MW41
MW41 | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
NMBS 4184
| ||||
Aantal | 96 (93 in dienst) | |||
Nummering | 4101-4196 | |||
Fabrikant | Alstom (in Barcelona) | |||
Bouwjaar | 2000-2002 | |||
Asindeling | 2'B' + B'2' | |||
Spoorwijdte | 1435 mm | |||
Massa | 95,2 ton | |||
Lengte over buffers | 49,60 m | |||
Breedte | 2,85 m | |||
Hoogte | 3,998 m | |||
Aantal zitplaatsen | 1e klas: 12 2e klas: 138 | |||
Maximumsnelheid | 120 km/u | |||
Aandrijving | dieselhydraulisch | |||
Vermogen | 2 x 485 kW = 970 kW | |||
Motoren | 2 | |||
Motorfabrikant | Cummins QSK650R | |||
Inhoud brandstoftank | 1000 liter | |||
Treinbeïnvloeding | Memor, TBL 1+, ETCS | |||
Remsysteem | Blokken, schijven en magnetisch | |||
|
De MW41 (ook bekend als AR41 of ATRL) zijn de nieuwste dieseltreinstellen die op het Belgische spoorwegnet rijden. Ze werden gebouwd door Gec Alstom Transporte Barcelona in 2000-2002. De kleurstelling is gelijk aan de elektrische MS96. De stellen kunnen in treinschakeling rijden, weliswaar — in tegenstelling met de MS96 — zonder doorloopkop.
Materieel[bewerken | brontekst bewerken]
De reeks 41 bestaat uit tweedelige treinstellen, maar wordt desondanks vaak aangeduid als motorwagens (MW). De reeks 41 is het enige treinstel voor de niet-geëlektrificeerde lijnen in België. Deze treinstellen lenen zich goed voor L-treindiensten wegens hun sterk acceleratievermogen.
Er zijn 96 stellen gebouwd van dit type: aanvankelijk 80 en later nog een bijbestelling van 16 stuks.
De eersteklasse afdeling verschilt van de tweede klasse in een andere stoelbekleding. De treinstellen beschikken over airconditioning.
De MW41 is ook gevoelig voor kleine brandjes. Op 18 en 19 mei 2007 brandden er respectievelijk in Berchem en in Geel twee motorwagens uit.[1] Er was nog een ander uitgebrand exemplaar, het stond in de uitwijkbundel van Hasselt (uitgebrand te Mol in 2003).[bron?]
Inzet[bewerken | brontekst bewerken]
Heden[bewerken | brontekst bewerken]
Sinds 2002 rijden ze op de volgende lijnen:
- Aalst – Burst (alle treinen, niet in de zomervakantie) (spoorlijn 82)
- Mol – Hasselt (Spoorlijn 15)
- Gent-Sint-Pieters – Oudenaarde – Ronse (S51 + P-treinen) (spoorlijn 86)
- Gent-Sint-Pieters – Eeklo (S51 + P-treinen) (spoorlijn 58)
- Gent-Sint-Pieters – Zottegem – Geraardsbergen (S52 + P-treinen) (spoorlijn 122)
- Charleroi-Centraal – Couvin (S64 + P-treinen) (spoorlijnen 132 en 134)
Ze worden soms ook ingezet op geëlektrificeerde lijnen:
- Antwerpen-Centraal - Hamont (60% van de treinen, wordt geleidelijk afgebouwd)[2]
- Charleroi-Centraal - La Louvière - Luttre (S62)
- Charleroi-Centraal - Erquelinnes (S63 + P-treinen)
- Gembloers - Jemeppe-sur-Sambre (P-treinen)
- Geraardsbergen - Denderleeuw - Gent-Sint-Pieters (2 P-treinen) (spoorlijn 90 & 50A)
- Aalst - Geraardsbergen (één P-trein tijdens de avondspits)
- Gent-Sint-Pieters - Lokeren (S53-treinen in afwisseling met Desiro's)
- Toeristen- of studententreinen tussen Noord-Limburg en andere delen van het land.
Verleden[bewerken | brontekst bewerken]
Op de volgende lijnen werden ze tot de elektrificatie ook ingezet:
- Antwerpen-Centraal – Mol (S33) (geëlektrificeerd in 2015) (Spoorlijn 15)
Op de volgende lijnen werden ze ingezet omdat er tot de komst van de MS08 geen treinstellen beschikbaar waren die onder 25 kV wisselstroom konden rijden en geschikt waren voor L-treinen (de NMBS beschikte toen wel over de MS96 maar deze waren bedoeld voor IC-diensten, onder andere naar Frankrijk). Deze lijnen werden geëlektrificeerd onder 25 kV ten behoeve van zware goederentreinen.
- Dinant – Bertrix – (Libramont) (L-11) (ingezet tot 2012) (Spoorlijn 166)
- Libramont – Bertrix – Virton - Athus - Aarlen (L-13) (ingezet tot 2012) (Spoorlijn 165)
Toekomst[bewerken | brontekst bewerken]
In 2018 is de elektrificatie van spoorlijn 19 gestart en in 2019 is de elektrificatie van spoorlijn 15 gestart. Op deze lijn kan in de toekomst met elektrisch materieel gereden worden waardoor er in de Kempen geen dieseltreinen meer zullen worden ingezet voor passagiersdiensten.[3]
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
- De tevredenheid inzake comfort en lichtsterkte van de tl-lampen van de reizigers over deze treinstellen is nogal verdeeld. De MW41'en worden weleens playmobils genoemd, omdat ze binnenin grotendeels uit plastic bestaan. Een andere bijnaam is de 'wasmachine', vanwege de trillingen bij het stationair draaien van de motoren (bij stilstand). In de Senaat werden vragen gesteld om de technische problemen die zouden spelen bij de treinstellen.[4]
- Op 1 januari 2004 werd op Belgische treinen een algemeen rookverbod van kracht. Hoewel deze wet dus nog niet van toepassing was toen de MW41 in 2000-2002 zijn intrede deed, was dit type trein reeds vanaf het begin volledig rookvrij, een rokersafdeling is er nooit geweest.
- De treinstellen zouden (na een nacht stilgestaan te hebben) dikwijls moeilijk of niet opstarten. Als oplossing blijven ze de hele nacht door draaien of worden ze heel vroeg opgestart. De motoren maken veel lawaai en zorgen dan ook voor grote ontevredenheid bij buurtbewoners van rangeersporen waar deze treinen staan opgesteld. Zo werd er in 2018 door buurtbewoners uit Geraardsbergen een klachtenbrief naar NMBS verstuurd om dit probleem op te lossen.[5]
Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Herman Welter, Lekkende olie oorzaak van brand dieseltrein. Gazet van Antwerpen. Geraadpleegd op 16 juli 2018.
- ↑ Eerste elektrische trein op spoorlijn Mol - Hamont. nmbs.prezly.com. Geraadpleegd op 10 juni 2021.
- ↑ Infrabel, Infrabel werfinfo lijn 15 en 19. Geraadpleegd op 7 november 2020.
- ↑ Bulletin/Handelingen. www.senate.be. Geraadpleegd op 15 juli 2018.
- ↑ Ronkende treinen houden bewoners uit slaap. HLN.be.