Grand Prix-wegrace der Naties 1971

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Mkr (overleg | bijdragen) op 2 okt 2015 om 23:39.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1971
Officiële naam Gran Premio delle Nazioni 1971
Land Vlag van Italië Italië
Datum 12 september 1971
Organisator FIM
500cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Alberto Pagani
Tweede Vlag van Italië Giampiero Zubani
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
350cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Finland Jarno Saarinen
Tweede Vlag van Italië Silvio Grassetti
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Randle
250cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Dodds en Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky
Eerste Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Dodds
Derde Vlag van Italië Silvio Grassetti
125cc
Snelste ronde Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Eerste Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
50cc
Snelste ronde Vlag van Nederland Jan de Vries
Eerste Vlag van Nederland Jan de Vries
Tweede Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Derde Vlag van Italië Gilberto Parlotti

De Grand Prix-wegrace der Naties 1971 was elfde en voorlaatste race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1971. De races werden verreden op 12 september 1971 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. Na deze race volgde alleen nog de GP van Spanje.

Algemeen

Omdat deze Grand Prix laat in het seizoen viel, waren de titels in de 500- en de 350cc klassen al vergeven aan Giacomo Agostini, maar de andere klassen bleven ook na deze race nog spannend. Omdat Agostini's teamgenoot Angelo Bergamonti al in het voorjaar verongelukt was, kreeg Alberto Pagani in Monza diens motorfietsen om steun te verlenen aan Agostini. Een van de meest opmerkelijke rijders was de jonge debutant Barry Sheene, die in de 125cc klasse heel goed presteerde met de vier jaar oude, ex-Stuart Graham Suzuki RT 67. Andere teams herkenden zijn talent en zo kreeg hij af en toe een Van Veen-Kreidler om Jan de Vries te helpen en in Monza reed hij een nieuwe, experimentele 250cc Derbi, waarmee hij uitviel.

500cc

In Monza kreeg Alberto Pagani net als in de 350cc klasse een MV Agusta ter beschikking. Giacomo Agostini nam zoals verwacht de leiding vóór Pagani, maar ook in deze klasse viel hij uit met motorpech. Voor de MV Agusta 500 3C was dat de eerste keer, terwijl hij met de MV Agusta 350 3C nu drie keer was uitgevallen. Pagani nam de leiding over en won de race. Bruno Spaggiari en Phil Read reden de nieuwe Ducati 500cc racer, maar Spaggiari viel uit en Read werd er vierde mee. De tweede plaats was voor Giampero Zubani (Kawasaki) en de derde voor Dave Simmonds. Doordat Keith Turner zesde werd en Rob Bron nog herstellende was van een hersenschudding, stonden deze twee coureurs nu in punten gelijk in de stand om de tweede plaats van het WK.

Uitslag 500cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Alberto Pagani MV Agusta 58' 08" 3 15
2 Vlag van Italië Gianpiero Zubani Kawasaki +1' 07" 7 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +1' 08" 4 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Ducati +1' 42" 8 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Findlay Suzuki +1 ronde 6
6 Vlag van Nieuw-Zeeland Keith Turner Suzuki +1 ronde 5
7 Vlag van Duitsland Lothar John Yamaha +2 ronden 4
8 Vlag van Nederland Piet van der Wal Kawasaki +3 ronden 3
9 Vlag van Italië Giordano Mongardi Ducati +4 ronden 2
10 Vlag van Zweden Bo Granath Husqvarna +6 ronden 1
DNF Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Linto val
DNF Vlag van Zweden Kurt-Ivan Carlsson Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Hawthorne Kawasaki
DNF Vlag van Italië Paolo Campanelli Kawasaki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Linto
DNF Vlag van Italië Roberto Gallina Paton
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Chandler Kawasaki
DNF Vlag van Duitsland Paul Eickelberg Yamaha
DNF Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta
DNF Vlag van Oostenrijk Karl Auer Matchless
DNF Vlag van Zwitserland Jean Campiche Honda val
DNF Vlag van Italië Benedetto Zambotti Kawasaki
DNF Vlag van Australië John Dodds König
DNF Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
DNF Vlag van Italië Sergio Baroncini Ducati
DNF Vlag van Italië Silvano Bertarelli Kawasaki
DNF Vlag van Italië Vasco Loro Yamaha

350cc

In Monza kwamen twee MV Agusta 350's aan de start, want ook Alberto Pagani had er een gekregen. Samen met Giacomo Agostini ging hij enige tijd aan kop, tot Agostini uitviel door een defecte versnellingsbak en daarna Pagani door een losgelopen voortandwiel. Daardoor kon Jarno Saarinen de winst pakken. Silvio Grassetti bedreigde hem nog een tijdje, samen met Barry Randle (Yamaha), die uiteindelijk in die volgorde finishten.

Uitslag 350cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha 44' 16" 7 15
2 Vlag van Italië Silvio Grassetti MZ +0" 5 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Randle Yamaha +2" 8 10
4 Vlag van Duitsland Walter Sommer Yamaha +13" 4 8
5 Vlag van Zweden Kurt-Ivan Carlsson Yamaha +14" 6
6 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha +46" 5
7 Vlag van Zweden Bo Granath Yamaha 4
8 Vlag van Nieuw-Zeeland Keith Turner Yamaha 3
9 Vlag van Hongarije László Szabó Yamaha 2
10 Vlag van Italië Giuseppe Consalvi Yamaha 1
11 Vlag van Italië Enzo Simonetti Yamaha
12 Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Yamaha
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Yamaha
DNF Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta versnellingsbak
DNF Vlag van Italië Alberto Pagani MV Agusta kettingtandwiel

250cc

In Monza verscheen de nieuwe Derbi 250 cc racer, in handen van Barry Sheene. Die kon er een tijdje mee in de kopgroep rijden, maar viel later uit. Gyula Marsovszky won de race vóór John Dodds en Silvio Grassetti. Rodney Gould werd vierde en Phil Read zesde, waardoor de strijd om de wereldtitel nog steeds niet beslist was.

Uitslag 250cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Yamaha 35' 12" 30 15
2 Vlag van Australië John Dodds Yamaha +2' 00" 35 12
3 Vlag van Italië Silvio Grassetti MZ +2' 00" 40 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha +2' 00" 41 8
5 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha +2' 14" 9 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha +2' 15" 4 5
7 Vlag van Nederland Theo Bult Yamsel +2' 15" 7 4
8 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha +2' 20" 9 3
9 Vlag van Hongarije László Szabó Yamaha +2' 32" 6 2
10 Vlag van Zweden Börje Jansson Yamasaki +2' 33" 5 1
11 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi
12 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene Derbi

125cc

In tegenstelling tot de 50cc klasse, was Gilberto Parlotti in de 125cc klasse geen teamgenoot van Ángel Nieto. Die laatste nam in Monza de leiding na de start, maar kon zich niet losrijden van Parlotti met zijn Morbidelli en Barry Sheene met zijn Suzuki. Uiteindelijk moest Sheene toch een beetje lossen toen de strijd tussen Parlotti en Nieto oplaaide. Parlotti won met 0,7 seconden voorsprong op Nieto, terwijl Sheene 2,1 seconden later finishte. Sheene en Nieto konden beiden nog wereldkampioen worden.

Uitslag 125cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Gilberto Parlotti Morbidelli 31' 41" 3 15
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi +0" 7 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene Suzuki +2" 1 10
4 Vlag van Zweden Börje Jansson Maico +7" 2 8
5 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Suzuki +21" 3 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +28" 5
7 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha +31" 8 4
8 Vlag van Duitsland Toni Gruber Maico +1' 29" 3
9 Vlag van Duitse Democratische Republiek Thomas Heuschkel MZ +1 ronde 2
10 Vlag van Italië Eugenio Lazzarini Maico 1

50cc

De spanning was in de 50cc klasse groot, nu Ángel Nieto en Jan de Vries in de totaalstand gelijk stonden. Nieto had een nieuwe 50cc Derbi, die veel leek op de nieuwe Van Veen-Kreidlers, inclusief de uitsparingen in de tank en de liggende cilinder. Nieto werd gesteund door Gilberto Parlotti, terwijl de Vries hulp kreeg van Jos Schurgers en Jarno Saarinen, die voor de gelegenheid een Kreidler had gekregen. De strijd ging echter tussen Jan de Vries en Ángel Nieto, waarbij de Vries meestal aan de leiding reed en Nieto slipstreamde en herhaaldelijk geslaagde pogingen deed om juist op het finishgedeelte voorop te komen. In de laatste ronde lukte dat echter niet, en de Vries won met een voorsprong van slechts 0,5 seconde. Parlotti was derde en het Jamathi-team, dat juist een reorganisatie had aangekondigd, kon weer geen potten breken: Herman Meijer en Leo Commu werden slechts zevende en achtste. Nieto kon nu alleen nog wereldkampioen worden door zijn thuisrace te winnen.

Uitslag 50cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Nederland Jan de Vries Van Veen-Kreidler 22' 25" 8 15
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi +0" 5 12
3 Vlag van Italië Gilberto Parlotti Derbi +54" 10
4 Vlag van Nederland Jos Schurgers Van Veen-Kreidler +1' 08" 8 8
5 Vlag van Duitsland Rudolf Kunz Kreidler +1' 14" 6
6 Vlag van Finland Jarno Saarinen Van Veen-Kreidler +1' 31" 5 5
7 Vlag van Nederland Herman Meijer Jamathi +1' 55" 2 4
8 Vlag van Nederland Leo Commu Jamathi +2' 00" 5 3
9 Vlag van Italië Alberto Ieva Morbidelli +1 ronde 2
10 Vlag van Polen Ryszard Mankiewicz Kreidler 1
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1971 		FIM wereldkampioenschap wegrace
23e seizoen (1971) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1971
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1970 		Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1972
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_der_Naties_1971&oldid=45015521"