Kabinet-Rutte III
Kabinet-Rutte III
| ||||
| Coalitie | VVD, CDA, D66, ChristenUnie | |||
| Zeteltal TK | 33 + 19 + 19 + 5 = 76 (Tot 7 oktober 2019) 32 + 19 + 19 + 5 = 75 (7 oktober 2019 - heden) | |||
| Premier | Mark Rutte | |||
| Beëdiging | 26 oktober 2017 | |||
| Voorganger | Rutte II | |||
| Overzicht kabinetten | ||||
| ||||
| Nederlandse politiek |
 |
| Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden |
| Nederlandse Grondwet |
| Nederlandse regering |
| Hoge Colleges van Staat |
| Hoge Raad der Nederlanden |
| Decentrale overheden |
|
|
Portaal  PolitiekPortaal Nederland
|
Het kabinet-Rutte III is het huidige Nederlandse kabinet. Het is gevormd door de partijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie. Het staat onder voorzitterschap van minister-president Mark Rutte en werd op 26 oktober 2017 beëdigd als opvolger van het kabinet-Rutte II, na de Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart 2017 en de daaropvolgende kabinetsformatie.
Inhoud
Totstandkoming[bewerken]
Formatie[bewerken]
Na de Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart 2017 ging de kabinetsformatie van start onder leiding van verkenner Edith Schippers.
Op 28 maart werd Schippers door de Tweede Kamer voorgedragen als informateur om verder te gaan met concrete onderhandelingen voor een kabinet van VVD–CDA–D66–GroenLinks. Op 15 mei mislukte deze formatiepoging, als gevolg van de verschillende standpunten van de partijen over asiel en migratie.
Toen op 23 mei een tweede formatiepoging, dit keer met de ChristenUnie, mislukte, stelde Schippers voor een nieuwe informateur te benoemen, Herman Tjeenk Willink. Hernieuwde gesprekken met GroenLinks leidden niet tot overeenstemming.
Op 27 juni gaf de informateur in zijn eindverslag aan dat de enige mogelijkheid voor een meerderheidskabinet een kabinet was met de vier partijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie. Gerrit Zalm werd een dag later benoemd tot informateur.
Op 9 oktober, 208 dagen na de verkiezingen, lag er een voorlopig coalitieakkoord op tafel voor een nieuw te vormen kabinet-Rutte III.
Op 12 oktober werd Rutte op voorstel van de vier hoofdonderhandelaars door de Tweede Kamer aangesteld als formateur. Rutte streefde ernaar om het nieuwe kabinet op 26 oktober te laten beëdigen.
Op 25 oktober rondde Rutte zijn taken als formateur af en overhandigde hij zijn eindverslag aan Khadija Arib.[1]
Motto[bewerken]
Het motto van het kabinet is "Vertrouwen in de toekomst".
Wijzigingen ministeries[bewerken]
Het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit wordt heropgericht, nadat het tussen 2010 en 2017 was ondergebracht bij het ministerie van Economische Zaken.
Het ministerie van Economische Zaken wordt het ministerie van Economische Zaken en Klimaat, het ministerie van Infrastructuur en Milieu wordt het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Het ministerie van Veiligheid en Justitie heet voortaan ministerie van Justitie en Veiligheid.
Verder verdwijnt de minister zonder portefeuille voor Wonen en Rijksdienst. Nieuwe ministers zijn die voor Rechtsbescherming, Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media en Medische Zorg, respectievelijk ondergebracht bij de ministeries van Justitie en Veiligheid, Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Enkele beleidsterreinen worden ten opzichte van de voorgaande regeerperiode ondergebracht bij een ander ministerie:[1]
- Ruimtelijke ontwikkeling en ruimtelijke ordening (voorheen bij het ministerie van Infrastructuur en Milieu) gaat naar het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
- Klimaat (voorheen ministerie van Infrastructuur en Milieu) gaat naar het ministerie van Economische Zaken en Klimaat.
- Landbouw, visserij, natuur, voedselkwaliteit en regionaal economisch beleid (voorheen ministerie van Economische Zaken) gaan naar het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
- Groen onderwijs (voorheen ministerie van Economische Zaken) gaat naar het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
- Maatschappelijke stage (voorheen Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) gaat naar het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Uit een rapport van de Auditdienst Rijk uit oktober 2018 bleek dat de herstructureringen en naamswijzigingen naar schatting € 31,7 mio hebben gekost.[2]
Verloop[bewerken]
Start[bewerken]
In de eerste honderd dagen van het kabinet werd de wet-Hillen afgeschaft. Die maatregel moet stapsgewijs een eind maken aan het belastingvoordeel voor huiseigenaren die hun hypotheek volledig hebben afgelost. Oppositiepartijen 50Plus en PVV filibusterden dit debat en namen uren het woord. Uiteindelijk stemden zowel de Tweede als Eerste Kamer in met de afschaffing.[3] Vier maanden na de start van het kabinet trad minister Halbe Zijlstra van Buitenlandse Zaken af. Hij had in een toespraak in 2016 en bij andere gelegenheden verteld dat hij in 2006 aanwezig was bij een bijeenkomst in het buitenhuis van de Russische president Vladimir Poetin, waarbij deze gesproken zou hebben over zijn ambitie voor een "Groot-Rusland": een uitbreiding van Rusland met Wit-Rusland, Oekraïne, de Baltische staten en eventueel Kazachstan.[4] Na mediavragen bekende Zijlstra dat hij niet bij deze bijeenkomst was geweest. Verder bleek dat Poetins woorden over "Groot Rusland" alleen historisch waren bedoeld en had hij niet gesuggereerd het grondgebied van Rusland te willen uitbreiden.
Positie ten opzichte van de Tweede Kamer[bewerken]
Op 25 april 2018 steunde de oppositie, uitgezonderd de SGP, een motie van afkeuring tegen minister-president Rutte. Reden was de manier waarop Rutte omgegaan was met het afschaffen van de dividendbelasting. De oppositie vond dat Rutte de Tweede Kamer beter had moeten inlichten over de memo's die er waren over de dividendbelasting. Aanleiding was een debat naar aanleiding van de kabinetsformatie in november 2017. Rutte gaf toen aan zich dergelijke memo's niet te herinneren. Uiteindelijk bleken deze memo's er wel te zijn.[5]
Op 24 september 2019 zette de VVD het lid Wybren van Haga uit de Tweede Kamerfractie, omdat hij zich tegen de gemaakte afspraken in zou hebben blijven bemoeid met zijn vastgoedbedrijf.[6] Van Haga besloot zijn zetel niet op te geven en door te gaan als eenmansfractie, waardoor de regering haar krappe meerderheid van 76 zetels verloor.[7]
Positie ten opzichte van de Eerste Kamer[bewerken]
Door de Eerste Kamerverkiezingen van 27 mei 2019 verloor het kabinet zijn meerderheid in de Eerste Kamer.[8]
Samenstelling[bewerken]
Het kabinet-Rutte III bestaat uit zestien ministers (inclusief minister-president en minister van Algemene Zaken Rutte) en acht staatssecretarissen. De VVD levert zes ministers en drie staatssecretarissen, het CDA en D66 ieder vier ministers en twee staatssecretarissen, en de ChristenUnie twee ministers en één staatssecretaris.
Ministers[bewerken]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpeg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Staatssecretarissen[bewerken]
| Ambtsbekleder | Staatssecretariaat[9] | Termijn | Partij | ||
|---|---|---|---|---|---|
_(45117150741)_(cropped)_2.jpg)
|
R.W. (Raymond) Knops (1971) |
Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, belast met Koninkrijksrelaties, Rijksvastgoedbedrijf en Grensoverschrijdende Samenwerking |
26 oktober 2017 – heden | CDA | |
.jpg)
|
B. (Barbara) Visser (1977) |
Staatssecretaris van Defensie, belast met Personeels- en Materieelvoorziening en Bedrijfsvoering |
26 oktober 2017 – heden | VVD | |
|
M.C.G. (Mona) Keijzer (1968) |
Staatssecretaris van Economische Zaken en Klimaat, belast met Mededinging, MKB, Digitalisering, Telecom en Post |
26 oktober 2017 – heden | CDA | |
.jpg)
|
M. (Menno) Snel (1970) |
Staatssecretaris van Financiën, belast met Fiscale Zaken, Holland Casino en Staatsloterij en Muntwezen |
26 oktober 2017 – heden | D66 | |
.jpg)
|
S. (Stientje) van Veldhoven (1973) |
Staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat, belast met Milieu (niet-klimaat), Openbaar Vervoer en Spoor, KNMI en Bodem |
26 oktober 2017 – heden | D66 | |
|
M.G.J. (Mark) Harbers (1969) |
Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, belast met Vreemdelingenzaken (mag in het buitenland de titel 'minister voor Migratie' voeren)[1] |
26 oktober 2017 – 21 mei 2019[10][11] | VVD | |
_(cropped).jpg)
|
A. (Ankie) Broekers-Knol (1946) |
11 juni 2019 – heden | VVD | ||
.jpg)
|
T. (Tamara) van Ark (1974) |
Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, belast met Participatiewet, Arbeidsomstandigheden en Armoede en Schuldhulpverlening |
26 oktober 2017 – heden | VVD | |
|
P. (Paul) Blokhuis (1963) |
Staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, belast met GGZ, Maatschappelijke Diensttijd en Gezondheidsbevordering |
26 oktober 2017 – heden | CU | |
Personele wijzigingen[bewerken]
- Op 13 februari 2018 diende Halbe Zijlstra zijn ontslag in als minister van Buitenlandse Zaken wegens leugens rond een zogenaamd bezoek van Zijlstra aan de datsja van Vladimir Poetin in 2006.[12] Zijn bevoegdheden werden waargenomen door minister Sigrid Kaag.
- Op 7 maart 2018 werd Stef Blok beëdigd als opvolger van Halbe Zijlstra.[13]
- Op 21 mei 2019 diende Mark Harbers zijn ontslag in als staatssecretaris Justitie en Veiligheid, vanwege achtergehouden cijfers van misdrijven door asielzoekers. [14]
- Op 11 juli 2019 werd Ankie Broekers-Knol beëdigd als opvolger van Mark Harbers. [15]
|
Meer nieuwsberichten die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Kabinet-Rutte III van Wikinieuws. |
Bronnen, noten en/of referenties
Bronnen
|
