontstond Roestavi als een gefortificeerde stad en in de vroege middeleeuwen werd het een koninklijke stad die uitgroeide tot circa 20.000 inwoners. In de 13e eeuw raakte de stad in verval en verdween.[4]
Sovjet-tijdperk[bewerken | brontekst bewerken]
De huidige stad werd gesticht in 1948 om arbeiders van een nabijgelegen metallurgische installatie te huisvesten, die in de jaren 50 werd gebouwd om ijzererts van het nabijgelegen Azerbeidzjan te verwerken. Stalin bracht arbeiders van diverse gebieden in Georgië, en dan met name van de landelijke provincies van Westelijk Georgië. De naam van de stad is afkomstig van een nabijgelegen oude stad die door de Mongoolse leider Timoer Lenk (Tamerlane) rond 1400 werd vernietigd. Roestavi werd een zeer belangrijk industrieel centrum in Transkaukasië. De belangrijkste industrieën zijn ijzer en staal en de vervaardiging van metaalproducten en chemische producten.
Duitse oorlogsgevangenen die in de Tweede Wereldoorlog werden gevangen, werden gebruikt om Roestavi te ontwerpen en te bouwen. Roestavi is eigenlijk verdeeld in twee delen: Dzveli Roestavi (Oud-Roestavi) en Achali Roestavi (Nieuw-Roestavi). Oud-Roestavi bevat veel Stalinistische architecturale stijl, terwijl Nieuw-Roestavi door vele typische Sovjetflats wordt overheerst.
Recente geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De val van de Sovjet-Unie in 1991 bleek rampzalig voor Roestavi, aangezien het ook de instorting van de Sovjeteconomie veroorzaakte waarvan de stad afhankelijk was. Dit leidde tot de sluiting van het grootste deel van de bedrijven en werd tot 65% van de bevolking werkloos, met alle bijkomstige sociale problemen als misdaad en armoede. De bevolking kromp van 160.000 medio jaren 90 naar het dieptepunt van 116.000 in 2002. In de jaren 2010 is de economische situatie verbeterd, en is er weer sprake van groei van de stad.
Demografie[bewerken | brontekst bewerken]
Roestavi heeft door de Sovjet industrialisatie onder Stalin een snelle groei gekend. Sinds de herwonnen onafhankelijkheid in 1991 en de crisisjaren daarna zijn veel mensen verhuisd door werkloosheid vanwege de gesloten industrie. Medio 2002 werd het dieptepunt van krimp bereikt (116.000), en in de jaren 2010 is er sprake van duidelijke groei. De industrie en werkgelegenheid is weer op gang gekomen. Anno 2023 heeft de stad ruim 132.000 inwoners,[2] een groei van 4% sinds de volkstelling van 2014.[1] Roestavi is door de groei in 2023 opgeklommen naar de derde stad van Georgië, vlak voor Koetaisi, dat last heeft van aanhoudende krimp.
Historische (etnische) bevolkingssamenstelling Roestavi | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Jaar | 1959[5] | 1970[6] | 1979[7] | 1989[8] | 2002[9][10] | 2014[11] | 2020[2] | 2023[2] | |||||||||||
Roestavi[12] | 62.395 | ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | |||||||||||
Georgiërs | 27.680 | 44,4% | 55.158 | ![]() |
79,820 | ![]() |
103.523 | ![]() |
102.151 | ![]() |
114.819 | ![]() |
|||||||
Russen | 19.724 | 31,6% | 21.610 | ![]() |
23,060 | ![]() |
21.267 | ![]() |
3.563 | ![]() |
1.459 | ![]() | |||||||
Azerbeidzjanen | 3.693 | 5,9% | 5.765 | ![]() |
7.443 | ![]() |
11.576 | ![]() |
4.993 | ![]() |
4.661 | ![]() | |||||||
Armeniërs | 4.367 | 7,0% | 5.943 | ![]() |
6.707 | ![]() |
6.872 | ![]() |
2.809 | ![]() |
1.965 | ![]() | |||||||
Osseten | 1.601 | 2,6% | 3.224 | ![]() |
4.493 | ![]() |
5.613 | ![]() |
1.410 | ![]() |
545 | ![]() | |||||||
Opmerking census 2002[9] |
Etniciteit en religie[bewerken | brontekst bewerken]
De bevolking van Roestavi was anno 2014 voor bijna 92% Georgisch. De grootste etnische minderheidsgroep binnen de resterende 8% zijn de Azerbeidzjanen (3,7%), gevolgd door Armeniërs (1,6%) en Russen (1,2%). Er wonen ruim 500 Osseten (0,4%) in de stad. Andere etnische minderheden zijn ruim 300 Oekraïners, ruim 200 Jezidi's, ruim 100 Grieken, ruim 50 Assyriërs en kleinere aantallen Kisten, Joden, Abchaziërs en Bosja.
De verhoudingen van de etnische bevolkingssamenstelling is niet altijd zo geweest. Vooral in de Sovjet periode lagen deze geheel anders, waarbij het aandeel Russen en Osseten tot 1989 opvalt. Migratie tijdens en na het uiteenvallen van de Sovjet Unie, door economische neergang en burgeroorlog, maakte de stad dominant etnisch Georgisch. Het aandeel Azerbeidzjanen daalde weinig, maar is wel laag voor de regio Kvemo Kartli dat een grote Azerbeidzjaanse bevolkingsgroep kent (42%).
Bestuur[bewerken | brontekst bewerken]
Roestavi is een van de vijf zelfstandige stadsgemeenten in Georgië. De gemeenteraad van Roestavi (Georgisch: საკრებულო, sakreboelo) is het vertegenwoordigend orgaan dat elke vier jaar via een gemengd kiesstelsel wordt gekozen. Deze bestaat sinds 2021 uit 35 leden: 28 leden worden via een proportionele lijststem gekozen en 7 leden worden gekozen door middel van een districtenstelsel.[14] In 2017 was de verhouding 15 proportioneel om 10 districtszetels.
Bij de gemeentelijke verkiezingen van oktober 2021 werd Nino Latsabidze van Georgische Droom met 53,7% van de stemmen gekozen tot burgemeester, via een tweede ronde tegen een kandidaat van Verenigde Nationale Beweging. De zeven districtszetels zijn naar kandidaten van Georgische Droom (4) en Verenigde Nationale Beweging (3) gegaan. De Verenigde Nationale Beweging behaalde de meeste proportionele stemmen (38,4%), gevolgd door Georgische Droom (36,3%) en Voor Georgië (7,5%). Dertien andere partijen haalden de kiesdrempel van 3% niet.[15][16]
Roestavi was een van de slechts zeven gemeenten waar de heersende Georgische Droom partij in 2021 geen meerderheid wist te behalen.[17]
Partij | 2017[18] | 2021[19] | Samenstelling Sakrebulo (zetels per partij) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Georgische Droom (GD) | 18 | 16 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Verenigde Nationale Beweging (UNM) | 3 | 16 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Voor Georgië | 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Europees Georgië (EG) | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Alliantie van Patriotten (AP) | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Georgische Arbeiderspartij | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Total | 25 | 35 |
Vervoer[bewerken | brontekst bewerken]
Roestavi ligt aan de S4 / E60. Dit is de belangrijkste verkeersader tussen Tbilisi en Roestavi, en de belangrijkste route naar Azerbeidzjan (Tsiteli Chidi, Rode Brug). Tussen Roestavi en Tbilisi is de S4 een autosnelweg. In de toekomst wordt de weg in zuidelijke richting naar de Azerbeidzjaanse grens uitgebouwd als autosnelweg. In de noordkant van de stad, in het gemeentelijke gebied, sluit de S9 Tbilisi Bypass aan op de S4. Dit is de oostelijke ringweg rond Tbilisi.
Er zijn diverse regionale wegen die in de stad beginnen of eindigen. Een van de belangrijkste is de nationale route Sh66, via de stad Gardabani naar de grensovergang Vachtangisi met Azerbeidzjan. Dit is met ruim 69.000 buitenlandse reizigers in 2019 een secundaire grensovergang.[20] Ter vergelijking, de Rode Brug grensovergang in de S4/E60 kent 1,1 miljoen buitenlandse reizigers het land in. Ten slotte is de Sh157 een toegangsroute naar het David Garedzja-klooster, een bekende toeristische trekpleister aan de Azerbeidzjaanse grens in de gemeente Sagaredzjo. Deze weg bedient ook het grote industriële gebied ten zuiden van de stad.
De internationale spoorlijn Tbilisi - Bakoe, in 1883 geopend, heeft een station aan de rand van Roestavi.
Stedenbanden[bewerken | brontekst bewerken]
Roestavi onderhoudt stedenbanden:[21]
Sumqayıt, Azerbeidzjan, 19522
Daugavpils, Letland, 20181
Akmenė, Litouwen, 20151
Panevėžys, Litouwen, 20151
Ivano-Frankivsk, Oekraïne, 20112, 20161
Kryvy Rih, Oekraïne2
Tsjerkasy, Oekraïne, 20121
Chmelnytsky, Oekraïne, 20161
Vinnytsja, Oekraïne, 20161, 2
Łódź, Polen, 19952
Płock, Polen, 20112
Gdynia, Polen, 20101
Pruszków, Polen, 20171
Zjodzina, Wit-Rusland, 20181
Kiruna, Zweden2
İnegöl, Turkije, 20021
Cauayan, Filipijnen, 20141
Santiago, Filipijnen, 20141
Shaoguan, Volksrepubliek China2
1 Memorandum / Intentie / Handvest van samenwerking. 2 Vriendschappelijke stad.
Sport[bewerken | brontekst bewerken]
Voetbalclub FC Roestavi werd in 2007 en 2010 landskampioen van Georgië. FC Roestavi speelt haar wedstrijden in het Poladistadion.
Aan de noordkant van de stad ligt sinds 1978 het circuit Rustavi International Motorpark.
Geboren[bewerken | brontekst bewerken]
- Kachaber Tschadadze (1968), voormalig prof-voetballer (36 interlands);
- Levan Silagadze (1976), voormalig prof-voetballer (21 interlands);
- Zoerab Mentesjasjvili (1980), voormalig prof-voetballer (37 interlands);
- Tornike Okriasjvili (1992), prof-voetballer (50 interlands, maart 2022);
- Akaki Gogia (1992), prof-voetballer;
- Otar Kiteishvili (1996), prof-voetballer (24 interlands, maart 2022);
- Mariam Gvaladze (1997), zangeres in de voormalige muziekgroep Candy, winnaar van het Junior Eurovisiesongfestival 2011.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
|