Grand Prix-wegrace van Finland 1981

Grand Prix-wegrace van Finland 1981
Circuit Imatra Vanaf 1979 werd het verkorte deel (zwart) gebruikt.
Officiële naam	Finnish GP, XX Imatranajo
Land	Finland
Datum	9 augustus 1981
Organisator	FIM
500 cc
Poleposition	Marco Lucchinelli
Snelste ronde	Jack Middelburg en Marco Lucchinelli
Eerste	Marco Lucchinelli
Tweede	Randy Mamola
Derde	Kork Ballington
250 cc
Poleposition	Toni Mang
Snelste ronde	Toni Mang
Eerste	Toni Mang
Tweede	Jean-François Baldé
Derde	Jean-Louis Guignabodet
125 cc
Poleposition	Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde	Hans Müller
Eerste	Ángel Nieto
Tweede	Jacques Bolle
Derde	Maurizio Vitali
Zijspan
Poleposition	Alain Michel/ Michael Burkhardt
Snelste ronde	Alain Michel/ Michael Burkhardt
Eerste	Jock Taylor/ Benga Johansson
Tweede	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Derde	Alain Michel/ Michael Burkhardt

De Grand Prix-wegrace van Finland 1981 was de twaalfde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1981. De races werden verreden op 9 augustus 1981 op het stratencircuit Imatra (Zuid-Finland).

Algemeen

De 20e "Imatranajo" was een groot succes voor Kawasaki, maar een grote teleurstelling voor Yamaha. Kawasaki vierde de wereldtitel in de 250cc-klasse voor Toni Mang, maar ook drie podiumplaatsen in die klasse en een podiumplaats voor Kork Ballington in de 500cc-race. In die race ging het hopeloos mis voor Yamaha toen zowel Barry Sheene als Ikujiro Takaï met hun Yamaha OW 54 fabrieksracers uitvielen en Kenny Roberts terugviel naar de 7e plaats, waardoor hij alle kansen op een wereldtitel verloor. Suzuki deed daardoor ook goede zaken: Het was nu zeker dat een Suzuki-coureur (Marco Lucchinelli of Randy Mamola) wereldkampioen 500 cc zou gaan worden.

500 cc

Marco Lucchinelli had als snelste getraind in Imatra en kon tijdens de race gemakkelijk wegrijden van Barry Sheene en Kenny Roberts, die weliswaar teamgenoten waren maar door hun onderlinge gevecht veel tijd verloren. Daardoor konden Kork Ballington, Randy Mamola, Boet van Dulmen en Jack Middelburg aansluiten. Sheene viel uit door problemen met zijn powervalve en Boet van Dulmen kwam de pit binnen met een aan flarden gereden achterband. De andere vier leverden een mooi gevecht om de tweede plaats, hoewel Mamola het moeilijk had omdat zijn motor soms op vier, maar soms ook op drie cilinders liep. Uiteindelijk moest ook Roberts afhaken omdat ook zijn powervalves problemen begonnen te veroorzaken. Ook Ikujiro Takaï viel met zijn Yamaha OW 54 stil, waardoor Yamaha opnieuw een debacle meemaakte, zoals ook al in de TT van Assen was gebeurd. Mamola wist Ballington en Middelburg zeer nipt achter zich te houden. Ballington kwam 0,3 seconde na hem over de streep en Middelburg zat daar weer 0,2 seconde achter. Lucchinelli had intussen geen enkel probleem gehad. Slechts acht ronden reed hij volgas en toen bedroeg zijn voorsprong al twaalf seconden. Daarna reed hij rustiger, maar bij de finish had hij toch nog twintig seconden voorsprong.

Uitslag 500 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Marco Lucchinelli	Suzuki	48'05"7	15
2	Randy Mamola	Suzuki	48'25"2	12
3	Kork Ballington	Kawasaki	48'25"5	10
4	Jack Middelburg	Suzuki	48'25"7	8
5	Graeme Crosby	Suzuki		6
6	Marc Fontan	Suzuki		5
7	Kenny Roberts	Yamaha		4
8	Seppo Rossi	Suzuki		3
9	Frank Gross	Suzuki		2
10	Steve Parrish	Yamaha		1
11	Michel Frutschi	Yamaha
DNF	Boet van Dulmen	Yamaha	Achterband
DNF	Franco Uncini	Suzuki
DNF	Philippe Coulon	Suzuki
DNF	Graziano Rossi	Suzuki
DNF	Sadao Asami	Yamaha
DNF	Ikujiro Takaï	Yamaha	Val
DNF	Barry Sheene	Yamaha	Powervalve

Top 10 WK-stand na deze race

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Marco Lucchinelli	Suzuki	103
2	Randy Mamola	Suzuki	94
3	Kenny Roberts	Yamaha	74
4	Graeme Crosby	Suzuki	62
5	Barry Sheene	Yamaha	57
6	Boet van Dulmen	Yamaha	52
7	Jack Middelburg	Suzuki	50
8	Kork Ballington	Kawasaki	35
9	Marc Fontan	Yamaha	20
10	Hiroyuki Kawasaki	Suzuki	19

250 cc

Toni Mang had nog één punt nodig om zijn wereldtitel zeker te stellen. Hij liet Jean-Louis Guignabodet een ronde lang aan de leiding rijden, maar nam daarna de koppositie over en won de race met een flinke voorsprong. Guignabodet moest in de vijftiende ronde door een slechte voorband ook de tweede plaats opgeven ten gunste van zijn teamgenoot Jean-François Baldé, maar wist de derde plaats wel vast te houden. De enige die hem nog kon bedreigen, Roland Freymond, was in de achtste ronde uitgevallen doordat hij te maken kreeg met een uitgelopen big-end van zijn Ad Maiora. Paolo Ferretti, Freymond's tijdelijke teamgenoot nu Maurizio Massimiani geblesseerd was, werd achtste.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Toni Mang	Kawasaki	47'31"8	15
2	Jean-François Baldé	Kawasaki	47'53"4	12
3	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki	48'03"8	10
4	Jean-Louis Tournadre	Yamaha		8
5	Eero Hyvärinen	Yamaha		6
6	Patrick Fernandez	Bimota-Yamaha		5
7	Jean-Marc Toffolo	Rotax		4
8	Paolo Ferretti	Ad Maiora		3
9	Bruno Kneubühler	Rotax		2
10	Martin Wimmer	Yamaha		1
DNF	Richard Schlachter	Yamaha	Brandstofgebrek
DNF	Ricardo Tormo	Bartol	Remmen
DNF	Roland Freymond	Ad Maiora	Big-end lager
DNS	Carlos Lavado	Yamaha	Blessure
DNS	Peter Looijesteijn	Rotax	Geen motor
DNS	Maurizio Massimiani	Ad Maiora	Blessure

Top 10 WK-stand na deze race

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Toni Mang (wereldkampioen)	Kawasaki	130
2	Jean-François Baldé	Kawasaki	83
3	Carlos Lavado	Yamaha	56
4	Roland Freymond	Ad Maiora	48
5	Patrick Fernandez	Bimota-Yamaha	43
6	Martin Wimmer	Yamaha	26
7	Thierry Espié	Chevallier-Yamaha/Pernod	24
	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki
9	Richard Schlachter	Yamaha	23
10	Massimo Massimiani	Ad Maiora	22

125 cc

Opmerkelijk genoeg stond Ángel Nieto, de kersverse wereldkampioen 125 cc, op de 23e startplaats in Imatra door twee vastlopers. Jan Thiel en Martin Mijwaart kregen zijn Minarelli pas in de nacht voor de race goed aan het lopen. Hij zat echter al heel snel op de derde plaats, achter Hans Müller en Pier Paolo Bianchi. Müller moest echter al snel de pit in om bougies te wisselen en viel later zelfs helemaal uit. Bianchi en Nieto reden samen aan de leiding, gevolgd door Maurizio Vitali en Jacques Bolle. Bianchi had graag geprofiteerd van de afwezigheid van de geblesseerde Loris Reggiani, maar zijn machine ging steeds slechter lopen en ook hij viel uit. Nieto won voor Bolle en Vitali

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Ángel Nieto	Minarelli	48'13"6	15
2	Jacques Bolle	Motobécane	48'15"0	12
3	Maurizio Vitali	MBA	48'39"9	10
4	Ricardo Tormo	Sanvenero		8
5	Jean-Claude Selini	Morbidelli		6
6	Johnny Wickström	Morbidelli		5
7	Hugo Vignetti	MBA		4
8	Anton Straver	MBA		3
9	Jan Bäckström	MBA		2
10	Thierry Noblesse	MBA		1
DNF	Guy Bertin	Sanvenero
DNF	Pier Paolo Bianchi	MBA
DNF	Hans Müller	MBA
DNF	Stefan Dörflinger	MBA
DNF	Gerhard Waibel	MBA
DNS	Loris Reggiani	Minarelli	Blessure

Top 10 WK-stand na deze race

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Ángel Nieto (wereldkampioen)	Minarelli	140
2	Loris Reggiani	Minarelli	89
3	Pier Paolo Bianchi	MBA	76
4	Hans Müller	MBA	55
	Jacques Bolle	Motobécane
6	Maurizio Vitali	MBA	36
7	Guy Bertin	Sanvenero	28
8	Iván Palazzese	MBA	27
	Stefan Dörflinger	Krauser-MBA
10	Hugo Vignetti	MBA	26

Zijspannen

Er mochten slechts vijftien zijspancombinaties starten in Finland, waarvan er uiteindelijk slechts negen de finish haalden. Rolf Biland en Kurt Waltisperg waren in de training 3,8 seconden sneller dan de concurrentie en dat zou in de race ook blijken, want ze wonnen met gemak. Jock Taylor/Benga Johansson werden tweede en Werner Schwärzel/Andreas Huber werden derde. Zij waren ook de laatsten die in dezelfde ronde als de winnaars eindigden. Egbert Streuer moest weer met Johan van der Kaap rijden omdat de geblesseerde schouder van Bernard Schnieders weer opspeelde. Hij had uitzicht op de derde plaats toen de motor warm werd. In de pit werd niets gevonden, maar even later liep de motor vast. Streuer liep 5.000 gulden prijzengeld mis en had ongeveer 8.000 gulden motorschade door een kapotte slangenklem van twee kwartjes, waardoor de koelvloeistof was weggestroomd.

Uitslag zijspannen

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Yamaha	48'48"9	15
2	Jock Taylor	Benga Johansson	Fowler-Windle-Yamaha	45'59"1	12
3	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Seymaz-Yamaha	47'28"1	10
4	Albert Giesemann	Karl Paul	LCR-Yamaha	+1 ronde	8
5	Göte Brodin	Billy Gällros	Yamaha	+1 ronde	6
6	Walter Ohrmann	Heinz Radomski	Yamaha	+1 ronde	5
7	Jesco Höckert	Thomas Riedel	Busch-Yamaha	+1 ronde	4
8	Siegfried Schauzu	Wilfried Dietz	Yamaha	+1 ronde	3
9	Wolfgang Stropek	Hans-Peter Demling	SIWA-Yamaha	+1 ronde	2
DNF	Alain Michel	Michael Burkhardt	Seymaz-Yamaha	Afgelopen ketting
DNF	Egbert Streuer	Johan van der Kaap	LCR-Yamaha	Vastloper
DNF	Michel Vanneste	Serge Vanneste	Seymaz-Yamaha	Kettingtandwiel
DNF	Derek Jones	Brian Ayres	Ireson-Yamaha	kettingbreuk
DNF	Masato Kumano	Kunio Takeshima	LCR-Yamaha

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Yamaha	97
2	Alain Michel	Michael Burkhardt	Seymaz-Yamaha	82
3	Jock Taylor	Benga Johansson	Fowler-Windle-Yamaha	77
4	Derek Jones	Brian Ayres	Yamaha	38
5	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Seymaz-Yamaha	37
6	Masato Kumano	Kunio Takeshima	LCR-Yamaha	26
7	Michel Vanneste	Serge Vanneste	Seymaz-Yamaha	22
8	Trevor Ireson	Clive Pollington	Ireson-Yamaha	18
9	Egbert Streuer	Bernard Schnieders Johan van der Kaap Kenny Williams	LCR-Yamaha	17
10	Mick Boddice	Chas Birks	Yamaha	16

Trivia

Achterlicht

Marco Lucchinelli was tijdens de Britse GP door de vallende Barry Sheene en Graeme Crosby gedwongen de vanghekken in te sturen en het duurde nogal lang voordat hij zijn motorfiets weer op de baan kon sturen. Tijdens de trainingen in Imatra reed hij met een achterlicht op zijn Suzuki omdat: "ze me dan beter kunnen vinden als ik in de vanghekken hang".

Heen en weer

Na de lange reis naar Imatra kreeg Boet van Dulmen te horen dat er speciale cilinders voor hem op het vliegveld van Helsinki lagen. Boet reed ondanks zijn vermoeidheid 250 km naar het vliegveld, maar de cilinders waren er niet. De volgende dag kwam iemand van Yamaha de cilinders alsnog brengen, maar ze bleken niet sneller dan de originele en alle moeite was voor niets geweest.

Kettingreactie

Derek Jones en Brian Ayres hadden enorm veel kettingproblemen in Finland. In de training brak al een ketting en vernielden ze bij een crash ook de stroomlijnkuip, die in de nacht voor de race gerepareerd werd. In de race lagen ze op de derde plaats toen de ketting opnieuw brak, maar met slechts vijftien starters, waarvan er inmiddels al veel uitgevallen waren, was er nog steeds kans op punten. Brian Ayres rende naar de pit, haalde gereedschap en een nieuwe ketting en ze gingen verder. Vlak voor de finish brak de ketting opnieuw, waarmee ze een uniek record vestigden: twee kettingbreuken in dezelfde race.

Feestje

Het was de "XX Imatranajo", de twintigste Grand Prix op Imatra, en daarom werd er een feest gevierd met een nachtelijke boottocht en een estafette-race op fietsen van het Finse leger. Daarvoor werden landenteams samengesteld, maar niet elk land kon een volledig team vormen. De race werd gewonnen door het Amerikaans-Nederlandse team dat bestond uit Richard Schlachter, zijn monteur, Martin Zoet, de broer van Willem Zoet en nu monteur van Philippe Coulon en schrijver/journalist Henk Keulemans. Het Franse team was kennelijk niet tevreden met de prestaties van Bernard Fau, want hij werd door Jean-François Baldé en Patrick Fernandez met fiets en al het Immalanjärvi-meer ingeduwd.

Bronnen

• Motor Magazine
• Moto 73

Voetnoten

· ·

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1980–1989)

· ·

Grand Prix-wegrace van Finland

1932 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982