Isoboterzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Isoboterzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van isoboterzuur
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam 2-methylpropaanzuur
Andere namen 2-methylpropionzuur, isobutaanzuur, dimethylazijnzuur
Molmassa 88,11 g/mol
CAS-nummer 79-31-2
Wikidata Q415062
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H312
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,9697 g/cm³
Smeltpunt −47 °C
Kookpunt 155 °C
Oplosbaarheid in water 210 g/L
Matig oplosbaar in water
Evenwichtsconstante(n) pKz = 4,86
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Isoboterzuur, ook wel 2-methylpropionzuur genoemd, is een carbonzuur met als brutoformule C4H8O2. Isoboterzuur is een structuurisomeer van boterzuur. De stof komt voor als een kleurloze vloeistof met een onaangename geur, die matig oplosbaar is in water. Isoboterzuur is een relatief sterk organisch zuur, met een pKa van 4,86.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Er bestaan tal van methoden om isoboterzuur te bereiden:

Reacties[bewerken | brontekst bewerken]

Wanneer isoboterzuur wordt verhit in chroomzuur (een verhitte oplossing van kaliumchromaat in zwavelzuur), decarboxyleert de verbinding tot aceton. Met een basische oplossing van kaliumpermanganaat wordt α-hydroxyisoboterzuur gevormd.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Isoboterzuur wordt gebruikt in de cosmetische- en levensmiddelindustrie. Bovendien wordt het gebruikt in de chemische industrie als oplosmiddel of als intermediair bij verdere syntheses tot bijvoorbeeld geneesmiddelen.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]