De naam prehistorie (« voor-geschiedenis ») wordt gebruikt voor een periode uit het verleden waarover geen schriftelijke bronnen beschikbaar zijn. Een cultuur die wel het schrift kende wordt toch prehistorisch genoemd als het gebruikte schrift (nog) niet ontcijferd is of alle bronnen uit die periode verloren zijn gegaan. Omdat het schrift niet overal tegelijk is ontstaan, eindigt de prehistorie niet overal tegelijkertijd.
Deze definitie van prehistorie staat echter ter discussie. Sommigen zouden het eerder willen definiëren als "het tijdperk waarover we geen verhalende maar enkel archeologische bronnen hebben" (met verhalende bronnen worden zowel mondelinge als schriftelijke bronnen bedoeld).
De Komsacultuur (ca. 9000/6000 - ca. 2000 v. Chr.) was een mesolithische cultuur van jager-verzamelaars in het uiterste noorden van Scandinavië. De cultuur is genoemd naar de berg Komsa dicht bij Alta in de provincie Finnmark, waar in 1925 de eerste vondsten zijn gedaan.
Men nam vanwege overeenkomsten met culturen uit dezelfde tijd in Finland en Rusland aan dat de Komsamensen vanuit het oosten, uit Finland of Karelië, zijn gekomen toen de ijskap zich terugtrok. Ze leefden van wat de zee bood. De jacht op zeehonden is karakteristiek voor deze cultuur: het einde van de cultuur valt samen met het verdwijnen van de zeehond in dat gebied. De relatie van de Komsacultuur met de rotstekeningen van Alta is onduidelijk: het is mogelijk dat de makers van de tekeningen afstammelingen waren van de Komsacultuur. Of de Saami nazaten zijn van de dragers van deze cultuur is nog geheel speculatief.
Geologisch tijdvak - Evolutie van de mens 
Broch
