Grand Prix-wegrace van Finland 1971
 Grand Prix-wegrace van Finland 1971
| ||
|---|---|---|
| ||
| Officiële naam | Suomen Grand Prix | |
| Land | Finland
| |
| Datum | 31 juli en 1 augustus 1971 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde |  Giacomo Agostini
| |
| Eerste | Giacomo Agostini
| |
| Tweede | .svg){kind=small} Dave Simmonds
| |
| Derde |  Rob Bron
| |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde | Giacomo Agostini
| |
| Eerste | Giacomo Agostini
| |
| Tweede | Jarno Saarinen
| |
| Derde | Billie Nelson
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | Jarno Saarinen
| |
| Eerste | Rodney Gould
| |
| Tweede |  John Dodds
| |
| Derde |  Dieter Braun
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde | Barry Sheene
| |
| Eerste | Barry Sheene
| |
| Tweede | Dieter Braun
| |
| Derde | Gert Bender
| |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde | Siegfried Schauzu/ Wolfgang Kalauch
| |
| Eerste | Horst Owesle/ Peter Rutterford
| |
| Tweede | Richard Wegener/ Adi Heinrichs
| |
| Derde | .svg){kind=small} Jean-Claude Castella/ Albert Castella
| |
De Grand Prix-wegrace van Finland 1971 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1971. De races werd verreden op 31 juli en 1 augustus 1971 op het stratencircuit Imatra (Zuid-Finland). In dit weekend werd het wereldkampioenschap in de 350cc-klasse beslist.
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]In 1971 stak een aantal coureurs het houten toiletgebouw in Imatra in brand, onder het motto "als praten niet helpt". Het politieonderzoek leverde niets op, maar de pers wist wel dat "een rijder met veel kampioenspunten"[1] 20 liter benzine over het gebouwtje had gegooid, waarna een aantal andere coureurs er brandende lucifers op hadden gegooid. De burgemeester beloofde nieuwe toiletten te laten bouwen.
500 cc
[bewerken | brontekst bewerken]In de 500cc-race waren Rob Bron en Dave Simmonds de enigen die in dezelfde ronde als Giacomo Agostini finishten, maar Bron kon Simmonds net niet voor blijven, waardoor hij op 0,8 seconde derde werd. Keith Turner werd vierde.
Uitslag 500 cc
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Giacomo Agostini
|
MV Agusta | 57’ 27” 8 | 15 |
| 2 | Dave Simmonds
|
Kawasaki | +2’ 19” 6 | 12 |
| 3 | Rob Bron
|
Suzuki | +2’ 20” 4 | 10 |
| 4 |  Keith Turner
|
Suzuki | +1 ronde | 8 |
| 5 | Jack Findlay
|
Suzuki | +1 ronde | 6 |
| 6 | Matti Salonen
|
Yamaha | +1 ronde | 5 |
| 7 | Alberto Pagani
|
Linto | +1 ronde | 4 |
| 8 | Lothar John
|
Yamaha | +1 ronde | 3 |
| 9 | .svg){kind=small} Tommy Robb
|
Seeley | +1 ronde | 2 |
| 10 | Paul Eickelberg
|
Yamaha | +1 ronde | 1 |
| DNF |  Eric Offenstadt
|
Kawasaki | ||
| DNF | Kaarlo Koivuniemi
|
Seeley-Matchless | ||
| DNF | Frank Perris
|
Seeley | ||
| DNF |  Bo Granath
|
Husqvarna | ||
| DNF | Maurice Hawthorne
|
Kawasaki | ||
| DNF | Hans-Otto Butenuth
|
BMW | ||
| DNF | Johnny Bengtson
|
Kawasaki | ||
| DNF | Pentti Lehtelä
|
Yamaha | ||
| DNF | Charlie Dobson
|
Seeley | ||
| DNF | Gyula Marsovszky
|
Linto | ||
| DNF | Hanny Kuparinen
|
Suzuki | ||
| DNF | Börje Andersson
|
Honda | ||
| DNF | Sven-Olof Gunnarsson
|
Kawasaki | ||
| DNF | Kai Kuparinen
|
Suzuki | ||
| DNF |  Borge Nielsen
|
Honda | ||
| DNF | Osmo Hansen
|
Linto | ||
| DNF | Ari Heikkilä
|
Matchless | ||
| DNF | Anssi Resko
|
Suzuki | ||
350 cc
[bewerken | brontekst bewerken]In Finland won Giacomo Agostini zoals gewoonlijk de 350cc-race, maar toch was dit een bijzondere overwinning, want hiermee haalde hij zijn tiende wereldtitel binnen, waardoor hij Mike Hailwood en Carlo Ubbiali (beiden negen wereldtitels) voorbij streefde. Jarno Saarinen werd tweede en ging daardoor Theo Bult (die niet in Finland kon starten) in de tussenstand voorbij. Billie Nelson (Yamaha) werd derde.
Uitslag 350 cc
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Giacomo Agostini
|
MV Agusta | 57’ 57” 7 | 15 |
| 2 | Jarno Saarinen
|
Yamaha | +28” 5 | 12 |
| 3 | Billie Nelson
|
Yamaha | 10 | |
| 4 | Walter Sommer
|
Yamaha | +1 ronde | 8 |
| 5 | Tommy Robb
|
Yamaha | +1 ronde | 6 |
| 6 |  László Szabó
|
Yamaha | +1 ronde | 5 |
| 7 | Jerry Lancaster
|
Yamsel | +1 ronde | 4 |
| 8 | Maurice Hawthorne
|
Yamaha | +1 ronde | 3 |
| 9 | Hans-Dieter Görgen
|
Yamaha | +1 ronde | 2 |
| 10 | Lothar John
|
Yamaha | +1 ronde | 1 |
250 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Tegen alle verwachtingen in verscheen de geblesseerde Phil Read[2] in Finland. Hij werd ondanks zijn lichamelijke ongemakken toch nog tiende, kreeg één punt en behield de leiding in het kampioenschap. Rodney Gould won in Finland vóór John Dodds en Dieter Braun.
Uitslag 250 cc
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Rodney Gould
|
Yamaha | 53’ 59” 3 | 15 |
| 2 | John Dodds
|
Yamaha | +10 » 1 | 12 |
| 3 | Dieter Braun
|
Yamaha | +19” | 10 |
| 4 | Chas Mortimer
|
Yamaha | +30 » 7 | 8 |
| 5 | Gyula Marsovszky
|
Yamaha | +34 » 9 | 6 |
| 6 | Jarno Saarinen
|
Yamaha | +52 » 3 | 5 |
| 7 | Walter Sommer
|
Yamaha | 4 | |
| 8 | Börje Jansson
|
Yamasaki | 3 | |
| 9 | Billie Nelson
|
Yamaha | 2 | |
| 10 | Phil Read
|
Yamaha | 1 |
125 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Barry Sheene haalde in Finland zijn derde overwinning in de 125cc-klasse en stond nu met een flinke voorsprong aan de leiding van het wereldkampioenschap. Ángel Nieto viel uit, Dieter Braun (Maico) werd tweede en Gert Bender (Maico) werd derde.
Uitslag 125 cc
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Barry Sheene
|
Suzuki | 46’ 49” 7 | 15 |
| 2 | Dieter Braun
|
Maico | +1’ 25” 3 | 12 |
| 3 | Gert Bender
|
Maico | +1’ 39” 3 | 10 |
| 4 |  Jürgen Lenk
|
MZ | +1’ 40” 7 | 8 |
| 5 | Dave Simmonds
|
Kawasaki | +1’ 43” 4 | 6 |
| 6 | Chas Mortimer
|
Yamaha | +1’ 47” 5 | 5 |
| 7 | Alberto Pagani
|
Derbi | +2’ 35” 2 | 4 |
| 8 |  Ryszard Mankiewicz
|
MZ | +1 ronde | 3 |
| 9 | Seppo Kangasniemi
|
Maico | 2 | |
| 10 | Bernd Köhler
|
MZ | 1 | |
| DNF | .svg){kind=small} Ángel Nieto
|
Derbi |
Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]Horst Owesle reed in Finland met Peter Rutterford in het zijspan. Ze wonnen de race vóór Richard Wegener/Adi Heinrichs en de gebroeders Castella. Hierdoor konden met nog slechts één race te gaan drie combinaties wereldkampioen worden: Owesle had 60 punten, Arsenius Butscher 55 en Georg Auerbacher 49.
Uitslag zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]| Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Horst Owesle
|
Peter Rutterford
|
Münch-URS | 47’ 45” 9 | 15 |
| 2 | Richard Wegener
|
Adi Heinrichs
|
BMW | +1’ 04” 9 | 12 |
| 3 | Jean-Claude Castella
|
Albert Castella
|
BMW | +2’ 17” 2 | 10 |
| 4 | Rudi Kurth
|
Dane Rowe
|
CAT-Crescent | +1 ronde | 8 |
| 5 | Hermann Binding
|
Helmut Fleck
|
BMW | +1 ronde | 6 |
| 6 | Wolfgang Klenk
|
Roland Veil
|
BMW | 5 | |
| 7 | Pentti Moskari
|
Matti Sigvart
|
Honda | 4 | |
| 8 | Jaakko Palomäki
|
Kenneth Calenius
|
BMW | 3 | |
| 9 | Egon Schons
|
Karl Lauterbach
|
BMW | 2 | |
| DNF | Arsenius Butscher
|
Josef Huber
|
BMW | ||
| DNF | Siegfried Schauzu
|
Wolfgang Kalauch
|
BMW | ||
| DNF | Heinz Luthringshauser
|
Hans-Jürgen Cusnik
|
BMW |
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90-6825-131-7
- Motor Magazine
Voetnoten
- ↑ Dane Rowe, bakkenist en partner van zijspanrijder Rudi Kurth verklaarde jaren later in een interview dat het Barry Sheene betrof. Rowe had het open gebouwtje middels een handdoek van een geïmproviseerde deur voorzien, maar rondom het gat in de grond dat als toilet dienstdeed hadden de coureurs ook al zelf takken, kranten en karton gelegd om de grond begaanbaar te houden.
- ↑ Phil Read had in de GP van Tsjecho-Slowakije een schouderblad en een sleutelbeen gebroken.
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Zweden 1971 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 23e seizoen (1971) |
Volgende race: Ulster Grand Prix 1971 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Finland 1970 |
Grand Prix-wegrace van Finland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Finland 1972 |
· 
· 
· ·