Kasteel IJzendoorn
| Kasteel IJzendoorn | ||
|---|---|---|
| ||
Het kasteel IJzendoorn op de kaart van Cornelis van Berck (1571)
| ||
| Locatie | IJzendoorn | |
| Gebouwd in | vóór 1345 | |
| Gesloopt in | 2e helft 18e eeuw | |
Het kasteel IJzendoorn of Isendoorn stond in het Nederlandse dorp IJzendoorn, provincie Gelderland. Het kasteel was gelegen in de uiterwaarden, even ten zuiden van de kerk.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
In 1281 verkochten Hendrik en Godfried van Ochten de goederen in IJzendoorn aan Rudolf de Cock. Zijn kleinzoon Willem kreeg op 11 november 1345 het huis IJzendoorn in leen van hertog Reinoud III van Gelre. Dat betekent dat er in die tijd sprake moet zijn geweest van een reeds bestaand bouwwerk.
Jacob van Isendoorn verkocht in 1441 het kasteel en de helft van de heerlijkheid aan Jacob van Riemsdijk. In 1535 kwam het door huwelijk en vererving in handen van de familie Pieck, die in 1556 ook de andere helft van de heerlijkheid wist te verwerven. In 1700 verkocht de toenmalige eigenaar het kasteel en heerlijkheid aan de familie Van Wijhe van Echteld. Hierna kwamen het huis en de heerlijkheid nog in bezit van verschillende families.
Het kasteel zou in de tweede helft van de 18e eeuw zijn afgebroken, maar op een verpondingskaart uit 1809 staan nog resten van een kasteel aangegeven.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Op een kaart uit 1571 van Cornelis van Berck staat het kasteel ingetekend. Volgens die kaart zou het kasteel een zaalbouw hebben en staan er op de hoeken torens. In de zuidgevel is een poortgebouw met zadeldak zichtbaar.
In 2001 zijn bij een dijkverzwaring de resten van funderingen aangetroffen.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 