Appelse walburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Appelse walburg
Locatie
Locatie Appel
Coördinaten 52° 12′ NB, 5° 32′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie ringwalburg, smederij, graanopslag en landbouw
Erkenning
Monumentstatus Rijksmonument
Monumentnummer 532452
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde

De Appelse walburg is een middeleeuwse ringwalburg en rijksmonument ten noorden van de buurtschap Appel in de Nederlandse gemeente Nijkerk.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De wallen werden in 2006 door Leendert de Boer ontdekt. In 2007 werd begonnen met onderzoek door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed dat in augustus 2011 werd afgerond en gepresenteerd aan de gemeente Nijkerk.

Archeologen hadden het terrein met een omvang van honderd bij zestig meter onderzocht. Binnen en buiten de wal, die in een ovaal zijn gesitueerd, werden sporen van een palissade gevonden. Binnen de wal een 11e-eeuwse hutkom en waterput. In de hutkom werden ijzersporen aangetroffen die er op wijzen dat de hut mogelijk in gebruik is geweest als bronsgieterij, smidse en opslagplaats van graan. Volgens de onderzoekers zou in dit gebied op grote schaal moerasijzererts zijn gewonnen en dat binnen de omwalling een smid en bronsgieter moeten hebben gewerkt. Binnen de walburg vond men een tweede (ronde) gracht met een diameter van dertien meter waar op het binnenterrein tussen de 13e en 17e eeuw een (deels) uit baksteen torenvormig voorraadgebouw zou hebben gestaan, een spieker. In de 18e en 19e eeuw zou het terrein volgens de aangetroffen akkerlaag en spitsporen in gebruik zijn geweest als akker.[1]

In de middeleeuwen kwamen alle boerderijen in de buurschap Appel in bezit van of het stift Elten of van het klooster Abdinghof bij Paderborn. Deze hadden zij verworven van graaf Wichman IV van Hamaland en de Veluwe en zijn nazaten. Het stift in Elten werd door Wichman gesticht. Abdinghof werd gesticht door zijn kleinzoon Meinwerk. De onderzoekers concluderen hier een verband mee te zien.[2] Mogelijk gaat het hier om het Hamalandse landgoed Appeltervika dat in het jaar 960 werd vermeld op een beslechtingsoorkonde.[3]

De ringwal wordt doorsneden door de voormalige spoorlijn van Nijkerk naar Ede. Het terrein is niet vrij toegankelijk.

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]