Huis te Eerbeek

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 16 mei 2019 om 23:05.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Huis te Eerbeek
Huis te Eerbeek
Locatie Eerbeek (gemeente Brummen)
Algemeen
Stijl neoclassicistisch gepleisterd huis
Eigenaar Geldersch Landschap & Kasteelen
Huidige functie Conferentiecentrum met restaurant en hotelaccommodatie
Gebouwd in 14de eeuw
Gebouwd door heren van Bronckhorst en Borculo
Herbouwd in einde 17de eeuw vierde vleugel
Monumentale status Rijksmonument sinds 1971
Monumentnummer 11250
Gebeurtenissen in 1665 was er krijgsraad
Bijzonderheden het park is toegankelijk voor publiek
Website Geschiedenis hotel-huis Eerbeek

Het Huis te Eerbeek is een landhuis in de plaats Eerbeek, in de Nederlandse provincie Gelderland. Het werd in de hoge middeleeuwen gebouwd. Oorspronkelijk bestond het gebouw uit een kasteel met drie vleugels en een slotgracht dat door de heren van Bronckhorst als jachtslot werd gebruikt. In 1417 werd het bij de verdeling van de nalatenschap van Gijsbert VI van Bronckhorst toebedeeld aan zijn oudste zoon Willem V van Bronckhorst.

Doordat Joost van Bronckhorst-Borculo in 1553 kinderloos stierf, kwam het landgoed in handen van het huis Limburg Stirum. Deze familie had het landgoed vele jaren in haar bezit. Het werd destijds gebruikt als jachtslot. In 1665 werd in het huis een krijgsraad gehouden vanwege de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog. In 1822 werd het gebouw geheel verbouwd waardoor het zijn huidige uiterlijk kreeg.[1]

Van 1895 tot 1937 was het landgoed eigendom van twee biologen, Max Wilhelm Carl Weber en zijn echtgenote Anna Weber-van Bosse.

Het landhuis is nu onderdeel van een hotelcomplex. Rond het gebouw ligt een landgoed dat beheerd wordt door Het Geldersch Landschap. Naast het landhuis staat het koetshuis waar een van de beheerders van het hotel woont.[2]