Preis von Baden-Württemberg 1968

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg Preis von Baden-Württemberg 1968
Officiële naam Preis von Baden-Württemberg
Land Vlag van Duitsland Duitsland (Vlag van de Duitse deelstaat Baden-Württemberg Baden-Württemberg)
Datum 13 oktober 1968
Organisator FIM
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Tweede Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Derde Vlag van Duitsland Georg Auerbacher/Vlag van Duitsland Hermann Hahn

De Preis von Baden-Württemberg 1968 was de elfde en laatste wedstrijd van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1968. De wedstrijd mocht de naam "Grand Prix" niet dragen omdat Duitsland zijn Grand Prix al op de Nürburgring had verreden. De Preis von Baden-Württemberg werd verreden op de Hockenheimring nabij Hockenheim. Ze werd - alleen voor de zijspanklasse - georganiseerd als vervanger van de GP de Nations, waar de zijspanrace "op last van de overheid" was afgelast. De wereldtitel werd hier beslist. Tijdens de Preis von Baden-Württemberg werden ook wedstrijden om het Duits kampioenschap verreden. Hier zorgde Karl Hoppe voor een tweede succes voor Helmut Fath, door met een door Fath ontwikkelde URS-viercilinder de 500cc-race te winnen. Tijdens de zijspanrace kwam Rolf Schmid, de bakkenist van Otto Kölle, om het leven.

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

BMW had haar zijspanrijders al jarenlang niet meer ondersteund, maar was uiteraard wel trots op de wereldtitels die het merk veertien jaren lang in de schoot geworpen werden door privérijders en constructeurs die de oude RS-motor steeds weer sneller wisten te maken. Nu de dreiging van de zelfbouw-URS van Helmut Fath groot werd kreeg Georg Auerbacher nog in de nacht voor de race een nieuwe, door fabrieksconstructeurs Gustl Lachenmeier en Max Klankenheimer gebouwde boxermotor. Fath monteerde echter ook een nieuw blok, dat volgens geruchten 2.000 toeren meer kon draaien dan de oorspronkelijke viercilinder. In de natte race was iedereen vanaf de start kansloos tegen Helmut Fath/Wolfgang Kalauch met hun URS. Klaus Enders/Ralf Engelhardt lagen vanaf het begin op de tweede plaats en kregen vanuit de pit het teken om het rustig aan te doen en Auerbacher/Hahn waren al blij dat ze de derde plaats konden vasthouden. Achter hen kregen Otto Kölle en Rolf Schmid een ongeluk toen hun combinatie voor het Motodrom in het gras terechtkwam en over de kop sloeg. Schmid overleed aan inwendige bloedingen. Intussen stormden Fath/Kalauch op de eerste plaats én de wereldtitel af.

Helmut Fath wist samen met zijn zwager Wolfgang Kalauch en deze zelfgebouwde URS viercilinder voor het eerst sinds het seizoen 1954 BMW van de wereldtitel af te houden.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Helmut Fath Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch URS 38"25'6 8
2 Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralf Engelhardt BMW 38"48'5 6
3 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW 4
4 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW 3
5 Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Geoff Hughes BMW 2
6 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Finland Josef Huber BMW 1

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Rolf Schmid (†) BMW Ongeval

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland Johann Attenberger (†) Vlag van Duitsland Josef Schillinger (†) BMW Overleden[1]

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Zwitserland Jean-Claude Castella Vlag van Zwitserland Albert Castella BMW
Vlag van Duitsland Helmut Lünemann Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Caddow BMW
Vlag van Finland Kenneth Calenius Vlag van Finland Juhani Vesterinen BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Brandon Vlag van Verenigd Koninkrijk Cliff Holland BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Tombs Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Tombs BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Wakefield Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Milton BMW
Vlag van Zweden Ruben Bjarnemark Vlag van Zweden Lennart Rägmo BMW

Top tien eindstand zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Helmut Fath Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch URS 27 (29)
2 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Duitsland Hermann Hahn en Vlag van Nederland Henk de Wever BMW 22 (25)
3 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW 19
4 Vlag van Duitsland Johann Attenberger (†) Vlag van Duitsland Josef Schillinger (†) BMW 17
5 Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Lothar Ronsdorf en Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Hughes BMW 14
6 Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt BMW 12
7 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Josef Huber BMW 7
8 Vlag van Duitsland Otto Kölle Vlag van Duitsland Rolf Schmid (†) BMW 6
9 Vlag van Duitsland Helmut Lünemann Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Caddow BMW 4
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Wakefield Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Milton BMW 3
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1968
FIM wereldkampioenschap wegrace
20e seizoen (1968)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1969

Vorige race:
Geen
Grand Prix-wegrace van Baden-Württemberg Volgende race:
Preis von Baden-Württemberg 1986